Korozja (beton)

oznacza stopniową zmianę właściwości technicznych materiału, prowadzącą do pogorszenia ich właściwości technicznych a w skrajnym przypadku do całkowitego zniszczenia.

KLASY:

*XO- brak zagrożenia korozją. Dotyczy betonów nie zbrojonych i zbrojonych wewnątrz budynków o małej wilgotności.

*Korozja wywołana karbonatyzacją (XC), podklasy od XC1 do XC4. Im wyższa liczba tym większe zagrożenie korozją.

Intensywność korozji XC zależy głównie od wilgotności i zmian wilgotności w materiale.

*Korozja wywołana chlorkami nie pochodzącymi z wody morskiej (XD) Baseny, nawierzchnie dróg, płyty parkingów.

W zależności od stężenia chlorków i wilgotności materiałów XD1,2,3

*Korozja wywołana chlorkami z wody morskiej (XS)

W zależności od warunków- bezpośredni kontakt z wodą morską, stałe zanurzenie, strefy rozbryzgów i aerozoli. Symbole: XS1,2,3.

*Agresja mrozowa (XF) (zamrażanie, rozmrażanie) bez i z zastosowaniem środków odladzających.

Środki odladzające dodaje się po to aby obniżyć temperaturę krzepnięcia.

Podklasy XF1,2,3,4

*Agresja chemiczna (XA) (1,2,3)

*XM (1,2,3) klasy ekspozycji betonu z uwagi na agresję wywołaną ścieraniem

Wśród czynników korodujących w normie dla klasy XA wyróżnia się:

-jony siarczanowe SO₄^2-

-kwasowość (pH)

-agresywny CO₂ w środowisku wodnym

-jony amonowe NH₄⁺ (szczególnie w oczyszczalniach ścieków)

-jony magnezowe Mg₂⁺

OCHRONA BETONU PRZED KOROZJĄ

1.Ochrona materiałowo- strukturalna

Polega na doborze materiałów o największej odporności na działanie środowiska, w którym będzie przebywał beton oraz doborze składu i kształtowaniu struktury utrudniającej wnikanie agresywnych środowisk do wnętrza(beton szczelny)

Zasady doboru cementu:

-przy możliwości wystąpienia korozji siarczanowej.

a)CEMI-portl. Zawiera glinian trójwapniowy 3CaO*Al₂O₃ (4-14%-teoretycznie; 8-10%-praktycznie zawiera)

Należy stosować cement portlandzki, który zawiera poniżej 4%glinianu, który jest najbardziej narażony na działanie jonów siarczanowych.

Ponadto powinna być ograniczona ilość alitu, należy stosować tzw. Cementy belitowe.

b)Cementy hutnicze są wolniej wiążące ale zdecydowanie bardziej odporne na korozję siarczanową, szczególnie wówczas gdy zawierają dużą zawartość żużla, a małą zawartość alitu (poniżej 3%)

-przy możliwości wystąpienia alkalicznej korozji wewnętrznej

Reakcja: kruszywo- alkalia z cementu

Aby ta korozja nie wystąpiła, kruszywo nie powinno zawierać reaktywnej krzemionki (opali), a cement powinien zawierać mało alkaliów. Suma Na₂O+K²O<0,6%

Polskie cementy zawierają ok.1% alkaliów i nieraz więcej.

Cementy zawierające poniżej 0,6% Na2O mają dodatkowy symbol NA (niskoalkaliczny)

Jeżeli stosuje się cement zawierający więcej niż 0,6% Na2O, a kruszywo jest reaktywne, należy stosować do betonu dodatki pucolanowe- pył krzemionkowy, popioły lotne, które wiążą alkalia tworząc różnego rodzaju krzemiany wapniowo-sodowe.

2.Ochrona strukturalna, to zapewnienie dużej szczelności. Zwiększoną szczelność betonu uzyskuje się obniżając stosunek w/c, np. z 0.5 do 0,35 stosując upłynniacze, superplastyfikatory, wówczas mniejsza ilość wody odparuje i będzie mniej porów.

