Nadzór nad produkcją przetwórstwem obrotu żywności w Polsce a w szczególności nad jej bezpieczeństwem i jakością zdrowotna czuwają:
- system kontroli wewnętrznej
- system kontroli zew
System kontroli wew:
- kontrola(nadzór) jest to proces, przez który kierownicy zapewniają, by rzeczywiście działania były zgodne z działaniami planowanymi
- za pomocą kontroli mierzy się postep w realizacji celów i umożliwia wykrycie odchyleń od planu
System kontroli wew:
1. prowadzony w zakładzie a wiec zalezy od producenta
2. opiera się na zasadach
- Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP)
- Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP)
- Systemu HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli)
- wymagania normy ISO 22000
- systemu zarzadzania jakością (wymagania PN-EN ISO 9001)
Formy systemu kontroli wew:
- samokontrola - wykonywana przez samego pracownika zgodnie z przyjętym przez niego zakresem czynności, obowiązków, uprawnien i odpowiedzialnosc
- nadzór kierownictwa lub właściciela firmy- zwany nadzorem właścicielskim lub kontrolą funkcjonalną sprawowaną przez kierownictwo lub upoważnionych pracowników do wykonywanych czynności kontrolnych
- kontrola organów statutowych- kontrola wykonywana przez powołane statutowo lub w umowie organy nadzorcze tj. np. rada nadzorcza, komisja rewizyjna
- kontrola społeczną- kontrola wykonywana przez organizacje społeczne np. związki zawodowe, radę pracowniczą
System Kontroli zew
- niezależny od producenta, sprawowany….
Ustawowy nadzór nad jakościa w Polsce następujące organy nadzoru:
- Powiatowa Inspekcja Sanitarna (PIS)
- Inspekcja Weterynaryjna (JW)
- Inspekcja jakości Handlowej Artykułów Rolno- Spożywczych
- Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa
- Inspekcja Handlowa
Państwowa Inspekcja Sanitarna jest organem powołanym do nadzoru nad warunkami:
- higieny pracy w zakładzie pracy
-higieny w szkołach i innych placówkach oświatowo- wykonawczych, szkolach wyższych oraz ośrodkach wypoczynku
- zdrowotnymi żywności i żywienia w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed wpływem czynników szkodliwych lub uciążliwych, a szczególnie w celu zapobiegania chorobom zakaźnym
Zadania Inspekcji Weterynaryjnej (JW.)
Obejmuja one ochrone zdrowia zwierzat oraz weterynaryjna ochrone zdrowia publicznego a w szczególności
- zwalczanie chorob zakaznych zwierzat w tym chorob odzwierzęcych
-badanie zwierzat rzeznych oraz produktow pochodzenia zwierzecego
- przeprowadzanie weterynaryjnej kontroli granicznej
- sprawowanie nadzoru nad bezpieczeństwem produktów pochodz zwierz, w tym nad wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji , umieszczaniu na rynku…….
Inspekcja jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych:
Kontrola Jakości Handlowej ma na celu sprawdzic czy:
- artykuly rolno spożywcze spełniają wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach o jakości handlowej oraz deklarowane przez producenta lub wprowadzającego do obrotu
- artykuły rolno - spożywcze są właściwie oznakowane
- artykuły rolno - spożywcze są składowane lub transportowane w sposób zapewniający zachowanie ich właściwej jakości handlowej
Rozporządzenie 882/2004/WE z 29.04.2004r w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzonych w celu……
Kontrole powinny być przeprowadzane:
1. regularnie z właściwą częstotliwością pozwalającą na zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz eliminowaniu zagrożeń związanych ze zwierzętami, paszami i zywnością
2. bez wcześniejszego uprzedzenia przedmiotów kontrolowanych
3. na każdym etapie produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności, pasz oraz zwierzat i produktów zwierzęcych
AUDIT
Auditor- słuchacz, osoba mająca kompetencje do przeprowadzania auditu
AUDIT- badanie zgodności z wymaganiami!!!!
Norma ISO 19011- jednolite zasady przeprowadzania auditów
Audit SZJ - systematyczne i niezależne badanie majace na celu ustalenie, czy działania dotyczące jakości są zgodne z zaplanowanymi rozwiązaniami i czy te rozwiązania są skutecznie stosowane oraz czy są odpowiednie do osiągnięcia celów
Definicje auditu z normy ISO/9000:2005
- „audit jakości/ audit systemu” Systematyczny, niezależny i udokumentowany proces uzyskiwania dowodu z auditu oraz jego obiektywnej oceny w celu określenia stopnia spełnienia kryteria auditu
Dowód z auditu- zapisy, stwierdzenie faktu lub inne informacje, które sa istotne dla kryteriów auditu i możliwe do zweryfikowania
Kryteria auditu- punkt odniesienia w stosunku do którego określana jest zgodność
- przepisy prawa
- normy
- specyfikacje techniczne
- wymagania umów
- polityki
- procedury
- wew zasady obowiązujące w organizacji
Zakres auditu- opisuje obszar i granice auditu
- lokalizacje
- jednostki organizacyjne
- działania i procedury
Od zakresu auditu zależy czas potrzebny do przeprowadzenia procesu auditu oraz niezbędne zasoby
Ustalenia z auditu - wyniki oceny zebranych dowodów z auditu w stosunku do kryteriów auditu. Moga wskazywać albo na zgodność albo na niezgodność z kryteriami auditu lub na możliwości doskonalenia
Wniosek z auditu- wynik auditu przedstawiony przez zespół auditujacy po rozważeniu ustaleń z auditu i jego celów
Zespół auditujący- jeden lub więcej auditorów przeprowadzających audit, wymaganych przez ekspetów technicznych jeżeli jest to wymagane
Auditor- osoba majaca kwalifikacje do przeprowadzania audytów jakości
Ekspert techniczny- osoba która służy zespołowi auditującemu specjalistyczną wiedzą lub umiejętnościami
Auditowany- organizacja która jest auditowana
Klientem auditu może być:
- auditowany
