ZACHOWANIA ORGANIZACYJNE
SYSTEMATYCZNE BADANIE DZIAŁAŃ I POSTAW LUDZI W OBRĘBIE ORGANIZACJI: ZACHOWANIA I POSTAWY
ZWIĄZKI Z INNYMI DYSCYPLINA
PSYCHOLOGIA - UCZENIE SIĘ, OSOBOWOŚĆ, POSTRZEGANIE, PRZYWÓDZSTWO, MOTYWACJA
SOCJOLOGIA - DYNAMIKA GRUPY, PROJEKTOWANIE ZESPOŁÓW, KULTURA ORG., KOMUNIKACJA, POZYCJA, WŁADZA
PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA - ZMIANA ZACHOWAŃ, ROZUMIENIE I ZMIANA POSTAW
ANTROPOLOGIA - RÓŻNICE W WARTOŚĆIACH, POSTAW I ZACHOWANIACH LUDZI W RÓŻNYCH KULTURACH
POLITOLOGIA - KONFLIKTY, PODZIAŁ WŁADZY I JEJ WYKORZYSTANIE
POSTAWY: WOBEC DOWOLNEGO OBIEKTU (PRZEDMIOTU, ZDARZENIA, IDEI) WZGLĘDNIE TRWAŁA ZDOLNOŚĆ DO POZTYWNEGO LUB N. USTOSUNKOWANIA SIECZŁOWIEKA DO OBIEKTU. OCENY POZYTYWNE LUB NIE PRZEDMIOTÓW, LUDZI, ZDARZEŃ - ODZWIERCIEDLAJA SIĘ ONE UCZUCIE KONKRETNEJ OSOBY NA OKREŚLONY TEMAT.
CECHY POSTAW : ZNAK, NATĘŻENIE, P. DOTYCZĄCE PRACY: -ZADOWOLENEI Z PRACY, ZAANGAŻOWANIE W PRACĘ ORAZ ORG.
GENEZA POSTAW: POSTAWA JAKO REZULTAT PRZEKONAŃ-PRZEKONANIE, ŻE UKOŃCZENIE STUDIÓW PODWYŻSZA PRESTIŻ SPOŁ., P. JAKO REZULTAT EMOCJI - WARUNKOWANIE KLASYCZNE, WIELOKROTNE POJAWIANIE SIĘ OBIEKTU, KTÓREMU TOWARZYSZY NAGRODA PROWADZI DO WYKSZTAŁCENIA POZYTYWNEGO STOSUNKU DO NEIGO. P. JAK REZULTAT ZACHOWAŃ - JEŚLI WOBEC JAKIEGOŚ OBIEKTU ZACHOWUJEMY SIĘ POZYTYWNIE, DZIAŁAMY NA JEGO RZECZ, TO WNIOSKUJEMY Z OBSERWACJI WŁASNEGO ZACHOWANIA OKREŚLONEJ TREŚCI POSTAWY; PRZEJMOWANIE POSTAW OD INNYCH - GŁOWNIE OD RODZICÓW JAKO OSÓB ZNACZĄCYCH, GDY NEI MIELIŚMY OKAZJI ZETKNĄĆ SIĘ BEZPOŚREDNIO Z OBIEKTEM P., INNA RASA, NARODOWOŚĆ
DYSONANS POZNAWCZY JAKO MECHANIZM REGULUJĄCY P. W CELU PRZYJEMNEGO POTWIERDZENIA SŁUSZNOŚCI WŁASNYCH POGLĄDÓW AKTYWNIE DĄZYMY DO UZYSKANIA INF. ZGODNYCH Z WŁASNYMI P., A UNIKAMY INF. SPRZECZNYCH; 2) DYSONANS POZNAWCZY POWSTAJE, GDY WYSTĘPUJE NIEZGODNOŚĆ 2 LUB WIĘCEJ P. KONKRETNEJ OSOBY LUB MEIDZY JEJ POWSTAWAMI I POSTĘPOWANIEM 3) REDUKCJA DYSONANSU DOKONUJE SIĘ PRZEZ : ZMIANĘ ZACHOWANIA, PRZEKONANIE O NIEWIELKIM ZNACZENIU NEGATYWNEGO ZACHOWANIA, ZMIANĘ POSTAWY.
POSTRZEGANIE - TO PROCES, ZA POŚREDNICTWEM KTÓREGO JEDNOSTKA ORGANIZUJE I INTERPRETUJE SWOJE ZMYSŁOWE ODCZUCIA, ABY NADAĆ SENS SWOJEGO OTOCZENIA.
