Podstawowe wiadomości dla początkujących cz. 5
2007-04-16
Taktyka indywidualna
Taktyka indywidualna jest to umiejętność rozwiązywania specyficznych problemów sytuacyjnych pojawiających się w czasie gry. Rozwiązywanie tych problemów zależy od:
umiejętności technicznych zawodnika,
osobowości (odporność psychiczna, inteligencja),
doświadczenia.
Im większy zasób możliwości realizacji zadania posiada dany zawodnik i im więcej ma zakodowanych informacji i rozwiązanych problemów sytuacyjnych, tym jest on skuteczniejszy w działaniu.
Proces rozwiązywania problemów przez siatkarza składa się z kilku etapów:
zbierania informacji o danej sytuacji (obserwacja),
nadawania znaczenia poszczególnym informacjom (ocena),
znalezienia rozwiązania danego problemu, czyli zagrania, które należy wykonać,
podjęcia decyzji, jaki rodzaj zagrania wykonać,
wykonanie powziętego działania,
kontroli i oceny efektywności działania.
Rzecz jasna wszystkie wymienione etapy są ze sobą ściśle powiązane i ich rozdzielenie tutaj ma jedynie cel dydaktyczny.
W rzeczywistości te etapy rozwiązywania problemu nałożone są na siebie i trwają ułamki sekundy, najczęściej bez udziału świadomości.
Taktyka postawy i sposobów przemieszczania się po boisku w piłce siatkowej
Podczas nauczania postaw siatkarskich i sposobów przemieszczania się należy doprowadzić do sytuacji, w której:
Postawa siatkarska umożliwiała:
przemieszczanie się dowolnym sposobem i w różnych kierunkach;
odbicie piłki dowolnym sposobem i w różnych kierunkach;
swobodne obniżanie środka ciężkości w zależności od potrzeb (im dalej od siatki - tym niżej na nogach);
ustawienie kończyn dolnych dla danej sytuacji.(najkorzystniejsze);
Sposób przemieszczania się:
był najkorzystniejszy do sytuacji;
zapewniał aktywny udział w sytuacji zaistniałej w grze;
ma umożliwić:
szybką zmianę sposobu przemieszczania się,
przyjęcie odpowiedniej pozycji (np. do wystawienia, do asekuracji itp.);
wykonanie czynności z piłką (np. odbicie, atak, blok).
Taktyka indywidualna odbicia piłki sposobem górnym
Sposobem odbicia oburącz górnym najczęściej posługują się zawodnicy rozgrywający, z tego też powodu przedstawiamy zasady, którymi powinien się kierować zawodnik rozgrywający. Poniższe zasady powinny towarzyszyć każdemu treningowi, nie wspominając już o meczach. Gra zawodnika rozgrywającego w dużym stopniu przyczynia się do odniesienia zwycięstwa lub też przegrania meczu. Przez ręce zawodnika rozgrywającego prawie w każdej akcji przechodzi piłka, on jest reżyserem poczynań drużyny będącej w ataku.
Zaabsorbuj swoją postawą uwagę zawodników blokujących przeciwnika. Gdy jesteś w linii ataku (kiwnij lub zbij dogodną piłkę, możliwie na początku meczu lub seta), zmusisz w ten sposób środkowego bloku przeciwnika do blokowania rozgrywającego, co z kolei ułatwi grę twoim atakującym.
Ukrywaj do ostatniego momentu swoje poczynania, przez co opóźnisz reakcję przeciwników na twoje działanie.
Przy dobrym dograniu, staraj się uruchomić atak w pierwsze tempo lub kombinację ataku.
Stwarzaj korzystne warunki swoim atakującym (atak bez bloku lub przez blok pojedynczy).
Często zmieniaj tempo gry.
Rozciągaj grę na siatce (stosuj przerzuty w rozegraniu), trudniej będzie środkowemu bloku przeciwnika dołączyć do podwójnego bloku.
W rozegraniu uwzględniaj upodobania swoich atakujących.
Przy złym dograniu w sytuacjach trudnych wystawiaj piłki najlepiej atakującemu będącemu w linii ataku.
Gdy jesteś w linii obrony, do miejsca kontaktu z piłką przemieszczaj się (ekonomia ruchu) odpowiednimi krokami (szybciej, wolniej, itp.). Ten sposób poruszania pozwoli na szybką zmianę kierunku dojścia do piłki (zyskasz czas na przyjęcie wygodnej postawy do rozegrania).
Po wykonanym wystawieniu natychmiast bądź gotowy do asekuracji atakującego.
Pamiętaj - grasz przede wszystkim dla drużyny, a nie dla siebie.