3.Ochrona powierzchniowa-stosuje się wówczas gdy ochrona materiałowa i strukturalna jest nieodpowiednia. Polega na ograniczeniu dostępu środowiska agresywnego do powierzchni betonu.

Istnieją 2 grupy ochrony powierzchniowej:

-chemiczna- polegająca na tworzeniu ze składnikami betonu trudno rozpuszczalnych związków uszczelniających powierzchnię betonu.

Należą tu tzw. FLUATY- sole

H2SiF6- sześciofluorokrzemowego

Zn ZnSiF₆

Mg MgSiF₆

Uszczelnienie zachodzi w wyniku nastepujących reakcji:

2Ca(OH)₂+ZnSiF₆2CaF₂+SiO₂+ZnFe₂

2CaCO₃+ZnSiF₆2CaF₂+ZnF2+SiO₂+CO₂

Podobną rolę spełnia kwas szczawiowy

Ca(OH)₂+H₂C₂O₄CaC₂O₄+2H₂O

-mechaniczna- uszczelnianie betonów emulsjami bitumicznymi, silikonami i powłokami z tworzyw sztucznych

ŻELAZO I JEGO STOPY

Żelazo uzyskuje się najczęściej z jego rud tlenkowych rzadziej siarczkowych poprzez redukcję koksem (wytwarza dużą temperaturę i jest reduktorem).

Podstawowe rudy żelaza:

Fe₂O₃ - hematyt; Fe₃O₄ - magnetyt; Fe₂O₃*3H₂O - limonit; FeCO₃ - syderyt; FeS₂ - piryt.

OTRZYMYWANIE ŻELAZA

Surowiec do otrzymywania stali - surówkę otrzymuje się w wielkich piecach w których zachodzą reakcje:

C + 1/2O₂ → CO b. silny reduktor

3Fe₂O₃ + CO → 2Fe₃O₄ + CO₂

Fe₃O₄ + CO → 3FeO + CO₂

FeO + CO → Fe + CO₂

W wielkim piecu powstaje tzw. surówka, która jest stopem żelaza, węgla, fosforu, manganu, krzemu, siarką i innymi.

Temp. topnienia żelaza t_Fe = 1535^oC

Gęstość ρ = 7874 kg/m³

Temperatura topnienia surówki jest około 400^o niższa

Węgiel w surówkach może występować w dwóch postaciach:

a) w postaci grafitu C (surówka czarna)

b) w postaci cementytu Fe₃C (surówka biała)

(sadza, grafit, diament)

Składniki surówek i żeli (żeliwa)

Żeliwo - surówka po powtórnym przetopieniu w tzw. żeliwniakach z dodatkiem złomu stalowego lub żeliwnego i odlana do odpowiednich form.

Zawartości domieszek w surówkach - węgiel 2,5 do 4,5 % (w stalach 2%); krzem 0,3 do 3%; siarki do 0,1% (ponad 12% bardzo szkodliwe); fosfor do 0,6% (max do 0,8).

STAL

Klasyfikacja w oparciu o polską normę.

Stal - stop żelaza z węglem 2% - teoretycznie 1% i innymi pierwiastkami.

Według NE stal jest to materiał zawierający więcej żelaza niż jakiegokolwiek innego pierwiastka i w zasadzie mniej niż 2% węgla i inne pierwiastki.

Gatunki stali

1) Niestopowa - (węglowe)

Symbole stali niestopowych: St 0; St 3; St 4; St 5;

St 6; St 7. Im wyższa liczba przy symbolu St tym wyższa zawartość węgla np.: St 0S - 0,23% C

St 9 - 0,62% C.

Właściwości węgla w stali:

- obniża temperaturę topnienia

- podwyższa wytrzymałość doraźną i granicę plastyczności

- obniża wydłużenie i przewężenie przy rozciąganiu do 50%

- pogarsza spawalność.

Krzem w stali

-utrudnia spawanie(gazowe)

-podwyższa wytrzymałość i twardość

-zmniejsza wydłużenie przy rozciąganiu ,czyli obniża plastyczność przy obróbce na zimno

2) Stopowa - W zależności od ilości dodatków stopowych stale dzieli się na nisko, średnio i wysokostopowe.