OSOBOWOŚĆ- TO CAŁOKSZTAŁT WZGLĘDNIE STAŁYCH CECH, SWOIŚCIE USTRUKTURYZOWANYCH WŁAŚCIWOŚCI JEDNOSTKI, WARUNKUJĄCYCH JEJ USTOSUNKOWANIE SIĘ DO RZECZYWISTOŚCI
OSOBOWOŚCI STANOWIĄ TRWAŁE I PEWNE ŻRÓDŁA ZACHOWAŃ, CO UMOŻLIWIA PRZEWIDYWANIE ZACHOWAŃ KONKRETNEJ OSOBY W OKREŚLONYCH SYTUACJACH
STRUKTURA OSOBOWOŚCI: CECHY BIOGENNE (ANATOMICZNE I FIZJOLOGICZNE)
CECHY PSYCHOGENNE ( INTELEKT, TEMPERAMENT, CHARAKTER, PAMIĘĆ, ZDOLNOŚĆ, WOLA, WYOBRAŻENIA)
SOCJOGENNE ( KULTUROWY IDEAŁ NARZUCONY W TOKU SOCJALZIACJI I WYCHOWANIA, ROLE SPOŁ.)
ZBIOROWOŚĆ SPOŁ. - JEST NABARDZIEJ OGÓLNYM OKREŚLENIEM SKUPISKA LUDZI, MIEDZY KTÓRYMI CHOCIAŻ NA KRÓDKO ZAISTANIAŁA WIEZ SPOŁ.
GRUPY SPOŁ. ZBIÓR LUDZI SPEŁNIAJĄCYCH KRYTERIA: K. OBIEKTYWNE - MEIDZY CZŁONKAMI ZBIORU WYSTĘPUJĄ INTERAKCJE PRZEBIEGAJĄCE WG USTALONYCH WZORÓW (USTALONE REAKCJE SPOŁ.); K. SUBIEKTYWNE - OSOBY PODEJMUJĄ ITERAKCJE , SAME OKREŚLAJĄ SIĘ JAKO CZŁONKOWIE GRUPY (ŚWIADOMOŚĆ PRZYNALEŻNOŚCI)
K. SUBIEKTYWNE - OSOBY POZOSTAJĄ W INTERAKJACH OKREŚLONE SA PRZEZ INNYCH „ CZŁONKOWIE GRUPY”
RODZAJE GR. SPOŁ. - KRYTERIUM STRUKTURALNE - MAŁE POSIADAJĄCE PROSTĄ STRUKTURĘ, SKŁĄDAJĄCE SIĘ Z NIEWIELKIEJ LICZBY CZŁONKÓW, NIE POSIADAJĄ PODGRUP; DUŻE O ZŁOŻONEJ STRUKTURZE Z DUŻĄ LICZBĄ CZŁONKÓW, KTÓRZY BARDZO CZĘSTO NIE KONTAKTUJĄ SIĘ W SPOSÓB BEZPOŚREDNI
K. TYPU WIĘZI ŁĄCZĄCEJ CZŁONKÓW - PIERWOTNE STYCZNOŚĆ OSOBISTA, BEZPOŚREDNIA, SILNE ZWIĄZKI O CHARAKTERZE EMOCJONALNYM; WTÓRNE WYNIKA, ZE ŚCIŚLE OKREŚLONEGO CELU PRZYJĘTEGO DO REALIZACJI, MAJĄCEGO NAJCZĘŚCIEJ POSTAĆ SZEROKO POJĘTEGO INTERESU ORAZ ZE STYCZNOŚCIĄ RZECZOWYCH, CZĘSTO PUBLICZNYCH I POŚREDNICH K. FORMALIZACJI I KONTROLI SPOŁ. FORMALNE - FORMALNA ORG. OKREŚLONEJ PRAWEM, REGULUJĄCE DZIAŁANIA CZŁONKÓW I USTALAJĄCE FORMALNE ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI; NIEFORMALNE NIE WYTWARZAJĄ INSTYTUCJI SFORMALIZOWANYCH, MOGĄ BYĆ OPARTE NA STYCZNOŚCIACH OSOBISTYCH LUB RZECZOWYCH, ZXASPOKOAJANE SĄ W NICH PODSTAWOWE POTRZEBY I DĄŻENIA