Pasmo radiolokacyjne.
Termin "fale radarowe" jest niezbyt fachowym określeniem zakresu fal radiowych wykorzystywanego w radiolokacji. Z nielicznymi wyjątkami, radary pracują w paśmie mikrofalowym, a konkretnie w jego części od 1 do 40 GHz. Zakres ten został wybrany ze względu na właściwości pożądane z punktu widzenia radiolokacji - małe straty przy odbiciu i możliwość precyzyjnego kształtowania wiązki fal.
Fale radarowe podzielono na podzakresy według specyficznych właściwości, zależnych od długości fali, używanych do różnych zastosowań radiolokacyjnych.
Dawne |
Częstotliwość |
Obecne |
Częstotliwość |
Długość fali |
L |
1 - 2 GHz |
D |
1 - 2 GHz |
30 - 15 cm |
S |
2 - 4 GHz |
E |
2 - 3 GHz |
15 - 7.5 cm |
C |
4 - 8 GHz |
G |
4 - 6 GHz |
7.5 - 3.25 cm |
X |
8 - 12.5 GHz |
I |
8 - 10 GHz |
3.25 - 2.5 cm |
V |
40 - 75 GHz |
L |
40 - 60 GHz |
|
mm |
>110 GHz |
- |
>110 GHz |
|
|
|
|
|
|
Z grubsza rzecz biorąc, im krótsze fale, tym dokładniej odwzorowują szczegóły, ale tym silniej są tłumione przez atmosferę (i zjawiska atmosferyczne). Na przykład dla radaru dalekiego zasięgu konstruktor wybierze pasmo E lub F, natomiast radar dla myśliwca, służący do wykrycia małego celu ze stosunkowo małej odległości i naprowadzenia na niego broni będzie działał w paśmie I albo J.
Początek formularza
Dół formularza
Jacek Tomczak - Janowski.
30-Aug-1998