Rozdział VI
Entuzjazm
Na wszystkich ścieżkach życia
Entuzjazm jest najważniejszy
Do zrobienia kroków postępu.
Boska Iskra
Entuzjazm jest energią, a energia zaprzecza życiu klęski. Musimy każdego dnia wzywać entuzjazm, aby przeniknął oddech naszego życia. Entuzjazm to postęp sam w sobie. Entuzjazm ma zdolność wydobycia żaru z największej głębi naszej istoty. Entuzjazm to boska iskra w nas, która pokona dumę i ignorancję wokół nas.
Aby przekroczyć własne możliwości,
Nic nie jest tak ważne
Jak zapał entuzjazmu
Naszego serca.
Zachowanie wzruszenia
Wzruszenie entuzjazmu naszego własnego serca niesłychanie nam pomoże we wszystkim, co robimy. Jeśli doznamy wewnętrznego wzruszenia, będziemy mogli jak najszybciej wykonać każdy projekt, w każdej dziedzinie - czy będzie to pisanie wierszy, komponowanie pieśni czy też bieganie, nurkowanie albo latanie. Wewnętrzne wzruszenie ma największą wagę, jeśli chcemy osiągnąć nasz cel.
Kiedy ktoś doznaje sukcesu, inni mogą mówić: „Och, on ma szczęście.” Lecz to nie jest szczęście. Być może przedtem tej osobie wielokrotnie się nie udawało; wiele razy brakowało jej nawet odrobiny szczęścia. Lecz w przeciwieństwie do innych, ona nie zrezygnowała i ostatecznie udało się jej.
Wielu ludzi ma zapał, lecz trwa on dwa dni i znika. Dwa dni to dla nich więcej niż dużo. Gdy sukces nie nadchodzi w ciągu dwóch dni, mówią: „Próbowaliśmy tak mocno, ale nie można tego zrobić.” Jednak by nadszedł sukces, musimy utrzymać nasz zapał każdego dnia.
By powiodło się nam
W jakiejkolwiek dziedzinie,
Muszą wciąż świecić
Oczy naszego entuzjazmu
I muszą tańczyć
Serca naszego entuzjazmu.
Samolot odlatuje
Kiedy rozpoczynamy życie odkrywania siebie, czy jakiś inny nowy wysiłek, potrzebujemy entuzjazmu. Bez entuzjazmu nie zrobimy kroku naprzód.
Kiedy wkraczamy na pole nowego działania, mamy entuzjazm. By go zachować, możemy myśleć o samolocie. Kiedy samolot startuje, robi wiele hałasu. Mamy uczucie, że zniszczy absolutnie wszystko dookoła. Kiedy jest już wysoko w powietrzu, jego prędkość przewyższa jego prędkość w chwili startu, a jednak właściwie nie słyszymy hałasu. Jeśli samolot ma jeszcze dobrego pilota, czyż nie osiągnie on celu?
Entuzjazm najpełniej wyraża się przez odwagę.
Nowość postępu
Bez względu na wiek, świat jest dla nowości, nie dla starości. Nowe rzeczy musimy stworzyć.
Jedynie wtedy świat dokona postępu. Jeśli nie, poczujemy, że nie istnieje nic nowego pod
słońcem.
Musimy tworzyć nowe rzeczy, aby utrzymać radość Gdyby nic nowego nie powstawało, jak
moglibyśmy mieć entuzjazm? A bez entuzjazmu jak dokonalibyśmy postępu?
Entuzjazm zawsze gwarantuje
Duchowy postęp.
ĆWICZENIE
Smak słodyczy
Potraktuj entuzjazm jako coś bardzo, bardzo słodkiego i wyobraź sobie, że delektujesz się tą słodyczą. Pomyśl o słodyczy - miodzie, cukrze lub podobnej rzeczy. Poczuj, że doznajesz słodyczy we własnym życiu - w duszy, sercu, umyśle, witalu i ciele.
