Przedmiot:						Fizjologia roślin	Rok akademicki/ data wykonania ćwiczenia
Kierunek/ specjalność:						Biologia podstawowa
Numer ćwiczenia	I/3	Temat ćwiczenia:		Wyznaczenie potencjału wody miękiszu spichrzowego ziemniaka metodą wagową
Literatura.:					Kopcewicz J., Lewak S. Fizjologia roślin. PWN Warszawa, 2007.
Materiał:					Bulwa ziemniaka.
Aparatura:					waga.
Sprzęt laboratoryjny:					lancet
Odczynniki:					sacharoza 1M.
Czas wykonania:					90 min.
Wstęp merytoryczny			Potencjał wody Ψk jest miarą zdolności wody do wykonania pracy przepływu. Wartość potencjału wody po obu stronach błony decyduje o kierunku przepływu wody: komórka zanurzona w roztworze hipotonicznym pobiera wodę, komórka zanurzona w roztworze hipertonicznym oddaje wodę, natomiast komórka zanurzona w roztworze izotonicznym pozostaje w stanie dynamicznej równowagi. Przez zmianę wagi badanej tkanki można określić potencjał wody w roztworze, równoważący potencjał wody w badanej tkance.
Sposób wykonania :			Z 1 molowego roztworu sacharozy (342,3g/mol) przygotować roztwory o stężeniu: 0,30; 0,25; 0;20; 0,15; 0,10; 0,05 i 0,0 mol/kg. Roztwory rozdzielić do opisanych probówek, wykonać przynajmniej dwa zestawy (dwa powtórzenia). Wyciąć z bulwy ziemniaka sześciany o wymiarach krawędzi ok. 1cm. Sześciany te pokroić na plastry o grubości ok. 2mm. Każdy bloczek należy zważyć i zapisać jego wagę. Plastry umieścić na 1,5 godziny w roztworach, po tym czasie wyjąć, delikatnie osuszyć i natychmiast zważyć.
Ocena wyników			Sporządzić tabelę ilustrującą zależność pomiędzy stężeniem molowym roztworu a zmianą wagi tkanki. Przedstawić dane dla poszczególnych powtórzeń (zmianę wagi przeliczyć na 1g tkanki, aby ujednolicić wyniki uzyskane dla różnej masy próbek) oraz obliczyć średnią arytmetyczną. Sporządzić wykres zależności między stężeniem sacharozy a zmianą masy tkanek. Obliczyć potencjał wody w tkance zgodnie z równoważnością Ψk równa się Ψs roztworu, będącego w równowadze z tkanką. Ψs roztworu oblicza się ze wzoru van't Hoffa: Ψs = -inRT Obliczyć potencjał osmotyczny roztworu wg. wzoru: P= n*22,4*T/273 Gdzie: i - współczynnik izotoniczny dysocjacji, dla sacharozy =1 n - stężenie molowe roztworu T - temperatura w skali Kelvina (273+temperatura w skali Celsjusza)

---