ZESPÓŁ OGONA KOŃSKIEGO
R. Mazur i wsp. „Podstawy kliniczne neurologii“
W. Jakimowicz „Neurologia kliniczna“
EPIDEMIOLOGIA:
•
ETIOLOGIA:
• wypadnięcie jadra miażdżystego tarczy międzykręgowej
• guzy
PATOGENEZA:
• ogon koński znajduje się ponizej I kręgu lędźwiowego i sięga do 2 kręgu krzyżowego
OBRAZ KLINICZNY:
• niedowład wiotki kończyn dolnych :
asymeryczny
dotyczy głównie części odsiebnych :
typowa jest stopa opadająca
odruch ze ścięgna Achillesa jest zniesiony, lub osłabiony
• zaburzenia chodu :
chód koguci (brodzący) związany z niedowładem
charakterystyczne opadanie stopy
• zaburzenia czucia :
niesymetryczne
o typie korzeniowym
w okresie ostrym występuje rwa z promieniowaniem wzdłuż podrażnionych korzeni (dodatnie objawy rozciągowe)
• zatrzymanie moczu :
na skutek przerwania łuku odruchowego
występuje tzw. pęcherz atoniczny
po okresie zatrzymania moczu może dojść do powstania tzw. pęcherza autonomicznego :
rolę tonizująca i sterująca odgrywają wówczas komórki zwojowe ściany pęcherza
jest to mechanizm niewystarczający, dlatego u chorych tych występuje duże zaleganie moczu
ROZPOZNANIE:
•
RÓŻNICOWANIE:
•
LECZENIE:
•
POWIKŁANIA:
•
ROKOWANIE:
•
PROFILAKTYKA:
•
PATRZ TEŻ:
2