Gdy poszkodowany jest osobą dorosłą i stwierdzimy, że jest nieprzytomny, musimy jak najszybciej wezwać pomoc (call first - najpierw zawołaj), nawet jeszcze przed kontrolą oddechu i krążenia. Wynika to ze "statystycznego prawdopodobieństwa".
Otóż u dorosłych pierwotną i najczęstszą przyczyną utraty przytomności są zaburzenia krążenia połączone z migotaniem komór. Ponieważ w tych przypadkach ważniejsza jest defibrylacja niż "krążenie zastępcze", stąd wynika potrzeba szybkiego wezwania pomocy dysponującej odpowiednim sprzętem.
Wyjątek od reguły call firs stanowią podtopieni, osoby z urazem (np. komunikacyjnym), zatruci lekami i dzieci. W ich przypadku obowiązuje reguła call fast - zawołaj szybko. Oznacza to, że ratownik woła o pomoc, jeśli w pobliżu znajduje się inna osoba, wysyła ją, aby wezwała pogotowie. Sam nie może teraz oddalić się od poszkodowanego. Pogotowie wzywamy w tych przypadkach po stwierdzeniu obecności oddechu i tętna lub po około jednominutowej resuscytacji.