TYGODNIOWY PLAN PRACY NA M-C XII od 15 XII do 31 XII w GRUPIE III
TEMAT: „Biorę udział w przygotowaniach do Świąt Bożego Narodzenia”
PODSTAWA PROGRAMOWA: I—4,5,13; II-1,3,6,10; III-1,5,7,8,9,10; IV-1
CELE GŁÓWNE: . Wprowadzenie dzieci w przedświąteczny nastrój, zapoznanie z polskimi tradycjami i zwyczajami ludowymi Świąt Bożego Narodzenia. Wzmacnianie więzi emocjonalnej z rodziną, zachęcanie do pomocy w przedświątecznych przygotowaniach. Dzielenie się spostrzeżeniami na temat świąt z własnych domów. Przygotowanie ozdób choinkowych i elementów dekoracyjnych. Podkreślenie znaczenia zastępowania żywych choinek sztucznymi
ROZWÓJ MOWY I MYŚLENIA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
*„Święta w moim domu”- wypowiedzi przy ilustracjach n/t przygotowań do zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia. Zapoznanie się z tradycją Szopki i Jasełek na podstawie opowiadania „Betlejemska historia” *Wiersz „Przed wigilią” T. Szyma
*Opowiadanie „Kolacja” B. Formy
*Wiersz „W dzień wigilii” H. Szayerowa *Wiersz D. Gellner „Na złotym dywanie”- rozmowa nt. przyczyn wykorzystanie sztucznych choinek * Montaż słowno-muzyczny „Jasełka” - wspólne kolędowanie z rodzicami * Prace porządkowe w kącikach tema -tycznych- układanie przyborów i zaba- wek na półkach, w kąciku lalek, przy- gotowanie świątecznego wystroju sali |
-dz. z radością oczekuje świąt, -dz. wypowiada się na temat znanych zwyczajów i tradycji rodzinnych, -dz. zna wybrane tradycje świąteczne -dz. nazywa elementy szopki -dz. przestrzega zasady kolejnego wypowiadania się
-dz. wyraża chęć pomocy rodzicom w przygotowaniach do uroczystości -dz. zna zwyczaj pozostawiania dodatkowego nakrycia podczas wigilijnej kolacji -dz. wie jak prawidłowo zachować się przy stole, co to znaczy estetycznie spożywać posiłek, zna wybrane potrawy wigilijne -dz. potrafi określić nastrój świąteczny
-dz. zna zwyczaj ubierania choinki -dz. wie, dlaczego żywe choinki są zastępowane sztucznymi
-dz. zaprasza członków rodziny do uczestnictwa w życiu przedszkola, czerpie radość z obecności bliskich w przedszkolu -dz. podejmuje czynności porządkowe w sali, współdziała z rówieśnikami, -dz. współuczestniczy w przygotowaniu dekoracji świątecznej sali |
EDUKACJA MATEMATYCZNA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
*Zabawa matematyczna „Świąteczne porządki” *Zabawy z kartkami świątecznymi - wyszukiwanie elementów, dzielenie zbioru na podzbiory, składanie kartki pociętej na oczach dziecka w całość |
-dz. podzieli obrazki na pasujące do kuchni, łazienki, pokoju; porówna liczebność podzbiorów, przeliczy elementy -dz. zna zwyczaj składania sobie życzeń świątecznych -dz. dzieli zbiór kartek na podzbiory wg kryterium N, później kryterium dzieci -dz. w całość pocięte kartki świąteczne (bez wzoru)
|
AKTYWNOŚĆ PLASTYCZNO - KONSTRUKCYJNA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
*Praca przestrzenna „Choinka”- wykorzystanie szyszek, farb, „perełek” *„Moja choinka” - malowanie farbami, ozdabianie kolorowymi kuleczkami z krepy *”Pachnące ozdoby” - praca plastyczna połączona z zabawą badawczą; wałkowanie masy solnej, wykrawanie ozdób choinkowych |
-dz. połączy materiał przyrodniczy z innym tworzywem -dz. wykona własnoręcznie ozdobę świąteczną do domu -dz. prawidłowo trzyma pędzel, estetycznie wykona pracę -dz. potrafi zrobić małe kuleczki
-dz. rozróżnia zapachy, wypowiada się z czym mu się one kojarzą -dz. bada dotykiem sól, mąkę ziemniaczaną, pszenną -dz. bada rozpuszczalność substancji w wodzie (sól, mąka) -dz. obserwuje co się dzieje podczas łączenia różnych substancji, opisuje produkt finalny |
