Funkcje finansów publicznych:
Fiskalna - wyraża się w gromadzeniu dochodów na realizację zadań publicznych i społecznych; jej zakres powinien być zastosowany do skali realizowanych zadań i do przewidywanego salda. Fiskalizm - obciążenia z tytułów podatków i innych danin publicznych są zbyt wysokie, w konsekwencji dochody z ich tytułu są niższe niż oczekiwane. Zależności między efektywnym ciężarem podatkowym (stopą podatkową) a wysokością uzyskiwanych dochodów przedstawia krzywa Artura Laffera.
Redystrybucyjna - (wtórny podział) - polega na gromadzeniu dochodów publicznych i wydatkowaniu ich na określone cele. Można wyróżnić 2 motywy tej funkcji: fiskalny i regulacyjny. Motyw fiskalny wiąże się z konicznością zagwarantowania związkom publiczno-prawnym dochodów niezbędnych do realizacji ich zadań. Motyw regulacyjny wiąże się z koniecznością regulowania dochodów uznanych za nadmierne jednych podmiotów i za niskich dochodów innych podmiotów. Instrumenty realizacji: a) podatki a szczególnie: podatek dochodowy od osób fizycznych o progresywnej skali podatkowej; b) ulgi i zwolnienia podatkowe przysługujące podatnikom o niskich dochodach; c) zasiłki z pomocy społecznej; d) dotacje przedmiotowe czyli dopłaty do wybranych towarów i usług np. przewozy pasażerskie kolejowe, sprzedaż posiłków w barach mlecznych; e) dotacje podmiotowe do wybranych podmiotów; f) nieodpłatne bądź częściowo odpłatne świadczenie niektórych usług - w rzeczywistości są one finansowane podmioty płacące podatki; g) tolerowanie przez władzę publiczną zaległości podatkowych - w praktyce oznacza to swoistą dotację równą wysokości tych zaległości.
Alokacyjna - za pomocą dochodów i wydatków publicznych oddziałuje się na rozmieszczenie czynników produkcji w gospodarce w celu ich optymalnego wykorzystania poprzez nakładanie