Symbolika stali stopowych składa się z liczby i litery np.: 24 G, liczby, liter i liczb po literach

np.: 18 G2. Pierwsza liczba oznacza zawartość % w setkach węgla(0.18%C). Litera jest to dodatek stopowy

(G - mangan), liczba po literze - zawartość dodatku stopowego w %.(2%)

34GS-0.34%C i ok. 2% Manganu i ok. 1% Krzemu

Stale niskostopowe w których zawartość pierwiastków poza węglem nie przekracza 2% a suma pierwiastków łącznie nie przekracza 3,5%.

Stale średnio stopowe w których zawartość jednego pierwiastka przekracza 2% poza węglem lecz nie przekracza 8% a suma dodatków nie przekracza 12%.

Stale wysokostopowe w których zawartość jednego pierwiastka przekracza 8% a suma dodatków stopowych nie przekracza 55%.

GRANICE plastyczności stali stosowanych do zbrojenia betonu wachaja się od 200 do 500 MPa

Stale zbrojeniowe produkowane w Polsce służą do produkcji prętów o różnych profilach

KOROZJA (stal)

Korozja - wszystkie procesy w wyniku których metal lub stop użyty jako materiał konstrukcyjny przechodzi pod wpływem środowiska ze stanu wolnego w stan chemicznie związany.

2Fe + 3/2O₂ → Fe₂O₃

Zn + 1/2O₂ → ZnO

Ze względu na odporność korozyjną metale dzieli się na nieszlachetne, których w przyrodzie jest większość oraz szlachetne. Do szlachetnych zalicza się złoto, platynę, srebro. Złoto w przyrodzie występuje w postaci czystej nie reaguje z niczym.

W wyniku procesów endoternmicznych podczas otrzymywania metali z ich związków, uzyskują one wyższą energię wewnętrzną. W zetknięciu ze

środowiskiem zachodzą reakcje odwrotne prowadzące do obniżenia energii wewnętrznej. Metal ze stanu wolnego przechodzi w stan związany.

Rodzaje korozji:

- korozja chemiczna

- korozja elektrochemiczna

1) Korozja chemiczna zachodzi w wyniku zetknięcia się metali i stopów z suchymi gazami i cieczami, które nie są elektrolitami(większość cieczy organicznych-alkochol,benzyna)Korozja chemiczna zachodzi na ogół równomiernie na całej powierzchni.

2Al + 3/2O₂ → Al₂O₃ Al./Al₂O₃

2Cr + 3/2O₂ → Cr₂O₃ Cr /Cr₂O₃

2Fe + 3/2O₂ → Fe₂O₃ - reakcja zachodzi w podwyższonej temperaturze i kąpielach alkalicznych.

Z pośród wszystkich metali aluminium i chrom oraz ich stopy pokrywają się bardzo łatwo własnym tlenkiem pod wpływem tlenu z powietrza, a ściśle przylegająca do tych metali warstwa ich tlenków zapobiega dalszej korozji. Mówi się, że metal został spasywowany. Pasywacja jest jednym ze sposobów zapobiegania korozji.

2) Korozja elektrochemiczna zachodzi w wyniku zetknięcia się metali i stopów z elektrolitami. W wyniku tej korozji na powierzchni metali powstaje mikroogniwa korozyjne, które mogą doprowadzić do powstawania głębszych wżerów w metalu. Korozja elektrochemiczna jest dużo groźniejsza niż korozja chemiczna.

Zapobieganie korozji:

1) Stosowanie metali i stopów odpornych na korozję (drogie i nie realne)

2) Dobór kształtu konstrukcji uniemożliwiający kondensację pary

3) Poprzez odcięcie powierzchni metalu od czynnika korodującego (pokrywanie farbami, olejami, lakierami, materiałami bitumicznymi, fosforowanie, inhibitory)

4) Pokrywanie stali metalem mniej szlachetnym (np. cynk) lub metalem bardziej szlachetnym (np. miedź).

5) Pasywacja

ROZCIĄGANIE STALI (wykres)

σ = F/S

σ/ε = const. = E-moduł Younga

σ/ε = tg α

R_H - granica proporcjonalności (maksymalne naprężenia przy których obowiązuje jeszcze prawo Hooke'a).

