Kauczuki i gumy
Kauczuki - (naturalne, sztuczne) - tworzywa zbudowane z makrocząsteczek łańcuszkowych o dużej elastyczności, cechujące się w temperaturze otoczenia zdolnością do natychmiastowego powrotu po bardzo dużym wydłużeniu (50-200%) oraz wydłużeniem przy zerwaniu do 1200%,
-wytrzymałość na rozciąganie do 27 MPa,
-moduł sprężystości 1-10 MPa.
Kauczuk naturalny (KN, NR) - produkt roślinny otrzymywany głównie z lateksu drzew kauczukowych.
Wytwarzany jest z ponad 200 gatunków roślin ale głównie z drzew Hevea brasiliensis rosnących w klimacie tropikalnym (Malezja, Indonezja, Cejlon) oraz krzewów Kok-saghyz (Azja).
Sok z drzewa lepka ciecz zwana lateksem, jest wodną emulsją cząstek kauczuku. Zawiera 25-30 % substancji stałej, składającej się w 96 % z węglowodoru kauczukowego (poliizoprenu), 60 % wody i 10-15 % soli mineralnych, białka, cukrów.
CH3
I
- CH2 - CH2 - C = CH - n
Kauczuk otrzymuje się w wyniku koagulacji lateksu za pomocą kwasu mrówkowego lub octowego. Wytrącony polimer przemywa się wodą i poddaje suszeniu i walcowaniu.
Z lateksu wyrabiane są dwa rodzaje kauczuku:
- smoked sheet (kauczuk wędzony),
- pale crepe (jasna krepę kauczukową).
Cechy kauczuku naturalnego
duża elastyczność i sprężystość,
uleganie szybkiemu starzeniu,
mała odporność na działanie rozpuszczalników i chemikaliów,
ciało amorficzne,
w temperaturze powyżej 75 °C staje się kleisty,
oziębiony do temperatury -80 °C staje się krystaliczny i twardy,
gęstość 0.93 g/cm3.
Zastosowanie kauczuku naturalnego
kleje - roztwory nie wulkanizowanego kauczuku w węglowodorach,
wyroby gumowe wulkanizowane siarką (opony, dętki, obuwie)
wyroby maczane (rękawiczki, baloniki, czepki).
Właściwości kauczuku naturalnego wulkanizowanego
nierozpuszczanie się w żadnym rozpuszczalniku,
pęcznienie w paliwach ciekłych,
wytrzymałość na rozciąganie 15-25 MPa,
wydłużenie przy zerwaniu 600 %,
zakres zastosowania od -60 do 70 °C.
Kauczuki sztuczne - są to materiały otrzymane przez polimeryzację związków organicznych, wykazujące cechy fizyczne kauczuku.
Kauczuk butadienowy - pierwszy kauczuk syntetyczny otrzymany (lata 30) w wyniku polimeryzacji anionowej butadienu w obecności metalicznego sodu z dodatkiem potasu,
(obecnie otrzymywany metodą polimeryzacji emulsyjnej)
- CH2 - CH = CH -
Cechy kauczuku butadienowego
właściwości zbliżone do kauczuku naturalnego
dobra odporność na ścieranie i powstawanie spękań,
bardzo dobra elastyczność,
niezła odporność na starzenie,
wytrzymałość na rozciąganie 2-18 MPa.
Zastosowanie
opony,
taśmy przenośnikowe,
izolacje kabli,
kable,
przemysł skórzano - obuwniczy.
Kauczuk butadienowo-styrenowy - otrzymuje się w wyniku emulsyjnej kopolimeryzacji butadienu ze styrenem w proporcji 7:3.
(najbardziej rozpowszechniony)
CH2 - CH = CH -CH2 - CH - CH2 -
I
Cechy
duża odporność na ścieranie, spękanie i starzenie,
dobra odporność na działanie ozonu i podwyższonej temperatury,
wytrzymałość na rozciąganie 5-25 MPa,
wydłużenie przy zerwaniu 500 %.
Zastosowanie
produkcja opon,
obuwie gumowe,
pasy pędne,
wyroby ebonitowe.
Kauczuk butylowy - otrzymuje się w wyniku kopolimeryzacji izobutylenu z niewielką ilością izoprenu lub butadienu.
