Dla Polski dobro I potrzeby - ropa naftowa
Faktura handlowa
Rachunek wystawiony przez sprzedającego za towary sprzedane i wysłane kupującemu, jak również za wykonanie usług dających sprzedającemu podstawę do żądania zapłaty. Winna być wystawiona po wykonaniu świadczenia.
Faktura powinna zawierać:
adres wystawienia
miejsce, data wystawienia
słowo „faktura”
numer kolejny faktury
nazwa i adres nabywcy
rodzaj środka transportu
opis sprzedawanego towaru
ilość, cena jednostkowa i ogólna
sposób zapłaty i podpis
Fakturę wystawia się w jednym oryginale. Ilość kopii zależna jest od wymagań. Faktura jest dokumentem nie zbywalnym i nie przenośnym.
Funkcje
Faktura Handlowa -identyfikuje towar co do jego rodzaju, jakości, opakowania, -stwierdza fakt wysłania towaru, -dla sprzedającego jest podstawą do żądania zapłaty, -dla kupującego jest dowodem nabycia towaru, -jest podstawą do odprawy celnej towaru, -formalna podstawa (jest wzajemną podstawą do wzajemnych rozrachunków)
Faktura prowizoryczna
Stanowi ona wstępne rozliczenie dostarczonej partii towaru. Nie określa sumy do zapłaty w sposób ostateczny. Nie różni się ona od faktury handlowej. Powinna jednak określić sposób ostatecznego rozliczenia kontraktu. Faktura handlowa powinna stanowić podstawę...
Fakturę prowizoryczną stosuje się gdy towar został dostarczony na skład konsygnacyjny a następnie rozliczony wg osiągniętych cen sprzedaży, a także w przypadku wysyłania towaru partiami lub gdy strony ustaliły w kontrakcie, że ostateczna ilość towaru zostanie określona w miejscu wyładunku towaru. Faktura ta jest podstawą do określenia wartości celnej towaru przy eksporcie. W imporcie ma ograniczone zastosowanie. Można ją dołączyć do wniosku o wszczęcie postępowania celnego gdy: -stawka celna jest zniesiona, -stawka celna ustalona jest na poziomie zerowym, -towary zostały nabyte bezpłatnie.
Faktura proforma
Posiada układ i elementy faktury handlowej. Jest najczęściej wystawiana na druku f.handlowej z zaznaczeniem proforma. Faktura ta nie stwierdza faktu wysłania towaru. Może być ona wystawiona przed faktycznym wysłaniem towaru. Nie jest ona rachunkiem, nie stanowi więc podstawy do żądania zapłaty. Nie jest dowodem nabycia towaru i sprzedaży. Ma ona zorientować kupującego w kosztach towaru i może służyć do określenia wartości celnej zwłaszcza dla towarów sprowadzanych na zasadzie odprawy czasowej składu celnego wysłanego towaru. Może służyć uzyskaniu licencji lub kontyngentu. W imporcie ma zastosowanie przy odprawie celnej towarów z zerową, zawieszoną stawką celną lub towarów nabytych nie odpłatnie. Może mieć formę oferty niewiążącej, czyli nie oznacza dla dostawcy faktu zawarcia umowy kupna - sprzedaży w przypadku przyjęcia jej bez zastrzeżeń przez kupującego. Jest z reguły stosowana przy dłuższych ożywionych kontraktach z partnerem. Może być zamówieniem, gdy importer składa na niej zamówienie na wymienione w niej towary na warunkach określonych w fakturze. Eksporter w formie pisemnej przyjmuje to zamówienie (potwierdzenie).
Faktura konsularna
Sporządzana jest na specjalnym formularzu zakupionym w przedstawicielstwie handlowym lub konsularnym. Zawarte w niej dane są bardziej szczegółowe od danych zawartych w f.handlowej. Wymagania są zróżnicowane w zależności od kraju importera. W fakturze tej oprócz danych właściwych dla f.handlowej podaje się oświadczenie eksportera o zgodności celnej kraju eksportera i importera, dane o pochodzeniu towaru czy surowców zużytych do produkcji towaru. Faktura ta podlega legalizacji przez przedstawicielstwa handlowe czy konsularne kraju importera znajdujące się w kraju eksportera. Koszty uzyskania tej faktury ponosi importer.
