GŁÓWNE REGIONY ROLNICZE ŚWIATA
REGION ROLNICZY |
DOMINUJĄCA FORMA WŁASNOŚCI |
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE PRODUKCJI ROLNEJ |
DOMINUJĄCA HODOWLA I UPRAWY |
KRAJE EUROPY PÓŁNOCNEJ I ZACHODNIEJ (Dania, Holandia, Niemcy, Francja, Wielka Brytania, Szwecja) |
Własność prywatna i dzierżawcza |
Wysoka mechanizacja, duże nawożenie i zużycie środków ochrony roślin; prowadzenie intensywnego, często przemysłowego chowu zwierząt - efekt: najwyższe na świecie plony roślin uprawnych |
Hodowla bydła, trzody chlewnej i drobiu. Uprawy min: pszenicy, kukurydzy, buraków cukrowych |
BASEN MORZA ŚRÓDZIEMNEGO (Włochy, Grecja, Portugalia, Hiszpania, Turcja, Izrael, Egipt, Tunezja, Maroko, Algieria) |
Własność prywatna |
Rolnictwo ma strukturę rozdrobnioną, występuje ekstensywny chów |
Uprawy min: owoce, cytrusy, winorośl, oliwki, pszenica, kukurydza, bawełna, tytoń. Chów bydła, owiec, kóz i drobiu. |
EUROPA ŚRODKOWA I WSCHODNIA (Rosja, Ukraina, Białoruś, Rumunia, Bułgaria, Węgry, Czechy, Słowacja, Polska) |
Przewaga gospodarstw państwowych i spółdzielczych (za wyjątkiem Polski, gdzie dominują gospodarstwa prywatne) |
Gospodarstwa prywatne są nastawione na gospodarkę towarowa. |
Uprawy min: pszenica, żyto, ziemniaki, buraki cukrowe. Chów bydła i trzody chlewnej. |
AZJA ŚRODKOWA (Kazachstan, Uzbekistan, Turkmenistan, Tadżykistan, Kirgistan) |
Dominacja gospodarstw państwowych i spółdzielczych |
W Kazachstanie ekstensywna uprawa pszenicy |
Uprawy min: pszenica, herbata, bawełna. Chów owiec |
AZJA WSCHODNIAI POŁUDNIOWO - WSCHODNIA (Chiny, Korea, Japonia, Tajlandia, Malezja, Indonezja, Filipiny, Wietnam) |
Przewaga drobnych gospodarstw prywatnych, w Chinach spółdzielczych |
Występuje niska mechanizacja - duże nakłady pracy ręcznej, niska towarowość. Duże obszary zajmują tereny sztuczne nawadnianie (uprawy ryżu) |
Uprawy min: pszenica, kukurydza, herbata, bawełna, tytoń, ryż. Chów trzody chlewnej, owiec i drobiu. |
AZJA POŁUDNIOWO - ZACHODNIA I AFRYKA PÓŁNOCNA (Irak, Iran, Arabia Saudyjska oraz kraje strefy Sahelu) |
Na obszarach sztucznie nawadnianych, w oazach dominują tradycyjne, drobne gospodarstwa rolne |
Na obszarach nie nawadnianych dominuje pasterstwo koczownicze, prowadzi się mało wydajny chów bydła |
Uprawy min: palmy daktylowej, jęczmień, warzywa, owoce. Chów bydła, kóz, owiec, osłów, wielbłądów |
AZJA POŁUDNIOWA (Indie, Bangladesz, Pakistan) |
Powszechna dzierżawa gospodarstw |
Dominują gospodarstwa rozdrobnione, gdzie przeważa praca ręczna |
Uprawy min: pszenica, ryż, herbata, bawełna |
CZARNA AFRYKA (Kraje na południe od strefy Sahelu) |
Wspólnota plemienna |
Rolnictwo głównie zacofane. Prymitywna technika - niskie plony, rolnictwo samozaopatrzeniowe. Wyjątkiem jest RPA. Gdzie niegdzie występują plantacje z uprawami przeznaczonymi przede wszystkim na eksport |
Uprawy min: prosa, sorgo, maniok, orzeszki ziemne, palma, oleista, palma kokosowa, kakao, kawa. |
USA I KANADA |
Dominuje własność prywatna |
Gospodarka towarowa, choć ekstensywna |
Uprawy min: kukurydzy, pszenicy, sorgo, soi, bawełny, tytoniu. Chów bydła, trzody chlewnej, drobiu. |
AUSTRALIA I NOWA ZELANDIA |
Przeważa własność prywatna |
Gospodarka towarowa, choć ekstensywna |
Uprawy min: pszenica, kukurydza, trzcina cukrowa, bawełna. Chów owiec i bydła. |
AMERYKA ŁACIŃSKA |
Rozpowszechniona dzierżawa |
Obok malych gospodarstw o charakterze samozaopatrzeniowym występują potężne latyfundia, gdzie występuje typ towarowy (rolnictwo ekstensywne) |
Uprawy min: kawa, trzcina cukrowa, bawełna, soja, banany. Hoduje się bydło, trzode chlewna i konie. |