R_sp (R₀₀₅) - granica sprężystości - po przekroczeniu tych naprężeń materiał traci właściwości sprężyste. (Są to naprężenia, które w rozciąganej próbie powodują powstanie trwałych odkształceń względnych równych 0,05)

R_e - wyraźna granica plastyczności (są to naprężenia które w rozciąganej próbie powodują powstanie znacznych odkształceń (trwałych) nawet bez wzrostu wartości siły rozciągającej.

Dla stali nie posiadającej wyraźnej granicy proporcjonalności należy wyznaczyć tak zwaną umowną granicę plastyczności R₀₂ jako naprężenia, które w rozciąganej próbie powodują powstanie trwałych odkształceń względnych o 0,2%

R_m - wytrzymałość stali na rozciąganie (są to naprężenia, które wywołuje maksymalna siła)

R_u - naprężenia zrywające (maksymalne naprężenia rzeczywiste w próbce

TWORZYWA SZTUCZNE

Nazwa tworzywa sztuczne obejmuje materiały, których głównym składnikiem są związki wielocząsteczkowe naturalne np.: kauczuk, bitumy lub związki wielocząsteczkowe otrzymywane w wyniku syntezy. O właściwościach technicznych i zastosowaniu decyduje rodzaj żywicy (związku wielocząsteczkowego) oraz ilość i rodzaje dodatków, które polepszają właściwości użytkowe oraz wskaźniki ekonomiczne.

Właściwości

Gęstość tworzyw bez wypełniaczy waha się o 900 do 1600kg/m³. Przewodność cieplna bardzo różna, najmniejsza w spienionym polistyrenie. Współczynniki rozszerzalności liniowej i objętościowej na ogół duże, wyższe niż w innych materiałach, z reguły palne ale samgaszące. Pod wpływem czynników atmosferycznych ulegają starzeniu, zmieniają wygląd estetyczny i właściwości techniczne. Bardzo trudna utylizacja.

Korozja (beton)

oznacza stopniową zmianę właściwości technicznych materiału, prowadzącą do pogorszenia ich właściwości technicznych a w skrajnym przypadku do całkowitego zniszczenia.

KLASY:

*XO- brak zagrożenia korozją. Dotyczy betonów nie zbrojonych i zbrojonych wewnątrz budynków o małej wilgotności.

*Korozja wywołana karbonatyzacją (XC), podklasy od XC1 do XC4. Im wyższa liczba tym większe zagrożenie korozją.

Intensywność korozji XC zależy głównie od wilgotności i zmian wilgotności w materiale.

*Korozja wywołana chlorkami nie pochodzącymi z wody morskiej (XD) Baseny, nawierzchnie dróg, płyty parkingów.

W zależności od stężenia chlorków i wilgotności materiałów XD1,2,3

*Korozja wywołana chlorkami z wody morskiej (XS)

W zależności od warunków- bezpośredni kontakt z wodą morską, stałe zanurzenie, strefy rozbryzgów i aerozoli. Symbole: XS1,2,3.

*Agresja mrozowa (XF) (zamrażanie, rozmrażanie) bez i z zastosowaniem środków odladzających.

Środki odladzające dodaje się po to aby obniżyć temperaturę krzepnięcia.

Podklasy XF1,2,3,4

*Agresja chemiczna (XA) (1,2,3)

*XM (1,2,3) klasy ekspozycji betonu z uwagi na agresję wywołaną ścieraniem

Wśród czynników korodujących w normie dla klasy XA wyróżnia się:

-jony siarczanowe SO₄^2-

-kwasowość (pH)

-agresywny CO₂ w środowisku wodnym

-jony amonowe NH₄⁺ (szczególnie w oczyszczalniach ścieków)

-jony magnezowe Mg₂⁺

OCHRONA BETONU PRZED KOROZJĄ

1.Ochrona materiałowo- strukturalna

Polega na doborze materiałów o największej odporności na działanie środowiska, w którym będzie przebywał beton oraz doborze składu i kształtowaniu struktury utrudniającej wnikanie agresywnych środowisk do wnętrza(beton szczelny)

Zasady doboru cementu:

-przy możliwości wystąpienia korozji siarczanowej.

a)CEMI-portl. Zawiera glinian trójwapniowy 3CaO*Al₂O₃ (4-14%-teoretycznie; 8-10%-praktycznie zawiera)

Należy stosować cement portlandzki, który zawiera poniżej 4%glinianu, który jest najbardziej narażony na działanie jonów siarczanowych.