Celem f.konsularnej jest: -utrudnianie dumpingu, dokonanie kontroli przez władze kraju importera swojej polityki handlowej i celnej. Konieczność wystawienia tej faktury i ilość egzemplarzy wynika z postanowień kontraktu. Nie zastępuje ona umowy handlowej.
Licencja Eksportowa lub Importowa
Dokument zezwalający na dokonanie importu czy eksportu towaru. W Polsce pozwoleń udziela Ministerstwo Gospodarki.
Do wniosku o pozwolenie należy dołączyć: -kopię kontraktu, -zaświadczenie, że jest się zarejestrowanym i pozwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej, nr Regonu, -zaświadczenie o nie zaleganiu ze składkami do ZUS, -nie zaleganie z podatkami.
Funkcje zezwolenia:
Uzyskanie pozwolenia jest warunkiem wejścia do kontraktu. Towary podlegające pozwoleniu winny mieć w kontrakcie klauzulę licencyjną. Są ważnym narzędziem kontrolnym w HZ. Umożliwiają państwu podjęcie ostatecznej decyzji w kwestii realizacji kontroli. Poprzez ten dokument państwo może wpływać na koniunkturę towarową i kierunkową HZ.
Transport Morski
Żegluga regularna (liniowa)
Żegluga nieregularna (trampowa)
W żegludze nieregularnej ładunki przewozi się pomiędzy czarterującym i armatorem. Liniowa organizowana jest przez linie żegl. gdzie statki pływają w określonych terminach.
Umowa o przewóz w żegludze nieregularnej (czarterowa) - C/P
Umowa o przewóz w żegludze liniowej - „boding note”
Rozróżniamy następujące czartery:
Czarter na podróż, dotyczy wynajmu statku lub jego części na 1. określoną podróż, na podróż okrężną lub kilka kolejnych podróży
Czarter na czas, dotyczy przekazania statku do dyspozycji czarterującego na określony czas na określonych warunkach.
Przy zawieraniu umów czarterowych stosuje się cztery typowe gotowe druki z gotowymi warunkami dostosowanymi do rodzaju towaru i relacji przewozowej. Przy czarterach można negocjować stawkę czarterową.
Boding note - umowa między armatorem a kupującym, który jest spedytorem działającym na zlecenie handlowe. Stwierdza, że dany ładunek będzie przyjęty na określony statek odchodzący po danym terminie do wymienionego portu przeznaczenia.
W transporcie morskim mamy też konosament (B/L). Jest to podstawowy dokument w transporcie morskim reprezentowany przez towar mający cechy pap. wart. potwierdzanych przyjęcie do przywozu.
Dokumenty transportowe
Konosament
Konosament jest wystawiany na podstawie umowy czarterowej lub noty. Konosament wystawiany jest przez spedytora, który organizuje przejazd na trasie House - to - House. Konosament ten może obejmować wszystkie rodzaje transportu.
Zaletą zastosowania tego konosamentu jest oddanie towaru (do odzysku) w miejsce produkcji. Spedytor się wszystkim zajmuje, towar jest w rękach fachowca.
W transporcie morskim - KWIT STERNIKA
Dokument wydawany przez załadowcę po przyjęciu towaru na statek. Podpisany przez oficera nadzorującego załadunek. Jeśli załadunek trwa kilka dni to Kwit wydawany jest codziennie. Na jego podstawie wydaje się konosament. Wszystkie zastrzeżenia będące w kwicie przenoszone są na konosament.
Kwit Sternika jest dla załadowcy dowodem, że towar został załadowany na statek i od tej pory Armator ponosi odpowiedzialność za utratę bądź uszkodzenie towaru.
Transport Kolejowy:
Dokument w transporcie kolejowym - Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy.
List przewozowy - oparty na Konwencji CIM (koncepcja SMGS - w przewozach z krajami socjalistycznymi).
Jest to dokument stwierdzający umowę z koleją o przewóz. Umowę tą uznaje się za taką z chwilą, gdy kolej przyjęła przesyłkę, opatrzyła List Przewozowy stemplem nadania. W dokumencie kolej zobowiązuje się do przewiezienia ładunku do stacji przeznaczenia.
