Potencjometryczne oznaczanie zawartości jonów miedzi (II)
1. Jaka jest rola biologiczna miedzi w organizmach roślinnych i zwierzęcych
W organizmach roślinnych jej rola to: udział w procesach fotosyntezy, oddychania, przemian związków azotowych i powstawania białek, transportu węglowodanów oraz metabolizmu błon komórkowych poprzez wpływanie na ich przepuszczalność, reguluje procesy powstawania DNA i RNA, bierze udział w mechanizmach odpornościowych na choroby.
W organizmach zwierzęcych występuję w różnych enzymach biorących udział w procesach oksydacyjno - redukcyjnych. Jest ona składnikiem hemocyjaniny oraz oksydazy cytochromowej c.
2. Podaj objawy toksyczności miedzi dla ludzi
Metaliczny smak w ustach, wymioty, zawroty głowy, uczucie pieczenia w przełyku, drgawki i utrata przytomności
3. Wymień i opisz dwie choroby jakie wiążą się z zaburzeniami przyswajalności miedzi przez organizm człowieka
Choroba Menkesa związana jest z upośledzeniem wchłaniania miedzi z przewodu pokarmowego, powoduje ona upośledzenie fizyczne i umysłowe (choroba stalowych włosów)
Choroba Wilsona (zwyrodnienie wątrobowo - soczewkowe) objawia się marskością wątroby, uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego, nerek i gałki ocznej.
4. W jaki sposób dokonuje się pomiaru zawartości miedzi w próbce metodą potencjometryczną
Miedziowa elektroda jonoselektywna wraz z elektrodą odniesienia umożliwia bezpośredni pomiar metodą potencj. stężenia jonów Cu2+ w roztworach wodnych i niektórych rozpuszczalnikach organicznych. Musi być przy tym użyta odpowiednia elektroda odniesienia z podwójnym płaszczem. Elektroda pracuje w zakresie temperatur 0 - 80 C, stężenia jonów Cu2+ od 10-8 do 1 mola/dm3 oraz stężenia jonów wodorowych pH od 2 do 12. Czujnikiem elektrody jest membrana szczelnie połączona z obudową. Membrana zawiera siarczki iędzi i srebra.
5. Co to są elektrody jonoselektywne i do czego służą. Opisz zasadę ich działania.
Elektrody jonoselektywne reagują selektywnie na określony jon w obecności innych i stąd się bierze ich nazwa. Często stosuje się też termin elektrody membranowe, gdyż istotnym elementem ich budowy jest zawsze membrana. W tych elektrodach za powstawanie potencjału jest odpowiedzialna równowaga reakcji wymiany jonowej między roztworem a membraną. Te elektrody nie są specyficzne tzn. na ich potencjał mają wpływ tylko jony jednego rodzaju ale także inne jony.
Oznaczanie zawartości rtęci w glebie
1. Toksyczne działanie rtęci
Praktycznie wszystkie chemiczne formy rtęci wykazują właściwości trujące. objawy zatrucia rtęcią to: drżenie, niezborność ruchów, zaburzenia mowy i umysłowe, pobudliwość, bezsenność. Występują także osłabienie, bóle głowy i kończyn, ślinotok, zapalenie jamy ustnej, wypadanie zębów i skłonność do biegunek. Dla człowieka LD50 rtęci wynosi 10-40 mg/kg masy ciała.
2. Formy występowania rtęci
Formy rtęci występujące w glebach można podzielić na podstawie ich właściwości na: łatwo lotne (Hg0, (CH3)2Hg), łatwo rozpuszczalne w wodzie (Hg2+) oraz trudno rozpuszczalne (kompleksy organiczne)
3. Zanieczyszczenie środowiska naturalnego rtęci
Emisję rtęci jako zanieczyszczenie środowiska naturalnego szacuje się na ponad 3000 ton rocznie. Do środowiska trafia głównie podczas spalania paliw kopalnych, w niektórych miejscach na świecie duże ilości rtęci trafiają przy wydobywaniu złota metodą amalgamacji. Na skale lokalną źródłami mogą być wysypiska odpadów stałych.
4. Idea metody absorpcyjnej spektrometrii atomowej
Intensywność światło monochromatycznego o określonej długości fali, po przejściu przez obłok par atomowych różnych pierwiastków zostanie osłabiona w wyniku selektywnej absorpcji przez oznaczony pierwiastek. W celu wyeliminowania emisji próbki, światło emitowane przez źródło jest modulowane lub przerywane, a następnie wzmacniane przez układ elektroniczny
5. Na czym polega metoda „zimnych par”
Oznaczenie oparte jest na pomiarze absorpcji promieniowania o długości fali 253,7 nm przez pary rtęci. Rtęć w próbce redukuje się do postaci elementarnej za pomocą silnego reduktora - NaBH4. pary rtęci, przy pomocy gazu nośnego wydmuchuje się z roztworu do kuwety pomiarowej, przez którą przechodzi monochromatyczne promieniowanie.
Oznaczanie zawartości histaminy metodą spektrofluorymetryczną
1. Do jakiej grupy związków należy histamina
Histamina jest jedną z wielu amin aktywnych biologicznie naturalnie występujących w organizmie człowieka oraz wielu produktach spożywczych.
2. Z jakiego związku i w jakiej reakcji powstaje histamina
Powstaje z histydyny w reakcji dekarboksylacji z wytworzeniem CO2
3. W jakiej żywności występuje histamina
Sery, ryby, w wątróbkach kurzych, wołowych i wieprzowych, w drożdżach, w kapuście kiszonej, pomidorach, przecierze pomidorowym, w soku pomidorowym, koncentracie pomidorowym, w fasoli, grzybach suszonych, winie i piwie.
4. Jaki wpływ ma histamina na organizm ludzki
Wchłaniając się w jelicie cienkim może wywołać objawy zatrucia, posiada właściwości rozszerzania naczyń krwionośnych i obniżania ciśnienia krwi. Ma ona charakter hormonu tkankowego regulującego miejscowe ukrwienie. Wpływa na wydzielenie soku żołądkowego, bierze udział w zwalczaniu procesów zapalnych, rozszerza małe naczynia tętnicze i żylne.
5. Na czym polegają metody analizy spektrofluorymetrycznej
Wykorzystuje zjawisko luminescencji, czyli zjawisko emitowania promieniowania przez cząsteczki przechodzące ze stanu wzbudzonego w stan podstawowy. Czułość tych metod jest 100 - 1000 razy większa niż technik spektralnych i jest lepiej selektywna.
Oznaczanie pochodnych furfuralu w żywności
1. W jakich warunkach tworzy się HMF w żywności
HMF tworzy się z heksoz w trakcie ogrzewania i przechowywania żywności bogatej w cukry. Powstaje w wyniku karmelizacji cukrów w tmp. ponad 150 C lub w wyniku reakcji Maillarda (reakcja nienzymatycznego brunatnienia).
2. Dlaczego HMF jest wykorzystywany jako związek wskaźnikowy żywności.
Podczas przechowywani żywności bogatej w cukry, cukry te reagują reakcja nienzymatycznego brunatnienia, podczas której tworzy się HMF. Im więcej HMF w żywności tym jest on mniej świeży.
3. Biologiczne działanie HMF na organizm ludzki
hmf w wysokic stężeniach jest cytotoksyczny, powoduje podrażnienie oczu, górnych dróg oddechowych, skóry i błon śluzowych, Związek ten jest