ĆWICZENIA SOCJOTERAPIA
PUSTE KRZESŁO. Do kręgu , w którym siedzimy, dostawiamy jedno krzesło. Osoba, która po prawej stronie ma to krzesło, zaczyna, mówiąc: „Zapraszam do siebie Anię, bo… (tu podaje powód, np. „bo tak, jak ja nosi okulary”, „bo się dziś do mnie uśmiechnęła”, „bo chcę, by poweselała” itp.).
CZERWONY KAPTUREK. Uczestnicy siedzą w kręgu, po kolei odliczają do czterech i w ten sposób dzielą się na 4 grupy. Prowadzący przydziela każdej grupie nazwę: 1) Czerwony Kapturek, 2) Babcia, 3)Wilk, 4)Gajowy. Prowadzący zaczyna czytać historię, osoby z poszczególnych grup usłyszawszy swoją nazwę, wstają, obracają się wokół własnej osi i ponownie siadają na miejsca. Nie można się zagapić, grupa nieuważna odpada z zabawy.
PROMIENIE SŁOŃCA. Uczestnicy otrzymują od prowadzącego kolorowe paski papieru przypominające promienie słońca, na których będą mieli za zadanie wypisanie konkretnych zachować, które sprzyjają przyjaznej i bezpiecznej atmosferze w grupie. Zapisane paski przykleja się na duży arkusz papieru, na którym na środku jest żółte koło. Tak powstaje słońce grupy.
SYMBOL SAMOPOCZUCIA. Uczestnicy siedzą w kręgu, prowadzący rozdaje uczestnikom samoprzylepne karteczki papieru i mazaki oraz prosi o narysowanie symbolu (przedmiotu, rośliny, zwierzęcia itp.) swojego samopoczucia. Następnie każdy pokazuje swój symbol i opowiada, dlaczego akurat to narysował.
RYSUNKI ZWIERZĄT. Uczestnicy siadają w pewnej odległości od siebie i dostają kartki, na których mają narysować siebie jako zwierzęta. Kartek nie podpisujemy. Następnie zbieramy złożone kartki, mieszamy. Po kolei wykładamy rysunki na forum i uczestnicy starają się głośno podawać wszystkie cechy charakterystyczne dla danego zwierzęcia. Umawiamy się, że wszystkie cechy powinny być podane w sposób pozytywny. Na końcu ćwiczenia autorzy rysunków ujawniają się i komentują opisy oraz własne interpretacje swoich rysunków.
PRZEKĄSKA W ZOO. Prowadzący dzieli grupę na dwa zespoły. Każda osoba z zespołu losuje karteczkę z nazwami zwierząt (lew, małpka, tygrys, hipopotam, żyrafa, krokodyl). Nazwy należy zachować w tajemnicy. Na środku stawiamy talerz z przekąskami. Prowadzący wywołuje nazwy zwierząt. Osoby z grupy, które są danym zwierzęciem, muszą dobiec do talerza i zabrać z niej jedną przekąskę, a następnie jak najszybciej wrócić do swojej grupy.
POZYTYWNY RYSUNEK. Uczestników dzielimy na dwa zespoły. Każdemu zespołowi prowadzący rozdaje kartkę (ze smutną buźką) i mazak. Zadanie polega na tym, aby każdy z uczestników domalował po jednym elemencie tak, aby ze smutnej minki powstał pozytywny rysunek.
CELNY RZUT. Osoby z grupy losują z kapelusza karteczki z symbolami i na ich podstawie dobierają się w pary. Między sobą ustalają, kto będzie osobą rzucającą piłką do pudła z zasłoniętymi oczami, a kto jej partnerem, który zaprowadzi ja do pudełka i powie, gdzie ma wrzucić piłkę. W celu urozmaicenia zabawy można wprowadzić tor przeszkód ustawiony z krzeseł. Gdy zabawa zostanie zakończona, następuje podsumowanie. Prowadzący pyta uczestników o to, jak czuli się w tym zadaniu oraz która rola była dla nich trudniejsza do odegrania i dlaczego.
OBRAZEK GRUPOWY. Każdy członek grupy otrzymuje kartkę z bloku rysunkowego o formacie A3. Prowadzący podaje określony temat i wszyscy zaczynają malować dowolny obrazek. Po krótkim czasie na sygnał każda osoba przekazuje swoją kartkę sąsiadowi. Ten dodaje do obrazka kolejne detale, tak długo, aż na ponowny sygnał będzie musiał podać go znowu dalej. Obrazki przechodzą przez wszystkie ręce i powracają do autora pracy.
POWITANIE. Rundka określ swój nastrój w kolorze.
GRA „WSTAŃ-USIĄDŹ” Uczestnicy siedzą w kręgu na krzesłach. Prowadzący podaje komendy, które należy wykonywać odwrotnie. Na komendę wstań - wszyscy siadają, na komendę usiądź - wszyscy wstają. Kto się pomyli prowadzi zabawę dalej. Rundka - omówienie.
WYSZUKAJ PRZYJAZNĄ DŁOŃ. Dzieci stają w ciasnym kręgu. Zamykają oczy, wyciągają ręce i szukają dłoni, które budzą ich zaufanie. Otwierają oczy i sprawdzają, czyją dłoń chwycili. Dzielenie się odczuciami - czy dzieci były zaskoczone po otwarciu oczu, czy spodziewały się, że to dłoń tej osoby
W CZYM JESTEŚMY PODOBNI. Dzieci dobierają się w pary z osobami, które znają stosunkowo najsłabiej. Rozmawiają szukając trzech podobieństw między sobą. Gdy wszyscy są gotowi pary przedstawiają ustalone cechy grupie. Na koniec prezentacji pary grupa może dodać inne zaobserwowane podobieństwa tej pary, para zaś potwierdza lub nie zgadza się. Rundka - omówienie ćwiczenia.
KÓŁKO I KRZYŻYK. Grupę dzielimy na dwie drużyny, jedna to „kółko”, druga - „krzyżyk”. Do zabawy potrzebujemy 9 krzeseł ustawionych w trzy rzędy, Prowadzący podaje hasło, np. „kółko”, a grupa decyduje, które krzesło zajmie jeden z ich członków. Następnie miejsce zajmuje jedna osoba z drużyny „krzyżyków”. Zabawa trwa na przemian. Wygrywa ta drużyna, która zajmie trzy sąsiednie miejsca w linii pionowej, poziomej lub na skos. Dobrze jest powtórzyć grę zaczynając od zespołu, który przegrał.