- odbiorca, który pragnie sprawdzić system jakości dostawcy
Rodzaje auditu:
- audit produktu (usługi)
- audit procesu
- audit systemu
Audit wyrobów- badanie wyrobu mające na celu:
- upewnienie się że stosowanie procedur i procesów pozwala na realizację wyrobów zgodnych ze specyfikacją
Odszukanie przyczyn wadliwości wyrobu
Audit procesu
- upewnienie się ze instrukcje sa odp stosowane
- upewnienie się ze istnieją i są wdrażane zasoby
- sprawdzanie ze nie ma odchyleń od procesu
Audit procesu
- metody - (procedury, instrukcje postepowania, zakresy obowiązków, uprawnien, specyfikacje, normy i wymagania jawne)
- maszyny ( trwałość, nowoczesność, wydajność, precyzje, bezpieczeństwo i warunki pracy)
- ludzie
- materiały (surowce, półfabrykanty, substytuty)
- zarządzanie (struktura organizacyjna, organizacja pracy)
- otoczenie (warunki)
Audit systemu. CEL:
- zidentyfikowanie odchyleń w stosunku do systemu odniesienia
- ocena zintegrowanego systemu jakości przez organizację
- zmierzenie skuteczności systemu jakości
Rodzaje auditów
- audit wew (audit pierwszej strony)
- audit zew (audit drugiej, trzeciej strony)
Audit wew - strony pierwszej- organizacja audituje sama własny system. Służą poprawie i doskonaleniu organizacji. „Dla nas przez nas”
Audit zew
- strony drugiej- organizacja audituje dostawcę. „Naszych dostawców przez nas”
- klient audituje organizacje
- strony trzeciej- niezależny - instytucja certyfikująca audituje organizację
Rodzaje auditów
1. Audity certyfikujące
- właściwy- szczegółowe badanie i ocena systemu zarzadzania pod kontem spełnienia wymagań normy oraz diagnostyka możliwości doskonalenia
- nadzoru- okresowy, przeprowadzany w celu stwierdzenia czy certifikacja systemu może być utrzymana
- recertyfikujący- przeprowadzony pod koniec okresu certyfikacji w celu jej wznowienia
Powody wykonywania auditów pierwszej strony:
- wymaga ich norma (zapewnienie prawidłowego funkcjonowania systemu)
- jest podst mechanizmem wykorzystywanym przez kierownictwo
- umożliwia wykrycie niezgodności w zakładzie przed zauważeniem ich przez jednostki zewnętrzne
- jest podst instrumentem poprawy jakości. „Przeprowadzamy dla siebie”
Powody wykonywania auditów drugiej strony
Dostarczaja danych:
- do oceny i zatwierdzenia dostawców i ich wyrobów
- do wyjaśnienia przyczyn problemów pojawiających się w trakcie współpracy
Powody wykonywania auditów trzeciej strony
- uznanie zgodności z normą międzynarodową (weryfikacja systemu zarządzania jakością)
- Pomoc firmom w uzyskaniu konkurencyjności
Audit - zadania klienta
- określa potrzebę i cel auditu oraz uruchamia proces
- określa organizację mającą przeprowadzić audit
- decyduje o ogólnym zakresie i kryteriach auditu np. wskazuje norme lub inny dokument dotyczący systemu jakości mający być podstawą wykonania auditu
- odbiera raport z auditu
Audit- zadania audytowanego
- informuje personel, którego to dotyczy o celach i zakresie auditu
- wyznacza odpowiedzialnych pracowników, którzy towarzyszyliby członkom zespołu auditu
- dostarcza zespołowi auditu wszystkich niezbędnych środków do zapewnienia prawidłowego przebiegu auditu
- zapewnia auditorom dostep do urzadzen oraz dowodów materialnych
- współpracuje z auditorami w celu osiagniecia celu auditu
- ustala i rozpoczyna działania korygujące na podst raportu z auditu
Audit- zadania audytora
- określa wymagania dotyczące każdego z zadań auditu, włącznie z wymaganiami kwalifikacyjnymi audytorów
- stosuje się do wymagań dotyczących przeprowadzania auditu
- planuje audit, przygotowuje dokumentację roboczą, dokonuje podziału zadań i instruuje audytorów
- dokonuje przeglądu dokumentacji dotyczącej działań wynikających z istniejącego systemu jakości w celu określenia ich stosownosci
- niezwłocznie informuje auditowanego o wykrytych niezgodnosciach
- informuje o każdej poważnej przeszkodzie napotkanej podczas wykonywania auditu
- przedstawia wyniki auditu w sposób jasny, stanowczy i bez nadmiernego spóźnienia
Audity- wytyczne PN-EN ISO/ 1911: 2003
Wytyczne podzielono na 4 obszary tematyczne:
- zasady auditowania
- zarządzanie programem auditu
- działania auditowe
- kompetencje audytorów
Zasady audytowania!!!!
- postepowanie etyczne
- rzetelna prezentacja
- należyta staranność zawodowa
- zapewnienie niezależności
- podejście oparte na dowodach
Postępowanie etyczne
- profesjonalizm
- zaufanie
- dyskrecja
Rzetelna prezentacja
- obowiązek przedstawiania spraw dokładnie i zgodnie z prawdą
- bezstronność i nieuleganie sugestiom
- jasne i rzeczowe opisanie w raporcie stwierdzonych niezgodności i spostrzeżeń
Należyta staranność zawodowa
- pracowitość i rozsądek w audytowaniu
- odp kompetencje
Zapewnienie niezależności
- zachowanie postawy bezstronności podczas całego auditu i obiektywności wniosków z auditu
- audytorzy są wolno od uprzedzeń i nie podlegają wpływom, które mogłyby oddziaływać na ich obiektywność
Trudności w zapewnieniu niezależności
- obecnie lub w przeszłości auditor był zatrudniony w audytowanym obszarze
- auditor ma ocenić wyniki działań korygujących, w ustaleniu których sam uczestniczył
- występuje osobista, wzajemna relacja pomiędzy auditorem a osobą pracującą w obszarze badanym
Podejście oparte na dowodach
- jest podstawą uzyskania wiarygodnych i odtwarzalnych wniosków z auditu
Auditorzy mogą dysponować wiarygodnymi i obiektywnymi dowodami:
- oparte na obserwacji, sprawdzone lub udokumentowane
- niezależne od emocji, uprzedzeń lub konfliktów interesów
Auditor- kwalifikacje
- auditor zgodnie z normą 19011, „to osoba mająca kompetencje do przeprowadzania auditu”
- kompetencje rozumiane sa jako „wykazane cechy…….
