UNIWERSYTET ŚLĄSKI W KATOWICACH
ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ
SPRAWOZDANIE
„ PRZEWODNICTWO RÓWNOWAŻNIKOWE ELEKTROLITÓW ”
Sławomir Maślanka
IV rok chemii
1999 / 2000 r.
Wstęp teoretyczny :
Przewodnictwo jest miarą zdolności roztworu elektrolitu do przenoszenia prądu elektrycznego. Według prawa Ohma, opór R elektrolitu znajdującego się pomiędzy elektrodami o powierzchni A i w odległości L wy-nosi
R = ρ * (L/A) , wyrażone w [Ω] [ 1 ]
gdzie ρ jest opornością właściwą r-ru elektrolitu wyrażoną w [Ω*m].
W elektrochemii roztworów elektrolitów stosuje się następujące pojęcia:
- przewodnictwo właściwe (odwrotność oporności właściwej)
σ = 1/ρ, wyrażone w [Ω-1*m-1] lub [Ω-1*cm-1] [ 2 ]
czyli σ = 1/ρ = 1/R*(L/A)
przewodnictwo równoważnikowe które definiujemy wzorem
Λ = σ *Vr-r, wyrażone w [Ω-1*m2*mol-1] lub [Ω-1*cm2*mol-1]
gdzie :
Vr-r oznacza objętość roztworu, w jakiej zawarta jest taka ilość elektrolitu, by po całkowitej dysocjacji 1 mola ładunek kationów (anionów) wynosił 1 F.
σ przedstawia przewodnictwo, jakie wykazywałby roztwór znajdujący się wewnątrz kostki o
boku 1 cm na której przeciwległych ściankach umieszczone są elektrody.
Λ można interpretować podobnie jako przewodnictwo mierzone między elektrodami odległymi o
1 cm o takiej powierzchni A, by mieściła się między nimi objętość roztworu Vr-r w której zawarty
jest 1 gramorównoważnik (val ) elektrolitu.
Stosunek (L/A) naszący nazwę stałej naczyńka i oznaczany jako k wyznacza się mierząc w tym naczyńku opór r-ru wzorcowego, dla którego znana jest w danej temperaturze dokładna wartość σ. Przewodnictwo r-ru badanego na podstawie ( 2 ) oraz k=(L/A) można przedstawić wzorem:
σx =k*1/Rx
Korzystając z przekształcenia wzoru ( 1 ) : (L/A) = R* 1/ρ można stwierdzić, że:
/badany r-r/ σx * Rx = σ * R
/wzorcowy r-r/ σx = (σ * R)/Rx = k * 1/Rx
Wartości :1/R oraz 1/Rx mierzy się bezpośrednio konduktometrem i wyraża w simensach
(1 S = 1 Ω-1).
Przewodnictwo równoważnikowe dzięki przyjętemu odniesieniu do gramorównoważnika można wyrazić stężeniem równoważnikowym cr :
Λ = σ *Vr-r = σ/cr , wyrażone w [Ω-1*m2*mol-1]
-graniczne przewodnictwo równoważnikowe oblicza się ze wzoru:
Λ 0 = l0+ + l0-
gdzie wartości l0i to graniczne przewodnictwa równoważnikowe jonu i (wartości l i ekstrapolowane do nieskonczenie wielkiego rozcieńczenia).
-równanie Debey'a-Huckela-Onsagera podaje zależność przewodnictwa równoważnikowego od stężenia.
Λ = Λ0 -a*
W postaci uproszczonej :
Λ = Λ0 - (A + B*Λ0)*
gdzie stałe A, B są określone przez właściwości rozpuszczalnika i typ elek-trolitu (w tym przypadku elektrolit 1,1-wartościowy).
Dla wody w 25o C A= 60.20 ; B= 0.229
Obliczenia :
Stała naczyńka -
Przewodnictwo właściwe 0.1m KCl w 21oC : 1,284*10-3 [S/m]
0.01m KCl w 210C : 0,1407 *10-3 [S/m]
Korzystając z σx =k*1/Rx ⇒ k = σx * Rx , oraz Rx = 1/Λ
Przewodnictwo równoważnikowe wynosi :
0.1m KCl = 1,284*10-3 /0.0115 = 0,111 [m-1]
0.01m KCl = 0,1407 *10-3 /0.0018 = 0,08 [m-1]
Wartość średnia k = 0.096 [m-1]
Wyznaczenie zależności - Λ = f(c), Λ = f(
).
Obliczone przewodnictwa równoważnikowe.