Ponadto powinna być ograniczona ilość alitu, należy stosować tzw. Cementy belitowe.

b)Cementy hutnicze są wolniej wiążące ale zdecydowanie bardziej odporne na korozję siarczanową, szczególnie wówczas gdy zawierają dużą zawartość żużla, a małą zawartość alitu (poniżej 3%)

-przy możliwości wystąpienia alkalicznej korozji wewnętrznej

Reakcja: kruszywo- alkalia z cementu

Aby ta korozja nie wystąpiła, kruszywo nie powinno zawierać reaktywnej krzemionki (opali), a cement powinien zawierać mało alkaliów. Suma Na₂O+K²O<0,6%

Polskie cementy zawierają ok.1% alkaliów i nieraz więcej.

Cementy zawierające poniżej 0,6% Na2O mają dodatkowy symbol NA (niskoalkaliczny)

Jeżeli stosuje się cement zawierający więcej niż 0,6% Na2O, a kruszywo jest reaktywne, należy stosować do betonu dodatki pucolanowe- pył krzemionkowy, popioły lotne, które wiążą alkalia tworząc różnego rodzaju krzemiany wapniowo-sodowe.

2.Ochrona strukturalna, to zapewnienie dużej szczelności. Zwiększoną szczelność betonu uzyskuje się obniżając stosunek w/c, np. z 0.5 do 0,35 stosując upłynniacze, superplastyfikatory, wówczas mniejsza ilość wody odparuje i będzie mniej porów.

3.Ochrona powierzchniowa-stosuje się wówczas gdy ochrona materiałowa i strukturalna jest nieodpowiednia. Polega na ograniczeniu dostępu środowiska agresywnego do powierzchni betonu.

Istnieją 2 grupy ochrony powierzchniowej:

-chemiczna- polegająca na tworzeniu ze składnikami betonu trudno rozpuszczalnych związków uszczelniających powierzchnię betonu.

Należą tu tzw. FLUATY- sole

H2SiF6- sześciofluorokrzemowego

Zn ZnSiF₆

Mg MgSiF₆

Uszczelnienie zachodzi w wyniku nastepujących reakcji:

2Ca(OH)₂+ZnSiF₆2CaF₂+SiO₂+ZnFe₂

2CaCO₃+ZnSiF₆2CaF₂+ZnF2+SiO₂+CO₂

Podobną rolę spełnia kwas szczawiowy

Ca(OH)₂+H₂C₂O₄CaC₂O₄+2H₂O

-mechaniczna- uszczelnianie betonów emulsjami bitumicznymi, silikonami i powłokami z tworzyw sztucznych

ŻELAZO I JEGO STOPY

Żelazo uzyskuje się najczęściej z jego rud tlenkowych rzadziej siarczkowych poprzez redukcję koksem (wytwarza dużą temperaturę i jest reduktorem).

Podstawowe rudy żelaza:

Fe₂O₃ - hematyt; Fe₃O₄ - magnetyt; Fe₂O₃*3H₂O - limonit; FeCO₃ - syderyt; FeS₂ - piryt.

OTRZYMYWANIE ŻELAZA

Surowiec do otrzymywania stali - surówkę otrzymuje się w wielkich piecach w których zachodzą reakcje:

C + 1/2O₂ → CO b. silny reduktor

3Fe₂O₃ + CO → 2Fe₃O₄ + CO₂

Fe₃O₄ + CO → 3FeO + CO₂

FeO + CO → Fe + CO₂

W wielkim piecu powstaje tzw. surówka, która jest stopem żelaza, węgla, fosforu, manganu, krzemu, siarką i innymi.

