Akty normatywne kierownictwa wewnętrznego - przygotowują do procesu administrowania.

Cechy wyróżniające akty normatywne kierownictwa wewnętrznego:

1. nie są to akty powszechnie obowiązujące. Są ograniczone podmiotowo i przedmiotowo.

2. ograniczenie przedmiotowe polega na tym, że nie mogą regulować kwestii regulowanych aktami prawa powszechnie obowiązującego (res interna). Ograniczenie podmiotowe polega na tym, że nie obowiązują wszystkich podmiotów państwa, ani nawet gminy, tylko obowiązują podmioty podległe organowi, który wydał ten akt, czyli pracownik, urzędnik, np. zarządzenie dotyczące postępowania o wydanie pozwolenia na sprzedaż alkoholu. Sposób procedowania - może zdarzyć się inaczej - gdy dostajemy dotację z Unii Europejskiej - wnioski oceniane są przez komisję, której skład powołuje marszałek lub dyrektor poprzez zarządzenie, gdzie w skład tej komisji mogą wchodzić eksperci i asesorzy.

Akty tworzone przez zakłady administracyjne

Zakład administracyjny to jednostka organizacyjna powołania do świadczenia usług o charakterze niematerialnym na podstawie nawiązanego z użytkownikiem stosunku administracyjnoprawnego (można określać czym jest zakład z punktu widzenia prawa cywilnego, prawa finansowego), np. w sferze edukacji, szpitale, zakłady karne, zakłady poprawcze, żłobki, przedszkola, sanatoria.

Cechy charakterystyczne:

1. świadczą usługi o charakterze niematerialnym,

2. posiadają ograniczony zasięg podmiotowy i przedmiotowy, bo nie wszyscy korzystamy z usług tych zakładów,

3. nawiązanie stosunku administracyjnoprawnego, korzystanie z zakładu, może być dobrowolne lub przymusowe (szkoła - przymus edukacji w szkole podstawowej, zaś na uczelni wyższej nie).

4. pomiędzy użytkownikiem a zakładem administracyjnym nawiązuje się stosunek administracyjnoprawny, którego cechą lokalności tego stosunku jest podstawowy element - władztwo zakładowe. Wynika z tego konieczność dostosowania się użytkownika do przepisów użytkowania zakładu administracyjnego, np. regulamin, statut. Użytkownik jest jednostką administrowaną, zaś zakład administracyjny jest administratorem, a więc wykorzystując władztwo zakładowe może kształtować sytuację prawną użytkownika.

2 momenty kształtując naszą pozycję prawną w sposób dość istotny:

1. decyzja o przyjęciu do uczelni wyższej (jest to wypracowane przez praktykę, źródło prawa powszechnie obowiązującego, ponieważ by dostać się do uczelni wszyscy chętni musza spełniać te same warunki)

2. decyzja o skreśleniu z listy studentów i wyrzuceniu z uczelni (obie decyzje podlegają weryfikacji sądowej).

ŹRÓDŁA NIEZORGANIZOWANE

1. odesłania i normy pozaprawne możemy podzielić ze względu na sposób odesłania:

1. normy odsyłające jawnie

2. normy odsyłające w sposób ukryty

2. odesłania i normy pozaprawne możemy podzielić ze względu na rodzaj norm, do których odsyła:

1. normy wiedzy,

2. normy społeczne,

3. normy religijne

NORMY POZAPRAWNE:

1. jawne, np. odesłanie do przepisów morskich,

2. ukryte - wskazuje się pewne zasady, ale się ich nie reguluje i zgodnie z zasadami etyki lekarskiej, radcowskiej, sędziów, moralnych i zasad współżycia społecznego. Jest to tzw. swoboda administracyjna, która nie może przerodzić się w dowolność. Przykładem jest szybkość postępowania. KPA wskazuje jak się powinno działać - bez zbędnej zwłoki, co zgodnie z orzecznictwem SN jest 7 dni, a w niektórych przypadkach może przedłużyć się do 14 dni. Należy kierować się tutaj doświadczenie, lub orzecznictwem i doktryną 9doktryna wyprzedza zawsze orzecznictwo).

ORZECZNICTWO. Ma duży wpływ na politykę stosowania prawa (nie ma potrzeby wywarzać otwartych drzwi). SN i NSA czuwają by prawo było stosowane jednolicie.

DOKTRYNA to nie źródło prawa. Poglądy doktryny przewijają się w uzasadnieniach; projekty ustaw opiniują profesorowie czy też eksperci.

PUBLIKACJA I PROMULGACJA

Promulgacja to urzędowe stwierdzenie, że akt doszedł do skutku (tylko wtedy gdy akty prawne mają charakter źródeł prawa powszechnie obowiązującego).