Kompetencje - wiedza i umiejętności auditora to pochodna jego wykształcenia, doświadczenia w pracy, szkoleń auditorkich oraz doświadczenie w audytowaniu
* twarde
- wykształcenie
- znajomośc branży
- znajomość języków
- udział w szkoleniu
- wiedza w zakresie systemów zarzadzania (wymagania norm odniesienia, zastosowanie dokumentów)
*miękkie
- łatwość nazwiązywania kontaktów interpersonalnych
- empatia i umiejętność motywowania zespołu
- asertywność i zdolność do podejmowania kontrowersyjnych decyzji
-opanowanie sztuki negocjacji
Cechy osobowości auditora
Według normy:
- etyczny(prawdomówny, szczery, uczciwy, sumienny, dyskretny)
- fachowy
- otwarty
- dyplomatyczny
- elastyczny
-wytrwały i cierpliwy
- zdecydowany
- niezależny
Oprócz tego: uprzejmy, postępowy, fachowy, praktyczny, punktualny, pracowity
Audit=komunikacja
- werbalna (rozmowa)
- parajęzykowa (intonacja głosu, chrząknięcie)
- niewerbalna (mowa ciała, gesty)
Werbalna słowa
Warunki dobrej komunikacji:
- sprzężenie zwrotne (odbiorca ma sposobność wypowiedzenia się na temat wiadomości nadawcy)
- aktywne słuchanie zamiast krzyżowych pytań i blokad komunikacyjnych
- unikanie formy bezosobowej
- unikanie zarzutów
Komunikacja parajęzykowa- ton głosu, modulacje, pokasływanie
Niewerbalne aspekty mowy:
- osoba przygnębiona - niższy i wolniejszy głos
- przestraszony - mowa szybka i niewyraźna, ton podwyższony ze słyszalnym oddechem
- mowa ciała
- gesty
- spojrzenia
- mimika
- układ ciała
ETAPY AUDITU
1. Inicjowanie auditu
2. przeprowadzenie przeglądu dokumentów
3. przygotowanie działań audytowanych
4. Przeprowadzenie działań audytowanych na miejscu
5. przygotowanie, zatwierdzenie i rozpowszechnienie raportu z auditu
6. zakończenie auditu
7. przeprowadzenie działań poauditowanych (nie każdy zalicza ten etap to etapów auditu)
Inicjowanie auditu:
- określenie celu auditu przez klienta
- wyznaczenie audytora wiodącego
- określenie zakresu i kryteriow
- ustalenie zespolu auditujacego
- ustalenie początkowego kontaktu z auditowanym
Cel auditu:
- okresla klient
- audytor wiodący w porozumieniu z klientem
Przykłady :
Audio pierwszej strony:
- określenie stopnia zgodności wdrozonego systemu zarzadzania z wymaganymi normami
- identyfikacja obszarow do doskonalenia
Audit drugiej strony:
- sprawdzenie czy produkt X jest produkowany zgodnie z wymaganiami umowy zasadami GHP i GMP
identyfikacja możliwych niezgodności przez ocene stosowanych procedur zapisow, dokumentacji systemowej
Audit trzeciej strony:
- stwierdzenie czy wymagania stosowane przez norme wobec systemu zostaly spełnione
- sprawdzenie zgodności postepowania z wymaganiami
Rola audytora wiodącego:
- odpowiada za wszystkie fazy auditu
- dobor członku zespolu auditu
- przygotowanie planu auditu
- godne reprezentowanie zespolu auditu
- przedstawienie raportu z auditu
Ustalanie zespolu audytujacego:
- audytor wiodący
- pozostali audytorzy
- przedstawiciel auditowanego
- obserwatorzy: ekspert techniczny, audytorzy szkolący się
Audytor odpowiada za:
- zbieranie i analizowanie dowodow z auditu niezbędnych do ustalenia wynikow auditu i wyciagniecie wnioskow dotyczących systemu
- przygotowanie dokumentacji pod kierunkiem audytora wiodącego
- udzial w opracowaniu raportu
Nawiązanie pierwszego kontaktu z auditowanym:
- uzgodnic termin auditu
- ustalic spospob kontaktowania się ze soba obu stron
- ustalic sposób dostępu do stosownych dokumentow
- określenie zasad bezpieczeństwa
- uzgodnienie uczestnictwa obserwatorow
Przegląd dokumentacji:
zdobycie odpowiednich info o auditowanym obszarze
Przygotowanie działań auditowanych:
-przygotowanie planu auditu
- przygotowanie zadan zespołowi auditujacemu
- przygotowanie dokumentow roboczych
Plan auditu:
Opis działań przeprowadzanych w miejscu przeprowadzania auditu oraz ustalen organizacyjnych związanych z auditem
Zaleca się aby plan auditu zawieral:
- cel auditu
- kryteria auditu i wszelkie dokumenty odniesienia
- zakres łącznie z identyfikacja jednostek
- daty i miejsca
- czas rozpoczęcia i zakończenia
- zakres odpowiedzialności
Jeżeli to konieczne audytor wiodący może rozdzielic zadania
Dokumenty robocze:
- listy pytan kontrolnych
- formularze do zgłoszenia spostrzeżeń dokonanych podczas auditu
- formularze do dokumentowania dowodow
Pytania audytora:
- pytania nie rozbudowane
- pytania na które można uzyskac odpowiedz tak lub nie
- pytania otwarte nie sugerujące odpowiedzi ( jak, po co , dlaczego)
- pytania rzeczowe
Przeprowadzenie działań auditowych na miejscu:
Rodzaje danych:
-właściwości fizyczne
- dokumenty i zapisy
- rozmowy z pracownikami
- występujące prawidłowości
- obserwacja
Przykłady działań audytora:
- ustala czy produkt jest wytwarzany zgodnie z odpowiednia procedura
- sprawdza czy pracownik ma stosowne uprawnienia do obsługi danego urzadzenia
- oglądając dane urzadzenie notuje typ, numer warunki w jakich jest uzywane i przechowywane i czy jest kalibrowane
- sprawdz czy pracownicy znaja swój zakres obowiązków i uprawnien czy maja wymagane kompetencje do wykonywania pracy i czy sa wyszkoleni
- przeglada dokumenty czy sa aktualne i zatwierdzone
Metody - dokładność danych:
- zapytaj rozmowce o to samo w inny sposób
- popros o przedstawienie dowodu na poprawność wykonywania zadan
- zadaj pytanie roznym osobom
- obserwuj sposób wykonywania zadania w praktyce
Opracowywanie ustalen i wnioskow z auditu:
Dowody z auditu powinny być oceniane względem kryteriow auditu w celu opracowania ustalen z auditu
Wnioski z auditu:
- zakres zgodności z kryteriami auditu
- ustalenia pozytywne i negatywne
- zalecenia związane np. z doskonaleniem certyfikacja działaniami
Niezgodność - nie spełnienie wyspecyfikowanego wymagania
Niezgodność jest to tylko to co możemy udowodnic i udokumentowac. Nie wolno wyciągać uogólniających wnioskow!!
