WSTĘP
Poradnik metodyczny w zakresie przygotowania i prowadzenia zajęć z budowy i użytkowania sprzętu uzbrojenia występującego w pododdziale zawiera zbiór informacji i wskazówek , które mają ułatwić instruktorom przygotowanie się do zajęć jak również prowadzenie ich na wysokim poziomie metodycznym. Prowadzącym zajęcia może być zarówno dowódca drużyny jak i dowódca plutonu niezależnie od stopnia wojskowego. Praca zawiera zarówno informacje o broni aktualnie występującej na wyposażeniu wojsk jak również uwzględnia planowane uzbrojenie mające wejść na wyposażenie WP po wejściu do NATO. Opracowanie przedstawia wszelkie problemy kompleksowo , wychodząc z założenia , że w nowoczesnej armii żołnierze winni umieć znać broń własną i umieć się nią właściwie posługiwać. Przedstawiono również dokumentację osób prowadzących zajęcia jak również słownik podstawowych terminów stosowanych w nazewnictwie bronioznawstwa.
SŁOWNIK PODSTAWOWYCH POJĘĆ O BRONI
KARABIN - jest indywidualną bronią palną z długą lufą , strzelającą nabojami karabinowymi lub pośrednimi.
Długość lufy w karabinie wynosi od 50 do 90 kalibrów.
Służy do zwalczania celów żywych , indywidualnych i zbiorowych , ogniem seryjnym na odległości do 400 m. Sprawni strzelcy mogą prowadzić ogień skuteczny do 600 m. , przy strzelaniu grupowym lub salwą do 800 m.
Współczesne karabiny są bronią automatyczną z możliwością prowadzenia ognia zarówno pojedynczego , ciągłego jak i seryjnego (po 3 naboje) z tym jednak , że zasadniczym rodzajem ognia dla karabinów strzelających nb. pośrednimi jest ogień seryjny , natomiast dla karabinów strzelających nb. karabinowymi zasadniczy jest ogień pojedynczy. Karabiny wyposażone są w kolbę stałą lub składaną oraz bagnet.
Na uzbrojeniu pododdziałów zmechanizowanych WP znajdują się kbw SWD.
UNIWERSALNY KARABIN MASZYNOWY - jest właściwie ręcznym karabinem maszynowym strzelającym ogniem ciągłym typowym nabojem karabinowym. Jego uniwersalność polega na tym , że w zależności od stosowanej postawy , może pełnić on rolę ręcznego karabinu maszynowego , ciężkiego karabinu maszynowego lub przeciwlotniczego karabinu maszynowego. Przeznaczony jest do niszczenia celów grupowych i lekko opancerzonych.
W pododdziałach zmechanizowanych WP do tej grupy karabinów należy 7,62mm km PK i PKM i jego odmiany.
KARABINEK - jest to skrócona i lżejsza wersja karabinu. Różnica w długości 10 - 12 cm i w masie ok. 0,5 kg. Zmniejszenie długości broni uzyskuje się przez skrócenie lufy. W związku z tym karabinki mają gorsze właściwości balistyczne i są mniej celne , ale mają większą manewrowość.
Na uzbrojeniu pododdziałów zmechanizowanych WP znajduje się 7,62mm kbk AKM oraz jego odmiany kbkAKMS ; Ł , 5,54 mm kbk AKM „Tantal” (wchodzi 5,56 mm karabinek „Beryl”).
PISTOLET MASZYNOWY - jest indywidualną bronią palną z lufą o średniej długości od 16 - 35 kalibrów , strzelającą nabojami pistoletowymi.
PM - służy do zwalczania celów żywych , zwłaszcza grupowych , ogniem seryjnym na odległości do 100 m. lub ogniem pojedynczym do 200 m. Zasadniczym rodzajem ognia dla PM jest ogień krótkimi seriami , prowadzony oburącz z dodatkowym oparciem dłoni o biodro lub ramię. PM najczęściej wyposażone są w kolbę stałą lub składaną. PM powstały w wyniku potrzeby posiadania broni która z bliskiej odległości mogła by stworzyć dużą gęstość ognia i jednocześnie dużą manewrowość ruchową.
Na uzbrojeniu pododdziałów zmechanizowanych WP znajduje się PM-63 (wchodzi PM-84p).
PISTOLET - jest indywidualną bronią palną z krótką lufą , strzelającą nabojami pistoletowymi. Długość lufy w pistolecie w zasadzie nie przekracza 15 kalibrów. Nazywany jest również bronią boczną lub osobistą. Służy do zwalczania pojedynczych celów żywych w odległości do 50 m. ogniem pojedynczym. Wykorzystywany jest również do samoobrony i wymuszania posłuszeństwa.
Na uzbrojeniu pododdziałów zmechanizowanych WP znajduje się P-83 lub wypierany P-64.