Publikacja to fizyczne ogłoszenie w Dzienniku Ustaw, Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym, Monitorze Polskim, Monitorze Polskim B (gdy jest to źródło prawa powszechnie obowiązującego lub też nie jest tym źródłem - wówczas pomija się kwestię promulgacji). W związku z ustawą o zamówieniach publicznych jest oficjalny publikator - Biuletyn Informacji Publicznej lub Biuletyn Zamówień Publicznych.

ZWYCZAJ - to pozaprawne reguły postępowania przyjęte w strukturze administracji. Musi być zgodny z przepisami prawa. Nie może przerzucać na obywatela obowiązku przez organ administracji publicznej. Musi upraszczać i przyspieszać postępowanie, np. wnioski w formie blankietów, ale nie ma charakteru stałego (może być inny w każdym urzędzie; zarządzenie Prezydenta miasta dotyczące wyglądu uchwały - akt kierownictwa wewnętrznego).

ORGANIZACJA PRAWNA ADMINISTRACJI

Organ administracji publicznej lub organ administracyjny to jedna osoba albo grupa ludzi, usytuowana w strukturach administracji państwowej, samorządowej, powołanych do wykonywania norm prawa administracyjnego.

Z definicji wynikają cechy organu:

1. organy kolegialne (grupa osób) lub organ monokratyczny (jedna osoba),

2. ulokowane są w strukturach administracji, np. Wojewoda w strukturach administracji rządowej, Powiat - Zarząd Powiatu, Rada Powiatu).

3. realizują normy prawa administracyjnego - mają wprowadzić w życie prawo, one definiują to prawo, są po to by prawo było realizowane.

Organ administrujący - to organ, któremu prawo stworzyło możliwość administrowania albo prawo przydało temu organowi funkcję administrowania. Organ administrujący różni się od organu administracyjnego w zakresie ulokowania w strukturach administracji. Zaliczamy tu:

1. organy administracyjne,

2. jednostki pomocnicze gminy, np. sołectwa

3. zakłady administracyjne

4. spółki prawa handlowego, inaczej podmioty prywatne

5. podmioty spoza sektora finansów publicznych, stowarzyszenie, fundacja.

Definicja pozytywistyczna organu wg prof. Filipka określa, że organem administracyjnym jest ten organ, który wprost tak jest nazwany w ustawie. Natomiast organ w rozumieniu k.p.a., czyli w rozumieniu procesowym oznacza każdego pracownika, który podejmuje czynności i wydaje decyzję w imieniu organu.

Do momentu obsadzenia przez osobę lub grupę osób urzędu, np. Wojewody to nie mówimy o organie a tylko o urzędzie Wojewody, gdy urząd to zespół kompetencji.

I Podział organów:

MONOKRATYCZNE	KOLEGIALNE
Szybko podejmuje decyzje	Trudno się zebrać
Decyzje podjęte są, a potem dopiero patrzy się jakie będą wyniki tej decyzji	Decyzje z reguły są przemyślane, gdyż ścierają się różne poglądy (może pojawić się instytucja votum separatum)
Łatwo jest wskazać odpowiedzialnego za decyzję	Rozmyta odpowiedzialność
Brak wyrazu zasad demokracji	uczestniczy czynnik społeczny, będący wyrazem, zasady demokracji
Małe koszty funkcjonowania	Duże koszty funkcjonowania
	Zasady funkcji: jest przewodniczący, sekretarz
		Podejmowane są decyzje strategiczne, długofalowe
		Nie może mieć za dużo kompetencji
		W zasadzie zatwierdza czynności, mnie podejmują decyzji merytorycznych, tylko w oparciu przygotowane projektu przez urzędników, czy ekspertów.

II Podział organów:

1. organy administracji rządowej,

2. organy administracji samorządowej

3. organy administracji państwowej

Administracja publiczna

Samorządowa Rządowa = Państwowa

III Podział w rozumieniu k.p.a. w zakresie wydawania decyzji:

1. organy I instancji,

2. organy II instancji,

IV Podział (np. Wojewoda)

1. organy decydujące,

2. organy wyższego stopnia,

V Podział

1. organy decydujące

2. organy pomocnicze

VI Podział

1. organy scentralizowane,

2. organy zdecentralizowane - nie podporządkowane hierarchicznie.

VII Podział

1. organy naczelne,

2. organy centralne

3. organy terenowe

VIII Podział - ze względu na sposób powołania

1. wybór,

2. nominacja - decyzja Prezesa Rady Ministrów,

3. akt władzy - Prezydent powołuje Prezesa Rady Ministrów, Radę Ministrów,

4. decyzje administracyjne.

PRAWO ADMINISTRACYJNE WYKŁAD IV

1

---