Znieczulenie ogólne
I Znieczulenie:
Przygotowanie do znieczulenia:
wizyta
badanie przedmiotowe, podmiotowe
badanie dodatkowe- te co uważamy za potrzebne
ocena ryzyka przedoperacyjnego
plan znieczulenia
higieniczne
psychiczne, sen (pacjent wypoczęty)
przygotowanie dietetyczne
przygotowanie farmakologiczne- premedykacja
transport- stół operacyjny (monitorowanie, dostęp dożylny najlepiej 2, centralny i tętniczy, najczęściej po wprowadzeniu do znieczulenia
II Znieczulenie
ogólne (dożylne, wziewne lub dożylno-wziewne
przewodowe często wziewne
a + b /mieszane wykorzystuje zalety jednego i drugiego
Znieczulenie ogólne:
1. Wprowadzenie do znieczulenia- indukcja
Preoksygenacja (natlenienie) - magazynem tlenu są płuca- czynnościowa pojemność zalegająca 2,5 litra gazu !
Prekuraryzacja - mała dawka środka zwiotczającego by nie wystąpiły skurcze ( do zniesienia bólu w laryngoskopii)
Usypianie - środki nasenne- Anestezja, Arefleksja (zniesienie odruchu)
Miorelaksacja- lek zwiotczający mięśnie (zmniejszenie napięcia mięśniowego)
Lek p/bólowy- Analgezja (leki opioidowe)
Intubacja- wentylacja ( gazy anestetyczne O2/ N2O ½; O2 > 25-30 %; N2O lub powietrze; wziewne anestetyki- mieszanina oddechowa)
2. Podtrzymanie znieczulenia (kondukcja)
podtrzymywanie czynności życiowych
monitorowanie
przetaczanie płynów
wentylacja
leki podtrzymujące
3. Wyprowadzenie (wybudzenie)
odstawić leki, gazy
wentylacja- zmienić na czysty tlen
odczekać aż przestaną działać leki
dekuraryzacja (leki nie depolaryzujące)
ekstubacja (gdy pacjent sam oddycha + odruchy obronne, pacjent musi być wydolny
III Opieka pooperacyjna
Znieczulenie pacjenta z tzw. pełnym żołądkiem, zagrożenie regurgitacją
Aspiracja treści żołądkowej do płuc:
czynne wymioty
bierne zarzucanie treści żołądkowej - regurgitacja
Czynne wymioty:
Okoliczności sprzyjające:
Indukcja znieczulenia
Extubacja- po znieczuleniu
Regurgitacja:
Możliwa na każdym etapie znieczulenia
Sprzyja:
zmniejszenie odruchów obronnych pacjenta np. uśpienie
utrata przytomności
brak szczelności drogi oddechowej
Ryzyko zachłyśnięcia kwaśną treścią żołądka
zależy od kwaśności pH
pH < 2,5
objętość 0,4 ml/kg cc
Aspiracja resztek pokarmowych
Ryzyko obturacji- zatkania dróg oddechowych
Przyczyny aspiracji:
brak przygotowania do znieczulenia/ <6 godzin od ostatniego posiłku
ciężki stan ogólny chorego- zaleganie treści pokarmowej
wstrząs
ból ostry, przewlekły
uszkodzenia wielonarządowe
oparzenia
każdy pacjent po urazie
każdy pacjent nieprzytomny
zawsze kobieta ciężarna/ niezależnie od czasu ostatniego spożytego posiłku
tzw. „ostry brzuch” choroby wewnątrzbrzuszne z odczynem zapalnym
niedrożność przewodu pokarmowego
choroby żołądka/ zwężenie odźwiernika, roztrzeń, nowotwory, perforacja, krwawienia
obniżenie napięcia dolnego zwieraczy przełyku
organiczne- otyłość, ciąża, przepuklina rozworu przełyku
czynnościowe- po podaniu atropiny, opiatów, leków wziewnych, niektórych anestetycznych dożylnych
Objawy:
stwierdzenie obecności treści pokarmowej w jamie ustnej przed intubacją- pewne
skurcz, obrzęk w drzewie oskrzelowym
uszkodzenie bariery pęcherzykowo - włośniczkowej
zaburzenia dyfuzji
utrudnienie wentylacji
wzrost ciśnienia w drogach oddechowych
osłuchowo: świsty, rzężenia nad płucami
spadek saturacji
zmniejszenie TV
cechy zapalne płuc w badaniu radiologicznym/ początkowo mogą być bardziej po stronie prawej
Profilaktyka- zapobieganie:
unikanie wykonywania znieczulenia u osoby z pełnym żołądkiem
zawsze, jeśli tylko można odczekać 6 godz. Od ostatniego posiłku
jeśli zabieg konieczny:
usunięcie treści pokarmowej z żołądka przez założenie sondy
podanie w premedykacji:
blokerów H2 receptorów: Ranitydyna 50 mg i.v; Tagamet 200 mg i.v
środków zobojętniających kwas solny: cytrynian sodu 30 ml p.ona 15 minut przed
leków przyspieszających pasaż treści pokarmowej: Metoclopramid 10 mg i.v
tylko natlenienie bierne 5 minut
intubacja w pozycji Trendelenburga lub anty-Trendelenburga
zawsze z udziałem osoby towarzyszącej- konieczny rękoczyn Sellicka
Intubacja przy ryzyku aspiracji:
przygotowany sprawny ssak
po biernym natlenieniu
w obecności osoby towarzyszącej
po podaniu dawki prekuraryzacyjnej
lek nasenny
skolina w pełnej dawce
odczekanie 30-60 sekund (bez prowadzenia wentylacji)
szybka, sprawna intubacja wcześniej przygotowaną rurką /zawsze z balonem
natychmiastowe uszczelnienie rurki po zaitubowaniu
Postępowanie po stwierdzeniu aspiracji:
oczyszczenie dróg oddechowych
odessanie
płukanie drzewa oskrzelowego 0.9% NaCl
utrzymywanie prawidłowej saturacji krwi/ zwiększenie tlenu
leki rozszerzające oskrzela