Opracowanie ustalen i wnioskow z auditu:
- Jeśli dowod z auditu wskazuje na wystepowanie niezgodności to musimy ja udokumentowac
Opis niezgodności:
- dowod dla poparcia stwierdzenia niezgodności
- zapis wymagania które nie zostalo spełnione
- sformułowanie niezgodności
Pamiętać trzeba:
- jeśli nei ma dowodu z auditu to nie ma niezgodności
- niezgodność jest niespełnieniem wymagania jeżeli nie można znaleźć wymagania to nie ma niezgodności
- jeżeli nie ma dowodu z auditu lub konkretnego wymagania wtedy taka obserwacje kwalifikuje się jako spostrzeżenie
Niezgodności:
- warunki nie sprzyjające jakości (np.: niewlasciwa polityka lub cele, brak zainteresowania kierownictwa)
- pogwałcenie określonych wymagan:
* warunkow kontraktu oraz innych wymagan klienta
* przepisow prawnych i innych
* normy
* dokumentacji jakości
Spotkanie zamykające:
- podziękowanie
- lista uczestnikow
- przypomninie celu i zakresu
- system sprawozdawczości
- prezentacja niezgodności
-podsumowanie
- wyjaśnienia
- protokołowanie
Raporty :
- raport jest wlasnioscia klienta auditu powinien być wydany w uzgodnionym terminie
- podsumowuja
- opisuja niezgodności
- zawieraja propozycje
- zawieraja zobowiązanie do dzialania
zakończenie auditu:
Audio uwaza się za zakończony gdy raport z auditu zostanie przekazany klientowi.
Normalizacja rola i zadania norm:
Normalizacja- dzialnosc zmieniajaca do uzyskania w danych okolicznościach określonego stopnia uporządkowania
Normalizacja objęte są:
Symbole, pojecia, wielkości, wymiary i kształty itp.
Pojęcie normalizacji:
działalność majaca na celu uzyskanie optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie poprzez ustalenie postanowien przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania, dotyczących problemow istniejących lub możliwych do wystapienia ( PN-EN 45020: 2009)
Cel normalizacji:
Zastosowanie w produkcji przemysłowej jednolitych wzorcow np.: znormalizowanie….
Działalność normalizacyjna oparta jest na uznanych osiągnięciach nauki i techniki. Ma następujące znaczenie:
- zapobiega przypadkowości w dzialaniu
- tworzy reguly postepowania oraz kontroluje ich stosowanie w zyciu codziennym
- umozliwia uruchamianie produkcji seryjnej
- ulatwia wlasciwa wspolprace - kooperacje jednostek gospodarczych
Co to jest norma?
Jest to opis sprawdzonego stanu wiedzy technicznej w danej dziedzinie , opis aktualnego poziomu swiatowego ( regionalnego, krajowego)
Pojecie nomy:
Przyjęty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez uprawniona jednostke organizacyjna dokument ustalający do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do roznych rodzajow działalności lub ich wynikow i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonej dziedzinie.
Konsens- ogolne porozumienie charakteryzujące się brakiem zasadniczego sprzeciwu znaczącej czesci zainteresowanych w odniesieniu do istotnych zagadnien, osiągnięte w procesie rozpatrywania poglądów….
Cechy normy:
1. dobrowolność stosowania
2. powszechna dostępność
3. zapewnianie wszystkim zainteresowanym możliwości powszechnego uczestnictwa w procesie opracowywania normy
4. konsens osiągnięty w procesie opracowywania normy
5. gwarancja niesprzeczności z obowiązującymi przepisami
6. akceptacja przez uznana jednostke normalizacyjna
7. brak ingerencji ze strony organow władzy w tresc norm
8. tresc normy powinna być jednoznaczna i zrozumiala o określonym układzie edytorskim
Jednostka normalizacyjna:
Jednostka organizacyjna której podstawowym zadaniem statutowym jest opracowanie zatwierdzenie norm.
Poziomy normalizacji:
- normalizacja miedzynarodowa- uczestnicza w niej odpowiednie jednostki wszystkich krajow
- normalizacja regionalna ( w przypadku Polski to Europejska)
- normalizacja krajowa
Normalizacja miedzynarodowa:
IEC - miedzynarodowa komisja elektrotechniczna
ISO- Miedzynarodowa organizacja normalizacyjna
Najważniejsze dokumenty które wydaja organizacje ISO i IEC
-ISO( norma międzynarodowa ISO)
-IEC(Norma międzynarodowa IEC)
-TR( Raport techniczny)
-TA(porozumienie techniczne ISO)
-TP(profil techniczny ISO)
-TS( specyfikacja techniczna)
-COR(poprawka)
-GUIDE(przewodnik)
Normalizacja europejska:
CEN- Europejski komitet normalizacyjny
CENELEC- europejski komitet normalizacyjny elektrotechniki
ETUI- europejski instytut norm telekomunikacyjnych
Najważniejsze dokumenty:
EN(norma europejska)
TR(raport techniczny)
CWA( porozumienie warsztatowe)
TS( specyfikacje techniczne)
GUIDE( przewodnik)
Normalizacja krajowa:
PKN - krajowa jednostka organizacyjna w zakresie normalizacji
Oznaczenia norm:
PN-EN - oznacza ze ta norme opracowala jednostka europejska a dopiero potem wprowadzila ja Polska do zbioru norm krajowych..