REWOLWER - wielostrzałowa , krótka broń palna o zasięgu skutecznym ok. 50 m. , ma lufę nieruchomą , bęben z kilkoma gniazdami - komorami nabojowymi obraca się. Częściowy obrót bębna ustawia kolejne gniazdo - komorę nabojową w położeniu strzału , na przedłużeniu lufy ; następuje to w sprzężeniu z wzwodzeniem kurka lub naciskiem na język spustowy.
NABIJANIE BRONI - czynność wprowadzania naboju do komory nabojowej , polegająca na takim ustawieniu nabojów i mechanizmów broni , przy którym w wyniku naciśnięcia spustu może nastąpić strzał.
DANE GRANATNIKA wz 1974
(40 mm granatnik podwieszany do kbk AKM)
Odległość strzelania : torami płaskimi 30 - 400
torami stromymi 170 - 340
Masa karabinka z granatnikiem : 5,50 kg
Długość granatnika: 324 mm
Długość lufy granatnika : 276 mm
Rozrzut odłamków : 180 - 200 m.
Szybkostrzelność : 8 strz./min.
Czas odłączania granatnika
od karabinka : 45 s
Masa naboju : 250 g
Masa pocisku : 193 g
GRANATNIK LEKKI wz 1983
Rodzaj naboi :
40 mm naboje NGO - 74 z pociskiem odłamkowym (głowicowy zapalnik bezwładnościowo - uderzeniowy);
40 mm naboje NGC z pociskiem ćwiczebnym (błyskowo - dymnym);
40 mm naboje NGB z pociskiem balistycznym (do przystrzeliwania broni).
Masa granatnika : 2,3 kg
Długość z kolbą złożoną : 395 mm
Długość z kolbą rozłożoną : 670 mm
Odległość strzelania płaskotorowego : 30 - 400 m.
Odległość strzelania stromotorowego : 170 - 430 m.
Szybkostrzelność : 8 strz./min.
Pojemność torby na granaty : 10 szt.
DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE
GRANATNIKA PRZECIWPANCERNEGO RGPPANC-7
Kaliber granatnika 40 mm
Kaliber granatu (głowicy) 85 mm
Długość lufy granatnika 950 mm
Długość granatu bez ładunku miotającego 640 mm
Prędkość początkowa 120 m/s
Szybkostrzelność praktyczna 4-6 strz./min.
Odległość celowania 500 m.
Odległość strzału bezwzględnego
do celu o wysokości 2 m. 330 m.
Masa granatnika z celownikiem optycznym 6,3 kg
Masa granatu z ładunkiem miotającym 2,2 kg
Masa granatu 1,8 kg
Powiększenie celownika optycznego 2,7 x
Pole widzenia 13°
Wartość działki podziałki celownika 100 m.
Wartość działek poprawek bocznych 0 - 10 m.
Zakres podziałki celownika 200 - 500 m.
Zakres podziałki poprawek bocznych ± 0 - 50 m.
DANE TAKTYCZNO - TECHNICZNE
GRANATNIKA PRZECIWPANCERNEGO
RPG-76
Kaliber głowicy pocisku 68 mm
Kaliber wyrzutni granatnika 40 mm
Długość granatnika :
- w położeniu marszowym 810 mm
- w położeniu bojowym 1200 mm
Masa :
- granatnika 2,1 kg
- wyrzutni 0,32 kg
- pocisku 1,78 kg
- głowicy kumulacyjnej 0,94 kg
- prędkość początkowa 145 m/s
Odległość strzału bezwzględnego
do celu o wysokości 2 m. 165 m.
WIERZCHOŁKOWE TORÓW POCISKÓW STRZELECKICH
NA RÓŻNYCH ODLEGŁOŚCIACH STRZAŁU
(m.)
Pocisk |
50 |
75 |
100 |
150 |
200 |
300 |
400 |
500 |
Pocisk pistoletowy 9mm Makarowa |
0,03 |
0,08 |
- |
0,25 |
- |
- |
- |
- |
Pocisk pistoletowy 7,62 TT |
- |
- |
0,08 |
- |
0,37 |
- |
- |
- |
Pocisk pistoletowy 9mm Parabellum |
- |
- |
0,15 |
- |
0,67 |
1,67 |
3.31 |
5,82 |
Pocisk pośredni 7,62mm wz 43 |
- |
- |
0.03 |
- |
0,13 |
0,34 |
0,71 |
1,3 |
Pocisk karabinowy 7,62mm NATO |
- |
- |
- |
- |
- |
0,21 |
- |
- |
Pocisk pośredni 5,56mm MI93 |
- |
- |
0.015 |
- |
0.06 |
0,17 |
0,36 |
0,72 |
Pocisk pośredni 5,56mm SS 109 |
- |
- |
0,015 |
- |
0,06 |
0,18 |
0,35 |
0,69 |
Pocisk pośredni 5,45mm rosyjski |
- |
- |
0,018 |
- |
0,07 |
0,20 |
0,40 |
0,78 |
Wierzchołkowe torów podano w metrach.
Stanisław Kochański
„Małokalibrowa broń samoczynna”. wyd. Politechniki warszawskiej. Warszawa 1983.