TEORIA WYCHOWANIA, WYKŁADY 21.10.2008
METODY WYCHOWANIA
METODA- pewien sposób postępowania z wychowankiem w znaczeniu dosłownym - droga postępowania z wychowankiem.
METODY:
Indywidualne:
Grupowe:
metoda organizowania działalności zespołowej i samorządowej
metoda współudziału w organizowaniu lekcji
METODY WPŁYWU POŚREDNIEGO I BEZPOŚREDNIEGO.
Ad. I, A, a) poprawa czyjegoś zachowania; niebyło i niema państwa bez systemu kat; kara ma zmienić człowieka na lepsze- niespójność naukowców.
człowiek istotą dobrą - brak kary bo ludzie są dobrzy
człowiek nie jest istotą dobrą dlatego kara musi istnieć by zmienić człowieka
Walka od XXIw. J. Bentham- angielski filozof - teoria - wszystkie niepożądane reakcje człowieka należy karać, ludzi karać się nie powinno.
RODZAJE KAR:
słowna dezaprobata (upomnienie, nagana)- jedna z lżejszych kar (barwa głosu, ton - nigdy nie wolno krzyczeć);
pozbawienie dziecka określonych przyjemności - np. zabranianie oglądania bajki dziecku, które ją kocha (trzeba wiedzieć co dziecko lubi);
skłanianie dziecka do ponoszenia pewnych konsekwencji;
ograniczanie dziecku pewnych uprawnień;
(J. Korczak) gniewne spojrzenie.
Kary fizyczne powodują złe skutki.
ZASADY SKUTECZNEGO KARANIA:
Kara musi nastąpić bezpośrednio po złym zachowaniu dziecka (wyjątki: choroba dziecka, miejsca publiczne, na oczach innych);
Kara powinna mieć charakter krótkotrwały;
Kara musi być zawsze uzasadniona;
Kary powinny być stosowane jak najrzadziej;
Kara musi wymagać namysłu wychowawcy (adekwatna do czynu, wieku i rozwoju dziecka);
Kary zawsze powinien wymierzać każący;
Nigdy nie stosować kar upokarzających dziecko;
Unikanie kar bezsensownych (np. napisać 100 razy coś tam);
Nie wolno karać dziecka w gniewie, stresie
Nie powinno się nakładać kar na siebie.
Większe zło przynoszą większe kary. Stosunek kar i nagród powinien wynosić 1:5.
Ad. I, A, b) NAGRADZANIE WYCHOWAWCZE:
Nagroda jest stosowana do utrwalenia dobrego zachowania, im częściej tym mocniejsza następuje zmiana.
Nagroda powinna się pojawić po dobrym uczynku lub odłożona w czasie (zależnie od rodzaju nagrody) należy dotrzymywać słowa co do otrzymywania nagrody.
Dziecko może decydować o swojej nagrodzie. Nagrody powinny być zróżnicowane. Skuteczność nagrody nigdy nie jest proporcjonalna co do jej wielkości.
(J. Korczak):
- używajmy mowy ciała
- łagodnego, radosnego spojrzenia
- uśmiechu
- pocałunek
- przytulenie
- spacer
- przyznanie większych przywilejów
- przyznanie większych uprawnień
Nagrody materialne nie mogą być jedynymi środkami nagradzania. Pieniądz nie powinien być nagrodą - powinien od pochodzić z kieszonkowego, nie z nagród. Kieszonkowe natomiast powinno być uzależnione od statusu materialnego rodziców, wieku i potrzeb dziecka.
Najczęstszą nagrodą powinna być pochwała.
Nagrody bardziej skuteczne, kiedy są wykonywane wśród ludzi.
Ad. I, A, d) Albert Szwajger wymienia 3 najważniejsze metody wychowawcze dziecka:
przykład własny
przykład własny
przykład własny
Ad. I, A, c) inaczej tłumaczenie coś dziecku. Aby metoda ta była skuteczna potrzebne są:
argumenty
tzw. tło emocjonalne (sposób w jaki prowadzą perswazję, klimat rozmowy).
Perswazja to dwukierunkowy przekaz informacji.
ZASADY WYCHOWANIA POZYTYWNEGO- gwarancja, że proces wychowawczy będzie prowadzony dobrą drogą - bardzo dobre wyniki.
Podstawa wszelkiego wychowania. Stanowi warunek poprawnych relacji między osobą wychowującą, a wychowankiem. Nie ma charakteru jednolitego.
Akceptacja warunkowa - ciągły związek warunkowania - tata
Akceptacja bezwarunkowa - przyjmowanie dziecka takim jakie jest - mama
Akceptacja konieczna do poczucia bezpieczeństwa dziecka - wzajemne zaufanie; samoakceptacja - pozytywny obraz własnej osoby (wpływ na nią ma już sama ciąża). Należy oswoić dziecko z jego słabymi stronami.
Zasada doceniania dziecka - rozwijanie tego co w dziecku piękne.
Pochwały motorem napędowym dziecka, rozwijają wysokie poczucie własnej wartości dziecka. Powinniśmy być bardziej spostrzegawczy na dobre rzeczy. Dziecko od chwili narodzin powinno być dopingowane w przeciwnym bądź razie stagnacja lub …
Doping nie może spowodować, że rodzice wymagają bezwzględnego profesjonalizmu. Żądanie takie jest bardzo dużym obciążeniem psychicznym i intelektualnym.
Ubytki na psychice
Wolniejsze tempo działania
Bardzo szybkie wypalanie sił
3 A. Miłość do dziecka -KONIECZNOŚĆ
U rodziców wraz ze wzrostem dziecka zmniejsza się siła miłości. Okres dorastania jest najgorszy pod względem emocji. Wychowanie uczuciowe przez rodziców. Bunt dziecka spowodowany również niedoborem miłości.
Miłość powinna być wyważona - kombinacja ochrony i wypychania dziecka. Musimy dzielić się miłością do dziecka z innymi.
3 B. Dostępność - czas poświęcany dziecku
Czas jaki przeciętny ojciec poświęca dziecku w wieku:
Licealnym - 7,5 minuty/tydzień
5 klasa - 25 minut/tydzień
Czas jaki dziecko poświęca na oglądanie telewizji - 25 godzin/tydzień
Brak czasu, złe wychowanie, samowychowanie dziecka, inni wychowują dziecko za nas, nie znamy własnego dziecka.
Jeśli rodzice nie najdą czasu dla dziecka w młodości to na starość dziecko nie będzie się interesować nami (kontekst czasu).
Czas dla dziecka - rozmowa, dawanie dziecku do zrozumienia, że jest ważne.
Starać się pogodzić pracę z wychowaniem dziecka.
Obecne pokolenie jest pokoleniem najbardziej osieroconym.
Odpowiedzialność - odpowiedzialni rodzice mają odpowiedzialne dzieci - to samo na płaszczyźnie szkoły.
Od momentu pełnej odpowiedzialności za samego siebie możemy to przekazywać/nauczyć własne dzieci.
Odpowiedzialne uczenie dziecka samodyscypliny i samokontroli.
Umiejętność rozliczania się ze wszystkich swoich działań.
Aby być autorytetem trzeba przejść/ uwzględnić przez wszystkie ww. zasady.
Warunkiem jest ilość zainteresowania własnymi dziećmi. Matka powinna być matką, a ojciec ojcem. Kumpelstwo jest złe - powoduje brak respektu dla rodziców.
Rodzicielstwo - ustalanie pewnych reguł.