Nigdy nie traktuj entuzjazmu jako czegoś, czym nie możesz się cieszyć lub posiadać. Nie! Kiedy myślisz o entuzjazmie, używaj słowa „słodycz”. Twoje serce lub umysł, twój wital lub ciało będą doznawać słodyczy. Na pewno powiększysz swój entuzjazm, zastępując słowo”entuzjazm” słowem „słodycz”. Kiedy patrzysz na kwiat, czujesz przypływ słodyczy, a ta słodycz przynosi ci zarazem entuzjazm.
Niech mój umysł stanie się
Przypływem energii entuzjazmu,
A moje serce niech stanie się
Domem szczęścia-słodyczy.
Powoli i nieustannie
Zawsze jest dobrze mieć entuzjazm w życiu, inaczej bowiem nie pojawi się postęp. Lecz zbytnia gorliwość powoduje, że staramy się uzyskać od Boga coś, co jeszcze nie jest gotowe. Jeśli objadamy się ponad swoje możliwości, cierpimy na niestrawność. Biegniemy ku przeznaczeniu, lecz gdy przekraczamy własne możliwości, będziemy tylko potykać się i upadać, i poranimy się. W rezultacie spowolni to jedynie nasz postęp.
Nie możemy sądzić, że biegniemy w zawodach i musimy wszystkich pokonać. Ścigamy się tylko z własną ignorancją. Potrzebujemy zarazem cierpliwości i entuzjazmu, aby wygrać bieg.
Bądźmy cierpliwi i zadowoleni, że otrzymujemy odrobinę tego, czego potrzebujemy - powoli, lecz nieustannie i pewnie. Pomyśl znów o samolocie. Musimy mieć świadomość, że ten sam Pilot, który zainspirował nas do pośpiechu i przybycia na lotnisko, który spowodował, że wsiedliśmy do samolotu, który uczynił tyle hałasu, gdy startował samolot, ten sam Pilot wiezie nas do celu.
Doskonałe szczęście
To entuzjazm
Minus oczekiwanie.
Sekret działania bez przywiązania
Najwyższa filozofia to “Bóg jest Sprawcą i Tym, Który się Cieszy”. To absolutna prawda. Lecz tu, na ziemi, na planie fizycznym, musimy zdecydowanie robić to, co - jak czujemy - jest najlepsze. Musimy pracować i wykonywać to, co konieczne. Musimy zawsze wykonywać swoje obowiązki na tyle dobrze, jak tylko umiemy, po to, aby dotrzeć do celu.
Kiedy próbujemy zobaczyć rezultat naszej pracy okiem umysłu, widzimy klęskę. Wiemy, ze ten rezultat nie da nam radości, więc jest nam bardzo trudno pracować dobrze i z entuzjazmem. Jeśli chcemy tylko sukcesu, naturalnie będziemy zniechęceni. Lecz robimy błąd; nie znamy bowiem prawdziwego znaczenia słów: „brak przywiązań”.
Musimy działać z nadzieją, entuzjazmem i zdecydowaniem, a zarazem odczuwać, że wszystko, co się dzieje, to nie jest nasza sprawa. Kiedy działanie jest zakończone, nie należy już do nas. Kiedy pojawia się jego rezultat, musimy nie zwracać uwagi, czy jesteśmy pierwsi czy ostatni. Mając pierwsze miejsce, będziemy szczęśliwi. Mając ostatnie miejsce, będziemy równie szczęśliwi, gdyż oddaliśmy rezultaty naszego działania Bogu.
Jeśli pragniemy prawdziwej radości,
Prawdziwego pokoju i prawdziwych boskich wartości,
Musimy być całkowicie pozbawieni pzrywiązań.
Wschodzące słońce
Każdego ranka możemy odnaleźć nową inspirację, medytując na wschodzące słońce. Chociaż codziennie wschodzi to samo słońce, widzimy w nim nowe piękno. Nasz umysł mówi nam, że widzimy to samo słońce, co wczoraj i przedwczoraj. Lecz gdy nasze serce patrzy na to samo słońce, odczuwa ogromną radość, ogromne wzruszenie i ogromną ekstazę.