AKTYWNOŚĆ MUZYCZNA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
* Słuchanie kolęd z płyt CD ukazanie piękna polskich kolęd oraz tradycji ich śpiewania podczas Świąt * Śpiew kolęd i świątecznych piosenek „Świąteczne aniołki”, „Gore gwiazda”.. *Zabawa wg Klanzy „Ciasto” |
-dz. w skupieniu słucha utworu odtwarzanego z CD
-dz. zna słowa i potrafi zaśpiewać popularne kolędy polskie (fragmenty) -dz. utrwala słowa, melodię i ruchową interpretację kolęd. -dz. występuje przed rodzicami, przed kolegami z innej grupy -dz. wykonuje rytmicznie ruchy w takt muzyki |
AKTYWNOŚĆ RUCHOWA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
*Zestaw ćwiczeń gimnastycznych z wykorzystaniem woreczków, ćwiczenie celności rzutu i chwytania. *Wesołe zabawy przy choince *Zabawa ruchowa „Gwiazdki mrugają” z obręczami |
-dz. rzuca woreczkiem do celu, chwyta woreczek rzucony przez n-la -dz. słucha i rozumie polecenia N -dz. zachowuje bezpieczeństwo podczas ćwiczeń -dz. swobodnie tańczy przy skocznej muzyce. -dz. rozumie reguły zabawy |
PRZYGOTOWANIE DO PISANIA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
*Świąteczne kolorowanki *Wprowadzenie wyrazów do globalnego czytania *Ćwiczenia ruchowo-graficzne w powietrzu |
-dz. zapełnia powierzchnie bez przekraczania linii -dz. odczytuje globalnie wyrazy: choinka, opłatek, karp, prezent, gwiazdka.
-dz. obrysuje kontury choinki, bańki oboma rękoma, jedną ręką,palcami |
PRZYGOTOWANIE DO CZYTANIA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
*Zabawy słowami związanymi ze świętami *Ćwiczenia słuchowe
* Ćwiczenia spostrzegawczości wzrok. *„Gimnastyka buzi i języka”: |
-dz. dokona analizy i syntezy sylabowej wyrazów -dz. wyodrębni głoski w nagłosie i wygłosie (dz. starsze) -dz. potrafi wskazać źródło dźwięku i zapamięta kolejność dwóch, trzech dźwięków -dz. układa puzzle, gra w loteryjki obrazkowe i układanki -dz. prawidłowo wykonuje ćwiczenia mięśni narządów mowy |
ĆWICZENIA UTRWALAJĄCE I PRACA INDYWIDUALNA
Metody, formy i środki realizacji |
Przewidywane efekty |
*Świąteczne łamigłówki (labirynty, zagadki…) * Oglądanie czasopism dziecięcych oraz książeczek ilustrowanych o tema- tyce świątecznej *Zabawa rozwijająca pamięć słuchową- zapamiętywanie wkładanych do paczki przedmiotów *Historyjka obrazkowa „Skąd się wzięła choinka” |
-dz. odnajduje drogę w labiryncie (dz. starsze) -dz. rozwiąże zagadkę, przeliczy przedmioty, wyszuka takie same rzeczy -dz. wypowiada się na temat ilustracji o tematyce świątecznej -dz. wyszukuje elementy obrazka
-dz. potrafi wymienić przedmioty wkładane do paczki
-dz. wiąże przyczynę ze skutkiem, -dz. układa historyjkę we właściwej kolejności. |
Zabawa „Gwiazdki mrugają”: do muzyki dzieci tańczą, w przerwie chwytają obręcze po kilkoro i się obracają.
Betlejemska historia
Dawno, dawno temu kiedy na świecie nie było ani was, ani waszej mamy, ani babci, ani nikogo kogo znacie, żyła pewna kobieta imieniem Maria
Maria miała bardzo dobre serduszko. Kochała ludzi i Boga, dlatego spodobała się mu. Obiecał więc jej Pan Bóg, że urodzi syna. I tak właśnie się stało.
Pewnej gwiaździstej nocy na niebie pojawiła się niezwykła gwiazda, tak duża i tak jasna, że wszyscy zwrócili na nią uwagę. Zauważyli ją także trzej królowie. To byli bardzo mądrzy królowie, czytali dużo ksiąg i znali się na gwiazdach. Dlatego wiedzieli, że ta gwiazda oznacza, że narodził się ktoś bardzo ważny, ktoś tak ważny jak król. Spakowali więc swoje prezenty dla króla i pojechali go szukać aby mu się pokłonić. Jechali długo, wiele dni i nocy a niezwykła gwiazda wskazywała im drogę. Wreszcie zmęczeni podróżą zatrzymali się w małym miasteczku, które nazywało się Betlejem.
