MATERIAŁY BUDOWLANE-cementy, Studia, II rok, Materiały Budowlane 2


MATERIAŁY BUDOWLANE

Temat:

Badanie cech technicznych cementu

Wykonali:

  1. Mariusz Śniadecki

  2. Joanna Wnuk

  3. Tomasz Szyszka

  4. Marcin Książek

Rok:

Semestr:

Grupa:

Ocena:

2003/04

3

9

Cement portlandzki jest spoiwem hydraulicznym produkowanym w 80% z wapieni, resztę surowców stanowi glina i ewentualnie margle. Składniki te wypala się w obrotowym piecu w temperaturze 1450° C. Istnieją dwie metody produkcji cementu:

Z wypalonych surowców powstaje klinkier cementu .

Cementy w zależności od składu dzielimy na 5 rodzajów:

W zależność od ilości dodatków określa się cementy symbolem

A (6-20%), B(21-35%)

W zależność od ilości dodatków określa się cementy symbolem A (11-35%), B(36-55%)

Stosuje się tu pył krzemionkowy, popiół lotny, żużel wielkopiecowy

W zależność od ilości dodatków określa się cementy symbolem A (11-30%), B(36-50%)

Wyróżniamy klasy cementu, które określają wytrzymałość na ściskanie:

Klasy:

Wytrzymałość na ściskanie [Mpa]

Czas wiązania

wczesna

normowa

2 dni

7 dni

28 dni

Początek [min]

Koniec [h]

32,5N

-

>=16

>=32,5

<=52,5

>=60

<=12

32,5R

>=10

-

42,5N

>=10

-

>=42,5

<=62,5

42,5R

>=10

-

52,5N

>=10

-

>=52,5

-

>=45

<=10

52,5R

>=10

-

R- oznacza cement o podwyższonej wczesnej wytrzymałości

N- cement normalny

Oznaczenie cech mechanicznych i fizycznych

Wytrzymałość na ściskanie: przeprowadza się na beleczkach 40x40x160 mm, najczęściej już przepołowionych po badaniu wytrzymałości na zginanie. Beleczki są wytwarzane z zaprawy o konsystencji plastycznej, zawierającej 1 część masy cementu i 3 części masy piasku normowego, przy stosunku wodno-cementowym 0,50. w badaniu używa się podkładek metalowych o powierzchni 1600 mm2

Jako czas wiązani przyjmuje się okres, po którym igła zanurza się do określonej głębokości w zaczynie cementowym o konsystencji normowej. Czas wiązania określa jego początek i koniec. Początek określa się gdy igła zanurza się na odległość 1-4 mm od płytki szklanej, na której stoi pierścień z badanym zaczynem. Koniec określa czas, gdy igła(zaopatrzona w pierścieniową zakładkę) zanurza się na głębokość 0.5 mm w twardniejącym zaczynie.

Badanie przeprowadza się w pierścieniu Le Chateliera. Pierścień ten posiada szczelinę i dwie poziomo zamocowane igły. Badanie polega na zmierzeniu zmiany odległości między tymi igłami. Badanie przeprowadzamy jednoszećnie na 2 płytkach z tego samego zaczynu. Pierścień przechowuje się przez 24 h w temp. 20±1 °C i wilgotności 98%. Po tym czasie mierzymy odległość między igłami z dokładnością do 0,5 mm. Następnie pierścień ogrzewa się do temp. 100°C przez 30±5 minut. Po tym chłodzimy do temp. 20±2°C i mierzymy odległość między igłami. Za wynik przyjmuje się średnią arytmetyczną z różnic pomiarów.

Badanie wykonujemy używając aparatu Vicata. Polega ono na określeniu odpowiedniej ilości wody potrzebnej do uzyskania konsystencji normowej zaczynu. Najpierw odmierzamy 500 g cementu i dodajemy określoną ilość wody, np.150 g Cement i wodę umieszczamy w mieszarce normowej określonej w PN-EN 96-1. Czas wsypywania cementu powinien wynosić co 5-10 sekund. Następnie uruchamiamy mieszarkę na 90 sek. Na wolne obroty, następnie wykonujemy 15 sekundową przerwę i mieszamy przez kolejne 90 sekund. Wymieszany zaczyn przelewamy z nadmiarem do pierścienia umieszczonego na płytce szklanej, nadmiar zbieramy za pomocą prostokątnego narzędzia z górnej powierzchni pierścienia tak, by zaczyn miał gładką powierzchnię. Bolec aparatu Vicata ustawiamy równo z powierzchnią zaczynu, a następnie go zwalniamy. Jeśli zatrzyma się w odległości 5-7 mm nad powierzchnią płytki to otrzymaliśmy konsystencję normową. Badanie powtarzamy tak długo, dobierając odpowiednią ilość wody, aż osiągniemy odpowiedni wynik.

Wyniki badania określenia konsystencji normowej zaczynu cementowego

1 podejście:

masa cementu: 500 g

masa wody: 150 g

wskaźnik wodno-cementowy: 0,3

wynik: odległość bolca od płytki: 0 mm

wymagania normowe: 5-7 mm

wniosek: nie jest to konsystencja normowa, nadmiar wody

2 podejście:

masa cementu: 500 g

masa wody: 140 g

wskaźnik wodno-cementowy: 0,28

wynik: odległość bolca od płytki: 0 mm

wymagania normowe: 5-7 mm

wniosek: nie jest to konsystencja normowa, nadmiar wody

3 podejście:

masa cementu: 500 g

masa wody: 135 g

wskaźnik wodno-cementowy: 0,27

wynik: odległość bolca od płytki: 7 mm

wymagania normowe: 5-7 mm

wniosek: jest to konsystencja normowa, odpowiednia ilość wody

Przygotowanie próbek do badań wytrzymałościowych

Do oznaczenia użyliśmy:

1350g piasku normowego

450g cementu

225g wody

Zaprawa była mieszana mechanicznie w mieszarce normowej, następnie zagęszczona za pomocą znormalizowanej wstrząsarki. Najpierw napełnia się formy do połowy i wstrząsa przez 90 sekund, potem dopełnia się formy i wstrząsa przez następne 90. Próbkę składa się na 28 dni, a następnie bada wytrzymałość na ściskanie



Wyszukiwarka