Historia powrotu dwóch grup Żydów do swej ojczyzny z wygnania w Babilonie. Połączone odbudowują Świątynię i pod przywództwem Ezdrasza pilnują przestrzegania Prawa.
Treść
Część 1: Pierwsza grupa wraca do Jerozolimy z Zorobabelem 1-2
Część 2: Świątynia zostaje odbudowana pomimo opozycji 3-6
Ludzie z radością przystępują do odbudowy 3
Poparcie lokalnej opozycji przez perskich władców 4
Prace przy odbudowie zostają ponowione 5,1-6,12
Poświęcenie Świątyni i obchody święta Paschy 6,13-22
Część 3: Druga grupa powraca z Ezdraszem 7-10
Ludzie, którzy przybywają, i ich podróż 7-8
Problem mieszanych małżeństw 9-10
Czas i miejsce
Powrót z wygnania nie był jednorazowym wydarzeniem. W wieloletnich odstępach, za panowania różnych władców perskich, odbyto kilka podróży. Ten opis obejmuje lata 538 do 428 przed Chr. Wracający wygnańcy zastali kraj wciąż zamieszkany przez tych Żydów, którzy nie zostali zabrani do Babilonu, wspólnie z innymi narodowościami przeciwnymi im. Jerozolima pozostawała opustoszała, Świątynia była zrujnowana, a życie kulturalne zamarło.
Czas spisania
Księga prawdopodobnie spisana w celu uzupełnienia Kronik - około 400 r. przed Chr.
Główne postaci
Ezdrasz, kapłan będący potomkiem Aarona, uczony w prawie Bożym. Zorobabel, przywódca pierwszej powracającej grupy, wnuk króla Jojakina zmuszonego do opuszczenia kraju.
Cesarz Cyrus z Persji, który pokonał Babilończyków i zadekretował, że Żydzi i inne narody mogą wrócić do swych domów. Prorok Deutero Izajasz widział w działaniu tego pogańskiego władcy wpływ Boga.
Główne wydarzenia
Rozkaz powrotu i odbudowy wydany przez Cyrusa 1
Obchody pierwszego święta Paschy w odbudowanej Świątyni 6
Powrót Ezdrasza i innych potomków kapłanów 7-8
Główny temat i przesłanie
Kronikarz, który oprócz Kronik spisał najprawdopodobniej także tę księgę, wierzył mocno, iż Żydzi wciąż są dla Boga narodem wybranym, pomimo skazania na wygnanie i zakończenia epoki królów. W Księdze Ezdrasza widzimy tę wiarę w praktyce, gdy wygnańcy po powrocie odbudowują Świątynię i zaczynają od nowa swe narodowe życie religijne. Prawa Bożego należy przestrzegać w szczegółach; Izraelici mieli być narodem innym od pozostałych.
KSIĘGA NEMEMIASZA
Historia powrotu z wygnania do Jerozolimy trzeciej grupy Żydów pod wodzą wielkiego przywódcy, Nehemiasza. Nehemiasz został wybrany pierwszym gubernatorem Jerozolimy i zainicjował odbudowę murów miasta. Jego reformy religijne pokrywały się z dziełem Ezdrasza.
Treść
Część 1: Nehemiasz powraca do Jerozolimy i rozpoczyna odbudowę murów 1-7
Nehemiasz otrzymuje złe wiadomości i modli się za Jerozolimę 1
Powrót Nehemiasza 2
Odbudowa murów wbrew opozycji 3,1-7,3
Lista wygnańców, którzy powrócili 7,4-73
Część 2: Prawo, pokuta i odnowione przymierze 8-10
Ezdrasz czyta Prawo i lud wyraża żal Modlitwa-spowiedź 9,1-37
Lud podejmuje zobowiązanie, iż będzie przestrzegał Prawa 9,38-10,39
Część 3: Lud i jego reformatorski gubernator 11-13
Listy ludzi i kapłanów 11,1-12,26
Poświęcenie nowych murów: Jerozolima może w końcu się bronić 12,27-43
Reformy Nehemiasza 12,44-13,31
Czas i miejsce
Nehemiasz powrócił do Jerozolimy w 445 r. przed Chr. i był gubernatorem przez dwanaście lat, tj. do roku 433 przed Chr. Sposób, w jaki ta księga wiąże się z księgą Ezdrasza i grupą, którą on przywiódł, nie zawsze jest łatwy do określenia. Nehemiasz zostawił wysoce rozwinięty perski dwór królewski i przybył do miasta, które dopiero zaczęto odbudowywać, w którym dużo było jeszcze chaosu. Mniej więcej w tym okresie się działał prawdopodobnie prorok Malachiasz.
Czas spisania
Ścisłe związki, jakie istnieją pomiędzy tą księgą a Księgami Kronik i Księgą Ezdrasza wskazują, że spis no ją około roku 400 przed Chr., ale najważniejszą częścią księgi wydaje się być dziennik Nehemiasza.
Główne wydarzenia
Powrót Nehemiasza do Jerozolimy 2
Ukończenie odbudowy murów 6
Sławne fragmenty
Modlitwa Nehemiasza 1
Wielka modlitwa-spowiedź 9
Znaczenie i przesłanie
Nehemiasz, człowiek czynu, zdołał rozbudzić nadzieję w przygnębionym narodzie i dał mu zarówno duchowe, jak i praktyczne przywództwo, aby mógł on wypełnić trudne zadanie w obliczu zagorzałej opozycji. Był również człowiekiem modlitwy do końca zawierzającym Bogu, skutecznym w działaniu. Za jego panowania dzięki pomocy Ezdrasza, życie religijne Żydów uległo odnowieniu.