Zatrzymali się tam, bo tam zatrzymała się prześliczna gwiazda i tak jasno mrugała jakby chciała powiedzieć, że to tu właśnie trzeba szukać królewskiego dzieciątka.
Niedaleko Betlejem mieszkali także pasterze, którzy pilnowali swoich owieczek na pobliskich łąkach. Oni też zauważyli jasną gwiazdę. Bardzo się przestraszyli, bo od jej światła zrobiło się jasno jak w dzień, a przecież to była jeszcze noc. I wtedy usłyszeli głos anioła z nieba:
- Nie bójcie się! Urodziło się dzieciątko niezwykłe. Nazywa się Jezus. Ono jest Synem Bożym, będzie królem. Idźcie mu się pokłonić. Jasna gwiazda zaprowadzi was do niego.
I poszli pasterze za gwiazdą aż do samego Betlejem, do maleńkiej chatki. Bardzo się zdziwili, bo myśleli, że król będzie mieszkał w pałacu. A tu zamiast króla zobaczyli w ubogiej stajence, gdzie mieszkały zwierzątka małego dzidziusia leżącego na sianku. Jego mamusia Maria kołysała go do snu a tatuś Józef stał nad nimi i cieszył się z ich szczęścia.
Gwiazda przyprowadziła do stajenki także królów. Oni wiedzieli, że to maleńkie biedne dzieciątko nie jest zwykłym dzieckiem lecz Synem Bożym, który przyniesie ludziom radość i zabierze ich do nieba. Więc chętnie pokłonili się Jezusowi i dali mu wspaniałe prezenty. A wtedy z nieba zeszli aniołowie i razem z pasterzami i królami zaczęli dziecku pięknie śpiewać. Tak pięknie jak dotąd nikt jeszcze nikomu nie śpiewał .
O tym wydarzeniu usłyszało wielu ludzi. I wielu dobrych ludzi do dziś o nim pamięta. Ciesząc się z narodzenia Pana Jezusa śpiewają z całych sił piękne pieśni.
Opowieść o starszym panu w czerwonym płaszczu z wielkim workiem na plecach
Dawno, dawno temu, gdy na świecie nie było ani ciebie, ani twojej mamy, ani mnie, ani nawet mojej babci, żył pewien dobry, starszy człowiek o imieniu Mikołaj.
Był on bardzo bogaty i niczego mu nie brakowało oprócz dzieci.
Mikołaj miał też bardzo, bardzo dobre serduszko i niezmiernie kochał dzieci. Bolało go, że on jest bogaty, ma ciepły dom i dużo jedzenia na stole, a dzieci z biednych domów chodzą głodne.
Szczególnie przykro było mu w piękny wigilijny wieczór, gdy pierwsza gwiazdka pojawiała się na niebie, przyjaźnie nastawieni ludzie siadali do wieczerzy wigilijnej, na choince zapalały się świeczki a w jego oknach pojawiały się buzie biednych dzieci.
Mikołaj także mocno kochał Pana Jezusa i wiedział, że Pan Jezus nakazał bogatym dzielić się z biednymi, dlatego też gdy tylko widział dziecięce buzie w oknach, otwierał swoje drzwi i zapraszał dzieci na wspaniałą ucztę. Powszechnie wiadomo było, że u Mikołaja jest tego dnia bardzo wesoło. On też cieszył się widząc roześmianych małych brzdąców.
Mikołaj wiedział, że dzieci lubią dostawać różne smakołyki ale najbardziej to lubią niespodzianki.
Pewnego dnia postanowił zrobić dzieciom niespodziankę o jakiej te maluchy nie mogły nawet marzyć. I nie tylko dzieciom, które do niego przychodziły ale wszystkim dzieciom z biednych domów. Sprzedał część swojego majątku i...
W wigilijny wieczór, kiedy dzieci rozeszły się do swoich domów, Mikołaj ubrał się ciepło w piękny czerwony strój: długi płaszcz i czapkę z pomponem, zarzucił wielki worek na plecy i wyszedł z domu. Nie zapomniał też wziąć swojej laski, bo wiadomo, że starszym ludziom jest ona niezmiernie potrzebna. Chodził przez całą noc od domu do domu, pukając cicho tak, by nie obudzić dzieci. Gdy ktoś otwierał drzwi widział tylko małą paczuszkę przed drzwiami i znikającą czerwoną postać. Dopiero nad ranem, gdy Mikołaj był już zmęczony i nie zdążył czmychnąć szybko, ktoś znajomy rozpoznał go. Zdziwił się, ale nie bardzo się nad tym zastanawiał, bo na progu zobaczył małe zawiniątko - to była lala, pewnie dla jego córeczki.