Musimy wszystko postrzegać poprzez serce, nie umysł. Umysł mówi nam: „Widziałem już słońce, widzę je od tak wielu lat. Nic w nim nie ma nowego.” Lecz gdy serce widzi to samo słońce, widzi coś nowego, poruszającego. Uczucie wzruszenia samo tworzy nowość, a w niej coś szczególnego.
Dla serca każdy dzień jest nowy jak słońce. Kiedy wschodzi słońce, umysł nie zwraca na nie uwagi, bo czuje, że to ta sama stara rzecz.
Serce zaś czeka na słońce. Pyta: „Kiedy wzejdzie? Kiedy się pojawi?” Gorliwość serca zawsze widzi nowość we wszystkim. Kiedy używamy serca, wszystko jest nowe. Każdego dnia, nawet jeśli robimy i widzimy to, co zwykle, serce wciąż odczuwa nową radość, nową radość, nową radość.
Nie ma kresu
Zdolności naszego serca
Do odczuwania nowości,
gorliwości i dobrej woli.
ĆWICZENIE
Wchodzenie na drzewo mango
Możesz zawsze odczuwać entuzjazm, wyobrażając sobie, że siedzisz u stóp drzewa. Kiedy na nie patrzysz, widzisz, że najwspanialsze owoce, najbardziej dojrzałe, są na szczycie, a więc naturalnie wspinasz się tam z entuzjazmem. Lecz gdy nie widzisz drzewa, nie patrzysz w górę, nie widzisz owoców i kwiatów, wtedy wcale nie będziesz czuł entuzjazmu, żeby się wspinać.
Możesz także myśleć o sobie jak o dziecku. Każdego dnia, godziny i minuty stale przekonuj swój umysł, że masz siedem lat. Potem wyobraź sobie, co robiłeś w wieku siedmiu lat. Może coś robiłeś ze swoją matką lub ojciec gdzieś cię zabierał. Wszystko, co wtedy robiłeś, przenikał wielki entuzjazm i zapał.
Może twoi rodzice znaleźli kogoś, kto nauczył cię jeździć konno czy grać na flecie, w nadziei, że pewnego dnia staniesz się świetnym jeźdźcem lub wielkim muzykiem. Nawet, jeśli tak nie jest na planie fizycznym, wyobraź sobie, że robisz te wszystkie rzeczy i że jesteś bardzo szczęśliwy. Jeśli znów sprowadzisz do swego świadomego umysłu entuzjazm i gorliwość, jaką odczuwałeś, gdy miałeś siedem lat, łatwo utrzymasz dynamizm i radość.
Skacz, mój umyśle,
Skacz do świetlistej
Rzeki entuzjazmu!
Rozwijanie swego entuzjazmu
Dobra kondycja fizyczna ma ogromne znaczenie, bowiem zawiera entuzjazm, zapał, dynamizm i gotowość.
Jakie cechy potrzebujesz objawić w sobie wewnętrznie, kiedy biegasz lub robisz inne ćwiczenia fizyczne? Po pierwsze entuzjazm. Kto uosabia entuzjazm? Małę dziecko. Któż jest bardziej entuzjastyczny niż dziecko? Dziecko wchodzi do ogrodu i biega tam na wszystkie strony, doceniając wszystko, co widzi. Jako uzupełnienie entuzjazmu potrzebujesz zapału. I znowu - któż ma więcej zapału niż dziecko? Kiedy bawi się zabawkami, jest tak pełne zapału, jakby zabawka była całym światem.
Jak utrzymać entuzjazm, kiedy jesteś zmęczony i wyczerpany, biegnąc lub ćwicząc? Nie myśl, że masz dwadzieścia pięć czy trzydzieści lat. Myśl, że masz sześć lub siedem lat. W tym wieku dziecko nie siedzi długo, tylko biega, gdzie może. Dziecko nie wie, czym jest zmęczenie. Zna tylko entuzjazm i zapał. Wyobraź więc sobie entuzjazm małego dziecka i zidentyfikuj się ze źródłem jego entuzjazmu.
Entuzjazm
nie zna
zmęczenia.