JEDNOSTEK. UCZESTNICTWO W NICH UCZY SPOSOBÓW ZACHOWAŃ, KSZTAŁTUJE POSTAWY I OSOBOWOŚĆ. K. OKREŚLONEGO CELU - POSIUADAJĄ ROZBUDOWANY SYSTEM INSTYTUCJI SFORMALIZOWANYCH, ZAPEWNIAJĄC WSPŁPRACE LUDZIOM, TYP ORG. BIUROKRATYCZNEJ; CELOWE DOBROWOLNE - ZORGANIZOWANE DLA REALIZACJI OKREŚLONEGO CELU, DOBROWOLNEGO NP. TOWARZYSTWO AKCYJNE I MOGĄ BYĆ ROZWIĄZANE DECYZJĄ ICH CZŁONKÓW; CELOWE PRZYMUSOWE - W KTÓRYCH CZŁONKOSTWO WYNIKA, Z MOCY PRAWA I PRZYMUSU. ISTNIEJĄ NIEZALEŻNIE OD WOLI CZŁONKÓW ( ARMIA)
WIĘZ SPOŁECZNA - TO OGÓŁ RELACJI I WZAJEMNYCH ODDZIAŁYWAŃ MIEDZYOSOBOWYCH I MEIDZY GRUPOWYCH W OBRĘBIE ZBIOROWOŚCI, SIŁY PODTRZYMUJĄCE TE RELACJE I ODDZIAŁYWANIA ORAZ WSPÓŁPRACUJĄ Z NIMI ŚIWADOMOŚĆ IDETYFIKACJI I ŁĄCZNOŚCI
WYMIARY WIĘZI SPOŁ. - NATURALNA - WIEŻ JAKO COŚ NATURALNEGO; ZRZESZENIOWA - WIĘŻ JAKO INTENCJONALNY ZWIĄZEK, W KTÓRYM STOSUNKI I ZALEŻNOŚCI OPARTE SA NA PODSTAWIE UMOWY; STANOWIONA - WIĘŻ JAK PRZYMUS, NACISK, COŚ ZEWN. WOBEC PARTNERA INTERAKCJI
TYPY INTERAKCJI GRUPOWEJ KULTUROWA TWORZONA NA POD. OKREŚLONYCH WZORÓW KULTURY, MIEDZY KTÓRYMI ZACHODZI SPÓJNOŚĆ; NORMATYWNA, ZGODNOŚĆ MIĘDZY NORMAMI GRUPOWYMI A ZACHOWANIEM; KOMUNIKATYWNA, POLEGAJĄCA NA WYMIANIE MIĘDZY CZŁONKAMI GRUPY: SYMBOLI, ZNACZEŃ I INF.; FUNKCJONALNA, ODNOSZĄCA SIĘ DO WYMIANY USŁUGI MIĘDZY CZŁONKAMI GR., WYNIKAJĄCA Z PODZIAŁU PRACY W GR.
PROCES TWORZENIA SIĘ W.S.
STYCZNOŚĆ PRZESTRZENNA: BEZPOŚREDNIA I POŚREDNIA; STYCZNOŚĆ PSYCHICZNA - WZAJEMNE ZAINTERESOWANIA; STYCZNOŚĆ SPOŁ.: UKŁAD CO NAJMNIEJ 2 OSÓB PEWNEJ WARTOŚCI, STANOWIĄCEJ PRZEDMIOT STYCZNOŚCI WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIE( INTERAKCJE) - DZIAŁANIE SKIEROWANE NA PARTNERA, MAJĄCE WYWOŁAĆ U NIEGO REAKCJĘ CO Z KOLEI WYWOŁUJE KONTRREAKCJĘ; STOSUNEK SPOŁ. - UKŁAD ZAWIERAJĄCY 2 PARTNERÓW, ŁĄCZNIK (PRZEDMIOT, POSTAWĘ, INTERES, SYTUACJĘ) ORAZ UKŁAD PIWNNOŚCI I OBOWIĄZKÓW;
ZALEŻNOŚCI SPOŁ. - DUSPONOWANIE ZESPOŁEM ŚRODKÓW ( PRZEMOCY, PRAWNYCH, RELIGIJNYCH), ZAPEWNIJAJĄCYCH PRZEBIEG STOSUNKÓW SPOŁ.