NADAWCA- zobowiązuje się do opłacenia z góry kosztów przewozowych wyznaczonych w taryfach przewozowych.
List Kolejowy składa się z:
I egzemplarz - oryginał towarzyszy przesyłce i wydawany jest odbiorcy, umieszczony na nim stempel nadania świadczy o zawarciu umowy.
II egzemplarz - Ceduła Przewozowa - ten dokument pozostaje na stacji przeznaczenia jako dowód dla kolei, że umowa o przewóz została wykonana.
III egzemplarz - przeznaczony jest dla kolei, dla wzajemnych rozliczeń między zarządami kolei.
IV egzemplarz - Wtórnik Listu Przewozowego lub jego duplikat. Jest przeznaczony dla nadawcy i stanowi dowód nadania przesyłki. Jest on dokumentem przedstawianym przez sprzedającego za realizację płatności za granicę
V egzemplarz - poświadczenie wydania dla nadawcy lub sprzedawcy
Międzynarodowy List Kolejowy - jest listem imiennym, niezbywalnym, nieprzenośnym. Winien być sporządzony w 2 językach. W języku kraju nadania i niemieckim, francuskim, włoskim.
CMR - Koncesja dotycząca przewozów samochodowych. Dokument potwierdzający umowę o przewóz między nadawcą a przewoźnikiem. W liście tym przewoźnik zobowiązuje się do przyjęcia towaru do przewozu na określonych w nim warunkach, a następnie do dostarczenia go do miejsca przeznaczenia. Dla eksportera jest to dowód zawarcia umowy. W imieniu przewoźnika przyjęcie towaru do przewozu i zobowiązanie wydania go do odbiorcy podpisuje kierowca samochodu przewożącego ten towar. Składa się ten list w 4 egzemplarzach - dla nadawcy, odbiorcy, przewoźnika, dla nadawcy lub przewoźnika. Jest to dokument imienny, niezbywalny i nieprzenośny.
Celem usprawnienia transportu samochodowego podpisano w Genewie Konwencję dotyczącą Międzynarodowych Przewozów Towarów w transporcie samochodowym z zastosowaniem Karnetu TIR. Karnet ten jest dokumentem celnym, wydawanym na ! trasę przewozową. Umożliwia on wykonywanie międzynarodowych przewozów bez Kontroli Celnej na granicach poszczególnych państw. Załadowane samochody są plombowane przez Oddział Celny kraju nadania i idą pod zamknięciem celnym do kraju przeznaczenia, gdzie dokonuje się kontroli celnej w miejscu docelowej.
Poręczycielem za przewoźników jest Organizacja wydająca karnety TIR, są to najczęściej krajowe zrzeszenia przewoźników krajowych. W Polsce - ZMPD - zakupuje ona karnety IRU (International Road Union), której ZMPD jest członkiem. Po wykorzystaniu związek zwraca karnety do IRU, który czuwa nad prawidłowym wykorzystaniem. Samochody dopuszczone do przewozu pod osłoną TIR muszą odpowiadać warunkom technicznym ustalonym w koncesji.
Karnet ATA - stosowany w przewozach drogowych, ułatwia on tymczasowy wywóz towaru bez cła. Zastępuje on narodowe dokumenty celne i stwarza system międzynarodowych gwarancji.
Towary na targi, wystawy, palety, wzorce, kontenery, profesjonalny sprzęt dla radia i telewizji - są to towary przewożone tymczasowo beż cła.
Międzynarodowy Lotniczy List Przewozowy
Jest umową o przewóz w liniach regularnych między nadawcą a przewoźnikiem (AWB). Składa się z 9 egzemplarzy: 3 oryginałów i 6 kopii. Oryginały są dla nadawcy, odbiorcy, przewoźnika. Kopie zostawia się w portach lotniczych. W liście tym przewoźnik zobowiązuje się do dostarczenia ładunku do miejsca przeznaczenia i wydania osobie wskazanej w liście przewozowym. Podpisywany jest najczęściej przez przewoźnika, którym w praktyce jest spedytor IATA oraz przez nadawcę.
W Liście Lotniczym mamy HAWB - wydaje spedytor i ustala stawki za przewóz, następnie stawki te oferowane są eksporterom przez spedytora. Spedytor rozlicza się z przewoźnikiem.
