Fala elektromagnetyczna C=λ*V
Liczba falowa 1/V
Promieniowanie elektromagnetyczne E=h*V gdzie V- częstotliwość; h- stała Plancka (6,626*10-34Js)
Natężenie promieniowania ciała doskonale szarego I(T)=εσT4
ε- współczynnik emisyjności; σ- stała Stefana; T- temp. W skali bezwzględnej
Współczynnik emisyjności: ε=I(T)/Ib(T)
Prawo przesunięć Wiena: λmax*T=const; λmax- dł. Fali emitowanej o max natężeniu, T -temp. w K, const- stała wyznaczona doświadczalnie = 0,28978 cmK
Skala zdjęcia: Mz=Ck/hg=s/s'
Wysokość lotu nad terenem: hg=Ck*mz=s/s'*Ck
Pokrycie podłużne: p%=s-b/s'*100
Pokrycie poprzeczne: q%=s-a/s*100
Mianownik skali zdjęcia: mz=s/s'=hg/Ck
Powierzchnia objęta jednym zdj.: Fg=s2=s'2*mz2
Odległość terenowa: s=s'*mz=hg/Ck*s'
Liczba obiektów możliwych do zinterpretowania: Kmax=nj n- liczba stopni szarości negatywu dających się w sposób powtarzalny wyróżnić podczas opracowania; j liczba kanałów spektralnych użytych do rejestracji.
Parametry zarejestrowanych informacji o środowisku: R=f(x,y,z, λ,e,s,t,f,ϕ) gdzie:
x,y,z - współrzędne położenia rejestrowanego promieniowania odbitego lub emitowanego
λ- długość fali promieniowania elektromag wykorzystanego w detekcji
Schematyczne ujęcie procesu formowania, wykrywania i zapisu obrazów:
ene. prom. objektu F(x, y) →h → ene. prom. obrazu l1(x, y)→s→n(x, y)→Ld+n=L
Siła odśrodkowa: F=(m*v)IR
Siła dośrodkowa: F=m*g
I prędkość kosmiczna: V=(qR2)0,5=7,91 km/s
IIprędkość kosmiczna = 11,189 km/s
III prędkość kosmiczna = 16,662 km/s
Obliczenie drogi jaką pokonuje satelita na promieniu swojej orbity: D=2pπR