TYPY W.S. 1. KRYTERIUM - STYCZNOŚĆ SPOŁ.: WIĘŻ OSOBISTA, W. RZECZOWA; KRYTERIUM - STOPIEŃ WZAJEMNYCH ZWIĄZKÓW I ZALEŻNOŚCI MIĘDZY LUDZMI: WIĘŻ CAŁKWITA, W. CZĘŚCIOWA; KRYTERIUM - RODZAJ CZŁONKOWSTWA: WIĘŻ NATURALNA, W. ZRZESZENIOWA, W. STANOWIONA
NORMA TO PEWIEN OKREŚONY SPOSÓB ZACHOWANIA SIĘ CZY MYŚLENIA, OKREŚLONY STAN RZECZY, CZY UKŁAD STOSUNKÓW MIĘDZY LUDŻMI, KTÓRY JEST W DANYM SPOŁECZEŃSTWIE: ZALECANY, CZY TEŻ NAKAZYWANY JEGO CZŁONKOM PRZEZ CZYNNIKI WOBEC NICH ZEWN,; UZNAWANY PRZEZ NICH ZA WŁAŚNIWY, GODNY REALZIACJI CZY OCHRONY PRZEZ NICH SAMYCH LUB JEGO POŻĄDANY SPOSÓB ZACHOWANIA SIĘ ICH SAMYCH; BĄDŹ PRZEZ NICH NA SKUTEK TYCH NAKAZÓW CZY PRZEKONAŃ POWINNOŚCI REALIZOWANY
STRUKTURY NORMY SPOŁ. NORMOTWÓRCA (JEDNOSTKOWY, GRUPOWY); DYSPOZYCJA (WYPOWIEDZ NORMATYWNA); SANKCJA ( NORMOTWÓRCA USTALIŁ WZÓR ZACHOWANIA, NA WYPADEK NIEZASTOSOWANIA SIĘ DO TEGO WIĄŻĄCEGO WZORU NORMOTWÓRCA PRZEWIDUJE MOŻLIWOŚĆ ZASTOSOWANIA NASTĘPSTW UJEMNYCH. ZAGROŻENIE TO ZAYWA SIĘ SANKCJĄ
FUNKCJE NORM: NORMY PRZYCZYNIAJĄ SIĘ DO OSIĄGNEICIA CELÓW NA GRUPĘ; NORMY POZWALAJĄ NA UTRZYMANIE SIĘ GRUPY PRZY ŻYCIU
MECHANIZM PRZYSWAJANIA NORM:
OPANOWANIE SYMBOLICZNE; INTERNALIZACJA ( PRZEKSZTAŁCANIE NAKAZU CZY ZAKAZU OTOCZENIA W NAKAZ WŁASNY, O INTERNALZIACJI NORMY BĘDZIEMY MÓWIĆ
WTEDY, GDY ISTNIEJE STOPNIOWA GOTOWOŚĆ DO: AKCEPTACJI NORMY, PRZESTRZEGANIA NORMY MIMO POKUS PRZEKROCZENIA JEJ, WŁAŚCIWE REAGOWANIA ZA NARUSZENIE NORMY, PRZEÆYWANIE POCZUCIA WINY; MECHANIZM NAŚLADOWANIA
KLASYFIKACJA TYPÓW ZACHOWAŃ ZE WZGLĘDU NA NORMY SPOŁ.
KOMFORMIZM RZECZYWISTY - CZYLI JEST TO ZGODNOŚĆ ZACHOWNIA Z NORMĄ PRZY APROBACIE MERYFORYCZNEJ TYPU INSTRUMENTALNEGO. ZACHODZI WTEDY, GDY POSTĘPUJEMY Z MROMĄ DLATEGO ZGODNIE, ŻE UWAŻAMY JEJ WSKAZANIA ZA SŁUSZNE, SPRAWIEDLIWE, DOBRE; LEGALIZM - JAKO APROBATĘ FORMALNĄ ZE WZGLĘDU NA TYP NORMY. POSTĘPUJEMY ZGODNIE Z NORMĄ PRAWNĄ DLATEGO, ŻE UWAŻAMY ZA SŁUSZNE PRZESTRZEGANIE PRAWA. PODŁOŻEM APROBATY JEST FAKTYCZNA PRZYNALEŻNOŚĆ DANEJ, KONKRETNEJ NORMY DO BLOKU NAM OKREŚLONEGO TYPU. DO OKREŚLONEGO PODSYSTEMU NORMATYWNEGO PRAWA
NONKOMFORMIZM - CZYLI DEWIACJĘ PRZY DEZAPROBACIE MERYTORYCZNEJ NIEINSTRUMENTALNEJ. JEDNOSTKA POSTĘPUJE NIEZGODNIE Z NORMĄ, PONIEWAŻ UWAŻA NORMĘ ZA NIESŁUZNĄ, NIESPRAWIEDLIWĄ, ZŁĄ. CECHUJE NONKONFORMISTĘ ADEKWATNOŚĆ PRZYJMOWANEJ OCENY DO RZECZYWISTEGO POSTĘPOWANIA.