UBEZPIECZENIA W HANDLU ZAGRANICZNYM
Dokumenty ubezpieczeniowe
Podstawowym dokumentem ubezpieczeniowym jest POLISA UBEZPIECZENIOWA.
Rodzaje Polis:
Pojedyncza - jednorazowa, dotyczy ubezpieczenia towaru w ciągu trwania określonej podróży lub w ciągu określonego czasu
Generalna - mająca charakter umowy ramowej, w której ubezpieczający zobowiązuje się do ubezpieczenia wszystkich towarów przewidzianych w polisie, a ubezpieczyciel zobowiązuje się do przyjęcia ubezpieczenia wszystkich tych przesyłek na ustalonych warunkach. W Polisie powinny być określone rodzaje i ilość ładunków, które mają być przedmiotem ubezpieczenia. Ponadto trasy przewozu objęte ubezpieczeniem oraz rodzaje ryzyk.
Rodzaje Polisy generalnej
Odpisowa - występuje, gdy ubezpieczający musi z góry zadeklarować przewidywaną sumę ubezpieczenia wszystkich przesyłek eksportowych i importowych wysłanych i otrzymanych w okresie otrzymania umowy. W terminach ustalonych w umowie ubezpieczony przedstawia ubezpieczycielowi okresowe wykazy wysłanych i otrzymanych przesyłek wówczas ich wartość zostanie odpisana od ogólnej sumy ubezpieczenia. Polisa wygasa w chwili wyczerpania całej sumy ubezpieczenia w drodze odpisów.
Obrotowa - ubezpieczający zgłasza do ubezpieczenia z góry określoną wartość ogólnej masy towarowej wysyłanej i otrzymywanej, odliczoną proporcjonalnie do przewidywanej w tym okresie sumy obrotów.
Dokumenty pomocnicze:
Certyfikat ubezpieczeniowy - wystawia się na podstawie posiadania przez ubezpieczonego polisy generalnej - odpisowej lub obrotowej. Certyfikat jest dowodem na to, że ubezpieczony posiada polisę generalną. Wszystkie ładunki wymienione w polisie są objęte umową ubezpieczenia.
Nota Kryjąca (Cover Note) - jest wystawiana zamiast certyfikatu. Wystawiana przez Maklera ubezpiecz. po przyjęciu ładunku do ubezpieczenia, który stwierdza, że wyszczególniona w nocie partia towaru została ubezpieczona. Wystawiana jest przez maklera na gołym druku, w oparciu o nią sporządza się polisę ubezpieczeniową.
Ubezpieczyciel wypłaca odszkodowanie jeśli strata przekroczyła określony poziom (Franszyza). FRANSZYZA - jest to określony % lub wartościowy warunek zwalniający ubezpieczyciela od wypłacenia odszkodowania, jeśli strata nie przekroczy określonych rozmiarów. FRANSZYZA może być: -integralna - jeśli strata przekroczy poziom Franszyzy, odszkodowanie wypłaca się za całą stratą, -redukcyjna - wypłaca się różnicę między wysokością Franszyzy a wielkością straty.
Certyfikat ubezpieczeniowy zawiera dane: -nazwę ubezpieczyciela oraz ubezpieczającego, -opis ryzyka, które obejmuje ubezpieczenie i zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela, -kwotę ubezpieczenia, -opis ładunku, -opis środka transportu, -określenie czasu odpowiedzialności ubezpieczyciela, -określenie miejsca rozpoczęcia i zakończenia ubezpieczenia, -data polisy i podpis.
Certyfikat i Polisa winne zgodne być z dokumentami załadowczymi. Dokumenty te są zbywalne i przenośne. Mogą być wystawione imiennie, na zlecenia i na okaziciela. Wysokość sumy ubezpieczenia może być niższa od sumy faktury handlowej. Zazwyczaj jest to wartość towaru +10%. Ubezpieczenie winno opiewać na walutę akredytywy, a w inkasie na waluty ???.
ZWYCZAJ HANDLOWY
Jest to tradycyjna forma postępowania przy zawieraniu i wykonywaniu umów handlowych. Powstaje w związku z przestrzeganiem go przez ogół podmiotów gospodarczych uczestniczących w wymianie. Zwyczaj nie jest umową prawną ale ma szczególne znaczenie, gdy normy prawne danej transakcji nie mogą być dostatecznie szeroko wykorzystane.