Zasady wprowadzania norm międzynarodowych i europejskich do norm krajowych:
Przyjęcie normy ISO, IEC nie naklada na organizacje członkowskie zadnych obowiązków w zakresie jej wprowadzania do dokumentow krajowych lub stosowania normy
Zasady numerowania norm PN
-sposób numeracji zalezy od tego czy dana norma wprowadza norme europejska lub miedzynarodowa czy tez jest tzw. normą własną
- numer norm wlasnych zawiera oznaczenia PN
-pięciocyfrowy numer ( 12345 gdzie 1 i 2 stanowią grupę wyrobów natomiast 3, 4 i 5 podają informację o towarze)
Dziedziny normalizacji:
A- przemysł żywnosciowy
B- budownictwo
C - przemysl chemiczny itd.
Typy norm:
- podstawowe ( szeroki zakres zagadnien, ogolne postanowienia dotyczące jednej dziedziny)
- terminologiczna ( określa definicje terminow oraz objaśnienia)
- norma badan ( określa metody badań ich kolejność oraz metodyke pobierania probek)
- norma procesu ( normy odnoszące się do procesu, wymagania jakie musza być spełnione w celu zapewnienia funkcjonowania procesu)
- norma wyrobu ( okresla wymagania które powinien spełniać wyrob lub grupa wyrobow w celu zapewnienia ich funkcjonalności)
- norma interfejsu ( dot. Kompatybilności wyrobow lub systemow w miejscach ich wzajemnego laczenia
- norma danych ( zawiera wykaz właściwości w celu dokładnego określenia wyrobu)
przepis- dokument ustalający obowiązujące reguly prawne przyjęty przez organ władzy.
Przepis techniczny
Przepis ustalający wymagania techniczne:
- bezpośrednio
- przez przytoczenie tresci normy, specyfikacji technicznej lub kodeksu postepowania
- albo przez powolanie się na nie
Formalne źródła prawa polskiego:
-ustawy
-konstytucje
- rozporządzenia
Powoływanie się na normy w przepisach:
Powoływanie się w sposób wyłączny z którego wynika ze jedynym sposobem spełnienia wymagan przepisu jest zgodność z normami na które się powolano
Formalne źródła prawa wspólnotowego
- rozporządzenia - akty najwyższej rangi obowiązują bezpośrednio wszystkie panstwa członkowskie nie wymagaja transpozycji
- dyrektywy - obowiązują co do celu wymagaja przeniesienia do prawa krajowego pozostawiając wybor formy i metody wdrozenia władzom tych panstw
- decyzje- obowiązują panstwa członkowskie do których sa adresowane
- zalecenia - nie sa obligatoryjne z wyjątkiem przypadkow gdy stanowia interpretacje dyrektyw.
Dyrektywy nowego podejścia-odpowiedzialność za wprowadzony wyrób
Swobodny przepływ towarów - jest podstawowym celem wspólnego rynku. Mechanizmy słóżące osiągnięciu tego celu opierają się na zapobieganiu nowym barierom w handlu, wzajemnym uznaniu oraz harmonizacji technicznej.
Zasada wzajemnego uznawania towarów - wyrób legalnie wprowadzony do obrotu w jednym państwie członkowski powinien móc zostać wprowadzony do obrotu w każdym innym państwie członkowskim. Państwo członkowskie na którego rynke przeznaczony jest wyrób może odmówić wprowadzenia do obrotu tego wyrobu w jego obecnej formie, jedynie jeśli może wykazać, że jest to konieczne dla jego ochorny np. w związku z zagrożeniem bezpieczeństwa publicznego, zdrowia lub środowiska. W takim przypadku państwo członkowskie na którego rynek przeznaczony jest wyrób, musi również wykazać, że jego działanie jest w jak najmniejszym stopniu ograniczającym handel.
Dyrektywa UE:
obowiązujące regulacje działań
skoordynowane, zatwierdzone w formie pisemnej i opublikowane przez parlament europejski i radę
obowiązujące dla krajów członkowskich
Dyrektywa UE w prawie krajowym:
wymagają transpozycji do prawa krajowego pozostawiając wybór formy i metody wdrażania władzom państwa
mogą być wdrożone do prawa krajowego na 3 poziomach: 1.parlament-ustawy, 2.rada ministrów-rozporządzenie, 3.minister-rozporządzenie
Dyrektywa starego podejścia
Dyrektywy te obeujmują konkretne wyroby, a odnoszące się do nich wymagania jak i sposób przeprowadzenia badań określają w sposób szczegółowy
mają one charakter nakazowy
zaletą ich jest łatwość identyfikacji wyrobu oraz dokonania oceny zgodności, ponieważ podają w sposób szczegółowy wymagania co bardzo ułatwia kontrolę zgodności, wystarcz bowiem proste porównanie parametrów danego wyrobu z wartościami podanymi w tych dyrektywach
wadą był natomiast powolny przebieg nowelizacji tych dyrektyw co powodowało że stały się one hamulcem postępu technicznego utrudniając prace badawcz-rozwojowe
do czasu zmiany dyrektywy w niektóryc przypadkach nie można było nowych wyrobów wprowadzać do obrotu
Nowe podejście - uchwała rady z maja 1985 w sprawie nowego podejścia do technicznej harmonizacji i norm (85/C/136/01)
Podstawowe zasady nowego podejścia:
1.Harmonizacja prawna została ograniczona do przyjęcia podstawowych wymagań bezpieczeństwa które musi spełniać wyrób. Wyroby wprowadzone na rynek muszą być zgodne z zasadniczymi wymaganiami, a dzięki temu mogą kożystać ze swobodnego przepływu na obszarze całej UE
2.Podstawowe wymagania są zawarte w dyrektywach i odnoszą się głównie do zagwarantowania bezpieczeństwa osób, mienia i środowiska podczas używania produktów.
3.specyfikacje techniczne dotyczące określonych grup wyrobów są określone w normach sharmonizowanych. Zadanie wybracowani tych norm powieża się kompetentnym organizacjom działającym w dziedzinie normalizacji.
4.specyfikacje techniczne nie są obowiązkowe i zachowują status norm dobrowolnych.
