"Dziewczyna" jest to ballada wymowna i bogata w treści filozoficzne. Opowiada o dwunastu braciach, którzy zginęli próbując przebić się przez mur, gdy usłyszeli głos wołającej dziewczyny - jest symbolem. Jest to obraz wiecznego, ludzkiego dążenia do ideału wiecznego wysiłku i trudu pracy ludzkiej. Finał - zapłata za tę pracę może sugerować dwie interpretacje. Pierwsza jest pesymistyczna: dzieje braci to metafora ludzkiego życia, pełnego absurdalnego trudu, dążeń i pragnień, które niczemu nie służą, bo osiągnąć można tylko próżnię. Możemy przyjąć również interpretację optymistyczną: aktywność i dążenie braci było walką ze światem, samo działanie - nie cel nadaje sens ludzkiemu życiu, człowiek nie jest biernym świadkiem. Braci jest dwunastu - jest to więc bunt solidarny. Co jest prawdą,
którą interpretację wybierzemy zależy to tylko i wyłącznie od czytelnika. Występują tutaj refreny, paralelizm składniowy. Wiersz cechuje się rytmiką. Poeta używa dawnych form jak np. usił, sworz, snowi; przedmiotom martwym przypisuje cechy ludzkie.