PORÓWNANIE HEKTORA Z PANEM WOŁODYJOWSKIM
W zamierzchłych czasach było pełno wojen, walk i potyczek. Ludzie z trudnością rozmawiali ze sobą konstruktywnie i nie umieli znajdować kompromisów. Często nawet błahe sprawy kończyły się konfliktami, czasami nawet na ogromną skalę. Z tych powodów musiała się wyłonić nowa klasa społeczna- wojownicy (rycerze, żołnierze). Ich głównym celem była walka, a władcy próbowali sobie zjednywać z nimi przyjaźń, ponieważ to głównie od żołnierzy i armii zależały losy władców i narodów. Nie trzeba było długo czekać, aby wyłoniła się również kultura skupiająca się właśnie w kręgu rycerstwa. Wymyślano odpowiednia prawa i obyczaje, na pierwszy plan wysuwały się różne ideały walki i siły. W starożytności i czasach nowożytnych ideały wojowników pozwalały na utrzymanie tożsamości narodowej oraz były nośnikami kultury oraz moralności, stanowiły podstawę do tworzenia praw i rządzenia. Dla porównania żołnierzy starożytnych ii średniowiecznych posłużę się postaciami z „Iliady” i trylogii Henryka Sienkiewicza mianowicie Hektorem i Panem Wołodyjowskim.
Hektor jako bohater starożytny oraz Pan Wołodyjowski na pewno zasługują na miano rycerzy swoich epok. Hektor bronił własnej ojczyzny, Troi wykazując w ten sposób swoja miłość do ojczyzny. Wołodyjowski również walczył za swoją ojczyznę. Powierzono mu między innymi obronę twierdzy w Kamieńcu, gdzie ślubował, że nigdy nie odda twierdzy w ręce wrogów. Po podjęciu decyzji o poddaniu się i zaprzestania walk, Wołodyjowski wraz z Keslingiem wysadził twierdzę, aby nie dostała się w ręce Turków. Można w ten sposób stwierdzić, że obaj bohaterowie działali w słusznym celu, gdyż bronili nie tylko własnej godności, ale również usprawiedliwia ich obrona swoich narodów.
Obaj bohaterowie mieli związek z rycerstwem i co za tym idzie, reprezentowali ideały tej grupy społecznej, jej kulturę, styl życia. Odwaga i męstwo to cechy, które były dla nich najważniejsze. Poddanie się wrogowi bez walki oznaczałoby brak honoru, który to stanowił ważną postawę do uważania się wojownikiem. Choć te postaci oddziela ogromna rama czasowa, wyznawali podobne zasady. Łączyła ich mocna miłość do ojczyzny. Hektor miał ja głęboko zakorzenioną, czego powodem była powiązana ze sobą w silny sposób społeczność Troi. W przypadku Wołodyjowskiego oddany był nie tylko sprawom ojczyzny, ale także sprawom innych ludzi.
Również rodzina była ważnym elementem w życiu każdego rycerza. Mały rycerz walczył również dla swoich najbliższych, o czym świadczy moment, kiedy podejmując decyzje o wysadzeniu twierdzy, myślał o swojej żonie, Basi. Modlił się, aby Bóg dopomógł jej w uporaniu się z cierpieniem, w razie jego śmierci. Silny związek z rodziną ujawniał także Hektor. Jego żona, Andromacha płaczem żegnała męża idącego na wojnę. Był kochany przez ojca, Priama. Widać to szczególnie, kiedy ojciec udał się do Greków i błagał, aby wydali mu ciało syna.
Pomiędzy bohaterami uwidaczniały się również wspólne cechy kulturowe. Oboje walczyli do końca. Hektor był w pełni świadomy, że czego go śmierć w pojedynku z Achillesem. Wiedział, że nie ma szans i nie może liczyć na żadną pomoc z zewnątrz. Wołodyjowski walcząc pod Kamieńcem również sobie zdawał sprawę, że może zginąć i nie powrócić do żony.
W dziełach gdzie występują ci bohaterowie są propagowane różne postawy rycerskie. Poprzez działanie hybris, Hektor miał zginąć. Mimo wszystko prezentował postawę rycerską całym sobą i swoim postępowaniem wobec wolności i prawdy. Nie stchórzył walcząc z niezniszczalnym Achillesem i mimo odgórnego wyroku walczył o swój honor. Również Wołodyjowski wykazywał swoje ogromne bohaterstwo i honor, kiedy przysięgał przed ołtarzem, że nie odda twierdzy i będzie jej bronił do samego końca. Nie pozostał gołosłownym, Dotrzymał przyrzeczenia i bronił Kamieńca aż do śmierci.
Należy poruszyć jeszcze kwestię wiary. Mogłoby się wydawać, że do ideału rycerstwa była przyłączona ideologia chrześcijańska, ale to również ma związek z czasami, w których żyli bohaterowie, W przypadku Hektora, o chrześcijaństwie jeszcze nikt nie słyszał, gdyż religia ta, jeszcze nie istniała. Wyznawano zatem politeizm, czyli wiarę w wielu bogów. Bóstwa, w które wierzono ingerowały w życie ludzi na ziemi. To właśnie one zadecydowały o porażce Hektora. Bohater Trylogii wyznawał już oczywiście chrześcijaństwo, co ma silny związek z polska kulturą. Walczył, gdyż nie wyobrażał sobie kościołów zamienionych na meczety, ani panoszących się po polskich ziemiach pogan. Niewątpliwie był „pobożnym, chrześcijańskim rycerzem”.
I Hektor, i Wołodyjowski to postaci bardzo podobne do siebie. Dzieliła ich duża różnica czasu oraz różne światopoglądy. Łączyły ich zaś cel działania oraz ideały. Być może ich cele nie były najlepsze, ale w tamtych czasach były one jak najbardziej propagowane i budziły respekt. Ważne jest, abyśmy umieli wybrać z ideału rycerza to, co najważniejsze. A byłoby jeszcze lepiej, gdyby wszyscy ludzie byli tak wierni, jak wyżej wymienieni bohaterowie.