Prawo międzynarodowe publiczne
Prawo międzynarodowe publiczne
Prawo międzynarodowe prywatne - system norm kolizyjnych które wyjaśnia nam w jakiej sytuacji jaki system którego pastwa będziemy stosowani
Np. umiera babcia z podwójnym obywatelstwem umiera - zastosujemy prawo
Prawo międzynarodowe publiczne - zespół norm prawnych regulujących stosunki między podmiotami tego prawa.
Podmiotami prawa międzynarodowego są państwa, organizacje (rządowe), (strona wojująca, partyzanci - może być ale nie musi), osoba fizyczna?
Państwa są podmiotami pierwotnymi dlatego, że są państwami (ipso facto), wszelkie inne jednostki są podmiotami wtórnymi - one mogą uzyskać podmiotowość od woli państwa. (organizację międzynarodowe rządowe, stolicę apostolskie, osoba fizyczna)
W prawie międzynarodowym jest teoria woluntaryzmu - w prawie międzynarodowym zależy wszystko od państwa (wola zgoda państwa).
Definicje:
Państwo to
terytorium - do 80 km w górę i w głąb pod ziemią, tak dużo jak pastwo ma możliwość technicznie tam dotrzeć + terytorium morskie (granica do 1 strefy - 12 mil morskich morze terytorialne - to jest granica morska państwa)
ludność - obywatele, cudzoziemcy, uchodźcy, mniejszości narodowe, azylanci
efektywnie wykonywana władza - władza tworząca normy prawne na swoje potrzeby oraz mająca możliwości stosowania i egzekwowania tych norm
suwerenność - każde państwo jest suwerenne - niezależne
Organizacja międzynarodowa:
państwa - mające wole żeby utworzyć taką organizację (min. 3 państwa)
umowa (statut) podstawa prawna tworzenia organizacji
cel - dla których powołano tą organizację
wewnętrzny system administracyjny - organy do realizowania tych celów
Podmiot prawa międzynarodowego:
prawo do zawierania umów (ius traktatuum / ius contrahendi)
prawo do nawiązywania i utrzymywania stosunków dyplomatycznych (ius legationis) - ambasady, konsulaty
zdolność procesowa (ius standi) - chodzi o możliwość wstępowania z roszczeniami (na arenie międzynarodowej) i obowiązek ponoszenia odpowiedzialności
możliwość przystępowania do organizacji ale to również można przypisać do pkt. 1
Organizacja może być podmiotem prawa międzynarodowego - są podmiotami wtórnymi:
w taki sposób, że w umowie przyznają sobie osobowość prawną do występowania na arenie międzynarodowej. Może być też tak, że organizacja poprzez działanie i praktykę nabywa osobowość
organizację mogą mieć możliwość utrzymywania stosunków dyplomatycznych
mogą wstępować z roszczeniami (odszkodowaniami) (kazus hrabiego Bernadotte - miał szwedzkie obywatelstwo i był funkcjonariuszem ONZ - w czasie wykonywania obowiązków stracił życie - pytanie czy może ONZ wystąpić z roszczeniami za jego śmierć - międzynarodowy trybunał sprawiedliwości powiedział, że tak)
Traktat Lizboński nadaje osobowość UE.
Stolica apostolska, zakon maltański - historycznie uznani za podmiot prawa międzynarodowego
Osoba fizyczna:
osoba fizyczna nie może podpisywać umów w prawie publicznym międzynarodowym
jest dyplomatą ale w imieniu państwa nie swoim
może dochodzić roszczeń jeżeli państwo ma podpisaną odpowiednią umowę (np. sprawa Alicji Tysiąc -odwołanie się do trybunału s Strasburgu), możemy też pociągać do odpowiedzialności osobę fizyczną (np. za zbrodnię wojenną, przeciwko ludzkości, zbrodnia ludobójstwa), aktualnie jest trybunał stały ds. karnych (MTK) - ale też musi być podpisana umowa międzynarodowa
Wniosek: w wyjątkowych okolicznościach jednostka może być uznana za podmiot prawa międzynarodowego gdy spełni określone warunki.
Źródła prawa międzynarodowego (normy):
Nie ma jednego konkretnego katalogu źródeł prawa międzynarodowego
art. 38 statusu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości mówi, że źródłami są
umowa
zwyczaj międzynarodowy
ogólne zasady prawa uznawane przez narody cywilizowane
orzecznictwo (judykatura) i doktryna - same w sobie nie są źródłem prawa międzynarodowego - one nie tworzą prawa, one tylko udowadniają istnienie normy prawnej - normy te nie wynikają z same orzecznictwa i doktryny, sędziowie nie tworzą normy (jak w common law) tylko interpretują istniejące już normy
prawotwórcze uchwały organizacji międzynarodowych
akty jednostronne państw
Podział na twarde (hard law) i miękkie (soft law) prawo:
prawo twarde - określają konkretne obowiązki, prawa - wyrażone jest poprzez: umowy, zwyczaj, akty jednostronne
prawo miękkie - nie ma elementu obowiązkowości - wyrażone są w: deklaracjach, rezolucjach, opiniach, rekomendacjach
Cechy prawa międzynarodowego:
nie ma zorganizowanego ustawodawstwa - państwa tworzą prawo na zasadzie zgody
nie ma zorganizowanego aparatu przymusu - to państwa organizują sposoby przymusu , nie ma konstrukcji systemowej (sankcje zorganizowane ( np. sankcje gospodarcze - embargo, sankcja zerwania stosunków dyplomatycznych), sankcje psychologiczne - media, fora)
nie ma zorganizowanego obowiązkowego sądownictwa
brak zorganizowanej władzy - wszystkie państwa są sobie równe, nie ma podziału władzy