UZANS HANDLOWY
Potwierdzony oficjalnie przez miarodajną instytucję (Izba Handlowa w Paryżu) i ogłoszony jako obowiązkowy lub zalecany. Uzanse mają ograniczony zasięg działania np. podmiotowy, terytorialny.
Zwyczaje i uzanse mogą być:
Powszechne (ogólne zasady postępowania w trakcie zawierania i realizacji transakcji)
Branżowe (incotermsy)
Lokalne (na określonym terytorium
W zależności od podmiotu jaki one regulują mamy: -towarowe, przewozowe, transportowe i ubezpieczeniowe, płatniczo - rozliczeniowe regulujące operacje rozliczeniowe między podmiotami. Prace nad ujednoliceniem formuł handlowych prowadzi Międzynarodowa Izba Handlowa. Można je stosować ale nie trzeba.
PODSTAWOWE ZASADY INCOTERMS 90:
Zastosowanie tych formuł zależy od woli stron i powinno zostać zaznaczone w kontrakcie.
Wszelkie postanowienia umowne mają pierwszeństwo przed postanowieniami reguł.
Strony mogą wprowadzić do tych reguł określone zmiany lub uzupełnienia odpowiadające wymaganiom danej branży lub poszczególnym potrzebom stron.
Incoterms odnoszą się wyłącznie do stosunków między sprzedającym a kupującym i nie dotyczą osób trzecich np. przewoźnika, ubezpieczyciela.
Kolejne formuły przewidują zwiększanie się obowiązków sprzedającego.
Obserwujemy minimalizację obowiązków sprzedającego, co znajduje swój wyraz w wymogu zastosowania zwyczajowego opakowania, zwyczajowych czynności kontrolnych, zwyczajowych dokumentów czy ubezpieczenia.
Sprzedający nie ponosi ryzyka związanego z towarem do dalszego punktu niż ten, do którego obciążają go koszty transportu ale może być zobowiązany do poniesienia kosztów transportu do punktu dalszego niż ten, do którego ponosi ryzyko.
Dostawa następuje przez wydanie towarów kupującemu lub osobie przez niego upoważnionej a jeśli nie stawi się ona w miejscu i czasie dostawy towar uważa się za wydany i pozostaje składowany na koszt i ryzyko kupującego.
Towar pozostawiony do dyspozycji kupującego w miejscu i czasie dostawy musi być wyraźnie wyodrębniony i zindywidualizowany jako przedmiot określonej umowy.
INCOTERMSY DZIELĄ SIĘ NA:
Formuły Loco - sprzedający jest zobowiązany pozostawić towar do dyspozycji kupującego w miejscu, którym towar znajdował się w chwili zawarcia umowy lub w innym miejscu bez ponoszenia przez sprzedającego innych kosztów, np. EXW formuła.
Formuły Franco - nakładają na sprzedawcę obowiązek dostarczenia towaru do umówionego miejsca na swój koszt w wyniku czego do ceny towaru dolicza się wydatki na jednostkę towaru z tytułu dostawy, ubezpieczenia itd.
We wszystkich formułach incoterms sprzedający zobowiązany jest do:
Dostarczenia towaru zgodnie z umową sprzedaży i wystawienia faktury handlowej
Dostarczenia na swój koszt zwyczajowego opakowania towaru, chyba że towaru się nie pakuje, np. zboże.
Ponosi koszty kontrolnych czynności, takich jak mierzenie, ważenie jakościowe, kontrolne.