Zależność Λ = f(c)
Stężenie elektrolitu |
1/Rx x =KCl |
1/Rx x =NaCl |
1/Rx x= KNO3 |
1/Rx x= H2SO4 |
σx x =KCl |
σx x =NaCl |
σx x= KNO3 |
σx x= H2SO4 |
|
0,000005m |
1,05E-05 |
1,20E-05 |
1,70E-05 |
4,60E-05 |
1,01E-06 |
1,15E-06 |
1,63E-06 |
4,42E-06 |
|
0,00001m |
1,72E-05 |
1,75E-05 |
2,00E-05 |
7,50E-05 |
1,65E-06 |
1,68E-06 |
1,92E-06 |
7,20E-06 |
|
0,000015m |
2,50E-05 |
2,30E-05 |
2,50E-05 |
1,10E-04 |
2,40E-06 |
2,21E-06 |
2,40E-06 |
1,06E-05 |
|
0,000025m |
4,00E-05 |
3,80E-05 |
3,90E-05 |
1,80E-04 |
3,84E-06 |
3,65E-06 |
3,74E-06 |
1,73E-05 |
|
0,00004m |
6,00E-05 |
5,50E-05 |
6,00E-05 |
3,00E-04 |
5,76E-06 |
5,28E-06 |
5,76E-06 |
2,88E-05 |
|
0,00006m |
8,50E-05 |
8,50E-05 |
9,00E-05 |
4,00E-04 |
8,16E-06 |
8,16E-06 |
8,64E-06 |
3,84E-05 |
|
0,00008m |
1,20E-04 |
1,30E-04 |
1,25E-04 |
5,00E-04 |
1,15E-05 |
1,25E-05 |
1,20E-05 |
4,80E-05 |
|
Jednostka: |
|
[Ω-1] = [S] |
|
|
|
[Ω * m] |
|
|
Stężenie elektrolitu |
Pierwiastek ze [c] elektrolitu |
ΛKCl |
ΛNaCl |
ΛKNO3 |
ΛH2SO4 |
0,000005m |
0,002236 |
2,02E-01 |
2,30E-01 |
3,26E-01 |
8,83E-01 |
0,00001m |
0,003162 |
1,65E-01 |
1,68E-01 |
1,92E-01 |
7,20E-01 |
0,000015m |
0,003873 |
1,60E-01 |
1,47E-01 |
1,60E-01 |
7,04E-01 |
0,000025m |
0,005000 |
1,54E-01 |
1,46E-01 |
1,50E-01 |
6,91E-01 |
0,00004m |
0,006325 |
1,44E-01 |
1,32E-01 |
1,44E-01 |
7,20E-01 |
0,00006m |
0,007746 |
1,36E-01 |
1,36E-01 |
1,44E-01 |
6,40E-01 |
0,00008m |
0,008944 |
1,44E-01 |
1,56E-01 |
1,50E-01 |
6,00E-01 |
Jednostka |
|
|
[S* m.2*mol-1] |
|
|
Wyznaczam współczynniki zależności: Λ = a
+ b ⇔ Λ = Λ0 -a*
Elekrolit |
|
|
KCl |
NaCl |
KNO3 |
H2SO4 |
Wyraz wolny ( b ) będący przewodnictwem granicznym Λ0 [S* m.2*mol-1] |
|
|
0.1972 |
0.1989 |
0.2098 |
0.8693 |
Współczynnik kierunkowy ( a ) |
|
|
-7,4047 |
-7,6945 |
-8,5539 |
-30,209 |
Wyznaczenie stopnia dysocjacji : α = Λ/Λ0 .
Stężenie elektrolitu |
α KCl |
α NaCl |
α KNO3 |
α H2SO4 |
0,000005m |
1,00E+00 |
1,16E+00 ( błąd gruby) |
1,00E+00 |
1,00E+00 |
0,00001m |
8,37E-01 |
8,45E-01 |
9,15E-01 |
8,28E-01 |
0,000015m |
8,11E-01 |
7,40E-01 |
7,63E-01 |
8,10E-01 |
0,000025m |
7,79E-01 |
7,34E-01 |
7,14E-01 |
7,95E-01 |
0,00004m |
7,30E-01 |
6,64E-01 |
6,86E-01 |
8,28E-01 |
0,00006m |
6,90E-01 |
6,84E-01 |
6,86E-01 |
7,36E-01 |
0,00008m |
7,30E-01 |
7,84E-01 |
7,15E-01 |
6,90E-01 |
Sprawdzenie prawa Kolrausha Λ 0 = l0+ + l0-
Elek-trolit |
przewodnictwo graniczne Λ0 [S*m2*val-1]
|
Wartość tablicowa granicznego przewodnictwa równoważnikowego dla kationu l0+ w 210C |
Wartość obliczona granicznego przewodnictwa równoważnikowego dla anionu |
Wartość tablicowa granicznego przewodnictwa równoważnikowego dla anionu l0- w 210C |
KCl |
0.1972 |
0.073 |
0.124 |
0.076 |
NaCl |
0.1989 |
0.050 |
0.149 |
0.076 |
KNO3 |
0.2098 |
0.073 |
0.136 |
0.071 |
H2SO4 |
0.8693 |
0.698 |
0.171 |
0.158 |
Wnioski :
Wartości błędów obliczonej wartości granicznego przewodnictwa równoważnikowego dla anionu dla soli są podobne i średnio wynoszą B% = 59% a dla kwasu wynosi B% = 8% . Z wyznaczonej wartości stopnia dysocjacji wynika że dla roztworów o największym rozcieńczeniu dysocjacji uległa cała zawartość soli i kwasu w roztworze . Jak wiadomo duży wpływ na wartość wyznaczanego przewodnictwa równoważnikowe jonów (kationów i anionów) ma temperatura pomiaru której podczas ćwiczenia nie dało się utrzymać w stałej wartości . Również ważnym czynnikiem przy pomiarach i sporządzaniu roztworów o dużym rozcieńczeniu jest dokładności odmierzania roztworów roboczych które należało by odmierzać mikropipetą .