3.12.2007r.
Władza wykonawcza
Organy wykonawcze dzielimy na: prezydenta i Radę Ministrów. Obydwa są regulowane
w Konstytucji: prezydent (w Roz. 5) i RM (w Roz. 6).
Kandydat na urząd P powinien mieć ukończone w dniu wyborów 35 lat, być obywatelem Polski i posiadać pełnię praw wyborczych. Kandydata wybierają partie polityczne.
P wybierany jest w wyborach bezpośrednich, powszechnych, równych i w głosowaniu tajnym. W pierwszej turze musi uzyskać więcej niż połowę ważnie oddanych głosów (bezwzględna liczba głosów, 50+1). Jeśli żaden z kandydatów nie uzyskał wymaganej większości w I turze, zgodnie z art. 127 ust. 4 czternastego dnia po I głosowaniu przeprowadza się ponowne głosowanie. W ponownym głosowaniu biorą udział tylko Ci dwaj kandydaci, którzy w I turze otrzymali najwięcej głosów. Jeżeli jeden z tych kandydatów nie wyrazi zgody na kandydowanie utraci prawa wyborcze LUB umrze, wtedy do akcji wkracza ten trzeci, który uzyskał najwięcej głosów w I turze. Głosowanie odracza się o kolejne 14 dni. W II turze wystarczy więc większość zwykła.
To naród wybiera prezydenta. Prezydent obejmuje swój urząd po stwierdzeniu ważności wyborów przez Sąd Najwyższy i po złożeniu przysięgi wobec Zgromadzenia Narodowego. Wybory na urząd prezydenta zarządza marszałek sejmu.
Konstytucja rozróżnia przejściową i trwałą niezdolność prezydenta do sprawowania urzędu. Jeżeli w razie przejściowej niemocy prezydent nie może sprawować urzędu, zawiadamia o tym marszałka sejmu, który go zastępuje (art. 131 ust.1). Jeżeli prezydent nie może zastąpić marszałka, wówczas marszałek sejmu zawiadamia Trybunał Konstytucyjny, który stwierdza przeszkodę w sprawowaniu urzędu prezydenta i powierza marszałkowi sprawowanie tej funkcji. Jeżeli prezydent jest trwale niezdolny do sprawowania swojego urzędu, wówczas Zgromadzenie Narodowe podejmuje uchwałę o tej niezdolności większością ustawowej liczby posłów Zgromadzenia Narodowego (2/3 z 500). W przypadku trwałej niezdolności marszałek sejmu zarządza ponowne wybory.
PREZYDENT jest najwyższym zwierzchnikiem państwa polskiego, reprezentuje państwo
w stosunkach zewnętrznych i wewnętrznych.
Kompetencje prezydenta dzielimy na następujące grupy:
Prezydent a sejm.
Prezydent a władza wykonawcza.
Prezydent a władza sądownicza
Prezydent a głowa państwa.
AD1.
Prezydent ma prawo inicjatywy ustawodawczej, ma prawo weta do ustawy, zwołuje
I posiedzenie, zarządza wybory do sejmu, może skrócić kadencję sejmu.
AD2.
Prezydent wydaje rozporządzenia i zarządzenia, powołuje RM, ale nie może jej odwołać, przewodniczy i zwołuje Radę Gabinetową (art. 141). Na podstawie tego artykułu RG to RM pod przewodnictwem P, zwoływana w sprawach szczególnych dla państwa.
AD3.
Prezydent powołuje sędziów wszystkich sądów z wyjątkiem Trybunału. Powołuje I prezesa Sądu Najwyższego, prezesa i wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego oraz prezesa Naczelnego Sądy Konstytucyjnego.
I prezes Sądu Najwyższego jest z urzędu przewodniczącym Trybunału Stanu.
AD4
Ratyfikuje umowy międzynarodowe, reprezentuje państwo na zewnątrz, nadaje ordery, odznaczenia, tytuły honorowe, tytuły profesorskie i stopnie generalskie. Stosuje prawo łaski,
a także jest zwierzchnikiem sił zbrojnych.
Art. 144 ust. 3 Konstytucji zawiera tzw. prerogatywy prezydenckie (uprawnienia osobiste prezydenta w licznie 30), które nie wymagają kontrasygnaty (podpisu prezesa RM).