APRAKSJA

1. W. Jakimowocz „Neurologia kliniczna“

PATOGENEZA :

• apraksja :

• są to zaburzenia w wykonywaniu celowych precyzujnych czynności spowodowane uszkodzeniem stereotypu dynamicznego

• apraksję rozpoznajemy, gdy chory nie ma niedowładu, zaburzeń czucia i ataksji, a ma trudności z wykonywaniem precyzyjnych czynności np. zapalenie papierosa, wbicie gwoździa itp.

STEREOTYP DYNAMICZNY :

• każdy złożony ruch dowolny jest złożoną reakcją , która kształtuje się pod wpływem pobudzeń kinestetycznych i kinestetyczno - wzrokowych

• pobudzenia te stanowią uporządkowany układ, który znajduje swe odbicie w korze i tworzy w jej obrębie stereotyp dynamiczny

• w łańcuchu reakcji ruchowej według stereotypu dynamicznego pobudzenia z prioprioreceptywne powstałe podaczas wykonywania jednego ruchu są sygnałem do wykonania kolejnego ruchu

OŚRODKI ODPOWIEDZIALNE ZA ZŁOŻONE CZYNNOŚCI RUCHOWE :

• tylna część płata ciemieniowego :

• w półkuli dominującej

• zwłaszcza gyrus supramarginalis

• tu gromadzą się i kojarzą w całość czynnościową pobudzenia kinestetyczne i kinestetyczno - wzrokowe powiązane z czynnosciami ruchowymi

• okolica przedruchowa :

• podłoże strukturalne złozonych zeespołów ruchowych

• pobudzenia stąd przenoszą się na okolicę ruchową kory

RODZAJE APRAKSJI :

APRAKSJA WYOBRAŻENIOWA (IDEACYJNA) :

• przejawia się chaotycznym pomieszaniem poszczególnych składowych ruchu

• występuje w rozlanych procesach mózgowych tj. :

• miażdzyca

• otępienie starcza

• porażenie postępujące

• poszczególne części składowe ruchu mogą być wykonywane prawidłowo, ale łaczenie ich w całość sprawia choremu trudności

• chory sprawia wrażenie skrajnie roztargnionego

• np. na polecenie zapalenia papierosa zapala zapałkę i dalej nie wie co zrobić

• np. podczas ubierania wkłada nogę w rękaw koszuli

APRAKSJA RUCHOWA (KINETYCZNA) :

• w uszkodzeniach tylnej części płata czołowego (okolicy przedruchowej)

• występuje po stronie ciała przeciwległej do uszkodzenia

• utrata powiązań ruchowych koniecznych do wykonania złozonej czynnoci

• chory potrafi zaplanować złozony akt ruchowy, ale ruchy sa niezgrabne, niepewne, wyglądaja tak jakby chory wykonywał je pierwszy raz

APRAKSJA WYOBRAŻENIOWO -RUCHOWA :

• najczęściej widywana w uszkodzeniu gyrus supramarginalis i corpus callosum

• chorzy wiedzą jak mają wykonać akt ruchowy, ale miimo to wykonanie jest nieprawidłowe

• ruchy są grube, niezgrabne, bezpostaciowe

• objawy często podobne do objawów apraksji wyobrażeniowej

2

---