 | Pobierz cały dokument c.4.mibm.wip.pw.fizyka.2.laborki.fiza.2.31.ruch.doc Rozmiar 52 KB |
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA C-4.
Temat: Badanie odbicia światła od powierzchnie dielektryków.
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest określenie wartości natężenia światła odbitego od powierzchni dielektryków dla różnych kątów padania, wyznaczenie wartości kątów Brewstera i granicznego oraz na podstawie ich znajomości określenie współczynnika załamania szkła.
Należy także zaobserwować zjawisko rozproszenia światła spolaryzowanego liniowo oraz sprawdzenie prawa Malusa.
Podstawy fizyczne:
Falą nazywamy zaburzenie ośrodka przemieszczające się w przestrzeni. Przykładem fali jest światło, gdzie wielkościami, które ulegają zmianie są natężenia pól: elektrycznego i magnetycznego. Oscylacje fali przemieszczają się ze stałą prędkością, zależną od rodzaju ośrodka w którym rozchodzi się fala.
Wektor natężenia pola elektrycznego monochromatycznej fali elektromagnetycznej rozchodzącej się w kierunku osi OX opisywany jest wzorem:
gdzie:
- amplituda natężenia pola elektrycznego
t-kx - faza fali
k - liczba falowa 
Dla fal elektromagnetycznych kierunki wektorów natężenia pola elektrycznego i magnetycznego są prostopadłe względem siebie oraz prostopadłe do kierunku rozchodzenia się fali. Jeżeli kierunki drgań wektorów natężeń pól zmieniają się w sposób przypadkowy to światło nie jest spolaryzowane. W przypadku światła spolaryzowanego kierunek ten jest stały lub zmienia się w sposób ściśle określony. Wyróżnia się następujące rodzaje polaryzacji:
1. liniowa - kierunki natężenia pól są prostopadłe do siebie i stałe;
a. 
- wektor E leży w płaszczyźnie padania;
b. 
- wektor E jest prostopadły do płaszczyzny podania;
2. kołowa (eliptyczna) - wektory natężeń pól obracają się wokół kierunku rozchodzenia się fali i zmieniają swą długość.
Otrzymane powyżej polaryzacje można uzyskać stosując odpowiednie polaryzatory np.: kryształ kalcytu, turmalin. Przepuszczają one światło tylko o określonym kierunku polaryzacji. Jeśli kierunek polaryzacji tworzy o osią polaryzatora kąt 
to jest przepuszczana tylko część fali elektromagnetycznej określona przez rzut wektora E na kierunek osi polaryzatora. Natężenie światła jest proporcjonalne do kwadratu amplitudy, zatem natężenia światła przechodzące przez polaryzator wyraża się wzorem:
Powyższa równość wyraża prawo Malusa.
Jeżeli światło przechodzi do ośrodka o innej gęstości to zmienia się kierunek rozchodzenia się fali. Wynika to różnych prędkości fali w każdym z ośrodków. Prawo załamania wyraża się wzorem:
gdzie:
, 
- współczynniki załamania światła
, 
- kąty padania i załamania
 | Pobierz cały dokument c.4.mibm.wip.pw.fizyka.2.laborki.fiza.2.31.ruch.doc rozmiar 52 KB |