KOD UZUPEŁNIOWY
Kod uzupełnieniowy (ang. complement code) - dwójkowa reprezentacja liczby, w której bit najbardziej znaczący jest traktowany jako bit znaku.
Zaletą tego kodu jest prostota układów elektronicznych wykonujących działania na przedstawionych w nim liczbach. Rozróżnia się kody uzupełnień do jedności oraz do dwóch, różniące się sposobem zapisu liczb ujemnych oraz - co za tym idzie - algorytmami wykonywania działań arytmetycznych.
U1 - Kod uzupełnień do jedności
Kod uzupełnień do jedności to sposób zapisu liczb całkowitych oznaczany jako U1. Liczby dodatnie zapisywane są jak w naturalnym kodzie binarnym, przy czym najbardziej znaczący bit - traktowany jako bit znaku - musi mieć wartość 0. Do reprezentowania liczb ujemnych wykorzystywana jest bitowa negacja danej liczby, co sprawia, że bit znaku ma wartość 1. Wynika z tego również występowanie dwóch reprezentacji zera: +0 (00000000U1) i -0 (11111111U1). W związku z tym liczby zapisane w U1 na n bitach pochodzą z zakresu:
co daje zakres identyczny jak w reprezentacji znak-moduł. Dla 8 bitów (1 bajta) są to liczby od -127 do 127.
Wyszukiwarka