„Hymn o miłości” (1 Kor 13, 1 - 13) to fragment „Listu do Koryntian” autorstwa św. Pawła z Tarsu. „Hymn…” jest uważany za jeden z najpiękniejszych fragmentów Nowego Testamentu, porównywalny pod względem tematyki ze starotestamentową „Pieśnią nad Pieśniami”. W krótkim, lirycznym fragmencie autor wymienia cechy miłości jako wartości najwyższej, stawianej ponad innymi cnotami, umiejętnościami i zaletami. W przeciwieństwie do „Pieśni…” św. Paweł podejmuje się charakterystyki miłości duchowej (łac. Caritas), przeciwstawiając ją m.in. egoizmowi, pysze i ludzkim słabościom.
Najbardziej znanym fragmentem hymnu są jego pierwsze wersy:
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący
Utwór "Hymn do miłości" pochodzi z Pierwszego listu św. Pawła do Koryntian i podzielony jest na trzy części.
W pierwszej św. Paweł mówi, że człowiek bez miłości jest bezużyteczny i skazany na porażki, samotny i pusty. Choćbyśmy posiedli wiedzę całego świata, wszelkie bogactwa tej ziemi i byli najpotężniejsi, bylibyśmy niczym bez miłości. I nawet, gdybyśmy rozdali wszystkim swój majątek i "ciało wystawili na spalenie", nic byśmy nie zyskali bez tego uczucia.
W drugiej części św. Paweł mówi, jaka jest miłość: cierpliwa, łaskawa, oraz jaka nie jest, np.: nie szuka swego lub nie unosi się pychą, nie pamięta złego (czyli jest wybaczająca).
Kończące ten hymn słowa podkreślają, że miłość (razem z nadzieją i wiarą) jest wieczna, jednak jest spośród tych cnót jest największa i najważniejsza. W hymnie nie ma żadnego ukrytego dialogu między np. Bogiem i człowiekiem. Miłość po prostu jest i będzie trwać wiecznie.
W pierwszym Liście do Koryntian znajduje się jeden z najsławniejszych fragmentów Pisma Świętego - Hymn o miłości (1 Kor 13, 1-13). Utwór ten jest pieśnią pochwalną, a jednocześnie swoistą definicją miłości. Tak więc próbując zinterpretować ten hymn, należy w pierwszej kolejności zadać sobie pytanie, o którą z miłości chodzi Pawłowi. Agape, Philia czy Eros jest tematem jego wypowiedzi? Czy to rozróżnienie można w ogóle zastosować do miłości o której mówi apostoł?
Agape w chrześcijaństwie szczególny rodzaj bezwarunkowej miłości Boga do człowieka, która jest zdolna do samopoświęcenia.
Philia miłość platoniczna, wolna od zmysłowości, przyjacielska, bezinteresowna, lojalna i wierna.
Eros miłość twórcza, kreatywna lub romantyczna, w której dominującą rolę odgrywa sentyment, tęsknota, oczarowanie, pragnienie coraz większej pełni.