Wady wewnetrzne-pecherze gazowe(kuliste,kanalikowe,lancuch pęcherzy,gniazdo pęcherzy,pęcherze podłużne)powstaja w wyniku gazotworczych reakcji metalurgicznych przebiegających w sposób nieprawidłowy przez wydzielanie się wodoru i azotu z plynnego metalu oraz wskutek zachodzących reakcji chemicznych,w czasie których wydziela się tlenek wegla i siarkowodor-zuzle i wtracenia niemetaliczne(zuzle zwarte,pasmowe,wtracenia obcego metalu)powstaja w wyniku niedokładnego oczyszczenia warstwy zuzla przy spawaniu wielowarstwowym.Na tworzenie się zuzla maja wpływ:niedokładne oczyszczenie poszczegolnych warstw,niewlasciwa ochrona plynnego jeziorka przed wplywem powietrza,zle przygotowanie krawędzi do spawania
Wady zewnetzrne-przyklejenia(podłużne i miedzywarstwowe)powstaja na skutek nieprawidłowego przetopienia spoiwa z rodzimym materialem w zlaczach czolowych ukosowanych. Obok pęknięć stanowia największe zagrozenie dla nośności zlacza.-braki przetopu(wklesniecie grani, brak przetopu)powstaja na skutek nieprawidłowego przygotowania krawędzi do spawania,zbyt malego rozsuniecia blach w czasie spawania,spawanie z nadmierna szybkością lub małym natężeniem pradu.-pekniecia,stanowia najbardziej niebezpieczny rodzaj wad w złączu spawanym,dzieli się na:a)pęknięcia technologiczne-powstale w trakcie realizacji procesu spawania lub krotko po jego zakończeniu,zakończeniu)pęknięcia eksploatacyjne-zaistniale w czasie pracy konstrukcji w warunkach eksploatacyjnych. eksploatacyjnych tech dzielimy na gorace i zimne, pęknięcia eksploatacyjne na zmęczeniowe,korozyjne i kruche.-wady kształtu spoiny,(wyciek,nierównomierność lica,podtopienie lica spoiny,podtopienie grani)
Badanie radiograficzne złączy spawanych jest najbardziej znaną i skuteczną metodą wykrywania wad wewnętrznych w złączach spawanych. Dostarczają one informacje o złączach bez naruszania ich właściwości użytkowych . Badania te prowadzone są na różnych etapach produkcji jak i eksploatacji.
Badanie to opiera się na wykorzystaniu zjawiska pochłaniania promieniowania przenikliwego X i γ przez materiał oraz zjawiska fizykochemicznego, związanego z uzyskaniem obrazu kliszy poprzez obróbkę fatochemiczną.
W badaniach radiologicznych stosuje się:
- promieniowanie rentgenowskie(otrzymane z lamp rentgenowskich)
- promieniowanie γ (gamma otrzymane z izotopów promieniotwórczych)
Źródło promieniowania ustawia się w odległości ogniskowej od badanego przedmiotu. Za przedmiotem umieszcza się kasetę z błoną fotograficzną, która zostaje naświetlona promieniowaniem X. Czas promieniowania zależy od grubości badanego elementu.
Badane złącze powinno być dokładnie podzielone na odcinki odpowiadające wymiarom błony rentgenowskiej (max 400mm) diagramy muszą zachodzić na siebie po (20mm) z każdej strony. Każdy odcinek musi być oznaczony i ponumerowany zgodnie z planem.
Do określenia prawidłowej ostrości obrazu na radiogramie stosuje się wzorce kontrolne.
Norma ustala 3 klasy jakości obrazu ze względu na wykrywalność przez zastosowanie pręcikowych wskaźników jakości obrazu:
klasa 1. podwyższonej jakości; klasa 2. normalnej wykrywalności; klasa 3. obniżonej wytrzymałości
Dokładność lub czułość metody radiograficznej określa się wymiarem najmniejszej wady ujawnionej na radiogramie przy pomocy wzorca kontrolnego do grubości prześwietlonego materiału.
Na podstawi radiogramu jest łatwo określić rodzaj i wielkość wady, natomiast trudno ocenić głębokość pęknięcia, braku przetopu lub przyklejenia w kierunku równoległym do biegu promieni naświetlających.
Badania ultradźwiękowe-wykorzystuje się zjawisko towarzyszace rozchodzeniu się fal o częstotliwości ultradźwiękowej tzn większej od gornej granicy słyszalności ucha ludzkiego,to jest powyżej 16-20kHz.Rozchodza się ośrodkach stalych ciekłych i gazowych.Uginaja się one wokół przeszkod znajdujących się na drodze,załamują się i odbijaja na granicy dwóch ośrodków,a także można je skupic w postaci waskich wiazek.za wytwarzanie i wprowadzenie do badanego obiektu fal jest odpowiedzialna glowica ultradzwiekowa,jej głównym elem jest przetwornik. Glowice przykłada się do badanego obiektu poprzez cienka wartswe cieczy,która eliminuje szczeline powietrzna pod glowica.Drgania przetwornika przenoszone SA do materialu badanego powodując sprężyste ,periodyczne odkształcenia-najpierw powierzchni,a nastepnie dalszych warstw materialu. Nasłuch odbywa się za pośrednictwem defektoskopu ultradźwiękowego. Tzw metoda echa polega na nadawaniu fal i ich odbiorze, po odbiciu wady lub powierzchni ograniczających badany element.Defektoskop ultradźwiękowy odpowiada za wytworzenie i odbieranie impulsow elektrycznych oraz ich wizualizacje na lampie oscyloskopowej.
Główne podzespoly ultradźwiękowego defektoskopu impulsowego:lampa oscyloskopowa,generator impulsow synchronizujących,nadajnik impulsow,generator podstawy czasu,odbiornik impulsow,układ zobrazowania