CH3 CH3
- - C - CH2 - - - CH2 - C = CH - CH2 - -
n m
Cechy
masa cząsteczkowa 35000-80000,
dobra odporność na działanie tlenu, ozonu, kwasów, zasad,
dobra odporność na podwyższone temperatury,
mała przepuszczalność gazów i par.
wytrzymałość na rozciąganie 2-18 MPa,
Zastosowanie
dętki rowerowe, motocyklowe i samochodowe,
płyty wykładzinowe, tkaniny gumowane, okrycia ochronne,
amortyzatory,
taśmy przenośnikowe,
węże,
kleje.
Kauczuk butadienowo-akrylonitrylowy (nitrylowy) - kopolimeryzacja butadienu z akrylonitrylem (18-40 %).
CH2 - CH = CH - CH2 - CH2 - CH -
I
CN
Cechy
wysoka odporność na działanie olejów, paliw,
duża odporność cieplna do 110 °C,
wrażliwy na działanie tlenu i ozonu,
wytrzymałość na rozciąganie 20-30 MPa,
Zastosowanie
zbiorniki paliw,
węże do paliw, ciekłych i olejów,
uszczelki,
wykładziny.
Wulkanizacja kauczuku
Wulkanizacja (usieciowanie) kauczuków - polega na łączeniu poszczególnych łańcuchów polimeru w przestrzenną siatkę w wyniku wysycania wiązań podwójnych za pomocą atomów siarki.
Kauczuk + Siarka
↓
1,5-3,5 % S 20-33 % S
GUMA EBONIT
częściowe ← usieciowanie → całkowite
wysoka elastyczność produkt twardy
Guma - jest materiałem otrzymywanym w z kauczuków w wyniku usieciowania zwanego też wulkanizacją za pomocą siarki dodawanej w ilości 1,5-3,5 % lub innych substancji pochodzenia organicznego.
Gumę otrzymuje się przez przeróbkę z mieszanek zawierających oprócz kauczuku (naturalnego lub syntetycznego) jeszcze inne substancje ułatwiające procesy przetwórcze oraz nadające gumie odpowiednie właściwości:
środki wulkanizujące- najczęściej siarka lub związki wydzielające siarkę oraz przyspieszacze np. tiazole, sulfenamidy,
zmiękczacze - składniki ułatwiające przetwórstwo oraz obniżające twardość gumy w stanie zwulkanizowanym, np. żywica kumarenowo-indenowa, smoła węglowa, parafina, cerezyna,
napełniacze - organiczne lub nieorganiczne ciała stałe o różnym stopniu dyspersji, wprowadzenie w celu polepszenia właściwości przetwórczych mieszanki kauczukowej oraz nadania zwulkanizowanej gumie wymaganych właściwości fizycznych np. sadza, kaolin, kred,.
pigmenty i barwiki,
środki ochronne - substancje zabezpieczające gumę przed niszczącym działaniem światła, ciepła, tlenu, ozonu, promieniowania, agresywnych środowisk chemicznych,
środki porotwórcze - składniki mieszanek kauczukowych, wydzielające się podczas ogrzewania gaz, np. azot, dwutlenek węgla, lub parę wodną , a stosowane przy produkcji gumy porowatej.
Właściwości i zastosowanie gum
wytrzymałość na rozciąganie 2-40 MPa,
twardość 25-95 ° Shore'a,
odporność na ścieranie - napełniacze mineralne, krzemionki, sadza,
właściwości amortyzacyjne tlenek cynku,
duży współczynnik tarcia,
odporność na trwałe odkształcenia przy ściskaniu,
odporność na działanie olejów, paliw i smarów.
Ebonit - twardy materiał otrzymywanym z kauczuku naturalnego lub niektórych gatunków kauczuków sztucznych, zawierającym 20-33 % siarki oraz niewielkie ilości zmiękczaczy (oleje roślinne , parafina) i napełniaczy (pył, ebonitowy, kreda kaolin).
Cechy ebonitu
nietopliwy,
nierozpuszczalny,
gęstość 1,1-2 g/cm3,
wytrzymałość na rozciąganie 30-70 MPa,
wytrzymałość na ściskanie 60-90 MPa,
wydłużenie przy zerwaniu 1-10 %,
wytrzymałość elektryczna 15-25 kV/mm
Zastosowanie
wykładziny antykorozyjne,
naczynia akumulatorowe,
części aparatury chemicznej,
elementy elektrochemiczne.