Koncepcja prawa naturalnego, Sem. 1, Wstęp do prawoznawstwa


Koncepcja prawa naturalnego

-przyjmuje się dualizm tzn.  że prawo pozytywne pochodzi do państwa oraz że  prawo, którego źródłem nie jest państwo, istnieje niezależnie od nakazów i nakazów władzy państwowej. W doktrynach prawno-naturalnych przyjmuje się, że normy prawa naturalnego mają wyższą moc o prawa pozytywnego. Oznacza to, że normy prawa naturalnego stanowią kryterium oceny prawa pozytywnego. Istnieją mocniejsze wersje, w których twierdzi się, że normy prawa naturalnego stanowią kryterium obowiązywania prawa pozytywnego. Uważają one, że w sytuacji, kiedy prawo pozytywne - ustawy, dekrety w rażący sposób narusza nakazy prawa naturalnego, to przestaje obowiązywać.

- O ile źródłem prawa pozytywnego są zawsze jakieś akty władzy państwowej zawarte w tekstach prawnych, o tyle źródła prawa są niezależne od aktów państwa - w doktrynie chrześcijańskie może to być Bóg, poza tym natura człowieka, charakter.

- Kolejna koncepcja prawa naturalnego, wedle której bezpośrednim źródłem prawa naturalnego nie jest ani Bóg, ani natura człowieka, ale właściwości życia w społeczeństwie.

- W innych koncepcjach źródłem prawa naturalnego może być bezpośrednio rozum praktyczny czyli naturalnie wrodzona u każdego człowieka umiejętność odróżnienia tego co jest od tego co jest złe.

Prawo naturalne według większości koncepcji jest jedne i wspólne dla wszystkich ludzi.

Trypartycyjna definicja Grocjusza: (laicka koncepcja)

Grocjusz 1583- 1645 ( XVII w)

Cechy Prawa natury:

Zasady prawa natury:

Klasyfikacja norm :

Umowa społeczna:

0x01 graphic



Wyszukiwarka