PEDAGOGIKA PORÓWNAWCZA_05 - zeszły rok
REFORMY EDUKACYJNE:
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA REFORMY EDUKACYJNE wg A.M.TCHORZEWSKIEGO:
Kryzys:
- kryzys natury ideologiczno-politycznej
- kryzys o charakterze gospodarczo-ekonomicznym
- kryzys socjalno-społeczny:
= dominuje bezrobocie
= słaba polityka prorodzinna
Transformacja:
- kryzys powoduje, że zbliżamy się do przekształcenia czegoś czyli do transformacji
- krok do przodu, nie pojawia się sama z siebie - musi być kryzys
- wychodzenie z kryzysu to transformacja, dzięki której ma nastąpić optymalizacja warunków życia
Integracja:
- dąży do łączenia, scalania, dostosowywania do siebie różnych elementów w celu ich skupienia
- dąży do wypracowania nowego systemu, stworzenia nowej jakości pracy
- jeśli dochodzi do integracji nie ma możliwości, żeby nie zmieniła się szkoła
Globalizacja:
- jest to wymiar światowy, związany z każdą płaszczyzną społeczną, kulturową, ekonomiczną, u których podstaw funkcjonuje rewolucja technologiczna.
- globalny nastolatek - wrodzona umiejętność komunikowania się, brak zaangażowania społecznego
- nauczyciel musi znać globalne trendy, aby umieć trafić do ucznia
KREATORZY REFORM EDUKACYJNYCH:
Kreatorzy - autorzy reform edukacyjnych:
- są pomysłodawcami reform, wnioskują ich przeprowadzanie, są inicjatorami:
= politycy
= elity gospodarcze
= naukowcy (futurolodzy - najczęściej ignorowane są ich wnioski)
= eksperci
Kreatorzy - realizatorzy reform edukacyjnych:
- są realizatorami reform, wprowadzają je w życie:
= nauczyciele
= rodzice
= samorządy lokalne i władze publiczne
= gminy
RODZAJE REFORM EDUKACYJNYCH:
Reformy adaptacyjne:
- obejmują niewielkie zmiany w systemie edukacyjnym
- dotyczą kwestii przystosowania się do nowych wymogów
- Cel - naprawa, usprawnienie, nadanie nowego wymiaru jakiemuś fragmentowi systemów edukacyjnych, mają charakter „kosmetyczny”.
- Obejmują:
= sposoby zarządzania systemem edukacyjnym w kraju, placówką
= treści nauczania - wprowadzenie nowych przedmiotów nauczania, dostosowanie do realiów
= przystosowanie do zmian w środowisku pozaszkolnym
Reformy radykalne:
- połączone są z postanowieniami władzy ustawodawczej i administracyjnej, zarządzanie i kontrola rad systemów edukacyjnych
- mają charakter bezkompromisowy i nieodwracalny; pojawiają się w momencie zmian organizacyjnych i strukturalnych szkolnictwa
- podział na instytucje publiczne i niepubliczne
Reformy parcjalne:
- decyzja o jej przeprowadzeniu zależy od lokalnych władz samorządowych
- dotyczą konkretnych jednostek edukacyjnych, wybranego obszaru:
= podejmowanie decyzji w sprawie lokalizacji szkół
= finansowanie instytucji szkolnych
= zasady środków motywacyjnych dla nauczycieli
= zmiany funkcjonowania: rodzic > nauczyciel > dyrektor szkoły (status szkoły)
Reformy holistyczne:
- wprowadza się bardzo rzadko
- mają charakter kompleksowy
- dotyczą całego systemu edukacyjnego
- podejmują je zazwyczaj kraje wysoko rozwinięte, bogate
- tylko 5 państw: Japonia, Nowa Zelandia, USA, Australia, Kanada
ZASADA REFORMOWANIA SYSTEMÓW EDUKACYJNYCH:
Zasada realności:
- autentyczność - reforma ma dotyczyć realnego wycinka edukacji
- pragmatyczność - tworzymy plan działania w oparciu o możliwości i skutki
- jesteśmy w stanie określić tempo i zasięg zmian, pewne trendy\
Zasada komplementarności:
- odpowiedź na zmiany, które możemy zaobserwować
- są odpowiedzią na to, co wydarza się w rzeczywistości, po co chcemy reformować?
Zasada akceptacji:
- realizatorzy muszą zaakceptować pomysły autorów
- procesy: uznanie, dialog, negocjacja
- po procesach powinno dojść do akceptacji środowiska społecznego
Zasady wiarygodności:
- sens - argumentacja sensu działania
- rzetelność
- bezstronność
- edukacja to dobra wspólne, publiczne, trzeba o nią dbać
- politycy powinni nie kierować się prywatną, ale ogólnym dobrem
RODZAJE REFORM wg ŚLIWERSKIEGO:
Reformy oddolne:
- związane są z realizatorami reform
- są efektem nowatorstwa pedagogicznego np. ocenianie opisowe w klasach 1-3
- wprowadzane są na zasadzie indukcji albo zasadzie dyfuzji w różne części systemu edukacyjnego
Reformy odgórne:
- wprowadzane przez decyzje Centralnych Władz Państwowych.