I tak już było od tej pory co roku w każdy wigilijny wieczór. Czerwona postać pojawiała się na ulicach a przed domami małe paczuszki - prezenty dla dzieci.
Wszystkie dzieci domyślały się, że to Mikołaj i bardzo go za to kochały.
Kiedy Mikołaj umarł ludzie uznali, że to piękny zwyczaj i odtąd sami zaczęli robić sobie miłe niespodzianki.
A Mikołaj... - patrzy na nich z nieba do dziś i tak się cieszy, aż biała broda mu się trzęsie.
Ewa Zawadzka
Wiersz pt. „Przed wigilią" T. Szyma.
- Basiu, podaj jeszcze jeden talerz.
- Już nakryłam dla całej rodziny.
- Wiem, córeczko, dziękuję ci, ale
gdyby przyszedł dziś ktoś w odwiedziny?...
.Może jakiś zbłąkany podróżny zechce u nas się ogrzać w pół drogi?
Może ktoś na pociąg się spóźnił, śpiesząc do swych bliskich i drogich.
Może sąsiad przyjdzie do nas na wieczór? Niech zapomni o troskach i lękach...
By nikt dzisiaj samotnym się nie czuł, w każdym domu wolne krzesło czeka.
Wiersz pt. „W dzień wigilii" H. Szayerowa
W dzień Wigilii, od rana,
nim wieczór nastanie,
ludzie chodzą po ulicy
zaaferowani.
Przez dzień cały
niestrudzenie
tłum płynie jak strumień...
Każdy dźwiga mnóstwo paczek.
ledwie może unieść!
Dzieci stają przy wystawach,
gdzie zabawek pełno,
myśląc - czy się z pierwszą gwiazdą
ich marzenia spełnią?
W dzień Wigilii
dookoła odświętny już nastrój,
a ten nastrój się udziela
i ludziom i miastu.
Na chodnikach gęsty śnieg
pod nogi się ściele,
ale nie od bieli śniegu
ludziom jest weselej!
Dzień Wigilii
to nie zwykły sobie dzień
jak co dzień!
W każdym sercu, wierzcie mi,
życzliwość się rodzi.
l choć ludzie
w dzień Wigilii tacy zagonieni,
mają uśmiech -
i 2 kimś drugim pragną go wymienić!
Opowiadanie pt. „Kolacja" B. Formy
Zapraszam do stołu, pora na wigilijną kolację.
Tomek usiadł obok taty. Oświetlane blaskiem świec półmiski, biały obrus i złocone serwetki wprawiały w miły, świąteczny nastrój.
Musze pokazać, że potrafię zachować się przy stole. Nie mogę pobrudzić koszuli. rozmyślał.
- Barszcz z uszkami albo grzybowa - zapytała mama.
- Proszę grzybową Tomek przysunął się do stołu. Starał się podczas jedzenia nie stukać w talerz i nie mlaskać. No, chyba się udało. Nic nie rozlałem. Odłożył łyżkę i wesoło uśmiechnął się do taty
- Teraz ryba i kapusta z grzybami - mama podsuwała półmiski.
- Pomogę ci synu - tato sprawnie nałożył porcję na talerz. Nie ma lepszej ryby niż ta, którą przyrządza nasza mama.
Tomek starał się jeść powoli, wkładając do ust małe kawałki.
- Bardzo smaczne - zwrócił się w kierunku rodziców.
- Teraz makowiec i kompot z suszonych śliwek - mama zaczęła kroić ciasto.
- To moje ulubione - równocześnie zawołał ojciec i syn. Tomek był z siebie dumny. Wszystko zjedzone, żadnych okruchów, żadnych plam. Aż miło popatrzeć.
D. Gellner pt. „Na złotym dywanie":
Choinko, choinko, świąteczną masz minkę!
Łańcuszek wpleciony
w zieloną czuprynkę!
Stanęłaś w pokoju,
na złotym dywanie
i cień twój iglasty
zatańczył na ścianie.
Usiądę przy tobie.
I podam Ci rękę.
To nic, że masz trochę
kłującą sukienkę!