KONTRAFORMIZM - JAKO DEFINICJĘ PRZY APROBACIE FORMALNEJ ZE WZGLĘDU NA TYP NORMY I FAKT PRZESTRZEGANIA JEJ PRZEZ INNYCH BEDĄCYCH DLA JEDNOSTKI NEGATYWNA GRUPĄ ODNIESIENIA. JEDNOSTKA POSTĘPUEJ WBREW NORMIE, DLATEGO, ZE JEST TO NORMA PODSYSTEMU NORMATYWNEGO, KTÓREGO GENERALNIE NEI UZNAJE ALBO TEŻ DLATEGO, ŻE PRZESRZEGAJĄ JEJ CZŁONKOWIE GR., WOBEC KTÓRYCH STOI W OPOZYCJI
KOMUNIKACJA ORGANIZACYJNA
KOMUNIKACJA TO:
REAKCJE ORGANIZMU NA BODZCE; TRANSMISJĘ INFORMACJI, IDEI, EMOCJI; WYWOŁANIEM ODPOWIEDZI ZA POMOCĄ SYMBOLI WERBALNYCH; TWORZENIEM WSPÓLNYCH POJĘĆ, OPINJI WIERZEŃ. KOMUNIKOWANEI JEST PROCESEM POROZUMIENIA SIĘ JEDNOSTEK, GRUP, INSTYTUCJI. JEGO CELEM JEST WYMIANA MYŚLI, DZIELENIE SIĘ WIEDZĄ, INF., I IDEAMI. PROCES TEN ODBYWA SIĘ NA RÓŻNYCH POZIOMACH, PRZY UŻYCIU ZRÓŻNICOWANYCH ŚRODKÓW I WYWOŁUJE OKREŚLONE ŚRODKI
CECHY KOMUNIKOWANIA
KOMUNIKOWANIE MOŻNA SCHARAKTERYZOWA
KOMUNIKOWANIE JEST PRCESEM SPOŁ.
K. ODBYWA SIĘ W KONTEKŚCIE SPOŁ.
K. JAK PROCES KREATYWNY
K. MA CHARAKTER DYNAMICZNY
K. JEST TO PROCES CIĄGŁY, TRWA OD CHWILI NARODZIN CZŁOWIEKA AZ DO JEGO ŚMIERCI
K. JEST PROCESEM SYMBOLICZNYM, BO POSŁUGUJE SIĘ SYMBOLAMI I ZNAKAMI
K. JEST INTERAKCYJNY TZN. ŻE MIĘDZY UCZESTNIKAMI WYTWARZAJĄ SIĘ OKREŚLONE STOSUNKI, KTÓRE MOGĄ MIEĆ CHARAKTER PARTERSKI
K. JEST ZASADNICZO CELOWE I ŚWIADOME
K. JEST NIEUCHRONNE
K. K. JEST PROCESEM ZŁOŻONYM CZYLI WIELOELEMENTOWYM I WIELOFAZOWYM, MOŻE MIEĆ CHARAKTER JEDNO LUB DWUSTRONNY, WERBALNY LUB NIEWERBALNY, BEZPOŚREDNI LUB MEDIALNY
W PRZECIWIEŃSTWIE DO PEWNYCH CZYNNIKÓW FIZYCZNYCH CZY CHEMICZNYCH KOMUNIKOWANIE JEST NIEODWRACALNE, NEI DA SIĘ GO COFNĄĆ ORAZ ZMIENIĆ PRZEBIEGU
POZIOMY KOMUNIKOWANAI SIĘ W SPOŁ
K. MASOWE; K. ISNTYTUCJONALNE; K. MIEDZYGRUPOWE; K. GRUPOWE; K. INTERPERSONALNE; K. ANTRAPERSONALNE
FORMY KOMUNIKOWANIA NIEWERBALNEGO: KINEZYJNE, PROKSEMICZNE, POZAJEZYKOWE
ODMIANA DYSTANSU: BLISKI INTYMNY 0-45, OSOBISTY, WYXNACZAJĄCY TZW. AFERĘ OSOBISTĄ 45-120cm, SPOŁECZNY, MIĘDZY OSOBAMI O RÓŻNYCH POZYCJACH SPOŁ. 150-350cm, PUBLICZNY, OBEJMUJĄCY KONTAKT OSOBISTOŚCI Z PUBLICZNOŚCIĄ 10-25cm
SYSTEM KOMUNIKOWANIA ORG.