5.władze krajowe są zobowiązane do uznania, że wyroby wprowadzone zgodnie ze zharmonizowanymi normami, informacje na temat których są publikowane w dzienniku urzędowym wspólnot europejskich i które są przetransportowane do norm krajowych, są uważane za zgodne z podstawowymi wymaganiami ustanowionymi w dyrektywach
STARE PODEJŚCIE:
1.Dyrektywa zawiera specyfikacje techniczne
2.Opracowanie dyrektywy jest czasochłonne
NOWE PODEJŚCIE:
1.Dyrektywa zawiera tylko wymagania zasadnicze
2.Powołanie na normy/domniemanie zgodności z wymaganiami zasadniczymi
Dyrektywy nowego podejścia -jest to akt prawny UE zawierający podstawowe wymagania, które muszą spełniać wyroby dopuszczane na rynki UE oraz określający zasady i tryb potwierdzania i oznaczania zgodności z tymi wymaganiami
Dyrektywy nowego podejścia-ZAKRES
-odnoszą się do wyrobów, które mają być wprowadzone na rynek unijny po raz pierwszy
-odnoszą się do grup wyrobów i określają tzw zasadnicze wymagania w sposób ogólny
-producent jest odpowiedzialny za sprawdzenie, czy jego wyrób jest objęty jedną czy wieloma dyrektywami
Dyrektywy nowego podejścia - Zakres: *określają wymagania związane z bezpieczeństwem użytkowania wyrobów, czyli z eliminacją zagrożeń dla życia i zdrowia ludzi i zwierząt, mienia i środowiska. *niektóre z nich uwzględniają inne aspekty, jak np. oszczędność energii, dokładność metrologiczną wskazań instrumentów pomiarowych, bezpieczeństwo transportu niektórych urządzeń. Zasadnicze wymagania dyrektyw nowego podejścia: *ustanawiają elementy niezbędne dla ochrony interesu publicznego. *definiują rezultaty (cele) jakie należy osiągnąć lub ryzyko, jakie należy wyeliminować, ale nie wskazują rozwiązań technicznych. Pozostawiają użytkownikowi swobodę w wyborze sposobów osiągnięcia wskazanych celów. * są obowiązkowe; tylko wyroby, które je spełniają mogą być wprowadzone do obrotu i oddane do użytku. Istota dyrektyw nowego podejścia opiera się na: 1. Przedmiotem harmonizacji są wyłącznie przepisy związane z bezpieczeństwem, zdrowiem i ochroną środowiska oraz interesu publicznego. 2. Dyrektywy zawierają tylko zasadnicze wymagania, szczegóły techniczne zawarte są zharmonizowanych normach europejskich EN, których stosowanie jest dobrowolne. Wyroby wytworzone zgodnie z normami uważa się za spełniające zasadnicze wymagania dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa właściwej dyrektywy. 3. Wyrób, który spełnia wymagania dyrektywy ma prawo być wprowadzony na rynek dowolnego państwa członkowskiego UE. Harmonizacja przepisów i norm:
Dyrektywy nowego podejścia: *obowiązują państwa członkowskie UE (w tym Polskę) oraz na mocy porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym również Norwegię, Islandię i księstwo Lichtenstein. * do chwili obecnej przyjęto ponad 20 dyrektyw Nowego Podejścia określających wymagania w odniesieniu do dużych grup wyrobów, w tym maszyn, zabawek, wyrobów medycznych, elektrycznych i elektronicznych, materiałach budowlanych itp. Dyrektywy Nowego Podejścia/ Normy Zharmonizowane- przykłady: * Z dyrektywą 88/378/EWG związane są normy EN 71-1, EN 71-2, EN 71-3, EN 71-4 * Z dyrektywą 89/686/EWG- normy EN 133, EN 134, EN 135, EN 136, E 140, EN 141, EN142, EN 148.
System oceny zgodności. Ocena zgodności - oznacza proces wykazujący, czy zostały spełnione określone wymagania odnoszące się do wyrobu. *proces sprawdzenia cech wyrobu przez stronę trzecią lub pierwszą i porównania ich z obowiązującymi wymaganiami. Ocena zgodności: wystawienie deklaracji zgodności dla wyrobów ujętych w dyrektywach, *spełnienie wymagań przepisów krajowych (dla obszaru niezharmonizowanego). Możliwości wprowadzenia wyrobów do obrotu: *deklaracja zgodności- oświadczenie producenta stwierdzające, że wyrób jest zgodny z wymaganiami właściwej dyrektywy, *certyfikat zgodności- działanie trzeciej strony wykazujące, że należycie zidentyfikowano wyrób zgodnie z określonymi wymaganiami. Ocena zgodności. Stare podejście: *dyrektywa jest bardzo techniczna i szczegółowa, * jej opracowanie jest czasochłonne. Nowe podejście: *dyrektywa zawiera tylko zasadnicze wymagania, *odniesienie do norm, *domniemanie zgodności. Globalne ujęcie oceny zgodności: Uchwała Rady z 12 grudnia 1989 r dotycząca globalnego ujęcia oceny zgodności (90/C/10) Obszar regulowany dyrektywami nowego podejścia: *moduły oceny zgodności jako zapewnienie spójnego podejścia do oceny zgodności, *oznaczenie ,,CE” wyrobów spełniających podstawowe wymagania dyrektyw mających do nich zastosowanie.
STARE PODEJŚCIE:
1.Dyrektywa zawiera specyfikacje techniczne
2.Opracowanie dyrektywy jest czasochłonne
NOWE PODEJŚCIE:
1.Dyrektywa zawiera tylko wymagania zasadnicze
2.Powołanie na normy/domniemanie zgodności z wymaganiami zasadniczymi
GLOBALNE PODEJŚCIE
1. procedury oceny zgodności
2. zaufanie poprzez kompetencje, przejrzystość
Zasady oznakowania CE
Zgodnie z zasadami unijnymi producent, lub jego upoważniony przedstawiciel jest odpowiedzialny za przeprowadzenie procedur oceny zgodności mających zastosowanie do danego wyrobu i umieszczenie oznakowania CE, jeśli takie jest przewidywane dyrektywą/ dyrektywami.