Temp. topnienia żelaza t_Fe = 1535^oC

Gęstość ρ = 7874 kg/m³

Temperatura topnienia surówki jest około 400^o niższa

Węgiel w surówkach może występować w dwóch postaciach:

a) w postaci grafitu C (surówka czarna)

b) w postaci cementytu Fe₃C (surówka biała)

(sadza, grafit, diament)

Składniki surówek i żeli (żeliwa)

Żeliwo - surówka po powtórnym przetopieniu w tzw. żeliwniakach z dodatkiem złomu stalowego lub żeliwnego i odlana do odpowiednich form.

Zawartości domieszek w surówkach - węgiel 2,5 do 4,5 % (w stalach 2%); krzem 0,3 do 3%; siarki do 0,1% (ponad 12% bardzo szkodliwe); fosfor do 0,6% (max do 0,8).

STAL

Klasyfikacja w oparciu o polską normę.

Stal - stop żelaza z węglem 2% - teoretycznie 1% i innymi pierwiastkami.

Według NE stal jest to materiał zawierający więcej żelaza niż jakiegokolwiek innego pierwiastka i w zasadzie mniej niż 2% węgla i inne pierwiastki.

Gatunki stali

1) Niestopowa - (węglowe)

Symbole stali niestopowych: St 0; St 3; St 4; St 5;

St 6; St 7. Im wyższa liczba przy symbolu St tym wyższa zawartość węgla np.: St 0S - 0,23% C

St 9 - 0,62% C.

Właściwości węgla w stali:

- obniża temperaturę topnienia

- podwyższa wytrzymałość doraźną i granicę plastyczności

- obniża wydłużenie i przewężenie przy rozciąganiu do 50%

- pogarsza spawalność.

Krzem w stali

-utrudnia spawanie(gazowe)

-podwyższa wytrzymałość i twardość

-zmniejsza wydłużenie przy rozciąganiu ,czyli obniża plastyczność przy obróbce na zimno

2) Stopowa - W zależności od ilości dodatków stopowych stale dzieli się na nisko, średnio i wysokostopowe.

Symbolika stali stopowych składa się z liczby i litery np.: 24 G, liczby, liter i liczb po literach

np.: 18 G2. Pierwsza liczba oznacza zawartość % w setkach węgla(0.18%C). Litera jest to dodatek stopowy

(G - mangan), liczba po literze - zawartość dodatku stopowego w %.(2%)

34GS-0.34%C i ok. 2% Manganu i ok. 1% Krzemu

Stale niskostopowe w których zawartość pierwiastków poza węglem nie przekracza 2% a suma pierwiastków łącznie nie przekracza 3,5%.

Stale średnio stopowe w których zawartość jednego pierwiastka przekracza 2% poza węglem lecz nie przekracza 8% a suma dodatków nie przekracza 12%.

Stale wysokostopowe w których zawartość jednego pierwiastka przekracza 8% a suma dodatków stopowych nie przekracza 55%.

GRANICE plastyczności stali stosowanych do zbrojenia betonu wachaja się od 200 do 500 MPa

Stale zbrojeniowe produkowane w Polsce służą do produkcji prętów o różnych profilach

KOROZJA (stal)

Korozja - wszystkie procesy w wyniku których metal lub stop użyty jako materiał konstrukcyjny przechodzi pod wpływem środowiska ze stanu wolnego w stan chemicznie związany.

2Fe + 3/2O₂ → Fe₂O₃

Zn + 1/2O₂ → ZnO

Ze względu na odporność korozyjną metale dzieli się na nieszlachetne, których w przyrodzie jest większość oraz szlachetne. Do szlachetnych zalicza się złoto, platynę, srebro. Złoto w przyrodzie występuje w postaci czystej nie reaguje z niczym.

W wyniku procesów endoternmicznych podczas otrzymywania metali z ich związków, uzyskują one wyższą energię wewnętrzną. W zetknięciu ze

środowiskiem zachodzą reakcje odwrotne prowadzące do obniżenia energii wewnętrznej. Metal ze stanu wolnego przechodzi w stan związany.