WYKSZTAŁCIŁ SIĘ JAKO Z PIERWSZYCH. ODPOWIADA ON PROCESOM KOMUNIKOWANIA NA POZIMOIE GR. I MIEDZYGR. UCZESTNIKAMI TEGO SYSTEMU SĄ JEDNOSTKI, KTÓRE Z REGUŁY DOBROWOLNIE WSTĘPUJĄ DO ORG. ORGANIZACJĘ TĘ CECHUJĄ WEWN., ZAMKNIĘTA I HIERARCHICZNA STRUKTURA Z JASNO OKREŚLONYMI ROLAMI JEJ CZŁONKÓW. KONTAKTY ORAZ RELACJE MIĘDZY UCZESTNIKAMI SYSTEMU MAJĄ CHCRAKTER PRZYMUSOWY, FORMALNY I ORG. KOMUNIKATY PRZEPŁYWAJĄ W ZDECYDOWANEJ WIĘKSZOŚCI OD GÓRY DO DOŁU, W FORMIE OBLIGATORYJNYCH POLECEŃ. WSZYSCY UCZESTNICY SYSTEMU MAJĄ PRZYDZIELONE ZADANIA I OBOWIĄKI KTÓRE WYKONUJĄ W CELU OSIĄGNIECIA CELÓW. REGUŁY POSTEPOWANIA MAJĄ CHARAKTER PRAWNY, ZACHOWANIEM CZŁONKÓW RZĄDZĄ PRZEZ ORG. NORMY, ZWYCZAJE I RYTUAŁY:
- KOMUNIKACJA INTERPOERSONALNA W ORG.
- PROCES POLEGAJĄCY NA SŁOWNYM LYB BEZSŁOWNYM PRZESŁANIU INF. I KSZTAŁTUJĄCY RELACJE MIĘDZY LUDZMI
- KOMUNIKACJA JEDNOKIERUNKOWA
- PRZESŁANIE INF. OD JEDNEJ DO DRUGIEJ OSOBY BEZSPREZENAI ZWROTNEGO
- KOMUNIKACJA DWUSTRONNA
- POJAWIA SIĘ SPREZENIE ZWROTNE, KTÓRE JEST MOŻLIWE DZIĘKI ZADAWANIU PYTAŃ, PARAFRAZOWANIU CZYLI UJMOWANIU CZYJEJŚ MYSI WŁASNYMI SŁOWAMI.
RODZAJE K. INTERPERSONALNEJ W ORG.
ROZMOWA KWALIFIKACYJNA, DELEGUJĄCA, OCENIAJĄCA, MOTYWUJĄCA, O CHARAKTERZE DORADCZYM
FUNKCJE KOMUNIKACJI W ORG.
SPRAWOWANIE KONTROLI NAD ZACHOWANIEM CZŁONKÓW ORG; MOTYWACJA PRZEZ INF. O TYM CO I JAK NAZLEŻY ROBIĆ ORAZ JAKIE SĄ EFEKTY ICH PRACY I W JAKI SPOSÓB MOGĄ ZWIĘKSZYĆ SWOJĄ EFEKTYWNOŚĆ; MOŻLIWOŚC WYRAŻANIA UCZUĆ I ZASPOKAJANIA POTZREB SPOŁ.;
DOSTARCZA INF. POTZREBNYCH JEDNOSTKOM I GR. DO PODEJMOWANIA DECYZJI, PRZEKAZYWANIE DANYCH O OCENY POSZCZEGÓLNYCH ROZQIĄZAŃ
KIERUNEK PRZEPŁYWU KOMUNIKACJI W ORG. Z GÓRY W DÓŁ (SZCZEBLE); Z DOŁU W GÓRE; POZIOMIE (W RAMACH JEDNEJ GR. ROBOCZEJ NA TYM SAMYM SZCZEBLU; UKOŚNY ( JEDNOSTKI O RÓŻNEJ POZYCJI W ORG.
