mit. sumeryjska i babilońska boginie, Mitologie


Aruru - jedno z imion sum. bogini Nintu, używane w późniejszych okresach. Stworzycielka Enkidu w bab. eposie o Gilgameszu. Była także stworzycielką ludzi.

Aszera - bogini morza, stworzycielka bogów.

Asznan - bogini zbóż, stworzona przez Enki, przedstawiana jako dziewczę z wiązką kłosów. Pod tą postacią stanowi symbol późniejszego znaku Panny w zodiaku.

Beletili - czyli „Pani Bogów”. Było to bab. Imię bogini matki, zwanej też Mami, Nintu (sum.).

Damgalnuna, Damkina, Damakina - jedno z imion sumeryjskiej bogini, małżonki boga Enki (bab. Ea) w kraju Dilmun. Jej babilońskie imię to Damkina. Matka Marduka.

Ereszkidal - sumeryjska władczyni świata umarłych i demonów. Siostra Inany/Isztar i żona boga Nergala.

Gesztinana - siostra Dumuzi, bogini winorośli.

Inanna, Inana - mit. sumer.; bogini miłości, Wielka Bogini Matka, symbolizowała Wenus, wg legendy przybyła z Wszechświata. Sumeryjska nazwa bogini Isztar. zazwyczaj przedstawiano ją w postaci karmiącej matki, nagiej kobiety lub jako boginię wojny stojącą na wozie z lwami. Była jedną z grupy siedmiu bogów „rozstrzygających losy”. Uważano ją za córkę boga Ana lub Nanny/Sina. Z kultem Inany była związana prawdopodobnie prostytucja sakralna.

Isztar, Belti - (Astarte - greckie, Atargatis - syryjskie, Asztart, Asztarte - ugaryckie, fenickie i punickie, Aszterot, Asztoret - hebrajskie, Astoret, Isztar-Wenus) - główne żeńskie bóstwo starożytnych Fenicjan, Syryjczyków i Kartagińczyków. Bogini gwiazdy zarannej i wieczornej. Belti w dosłownym tłumaczeniu znaczy -"Nasza Pani".Astarte była asyryjską boginią księżyca i płodności, pierwowzorem greckiej Afrodyty. W Babilonie i Asyrii czczona jako Isztar, utożsamiana z planetą Wenus, bóstwo miłości i płodności; odpowiednik sumeryjskiej Inanny. Była najpowszechniej czczonym bóstwem na Bliskim i Środkowym Wschodzie. Była córką Sina (księżyca) i siostrą Szamasz (słońca); według innej wersji mitu córka albo małżonka Anu, pana niebios. Jednym z obrzędów jej kultu była prostytucja sakralna. Jako gniewną boginię wojny wyobrażano ją stojącą na lwie z łukiem i dwoma kołczanami, atrybut: 8- lub 16- ramienna gwiazda, gł. ośrodek kultu - Uruk (obecnie Al-Warka w południowym Iraku). W mitach ugaryckich blisko związana z Baalem i Anat (określano ją epitetem: imię Baala). Jako Asztarte, czczona była przez Sydończyków, tj. Fenicjan (zob. 2 Krl 2, 13).

W okultyzmie Astarte jest żeńskim demonem kwietnia. W Raju utraconym (I, 509-510) utożsamianym z Astoretem. Według De Plancy'ego Astarte jest "samicą Astarota" i przedstawiana jest z głowjałówki

Ki - bogini ziemi. Córka Nammu, pierwotnego morza i małżonka An (Anu), najwyższego bóstwa. Owocem małżeństwa Ki i An byli Ea i Enki, oraz inne wielkie bóstwa sumeryjskiego panteonu.

Kiszar - bab. bogini dolnych regionów.

Lahmu - bab. bogini drugiego pokolenia.