Ocenza zgodności:
Obowiązkowa certyfikacja wyrobów na zastrzeżony przez PCBC znak bezpieczeństwa „B” dopuszczający wyrób do obrotu towarowego
Z chwilą wejścia Polski do UE uzyskanie znaku „B” przestało być obligatoryjnbe, zastąpiono go znakiem „CE”
Oznacza zgodność wyrobu lub usługi z odpowiednim,i przepisami zawierającymi wymagania dotyczące tego wyrobu lub usługi
Oznakowanie CE
Wyroby które spełniają wymagania dyrektyw nowego podejścia winne być znakowane CE
Oznakowanie CE producent może umieścić na wyrobie jeżeli:
Dokonał oceny zgodności, stosując system wskazany we właściwej zharmizowanej specyfikacji technicznej
Wydał, na swoją wyłączną odpowiedzialność, deklaracją zgodności ze zharmonizowaną specyfikacją techniczną
Wymagania
Oznakowanie CE składa się wyłącznie z liter CE. Jeżeli jednostka notyfikowana uczestniczy w ocenie zgodności fazy produkcji wyrobu, obok CE znajduje się numer identyfikacyjny jednostki
W przypadku gdy wyrób objęty jest zakresem kilku dyrektyw i w ocenie zgodności bierze udział kilka jednostek notryfikacyjnych - wtedy obok znaku CE umieszcza się numery identyfikacyjne wszystkich tych jednostek
Oznakowanie CE musi być umieszczone na wyrobie lub jego tabliczce znamionowej w sposób widoczny
Niedopuszczalne jest umieszczanie oznakowania CE
Na wyrobach nie objętych Dyrektywami Nowego Podejścia,
Jak również objętych niektórymi z nich ale nie przewidującymi oznakowania CE,
Bez przeprowadzania stosowanych procedur oceny zgodności z pozytywnym rezultatem.
Karze podlega:
umieszczenie znaku CE na produkcie, który nie spełnia zasadniczych wymagań,
umieszczenie na produkcie znaku podobnego do CE, w celu wprowadzenia konsumenta w błąd,
wprowadzenie do obrotu wyrobu bez znaku CE, jeżeli wyrób powinien być poddany ocenie zgodności i oznakowany CE,
umieszczenie oznakowania CE na wyrobie, który nie podlega takiemu oznakowaniu lub wprowadzenie takiego wyrobu do obrotu.
Wzór oznakowania CE:
oznacza zgodność wyrobu z podstawowymi wymaganiami dyrektyw,
nie oznacza przyjętej procedury oceny,
jest umieszczany na wyrobie przez wytwórcę,
może mu towarzyszyć kod identyfikujący jednostkę notyfikowaną jeśli ta uczestniczyła w procedurze oceny zgodności,
daje wyrobom zezwolenie na wolny obrót na rynku UE,
Nie jest znakiem jakości,
Nie jest znakiem bezpieczeństwa,
Nie jest znakiem zgodności z normą lub normami,
Nie jest znakiem pochodzenia wyrobu z UE.
Globalne Podejście -w ramach Globalnego Podejścia wyodrębniono 8 podstawowych modułów, na których mogą być oparte procedury oceny zgodności zastosowane w poszczególnych dyrektywach, ustalono kryteria doboru tych modułów oraz zasady zastosowania oznakowania CE.
Podstawowe moduły/procedury oceny zgodności:
Moduł A -wewnętrzna kontrola produkcji -obejmuje wewnętrzną kontrole projektu i produkcji. Moduł ten nie wymaga obowiązkowego udziału jednostki notyfikowanej;
Moduł B -kontrola typu -obejmuje fazę projektowania, po module B musi nastąpić przewidujący przeprowadzenie oceny w fazie produkcji. Certyfikat badania typu jest wydawany przez notyfikowaną jednostkę;
Moduł C -zgodność z typem -obejmuje fazę produkcji i następuje po module B. Zapewnia zgodność z typem posiadającym certyfikat kontroli typu wydany zgodnie z modułem B. Moduł C nie wymaga obowiązkowego udziału jednostki notyfikowanej;
Moduł D -zapewnienie jakości produkcji -obejmuje fazę produkcji i następuje po module B. Przewiduje interwencję notyfikowanej jednostki odpowiedzialnej za zatwierdzanie i kontrolę systemu jakości wprowadzonego przez producenta;
Moduł E -zapewnia jakość wyrobu -obejmuje fazę produkcji i następuje po module B. Przewiduje interwencję notyfikowanej jednostki odpowiedzialnej za zatwierdzanie i kontrolę systemu jakości wprowadzonego przez producenta;
Moduł F -weryfikacja wyrobu -obejmuje fazę produkcji i następuje po module B. Notyfikowana jednostka sprawdza zgodność z typem posiadającym certyfikat badania typu wydany zgodnie z modułem B i wydaje świadectwo zgodności;
Moduł G -weryfikacja jednostkowa -obejmuje fazę projektowania i produkcji. Każdy pojedynczy wyrób jest badany przez notyfikowaną jednostkę, weryfikacja jednostkowa projektu i produkcji każdego wyrobu kontrolowanego przez notyfikowaną jednostkę, która wydaje certyfikat zgodności;
Moduł H -pełne zapewnienie jakości -wywodzi się z normy zapewnienia jakości EN ISO 9001 i przewiduje interwencję notyfikowanej jednostki odpowiedzialnej za zatwierdzenie i kontrolę systemu jakości wprowadzonego przez producenta.
Deklaracja zgodności -za rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dn.10.04.2003r.w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn i elementów bezpieczeństwa (Dz.U.Nr.91,poz.858)
Deklaracja WE powinna zawierać:
nazwę i adres producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela;
opis maszyny -nazwę firmową, typ, numer fabryczny -jeżeli maszyna ma taki numer;
wyszczególnienie aktów prawnych, których wymagania spełnia maszyna;
jeżeli ma to zastosowanie:
a). nazwę i adres jednostki notyfikowanej oraz numer certyfikatu badania typu WE, wydanego przez tę jednostkę,
b). wyszczególnienie zastosowanych norm zharmonizowanych,
c). informację o zastosowanych krajowych normach i specyfikacjach technicznych innych niż normy zharmonizowane.
Imię i nazwisko osoby upoważnionej do składania podpisu w imieniu producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela.