MODELE KOMUNIKWOANIA SIĘ
M. BIUROKRACJI - JEST ŚCLIŚLE OKREŚLONY PORZEZ POZIOM HIERARCHII Z GÓRY W DÓŁ; M. STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH - PRZEPŁYW INF.; M. ADMINISTRACYJNEGO KOMUNKOWANIA SIĘ - Z GÓRY W DÓŁ I ODWROTNIE; MODEL Y; M. SYSTEMU IV - POZIOME, PINOWE, UKOŚNE POROZUMIEWANIE SIĘ; M. MATRYCY - MAŁE FIRMY, WSZYSCY DZIAŁAJĄ RAZEM
KONFLIKT KONFLIKTY ODZWIERCIEDLAJĄ SYTUACJĘ W KTÓREJ WYSTĘPUJE SPRZECZNOŚĆ INTERSÓW, POGLĄDÓW LUB POSTAW MIEDZY POSZCZEGÓLNYMI JEDNOSTKAMI LUB GR., POSTZREGAJĄCYMI W JAKIEJŚ FORMIE WSPOŁDZIAŁA W OKREŚLONYM MIEJSCU I CZASIE. TO PROCES W KTÓRYM STRONA A PODEJMUJE ŚWIADOMEGO WYSIŁKI ZMIERZAJĄCE DO UDZERZENIA DĄZEŃ STRONY B PRZEZ BLOKOWANIE JEJ DZIAŁAŃ; SPÓR 2 LUB WIĘCEJ CZŁONKÓW ALBO GR., WYNIKAJĄCY Z KONEICZNOŚCI DZEILENIA SIĘ OGRANICZONYMI ZASOBAMI, DOBRAMI LUB PRACAMI, ZAJMOWANIE ODEMINNYCH POZYCJI, RÓZNYCH CELÓW, WAROŚCI.
POGLĄDY NA KONFLIKT TRADYCYJNY
KONFILKT JEST CZYMŚ NIEKORZYSTNYM DLA ORGANIZACJI, SKUTKIEM ZŁEJ ORG. PRACY, KOMUNIKACJI, BRAKIEM ZAUFANIA. ZWRÓCONO UWAGĘ NA ZACHWOANIE LUDZKIE, KTÓR BYŁY PRZYCZNĄ KONFLIKTU. WYSTARCZY WYELIMOWAĆ ZAKŁÓCENIA, KTÓRYMI SĄ PRZYCZYNY ABY USUNĄĆ K.
PERSPEKTYWY STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH K. JEST ZJAWISKIEM NATURALNYM W SYTUACJACH INTERACJI W GR. I ORG. PONIEAŻ SĄ NIEUNIKNIONE TRZEBA JE AKCEPTOWAĆ, A NIEKEIDY WPŁYWAJĄ NAWET KORZYSTNIE NA OSIĄGNIECIA I EFEKTYWNOŚĆ GR. I ORG.
PERSPEKTYWA INTERAKCYJNA ZACHĘCA DO WYWOŁANIA K. WYCHODZĄC Z ZAŁOŻENIA, ŻE HARMONIA, SPOKÓJ ŁATWO STAJE SIĘ STATYCZNĄ, BIERNĄ NA ZMIANY I INNOWACJE ORGANIZACJĄ. PRZYWÓDCA POWINIEN PODTRZYMYWAĆ K. NA POZIOMIE MINIMALNYM DLA ZACHOWANIA AKTYWNOŚCI. O TYM CZY K. JEST ZŁY CZY DOBRY DECYDUJE JEGO RODZAJ: WEWNĘTRZNY, MIĘDZY JEDNOSTKAMI W ORG., MIĘDZY JEDNOSTKĄ A GRUPĄ; MIĘDZY GRUPAMI W ORG., MIEDZY ORGANIZACJAMI
KIEROWANIE SZTUKA REALIZACJI CZEGOŚ ZA POŚREDNICTWEM LUDZI. KIEROWNICY REALIZUJĄ CEL ORG. NIE PRZEZ TO, ZE WYKONUJĄ ZADANIA SAMI, LECZ ZE POWODUJĄ WYKONANIE TYCH ZADAŃ IINYCH LUDZI
ELEMENTY SKŁADAJĄCE SIĘ NA AUTORYTET CHARYZMA, TRADYCJA, SKŁADNIKI RACJONALNE
ŻRÓDEŁ WŁADZY WŁĄDZA NAGRADZANIA, ZASTRASZANIA, LEGALNA, ODNIESIENIA, EKSPERCKIEJ INNE ŻRÓDŁA WŁADZY MECENAT, DOSTĘP DO INF.