Lilith - zła demonica babilońska; także demonica sumeryjska, nieprzyjaciółka Innany, bogini nieba i ziemi. Przepędzona przez Gilgamesza, ugania za późniejszymi pokoleniami, strasząc po pustkowiach, lasach i uroczyskach. W legendach arabskich także żona Adama - z małżeństwa z szatanem wydala na świat liczne grono złych duchów. W folklorze żydowskim demonica, pierwsza żona Adama, zanim jeszcze powstała Ewa. To ona Adama rozprawiczyła. Jednak jej nienasycenie seksualne, niechęć do poddania się władzy Adama, upodobanie do bycia na górze podczas stosunku etc. doprowadziły do tego, ze została z raju wywalona, (inna wersja mówi, że pod wpływem czy to negatywnych emocji czy też seksualnej ekstazy wykrzyknęła niewymawialne Imię Boga, którego mówić nie wolno i wzleciała w górę tylko po to, by spaść na samą ziemię). Strącona została na pustynię, tam wg mitów semickich mieszka, jak to u Ezechiela można wyczytać. Brak wspominki o Lilith w Księdze Rodzaju przypisuje się patriarchalnej późniejszej redakcji tego mitu, jako że w apokryfach o niej wyczytać - w związku z historią z Genesis - można. Niektóre legendy mówią, że wróciła do Edenu w przebraniu węża, aby zemścić się na Ewie, swojej rywalce. Inne czynią ja małżonka Lucyfera, już po jego strąceniu z Nieba - lecz nawet i on nie mógł podołać jej żądzom więc ją z powrotem odesłał na pustynie. Mówi się też, że gdy Kain zabił Abla i został wygnany przez Boga, Lilith przybyła do niego i była mu towarzyszką w jego wędrówce. Lilith, jako archetyp succuba, których potem narodziła tysiące, napastuje śpiących spokojnie i samotnie mężczyzn. Także jako wampirzyca wysysa krew z noworodków płci męskiej - Żydzi w komnacie porodowej odprawiali specjalne rytualiki mające ochronić noworodka przed Lilith właśnie. Symbolizuje nieskończoną chuć, dominację seksualną, dzikość, wyuzdanie etc., kobiecość w tej postaci, jakiej mężczyźni się obawiają i o jakiej fantazjują. Łączy w sobie seks i śmierć, dwa najbardziej pierwotne instynkty. Jej inwokowanie dla kogoś, kto ma jakieś kompleksy na tle seksualnym lub nie ma dobrego związku ze swoją kobiecością (to dotyczy tez mężczyzn) jest w bardzo dosłowny sposób niebezpieczne. Namu - bogini praoceanu.

Nammu - była pierwszym bóstwem i początkiem wszechrzeczy. Urodziła boginię ziemi Ki i boga nieba An, z których związku narodzili się wielcy bogowie sumeryjscy, w tym Enlil i Enki. Nansze - bogini, opiekunka rybołówstwa morskiego.

Nidaba, Nisaba - bogini mądrości, patronka pisarzy. Ninti - bogini lecząca żebro.

Ninsikila - sumeryjska bogini opiekunka kraju Dilmun. Córka lub małżonka boga Enki.

Nintu - główna bogini matka, rodzicielka wielu bogów. Nunbarszegunu - matka bogini Ninlil

Sarpanitum - bab. bogini, małżonka Marduka, matka Nabu.

Tiamat - bab. bogini pierwotnego chaosu i słonych wód morskich. Była potworem uosabiającym słoną wodę, żeńskim pierwiastkiem kształtującego się wszechświata. Odbyła stosunek miłosny z Apsu, oceanem słodkowodnym, w wyniku czego urodziło się wiele młodych bóstw, takich jak Ea, ojciec Marduka. Ea zabił Apsu, a Tiamat w odwecie zaatakowała Ea i innych młodszych bogów wykorzystując do tego hordę dzikich potworów. Wówczas bogowie wybrali Marduka na swego wodza. Zabił on Tiamat, a następnie przeciął ją na dwoje: jedna połowa jej ciała stała się niebem, a druga ziemią. Na obrazach przedstawiających zabicie Tiamat jest ona przedstawiana jako smok lub podobny potwór, będący uosobieniem pierwotnego chaosu, który musi zostać opanowany przed powstaniem uporządkowanego kosmosu. Jeden z mitów tak opisuje stworzenie świata.

Uttu - bogini roślinności która później stała się boginią tkactwa. Córka Enki.



Wyszukiwarka