Oddychanie energią
Powiedzmy, że biegniesz. Wyobraź sobie, że biegniesz na długi dystans i zidentyfikuj się z dziesięcioma czy nawet dwudziestoma biegaczami przed tobą. Wyobraź sobie, jak oni wdychają i wydychają. Kiedy wdychasz, poczuj, że wdychasz ich oddech i że energia tych dwudziestu braci wnika w ciebie. Potem, kiedy wydychasz, poczuj, że wydychasz zmęczenie i brak entuzjazmu tych dwudziestu biegaczy.
Energia, jaką odczuwasz, to nic innego jak entuzjazm, a pozwala ci ona pójść kilka kroków naprzód. Lecz musisz sobie wyobrazić, że wdychasz ich oddech, ich inspirację i determinację, a nie ich zmęczenie. Musisz poczuć, że ich oddech jest jak czysta, destylowana woda. Jeśli pomyślisz o kimś umierającym, oddech tej osoby nie pomoże ci. Jeśli pomyślisz o kimś biegnącym szybciej niż ty, jego energia ci pomoże. Nie kradniesz jej, tylko przenika cię duchowa energia, która jest wokół niego i w nim, tak samo, jak jest w tobie.
Każdego dnia moje zewnętrzne życie
Potrzebuje energii galopującego
Konia entuzjazmu i intensywności.
Nasz cel czeka na nas
Innym sposobem podtrzymania naszej świeżości i entuzjazmu jest poczucie czystego, istotnego i owocnego celu. Jeśli mamy w umyśle ten istotny i owocny cel, entuzjazm i świeżość pojawią się automatycznie. Jeśli cenimy ten cel, cel sam przyniesie nam entuzjazm i świeżość.
Nie jesteśmy świadomi, że nasz cel żarliwie pragnie nam pomóc. Myślimy, że cel przed nami jest wobec nas obojętny. Jeśli do niego dotrzemy, to świetnie i dobrze, a jeśli nie, to cel sam do nas nie przyjdzie. Czujemy, że cel jest stacjonarny. Lecz tak nie jest. Dla poszukujących duchowo cel jest zawsze progresywny, a ten progresywny cel zawsze jest bardziej niż chętny, by nam pomóc.
Matka stoi w jednym miejscu i czeka, by dziecko przyszło do niej, albo raczkując albo biegnąc. Matka nie tylko pasywnie czeka i obserwuje; równocześnie ogromnie pragnie, by dziecko do niej doszło. Gdy widzi, że dziecko próbuje, lecz mu się nie udaje, sama pobiegnie w stronę dziecka. Podobnie w wewnętrznym świecie Cel sam zbliży się do nas. Jeśli cenimy cel i czujemy, że jest wartościowy, jeśli czujemy, że ofiaruje nam nieskończone skarby, wtedy naturalnie cel nam wewnętrznie pomoże. Cel nie chce, byśmy czuli, że jest on zawsze odległy, przeciwnie, pragnie, byśmy go osiągnęli.
Entuzjazm
Zawiera sukces.
Entuzjazm
Zawiera postęp.
Płomienie medytacji
Nasza modlitwa i nasza medytacja to nasze wewnętrzne bieganie. Za każdym razem, kiedy modlimy się i medytujemy, musimy próbować ogromny entuzjazm, wewnętrzny nakaz. Musimy poczuć, że pragniemy czegoś i to dostajemy. Rozwijamy się do tego, stajemy się tym.
Aby rozwinąć dynamizm, medytuj na płomień świecy albo na jakkolwiek płomień. Płomień uosabia dynamizm. Kiedy patrzysz na płomień lub go sobie wyobrażasz, mija twój letarg. Ogień spala nasz letarg czy brak entuzjazmu. Ogień spala to wszystko, co jest w nas nieboskie. Wtedy automatycznie odsłania się w nas entuzjazm.
