CUKRZYCA, Fizjoterapia w chorobach wewnętrznych


CUKRZYCA

Jest to stan przewlekłej hyperglikemii prowadzący do innych zaburzeń metabolicznych i powodujący powstanie specyficznych powikłań narządowych.

We wszystkich postaciach cukrzycy istnieje: bezwzględny niedobór insuliny (brak lub zmniejszone wydzielanie tego hormonu) lub względny niedobór insuliny (upośledzone działanie insuliny).

KLASYFIKACJA CUKRZYCY

  1. Cukrzyca typu I (zniszczenie komórek typu beta z rzeczywistym niedoborem insuliny)

  1. Idiopatyczna

  2. O podłożu immunologicznym

  1. Cukrzyca typu II (insulinoodporność + względny niedobór insuliny lub upośledzone wydzielanie insuliny + insulinoodporność)

  2. Inne szczególne postaci cukrzycy

genetyczne defekty czynności komórek beta (np. w obrębie chromosomu) lub genetycznie uwarunkowane zaburzenia działania insuliny

zaburzenia funkcji egzokrynnej trzustki np. zapalenia trzustki

zaburzenia endokrynne (zespół Cushinga, nadczynność tarczycy)

cukrzyca polekowa (np. tiazydy, kwas nikotynowy, glikokortykoidy, betablokery)

Różnicowanie cukrzycy typu I i cukrzycy typu II

Cukrzyca typu I

Cukrzyca typu II

Wiek chorowania

dzieci, młodzież i młodzi dorośli

średni i starszy wiek

Sposób ujawnienia się

ostry lub podostry

powolny, postępujący (podstępny)

Objawy

często wielomocz, wzmożone pragnienie, utrata masy ciała, męczliwość

zazwyczaj brak

Masa ciała

zazwyczaj prawidłowa

często nadmierna

Skłonność do kwasicy

wyraźna

brak lub niewielka

Wydzielanie insuliny

zmniejszone lub nieobecne

obniżone lub wysokie

jakościowo zawsze zaburzone

Insulinoodporność

nie występuje lub jest niewielka

często wyraźna

Występowanie w rodzinie

rzadko

typowo

Zgodność między bliźniętami monozygotycznymi

30 - 50 %

ponad 50 %

Dziedziczenie

wieloczynnikowe (wielogenowe)

wieloczynnikowe (z dużym prawdopodobieństwem wielogenowe

zmienność typów dziedziczenia)

Związek z układem HLA

istnieje

nie występuje

Specyficzne przeciwciała

w 90 - 95 % przypadków

nie występują

Przemiana materii

labilna

stabilna

Odpowiedź na doustne leki przeciwcukrzycowe

przeważnie brak

początkowo przeważnie dobra

Leczenie insuliną

konieczne

w dalszym okresie choroby przy upośledzeniu wydzielania insuliny

Microangiopathia:

Macroangiopathia:

POWIKŁANIA CUKRZYCY

OSTRE:

Kwasica ketonowa

Śpiączka hypermolarna

Kwasica mleczanowa

Hypoglikenia

PRZEWLEKŁE:

Narząd wzroku: retinopatia cukrzycowa, zwyrodnienie plamki, zaćma

Nerki: nefropatia, zakażenia - odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropień nerki, martwica brodawek nerkowych, martwica cewek nerkowych

Układ nerwowy (neuropatia) - neuropatia obwodowa (czuciowa lub ruchowa - symetryczna), mononeuropatia (cukrzycowy zanik mięśni), neuropatia nerwów czaszkowych, neuropatia autonomiczna - tachycardia spoczynkowa, rzekome porażenie ruchowe, neuropatia żołądkowo-jelitowa - enteropatia, atonia pęcherza moczowego, impotencja, stopa cukrzycowa

Układ sercowo-naczyniowy - choroba wieńcowa, niewydolność serca, choroba naczyń mózgowych, choroba naczyń obwodowych (zwężenia)

Skóra - dermopatia cukrzycowa (brązowe plamki zanikowe w okolicy goleni), drożdżyca, stopa cukrzycowa (neurotropowa i niedokrwienna)

Układ kostno-stawowy - artropathia cukrzycowa dłoni, przykurcze Dupuytrena, artropatia i osteopatia

Zakażenia nieumiejscowione - martwicze zapalenie powięzi, martwicze zapalenie mięśni, grzybicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, obrzękowe zapalenie pęcherzyka żółciowego, złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego.

CUKRZYCA - rozpoznanie

Objawy:

Badania dodatkowe:

LECZENIE CUKRZYCY:

Metody niefarmakologiczne

Farmakoterapia

W leczeniu cukrzycy istotna jest kontrola wyrównania metabolicznego - systematycznie wykonywana przez samego chorego oraz lekarza.

Parametry wyrównania metabolicznego:

Hemoglobina glikowana (HbA1c) - kontroluje lekarz (N-4,3 - 6,1%)

Stężenie glukozy we krwi (pożądane 100 - 120 mg% przed głównymi posiłkami)

Wydalanie glukozy z moczem (zerowe w moczu porannym, w pozostałych badaniach < lub = 100 mg/dl)

Pomiar stężenia związków ketonowych (kwas betahydroksymasłowy, kwas acetooctowy, aceton - oznaczanie istotne, gdy stwierdza się znaczne - powyżej 300 mg% - wartości glikemiii, utratę cukru z moczem oraz ciężkie zakażenia)

Doustne leki przeciwcukrzycowe

  1. BIGUANIDY - metformina

  2. POCHODNE SULFONYLOMOCZNIKA - glikazyd - Diaprel, glibenklamid - Euclamin, glimepiryd - Ameryl, glikkwidon - Glurenorm, glipizyd - Glibenese

  3. GLINIDY - repaglinid, Nateglinid

  4. BLOKUJĄCE GLUKOZYDAZĘ - akarboza, miglitol

  5. GLITAZONY - rosyglitazon

LECZENIE:

(Cukrzyca t. I - zawsze insulinoterapia

Cukrzyca t. II - początkowo metody niefarmakologiczne)

CELE LECZENIA:

  1. przywrócenie i utrzymanie zdrowia, sprawności fizycznej i poprawienie jakości życia

  2. zapobieganie i leczenie ostrych powikłań (śpiączki, hypoglikemii i zakażeń)

  3. zapobieganie i leczenie chorób współistniejących i następstw cukrzycy.

Preparaty insuliny

KRÓTKO DZIAŁAJĄCE: Insulina zwykła oraz analogi (insulina Lispro i insulina Aspart)

INSULINY O POŚREDNIM CZASIE DZIAŁANIA (najczęściej stosuje się insuliny obojętne protaminowe - (insulina NPH), insulina semilente

INSULINY DŁUGODZIAŁAJĄCE

MIESZANKI INSULINOWE



Wyszukiwarka