Kupujący zobowiązany jest do:
Przyjęcia towaru, gdy sprzedający postawił go należycie do jego dyspozycji w miejscu i czasie określonych w umowie
Zapłacenia ceny ustalonej w umowie
S - sprzedający powinien uzyskać dokument na swój koszt i swoje ryzyko
K - kupujący ----------II----------
K1 - jak K ale sprzedający na żądanie, koszt i ryzyko kupującego powinien udzielić mu wszelkiej pomocy w uzyskaniu dokumentu
K2 - jak K z tym, że jeżeli dostawa przez sprzedaw. ma stwierdzać dokument przewozowy, wówczas jak w K1
S1 - jak S, kupujący na żądanie, koszt i ryzyko sprzedającego powinien uzyskać dokument na swój koszt i swoje ryzyko
/S/ - sprzedający nie ma obowiązku, ale opłaca mu się załatwić dokument
/K/ - kupujący --------II--------
/S/K/ - żadne ze stron nie ma obowiązku, gestia zależy od ustalenia granicy od której ma być dostarczony towar
Gałąź transportu |
Kod literowy |
Termin handlowy |
Każda gałąź transportu |
EXW |
Ex Works |
|
FCA |
Free Carier |
|
CPT |
Carriage Paid Transport |
|
CIP |
Carriage and Insurance Paid |
|
DAF |
Delivered at Frontier |
|
DDU |
Delivered Duty Unpaid |
|
DDP |
Delivered Duty Paid |
Lotniczy, kolejowy |
FCA |
Free Carrier |
Morski i żegluga śródlądowa |
FAS |
Free Alongside Ship |
|
FOB |
Free on Board |
|
CFR |
Cost and Freight |
|
CIF |
Cost, Insurance and Freight |
|
DES |
Delivered Ex Ship |
|
DEQ |
Delivered Ex Quary |
Grupa |
|
E |
F |
|
|
C |
|
|
|
D |
|
|
|
|
Termin |
|
EXW |
FCA |
FAS |
FOB |
CFR |
CIF |
CPT |
CIP |
DAF |
DES |
DEQ |
DDU |
DDP |
Koszt kontroli celnej |
Exp |
K |
S |
K |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
|
Imp |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
S |
K |
S |
Koszty licencji |
Exp |
K |
S |
K |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
|
Imp |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
K |
S |
K |
S |
Faktura |
|
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
Dokum. Ubezp. |
|
/K/ |
/K/ |
/K/ |
/K/ |
/K/ |
/S/ |
/K/ |
/S/ |
/S/K/ |
/S/ |
/S/ |
/S/ |
/S/ |
Pozwol Wywozu |
|
K1 |
S |
K1 |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
Dokum. dostawy wzdłu burty lub na statek |
|
K |
K |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
Dokum. przewozu |
|
K |
K2 |
K2 |
K2 |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
S |
Świad. pochodzenia |
|
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
S |
K1 |
S |
Faktura konsularna |
|
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
K1 |
S |
K1 |
S |
INCOTERMSY dzielą się na 4 grupy: E, F, C, D.
E EXW (Ex Works)
F Sprzedający zobowiązany jest do postawienia towaru do dyspozycji kupującego bez ponoszenia jakichkolwiek dodatkowych kosztów.
Wspólną cechą formuł jest fakt, że sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru przewoźnikowi przedstawionemu przez kupującego i od tego momentu sprzedawca ponosi ryzyko i koszty dotyczące towaru. Przy transporcie kolejowym obowiązek sprzedającego kończy się na załadunku towaru na wagon (jeśli wysyłka jest mała to w momencie przekazania przewoźnikowi towaru).
C Składa się z 4 formuł: CFR, CIF, CPT, CIP.
Formuły morskie: CFR i CIF.
I - jest obowiązek ubezpieczenia przez sprzedającego towar.
Cechą charakterystyczną zgromadzonych tu formuł jest fakt, że sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar do kraju przeznaczenia, tzn. zorganizować transport i ponieść związane z nim koszty. Przy czym jednocześnie jest on zwolniony z odpowiedzialności utraty i uszkodzenia towaru podczas transportu na zasadniczej drodze przewozu, a także od ponoszenia dodatkowych kosztów mogących powstać po wysyłce towaru. Następuje oddzielenie kosztów od ryzyka.
D Jest to 5 formuł: DAF, DES, DEQ, DDU, DDP.
Sprzedający jest zobowiązany do ponoszenia wszystkich kosztów i ryzyk związanych z towarem aż do momentu, gdy towar zostanie dostarczony do kraju przeznaczenia.
Szukasz gotowej pracy ?
To pewna droga do poważnych kłopotów.
Plagiat jest przestępstwem !
Nie ryzykuj ! Nie warto !
Powierz swoje sprawy profesjonalistom.