Kiedy wyobrażasz sobie ogień, możesz myśleć bardziej o zniszczeniu niż o dynamizmie. Lecz gdy myślisz o płomieniach, rosnących płomieniach, destrukcja nie przychodzi ci na myśl. Płomienie zabierają nas wzwyż. Czyż można się wzbijać bez dynamizmu? Jeśli chcesz wspiąć się na drzewo, jeśli chcesz wejść na górę, musisz mieć dynamizm. Płomienie pokazują nam drogę. Wzbijają się wzwyż, wzwyż, w górę i dotykają nieba. Zatem by rozwinąć dynamizm, możesz medytować na płomienie. To najłatwiejszy, najbardziej efektywny sposób.
Medytuj z największym entuzjazmem,
Jeśli chcesz dokonać najszybszego postępu
W swym sercu aspiracji
I w swoim życiu poświęcenia.
Pamiętaj o przeszłych osiągnięciach
Jeśli pragniesz czegokolwiek dokonać w wewnętrznym lub zewnętrznym życiu, jeśli walczysz o to, pamiętaj o dniach, kiedy byłeś pełen energii i jaką radość wtedy odczuwałeś. Przypomnij sobie te złote dni i to, jak wiele szczęścia doznawałeś. Kiedy ożywiasz wspomnienie tego czasu pełnego energii, odczuwasz wielką radość. Ta radość to postęp, który pomoże ci robić inne rzeczy z takim samym entuzjazmem i zapałem.
Spróbuj pomyśleć o szczycie, który wcześniej osiągnąłeś i przypomnij sobie radość, jaką wtedy czułeś. Zobaczysz, ze wciąż jest w tobie radość z poprzednich dokonań i że wkrótce nie tylko osiągniesz, lecz nawet przekroczysz ten poprzedni szczyt. Nie łudzisz sam siebie, lecz sprowadzasz szczęście do swego organizmu, a to szczęście to pewność. Pewność zaś sama jest szczęściem. Spróbuj poczuć, że twój problem jest tylko małą przeszkodą, a płotki na swej drodze szybko przeskoczysz.
Entuzjazm oznacza wybitne osiągnięcia.
Nigdy nie trać entuzjazmu!
Nigdy nie pozwól, by zniknął twój entuzjazm,
Nawet gdy rozczarowanie zmusza cię
Do zejścia na skaliste dno życia.
Potrzeba szybkości
Jeśli nie wykorzystamy szybkości, nadejdzie pora, kiedy zniknie nasza cierpliwość i entuzjazm. Do wszystkiego potrzebujemy entuzjazmu i mądrości. Boska mądrość powie: „Pobiegnę z tym, co mam”. Ludzki umysł powie, że potrzebujesz wielu rzeczy. Tak, to prawda, lecz gdy zaczniesz podróż z entuzjazmem i zapałem, wszystko stanie się łatwiejsze, gdyż entuzjazm sam cię poniesie dalej.
Elektryczny entuzjazm
Natychmiast zapali w sercu
Iskrę
Zapału radości.
Podróż entuzjazmu
Jedynie entuzjazm, a nie krytycyzm, może nas udoskonalić. Krytykowanie siebie nie jest właściwą drogą. Nieustannie potrzebujemy wewnętrznego płaczu. Poprzez poszukiwanie siebie i oświecenie siebie docieramy do doskonałości. W każdym momencie potrzebujemy entuzjazmu w bezgranicznej mierze.
Entuzjazm to nasze wewnętrzne piękno. Entuzjazm to nasza wewnętrzna determinacja. Entuzjazm to nasza miłość jedności z Bogiem. Entuzjazm to zdolność do zniszczenia naszej nieaspirującej przeszłości. Entuzjazm to zdolność do przyśpieszenia naszej podróży aspiracji.
Kiedy mamy entuzjazm ciała, witalności, umysłu, serca i duszy, Bóg natychmiast zaczyna grać, śpiewać i tańczyć. Nasz entuzjazm to Duma Boga, która natychmiast pojawia się w nas.
Niezwykły entuzjazm i trwała radość
Może całą pewnością dokonać wszystkiego
na ziemi.
The Jewels of Happiness by Sri Chinmoy - Chapter VI Enthusiasm Page 10