FUNKCJE KIEROWANIA PLANOWANIE, ORGANIZOWANIE, PRZEWODZENIE, KONTROLOWANIE
METODY KIEROWANIA ŚWIADOME I SYSTEMATYCZNE SPOSOBY POSTĘPOWANIA Z KTÓRYMI DZIAŁAJĄCY W PRACY KIEROWANICY POSŁUGUJĄ SIĘ TAK, ABY OBIEKT KIEROWANY WYKONAŁ POSTAWIONE PRZED NIM ZADANIA NP.: INTUICYJNE, PROGRSYWNE, PRZEWODZENIA, BIUROKRATYCZNE, INDOKRATYCZNE, DEMOKRATYCZNE
TECHNIKI KIEROWANIA
DEKLAROWANIE UPRAWNIEŃ; KIEROWANEI PRZEZ CELE; KEIROWANEI PRZEZ WYNIKI; K. PRZEZ WYJĄTKI; K. PRZEZ WYWOŁYWANANIE; K. PRZEZ MOTYWACJĘ; K. PRZEZ ZGODĘ; K. ZA POMOCĄ ZESPOŁÓW ROBOCZYCH; K . SYSTEMOWE
KULTURA ORG. ZBIÓR PODSTAWOWYCH PRZEKONAŃ, KTÓ®E ZOSTAŁY OPRACOWANE, WYMYŚLONE, BĄDŹ PRZYJĘTE W CELU ROZWIĄZYWANIA TRUDNOŚCI, NA JAKIE NAPOTYKA ORG., PRZYSTOSOWUJĄC SIĘ DO WARUNKÓW ZEWN. ORAZ INTEGRACJI WEWN.
POZIOMU GŁEBOKOŚCI KULTURY SYMBOLE, BOHATEROWIE, RYTUAŁY, WARTOŚCI
FAZY KSZTAŁTOWANIA SIĘ KUL.ORG.
I FAZA - FORMOWANIE ZAŁOŻEŃ KULTURY - NA TYM ETAPIE POSZUKUJE SIĘ I TWORZY TOŻSAMOŚĆ FIRMY. GŁÓWNIE ZA TEN ETAP ODPOWIADAJĄ ZAŁOŻENIA, LIDERZY ORG.
II FAZA - ROZWÓJ KULTURY - POSZUKIWANIE WSPÓLNEGO MIANOWNIKA, UTRWALANIE ZACHOWAŃ GRUPOWYCH
III FAZA PROCES STABILIZACJI, DOCEIRANIA SIĘ I KRZEPNIECIA
IV FAZA - PEŁNA DOJRZAŁOŚĆ I STABILIZACJIA - NEICHĘĆ DO ZMIAN I NOWOŚCI
V FAZA ZMIANA I FORMOWANIE SIĘ ZMODYFIKOWANEJ KULTURY - TWORZĄ SIĘ NOWE TRADYCJE, A WIĘC OSOBOWOŚĆ ORG. ULEGA CZĘSTO PRZEMIANOM WYSTĘPUEJ DYNAMIZACJA
RODZAJE KULTURY - K. TWARDA - (MACHO) DUŻE SPRĘŻENIE ZWROTNE, CHĘTNEI PDOEJMOWANE RYZYKO, RÓWNA POZYCJA KOBIET I MĘŻCZYZN, ŻARGON, LUDZIE MŁODZI I ENERGICZNI, WYSOKA POZYCJA
K. HAZARDZISTÓW - PRACUJ CIĘŻKO I BAW SIĘ. WYMAGA WYSIŁKU, ALE DUŻE MOŻLIWOŚCI, PRACA ZESPOŁOWA, WYSOKA KULTURA OSOBISTA
K. SPOKOJU DZIAŁANIA - (RUTYNIARZE) MAŁA SKŁONNOŚC DO RYZYKA, WYSOKA FORMALIZACJA DZIAŁAŃ, ŚCIŚLE OKREŚLONE REGUŁY I PROCEDURY, KARIERA DO STOPNIOWEGO WSPINANIA SIĘ PO SZCZEBLACH
K. ZRÓWNOWAŻONA - NISKIE RYZYKO, DUŻA INF. ZWROTNA, DUŻE ZNACZENEI MENTORINGU