Udowodnij słuszność twierdzenia, że w mitach zawarta jest głęboka mądrość o człowieku.
Często zastanawiałam się, w jakim celu ludzie czytają mity. Ciekawiło mnie, dlaczego „Mitologia” Jana Parandowskiego znalazła się w kręgu lektur szkolnych. Po przeanalizowaniu licznych utworów składających się na to dzieło, odkryłam, że w tych tekstach zawarta jest mądrość o człowieku. Postaram się to teraz udowodnić.
Pierwszym argumentem, jest przykład Ikara, o którym czytamy w micie „O Dedalu i Ikarze”. Dedal wynalazł nowatorski sposób ucieczki do wytęsknionej ojczyzny. Przed lotem przestrzegł syna, by leciał na tej samej wysokości, co on. Młodzieniec jednak nie zastosował się to ostrzeżeń ojca. Ikar postanowił na własnej skórze przekonać się słuszności ostrzeżeń ojca. Skończyło się to tragicznie, spadł na ziemię i zginął. Chłopak jest przykładem osoby, która nie zważała na słowa starszych, doświadczonych i mądrzejszych. Mit ten opowiada o zachowaniach ludzi młodych, niedoświadczonych przez życie.
Muszę się pokusić o przywołanie, jako kolejnego argumentu, dziejów Syzyfa. Król Koryntu, wiedząc, że za wydanie sekretu Zeusa, zostnieł skazany na zesłanie do Hadesu, zaczął spiskować, by uniknąć kary. Początkowo udało mu się przechytrzyć bogów, więc wrócił wśród żywych. Jednak po niejakim czasie odkryto jego oszukaństwo. Syzyf to człowiek, który nie mógł się pogodzić z czekającym go losem. Starał się zapobiec niekorzystnemu rozwojowi wydarzeń, podobnie jak uczeń, który wiedząc, że czeka go pytanie, stara się temu uniknąć. Mit „O Syzyfie” zawiera głęboką mądrość o człowieku.
Po trzecie, w opowieści o Narcyzie możemy przeczytać o egoizmie. Cecha ta sprawia, że z ludzi uciekają wszystkie pozytywne cechy. Egoiści stają się zamknięci na świat, mają klapki na oczach, interesuje ich tylko własna osoba. Narcyz porzucił wszystko, zapatrzony w siebie siedział nad strumieniem do czasu aż umarł. Mit ten dostarcza nam wiedzy o takich ludziach.
Reasumując powyższe argumenty mogę śmiało stwierdzić, że w mitologii zawarta jest głęboka mądrość o człowieku i jego stosunku do świata. Przytoczyłam tu nieliczne przykłady, które dowodzą słuszności tezy. Jednak uważam, że są wystarczające. Ikar to przykład niedoświadczonego młodzieńca, Syzyf przebiegłego spiskowca, natomiast Narcyz zadufanego egoisty. Czytając mity możemy wyciągnąć wiele wniosków dotyczących cech ludzkich.