Rodzaje korozji:

- korozja chemiczna

- korozja elektrochemiczna

1) Korozja chemiczna zachodzi w wyniku zetknięcia się metali i stopów z suchymi gazami i cieczami, które nie są elektrolitami(większość cieczy organicznych-alkochol,benzyna)Korozja chemiczna zachodzi na ogół równomiernie na całej powierzchni.

2Al + 3/2O₂ → Al₂O₃ Al./Al₂O₃

2Cr + 3/2O₂ → Cr₂O₃ Cr /Cr₂O₃

2Fe + 3/2O₂ → Fe₂O₃ - reakcja zachodzi w podwyższonej temperaturze i kąpielach alkalicznych.

Z pośród wszystkich metali aluminium i chrom oraz ich stopy pokrywają się bardzo łatwo własnym tlenkiem pod wpływem tlenu z powietrza, a ściśle przylegająca do tych metali warstwa ich tlenków zapobiega dalszej korozji. Mówi się, że metal został spasywowany. Pasywacja jest jednym ze sposobów zapobiegania korozji.

2) Korozja elektrochemiczna zachodzi w wyniku zetknięcia się metali i stopów z elektrolitami. W wyniku tej korozji na powierzchni metali powstaje mikroogniwa korozyjne, które mogą doprowadzić do powstawania głębszych wżerów w metalu. Korozja elektrochemiczna jest dużo groźniejsza niż korozja chemiczna.

Zapobieganie korozji:

1) Stosowanie metali i stopów odpornych na korozję (drogie i nie realne)

2) Dobór kształtu konstrukcji uniemożliwiający kondensację pary

3) Poprzez odcięcie powierzchni metalu od czynnika korodującego (pokrywanie farbami, olejami, lakierami, materiałami bitumicznymi, fosforowanie, inhibitory)

4) Pokrywanie stali metalem mniej szlachetnym (np. cynk) lub metalem bardziej szlachetnym (np. miedź).

5) Pasywacja

ROZCIĄGANIE STALI (wykres)

σ = F/S

σ/ε = const. = E-moduł Younga

σ/ε = tg α

R_H - granica proporcjonalności (maksymalne naprężenia przy których obowiązuje jeszcze prawo Hooke'a).

R_sp (R₀₀₅) - granica sprężystości - po przekroczeniu tych naprężeń materiał traci właściwości sprężyste. (Są to naprężenia, które w rozciąganej próbie powodują powstanie trwałych odkształceń względnych równych 0,05)

R_e - wyraźna granica plastyczności (są to naprężenia które w rozciąganej próbie powodują powstanie znacznych odkształceń (trwałych) nawet bez wzrostu wartości siły rozciągającej.

Dla stali nie posiadającej wyraźnej granicy proporcjonalności należy wyznaczyć tak zwaną umowną granicę plastyczności R₀₂ jako naprężenia, które w rozciąganej próbie powodują powstanie trwałych odkształceń względnych o 0,2%

R_m - wytrzymałość stali na rozciąganie (są to naprężenia, które wywołuje maksymalna siła)

R_u - naprężenia zrywające (maksymalne naprężenia rzeczywiste w próbce

TWORZYWA SZTUCZNE

Nazwa tworzywa sztuczne obejmuje materiały, których głównym składnikiem są związki wielocząsteczkowe naturalne np.: kauczuk, bitumy lub związki wielocząsteczkowe otrzymywane w wyniku syntezy. O właściwościach technicznych i zastosowaniu decyduje rodzaj żywicy (związku wielocząsteczkowego) oraz ilość i rodzaje dodatków, które polepszają właściwości użytkowe oraz wskaźniki ekonomiczne.

Właściwości

Gęstość tworzyw bez wypełniaczy waha się o 900 do 1600kg/m³. Przewodność cieplna bardzo różna, najmniejsza w spienionym polistyrenie. Współczynniki rozszerzalności liniowej i objętościowej na ogół duże, wyższe niż w innych materiałach, z reguły palne ale samgaszące. Pod wpływem czynników atmosferycznych ulegają starzeniu, zmieniają wygląd estetyczny i właściwości techniczne. Bardzo trudna utylizacja.

---