Jednostki notyfikowane:
czyli strona trzecia w procesie oceny zgodności,
w przypadku niektórych modułów procesu oceny zgodności, wymagany jest udział trzeciej strony, zwanej Jednostką Notyfikowaną,
Jednostka Notyfikowana to instytucja, niezależna zarówno od producenta jak i konsumenta, działająca w sposób obiektywny, spełniająca określone w dyrektywach wymagania,
aby instytucja mogła funkcjonować jako Jednostka Notyfikowana, musi przejść pomyślnie weryfikację POLSKIEGO CENTRUM AKREDYTACJI (PCA), czego następstwem jest otrzymanie akredytacji potwierdzającej kompetencje techniczne instytucji. Kolejnym wymogiem jest uzyskanie autoryzacji właściwego ministra (czym potwierdza się spełnienie wymagań ustawy o systemie oceny zgodności i stosowanych aktów wykonawczych),
po otrzymaniu notyfikacji Komisja Europejska umieszcza nową Jednostkę Notyfikowaną w wykazie jednostek notyfikowanych do poszczególnych dyrektyw,
Wykazy JN publikowane są w drodze obwieszczeń ministra właściwego ds.gospodarki, które publikowane są w Monitorze Polskim (MP).
NORMY DOTYCZĄCE OGÓLNYCH KRYTERIÓW ODNOSZĄCYCH SIĘ DO AKREDYTACJI, BADAŃ I CERTYFIKACJI:
Normy ISO 45000, ISO 17000
Certyfikacja:
Potwierdzenie zgodności z wymaganiami.
Zgodność produktu i usługi może być zgodnością z normami lub zasadniczymi wymaganiami określonej dyrektywy, która prowadzi do oznakowania CE
Akredytacja:
Zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC 17000:2006 akredytacja jest to astestacja przez stronę trzecią, dotyczącą jednostki oceniającej zgodność, służącą formalnemu wykazaniu jej kompetencji do wykonywania określonych zadań w zakresie oceny zgodności.
Jest formalnym uznawaniem przez upoważnioną instytucję kompetencji danego organu lub osoby do realizacji określonych zadań.
Różnica pomiędzy certyfikacją a akredytacją:
Certyfikacja - potwierdzenie zgodności z wymaganiami
Akredytacja - potwierdzenie kompetencji
Szczebel międzynarodowy :
IAF ( Międzynarodowe Forum ds. akredytacji -International Accreditation Forum)
ILAC ( Międzynarodowa Współpraca dotycząca Akredytacji Labolatoriów - International labolatoryAccreditationCooperation)
Szczebel europejski:
Europejskie jednostki akredytujące zrzeszają się w EA ( Europejska Współpraca na rzecz Akredytacji European Co-operation for Accreditation)
Szczebel krajowy:
* PCA prowadzi obecnie procesy akredytacji i sprawuje nadzór nad następującymi jednostkami oceniającymi zgodność:
Laboratoria badawcze
Laboratoria wzorcujące
Jednostki certyfikujące wyroby
Jednostki certyfikujące systemy zarządzania
Jednostki certyfikujące osoby
Jednostki inspekcyjne
Normy serii 45000 i 17000:
Zasady akredytacji ujęte są w międzynarodowych normach i wytycznych, w których określone są wymagania, zarówno dla jednostek akredytujących, jak i dla podlegających akredytacji jednostek oceniających zgodność.
Ocena zgodności:
PN-EN ISO/IEC 17000:2007
Ocena zgodności. Terminologia i zasady ogólne.
PN-EN 45003 teraz PN-EN ISO/IEC 17011:2005
Ocena zgodności. Ogólne wymagania dotyczące jednostek akredytujących jednostki oceniające zgodność.
Polskie centrum Akredytacji.
Ocena zgodności- jednostki certyfikujące:
Jednostki certyfikujące wyroby
Jednostki certyfikujące system zarzadzania
Jednostki certyfikujące prsonel
SZCZEGÓLNE ZASADY UDZIELANIA I UTRZYMYWANIA AKREDYTACJI JEDNOSTEK CERTYFIKUJĄCYCH
PN-EN 45011:2000 Ogólne kryteria dotyczące jednostek certyfikujących wyroby
Jednostek certyfikujących podmioty działające w zakresie rolnictwa ekologicznego
Jednostek certyfikujących podmioty świadczące usługi w zakresie ochrony przeciwpożarowej
Jednostek certyfikujących produkty tradycyjne i regionalne
PN-EN 45012:2000 teraz PN-EN ISO/IEC 17021:2007 Ogólne kryteria dotyczące jednostek prowadzących audytowanie i certyfikację systemów zarządzania
PN-EN 45013 teraz PN-EN ISO/IEC 17024:2003 Ogólne kryteria dotyczące jednostek certyfikujących personel
Ocena zgodności - Labolatoria
Laboratoria badawcze
Labolatoria wzorcujące
SZCZEGÓLNE ZASADY UDZIELANIA I UTRZYMYWANIA LABOLATORIÓW
- PN-EN 45001 teraz PN-EN ISO/IEC 17025:2005 Ogólne kryteria dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących
Ogólne wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących skierowana jest do tych laboratoriów, które chcą potwierdzić swoje kompetencje w zakresie realizowanych przez nie badań
W normie określone są zarówno wymagania odnośnie pr\awidłowego opracowania oraz wdrożenia systemu, a także warunki, które powinny zostać spełnione aby uznane zostały kompetencje laboratorium w zakresie wykonywanych badań
Ocena zgodności - Jednostki inspekcyjne
Inspekcje sanitarne
Inspekcje weterynaryjne
Inspekcje dozorowe
Inspekcje ilości i jakości towarów
PN-EN ISO/IEC 17020:2006 / Ap 1:2007 Ogólne kryteria działania róznych rodzajów jednostek inspekcyjnych
Inne normy serii ISO 17000
PN-ISO/IEC 17030:2005 Ocena zgodności. Wymagania ogólne dotyczące zgodności strony trzeciej
PN-EN ISO/IEC 1705-1:2005 Ocena zgodności. Deklaracja zgodności składana przez dostawcę. Część 1. Wymagania ogólne.
PN-EN ISO/IEC 1705-2:2005 Ocena zgodności. Deklaracja zgodności składana przez dostawcę. Część 1. Dokumentacja wspomagająca.