1962


TEMAT: POMIAR PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO W OBWODZIE PRĄDU PRZEMIENNEGO.

1. Wiadomości wstępne.

Prądem zmiennym nazywamy prąd o zmieniającym się w czasie natężeniu. Gdy okresowo zmienia się również kierunek prądu, prąd nazywamy przemiennym.W praktyce najczęściej stosuje się prąd o natężeniu i napięciu zmieniającym się sinusoidalnie:

I = I0 sin(ω t + ϕ1),

U = U0 sin(ω t + ϕ2).

Wielkości I oraz U nazywamy odpowiednio natężeniem i napięciem chwilowym, natomiast I0, U0 - odpowiednio natężeniem i napięciem maksymalnym; ϕ jest fazą początkową, a ω - częstością kołową lub pulsacją:

,

gdzie ν oznacza częstotliwość a T - okres.

Jeśli obwód prądu zmiennego zawiera, oprócz oporu omowego, indukcyjność lub pojemność, to przebiegi napięcia i natężenia różnią się fazą. Przyczyną opóźnienia prądu względem napięcia jest zjawisko samoindukcji, a wyprzedzenie napięcia przez prąd jest wynikiem ładowania kondensatora. Gdy obwód składa się z oporu omowego, pojemności i indukcyjności, przesunięcie fazowe wyraża się wzorem:

,

gdzie: R - opór, L - indukcyjność, C - pojemność.

Przesunięcie fazowe ϕ między napięciem i natężeniem prądu możemy zbadać za pomocą oscyloskopu, przykładając na płytki odchylania pionowego zmiany napięcia, a na płytki odchylania poziomego - zmiany prądu. Ruch plamki świetlnej na ekranie oscyloskopu jest wynikiem nałożenia się dwóch ruchów harmonicznych o tej samej częstotliwości i różnicy faz ϕ. Oznaczmy wychylenia chwilowe w kierunku poziomym przez x w kierunku pionowym przez y i wychylenie maksymalne przez a. Wówczas zmiany czasowe obu wychyleń opisują równania:

x = a sin(ω t + ϕ),

y = a sin(ω t).

Gdy różnica faz wynosi zero, wtedy powyższy układ równań można przekształcić do postaci:

y = x.

To równanie przedstawia prostą nachyloną pod kątem 45°. Gdy różnica faz wynosi 90°, wówczas z układu równań otrzymamy równanie okręgu:

x2 + y2 = a2.

W pozostałych przypadkach figura jest elipsą, której spłaszczenie zależy od różnicy faz.

2. Schemat pomiarowy.

3. Wyniki pomiarów.

R = 400 Ω, ν = 800 Hz.

Lp.

-

L

[H]

OA

[cm]

OP

[cm]

-

[°]

1

0.01

3.3

0.4

0.1212

6.962

2

0.02

3.2

0.6

0.1875

10.807

3

0.03

3.1

0.8

0.2581

14.955

4

0.04

3.0

1.0

0.3333

19.471

5

0.05

2.8

1.2

0.4285

25.377

6

0.06

2.7

1.3

0.4815

28.782

7

0.07

2.6

1.4

0.5385

32.579

8

0.08

2.5

1.5

0.6000

36.870

9

0.09

2.4

1.6

0.6667

41.810

10

0.10

2.3

1.5

0.6522

40.706

.

Lp.

-

C

[μF]

OA

[cm]

OP

[cm]

-

[°]

1

0.10

2.0

1.4

0.7000

44.427

2

0.20

1.8

1.3

0.7222

46.238

3

0.30

1.5

1.0

0.6667

41.810

4

0.40

1.1

0.8

0.7273

46.658

5

0.45

0.9

0.6

0.6667

41.810

6

0.50

0.8

0.5

0.6250

38.682

7

0.55

0.6

0.3

0.5000

30.000

8

0.60

0.8

0.5

0.6250

38.682

9

0.65

0.6

0.2

0.3333

19.471

10

0.70

0.6

0.4

0.6667

41.810

4. Wnioski.

Wraz ze wzrostem wartości indukcyjności cewki rośnie wartość przesunięcia fazowego. Ma to związek z samoindukcją elementu. Im większy prąd płynący przez cewkę, tym większa jest siła przeciwstawiająca się narastaniu prądu. Z tego wynika opóźnienie prądu względem napięcia aż do 90°. Następnie dołączenie kondensatora powoduje wyrównanie kąta ϕ, z powodu opóźnienia napięcia względem prądu o 90°.

0x01 graphic



Wyszukiwarka