Wybrzeże Kości Słoniowej (Côte d'Ivoire, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej), państwo w zach. Afryce, nad Zat. Gwinejską; 322,5 tys. km2; 18,3 mln mieszk. (2003), ludy: Akan, Kru, Bete, Malinke, Mande; animiści, muzułmanie, katolicy; stol. Jamusukro, gł. m. i port Abidżan; j.u. fr.; republika. Wyżynno-górzyste (wys. do 1752 m w masywie Nimba), na pd. aluwialna nizina nadbrzeżna; klimat równikowy na pd., na pozostałym obszarze — podrównikowy; gęsta sieć rzek, gł. Bandama; sawanny, zdegradowane lasy równikowe, na wybrzeżu namorzyny; parki nar. (Komoe). Uprawa kakaowca (zbiory ziarna najwyższe w świecie), kawowca, trzciny cukrowej, palmy oleistej, bawełny, ananasów; gł. rośliny żywieniowe: kukurydza, jam, maniok, banan plantan; eksploatacja lasów; rybołówstwo; wydobycie ropy naft. ze złóż podmor., diamentów, złota; przemysł spoż., drzewny, włók., montaż samochodów. — W średniowieczu państewka uzależnione kolejno od Ghany, Mali i Songhaju; XVII-XVIII w. ekspansja fr. (wywóz kości słoniowej i niewolników); od końca XIX w. kolonia fr. (od 1904 we Fr. Afryce Zach.); 1946-58 fr. terytorium zamor.; od 1958 autonom., od 1960 niepodległa republika W.K.S., czł. Wspólnoty Fr.; ścisła współpraca z Francją (1961 układ wojsk.) oraz państwami afryk.; jedno z bogatszych i ustabilizowanych wewnętrznie państw afryk.; od 1983 regres gosp. wywołany spadkiem cen surowców; 1990 legalizacja partii opozycyjnych; 1999 i 2002 zamachy stanu; 2003 porozumienie o pojednaniu.
Wyszukiwarka