Tobiasz Tylmanowski
GG5
Konspekt ćwiczeń laboratoryjnych
Temat 10
Oznaczanie wytrzymałości na ścinanie w aparacie bezpośredniego ścinania.
Wytrzymałość gruntu na ścinanie τf jest to maksymalny opór, jaki stawia ośrodek gruntowy naprężeniom ścinającym występującym w rozpatrywanym punkcie ośrodka po powierzchni zwanej powierzchnią poślizgu.
Zgodnie z hipotezą Coulomba-Mohra, wytrzymałość gruntów na ścinanie wyraża równanie:
τf = σn • tgφ + c
gdzie:
τf - wytrzymałość gruntu na ścinanie [kPa]
σn - naprężenie normalne do płaszczyzny ścięcia [kPa]
φ - kąt tarcia wewnętrznego [°]
c - spójność gruntu (kohezja) [kPa]
Znajomość parametrów charakteryzujących wytrzymałość gruntów na ścinanie jest niezbędna przy projektowaniu fundamentów, obliczania parcia na konstrukcje oporowe, sprawdzaniu stateczności skarp i zboczy, projektowaniu zakotwień, itd.
Badanie przeprowadza się w aparacie skrzynkowym.