Mechanik lotniczy
Kod klasyfikacji: 723201
Rozdział klasyfikacji: Przemysł wydobywczy, ciężki, elektryka i elektronika
Klasa klasyfikacji: Mechanika pojazdowa i serwis pojazdów
Zadania i czynności
Mechanicy statków powietrznych uczestniczą w budowie sprzętu lotniczego, realizując proces technologiczny, montażowy i obróbkowo-montażowego. Zawód ten ma różne specjalności:
Mechanik płatowców - wykonuje montaż, regulację i konserwację zespołów i instalacji płatowca: montuje i reguluje części kadłuba, skrzydeł wraz z elementami mechanizacji, instalacji napędowych, instalacji podwoziowych, instalacji hermetyzacji i klimatyzacji kabiny; uszczelniania zbiorniki i przewody instalacji cieczowych i gazowych oraz smaruje mechanizmy.
Mechanik silników lotniczych - wykonuje montaż, regulację i konserwacje silników lotniczych: montuje główne zespoły silników, zabudowuje elementy wyposażenia silników, reguluje sterowanie automatyczne i ręczne silników, wykonuje czynności związane z próbami silników w hamowni, takie jak: instalowanie silnika na stanowisku prób, uruchamianie silnika i nastawianie parametrów jego pracy i dokonywanie pomiarów i regulacji.
Mechanik wyposażenia lotniczego statków powietrznych - wykonuje montaż, regulację i konserwację przyrządów pokładowych, wyposażenia elektrycznego i radiowego: montuje zespoły wyposażeń lotniczych statków powietrznych z atestowanych części i elementów oraz atestowanych materiałów; zabudowuje zespoły i instalacje wyposażeń lotniczych i na przeprowadza regulację ich działania i współdziałania, dokonuje pomiarów parametrów i przeprowadza badania funkcjonalne przy użyciu urządzeń kontrolnych; wykonuje czynności związane z magazynowaniem i transportem zespołów, części i elementów wyposażeń lotniczych, co polega na zakonserwowaniu ich i umieszczeniu w specjalnych opakowaniach, na okresowej konserwacji podczas magazynowania oraz na rozkonserwowaniu.
Wszystkie czynności mechaników statków powietrznych muszą być na bieżąco dokumentowane i rejestrowane.
W zawodzie mechanika statków powietrznych w przemyśle lotniczym najważniejsza jest odpowiedzialność za prawidłowy montaż sprzętu lotniczego, od którego zależy bezpieczeństwo statku powietrznego. Nie do pomyślenia jest niekompetencja czy zaniedbanie, które mogą mieć wpływ nie tylko na zniszczenie sprzętu lotniczego, lecz zagrażają ludzkiemu życiu.
Środowisko pracy
materialne środowisko pracy
Mechanicy statków powietrznych zatrudnieni są w zakładach lotniczych. Rodzaj pomieszczeń, w których wykonują pracę, zależy od specjalności i etapu montażu. Są to hale montażowe o takich gabarytach, w których mieszczą się statki powietrzne; hamownie, w których podczas prób silników panuje duży hałas; wydziały montażowe silników lub osprzętu lotniczego, gdzie zachowywany jest wzorowy porządek i stała temperatura.
warunki społeczne
Praca ma w zasadzie charakter indywidualny. Mechanik kontaktuje się z kierownikiem i kilkuosobowym zespołem. Niektóre czynności, np. kiedy trzeba kontrolować urządzenie w dwóch miejscach jednocześnie, wymagają pracy w zespole (np. kontrola usterzenia w kabinie przy przyrządach i na poszyciu przy sterach).
warunki organizacyjne
Mechanik statków powietrznych pracuje w systemie jedno-, a czasem dwuzmianowym, z zasady w dni robocze. Czynności robocze wykonuje zgodnie z kartami technologicznymi i operacyjnymi oraz rysunkami technicznymi. Czynności te są odnotowywane i sprawdzane przez kontrolę techniczną. Taka procedura wiąże się z odpowiedzialnością za bezpieczeństwo ludzi - przyszłych użytkowników sprzętu.
Wymagania psychologiczne
Praca mechanika statków powietrznych polega na składaniu części w zespoły, a w efekcie - w gotowy wyrób, który winien spełniać wymagania określone warunkami technicznymi. Mechanik statków powietrznych powinien zatem być spostrzegawczy, umieć dostrzegać szczegóły i różnice występujące w częściach, z których składany jest wyrób, by w porę zapobiec zamontowaniu części uszkodzonych bądź nieprawidłowo złożonych. Zręczność rąk i palców przydaje się przy wszelkiego typu montażu i regulacjach.
Wymagania fizyczne i zdrowotne
Mechanicy statków powietrznych wykonują swoją pracę przeważnie w pozycji stojącej, często na wysokości. Przeciwwskazaniem do pracy w tym zawodzie są skrzywieni kręgosłupa, płaskostopie, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, a także alergie skóry na smary, rozpuszczalniki i oleje.
Warunki podjęcia pracy w zawodzie
Kandydat ubiegający się o pracę w zawodzie mechanika statków powietrznych musi legitymować się wykształceniem na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej o profilu lotniczym lub ślusarskim, po czym powinien ukończyć kursy specjalistyczne. Chętniej przyjmowani są do zakładów absolwenci technikum zawodowego.
Zgłaszający się do pracy winien przedstawić dokumenty świadczące o posiadanych kwalifikacjach zawodowych i przebiegu dotychczasowej pracy zawodowej. Przed przyjęciem kandydat musi przejść badania lekarskie ogólne oraz neurologiczne.
Możliwości awansu w hierarchii zawodowej
Awans mechaników statków powietrznych w danej specjalności zależy od poziomu wykształcenia oraz praktyki, która jest podstawą zaszeregowania do odpowiedniej kategorii pracownika przyuczonego, kwalifikowanego, samodzielnego i mistrza. Po ukończeniu dodatkowych kursów z zakresu techniki lotniczej i zdaniu egzaminów istnieją możliwości uzyskania licencji mechanika lotniczego obsługi lub naprawy.
Możliwości podjęcia pracy przez dorosłych
Nie istnieją formalne ograniczenia związane z wiekiem przy zatrudnianiu dorosłych, nie ma też specjalnych preferencji, choć w ogłoszeniach prasowych, szczególnie kiedy pracodawca poszukuje pracowników na stanowiska kierownicze, niekiedy określany jest limit dotyczący ukończonych lat życia. Nie istnieje też formalna bariera wieku w zakresie kształcenia. Odpowiednie zastrzeżenia odnosić się mogą do osób niepełnosprawnych.
Polecana literatura
Jankowski A ., Prawo i przepisy lotnicze dla mechaników.
Przepisy w sprawie personelu lotniczego, Ministerstwo Transportu, Żeglugi i Łączności, GILC, Warszawa 1988.
Źródło danych: Przewodnik Po Zawodach, wyd. II, MPiPS
1
Wyszukiwarka