Wykład 7
Metody oceny indukcji mutacji genowych:
Analiza rewersji mutacji genowych u bakterii
In vitro indukcja mutacji genowych w komórkach ssaków
In vivo „spot test” u myszy(test zmian barwy namaszczenia/plam na sierści)
Metody oceny indukcji aberracji chromosomowych:
In vitro test na aberracje chromosomowe
Test mikrojąderkowy
Test na aberracje chromosomowe w szpiku kostnym
Badanie translokacji dziedzicznych
Test u gryzoni dominujący letalny
Testy indukcji mutacji genowych(analiza rewersji mutacji genowych)
Test na mutacje odwrotne u Salmonella lub E.coli
In vitro komórki ssaków(geny reporterowe HPRT, TK)
Badanie mutacji w ograniczonej liczbie genów - identyfikacja poprzez odpowiednią selekcję w całym genomie
Test Amesa
Test Salmonella Ames 1973r
Do skriningowego wykrywania aktywności genotoksycznej
Szczepy Salmonella thypimurium lub Escherichia coli z mutacjami punktowymi w syntezie aa (histydyny) - rewersja-> przywrócenie zdolności syntezy aa
Ekspozycja na czynnik - mutacje powrotne umożliwiają syntezę histydyny - zdolność wzrostu na podłożu minimalnym - test rewersji mutacji
Dodatkowe cechy szczepów bakteryjnych:
Większa przepuszczalność ściany komórkowej
Mniejsza zdolność naprawy DNA
Zwiększenie mutagenezy zależnej od procesów błędnej naprawy
Dodatkowo oporność na antybiotyki
Test:
Tani,
Szybki,
Prosty do wykonania
Brak właściwej aktywacji metabolicznej + frakcja mikrosomalna S9.
Praktycznie aplikacje bakteryjnych testów genotoksycznych:
Testowanie właściwości genotoksycznych nowych związków
Skrining zanieczyszczeń genotoksycznych produktów przemysłowych
Produkty genotoksyczne w żywności
Monitorowanie środowiska(powietrze, woda, gleba)
Poszukiwanie niegenotoksycznych lub mniej genotoksycznych analogów znanych substancji chemicznych
Analiza działania synergistycznego pomiędzy (nie)genotoksycznymi związkami
Badania procesów komórkowych i molekularnych odpowiedzialnych za mutagenezę
Indukcja mutacji genowych in vitro w komórkach ssaków
Genom ssaków 32 000 genów, ale do analizy mutacji nadaje się niewiele, ponieważ muszą to być geny reporterowe
Mutanty muszą mieć ściśle określony łatwo rozpoznawalny fenotyp:
Np. czerwone oczy u Drosophila melanogaster
Oporność na związki toksyczne
Fenotyp musi być dominujący(lub heterozygota dla danej mutacji)
Frekwencja mutacji spontanicznych dla większości genów w komórce wynosi 1x 106-107
Geny „non essential”(niekonieczne)
HPRT fosforybozylotransferaza hipoksantynow- guaninowa
TK kinaza tymidynowa
APRT transferaza adenino…
Procedura testu:
Gen HPRT
W chromosomie X, 9 eksonów zawierających 44kb (34kb u gryzoni)
Analiza w liniach komórkowych oraz in vivo u limfocytów
Normalny szlak:
Guanina + PPi HPRT GMP DNA
Hipoksantyna IMP RNA
Test:
6-guanina 6-tioGMP komórka umiera
Mutacja/nieaktywny enzym komórka przeżywa
HPRT (-/-) - mutacja - klinicznie powoduje Lesch-Nyhan syndrome, który objawia się zaburzeniami umysłowymi, porażeniem mózgu, destrukcyjnymi zachowaniami
Sekwencjonowanie genomu:
Linia dzika - dominujące mutacje: tranzycje, transwersje
Mutant - dominująca mutacja: delecja
Inny rodzaj testu wykrywania genotoksyczności w komórkach ssaków In vitro - z wykorzystaniem MLA(Mouse lymphoma assay)
Kinaza tymidynowa ekspozycja na dany czynnik t manifestacja zmiany
Typ dziki
Kolekcjonowanie komórek
Wysiew i hodowla komórkowa
Medium normalne Medium z czynnikiem selekcyjnym
(analog tymidyny) można wyodrębnić mutanty. Kolonie wolno rosnące - delecja
Wykrywanie mutagennych właściwości związków chemicznych(można oszacować mutagenność, czego nie ma na przykład w teście przeżywalności)
„Spot test”
Test wykonywany u ciężarnych myszy
Umożliwia detekcję mutacji somatycznych u mysich płodów eksponowanych na działanie danej substancji
Stosuje się pojedynczą iniekcję w 4-8 dniu ciąży
W 4 tygodniu po porodzie ocenia się zmianę zabarwienia sierści
Komórki docelowe: melanoblasty i geny odpowiedzialne za pigmentację sierści
Płody - heterozygoty, wiele genów warunkuje kolor sierści
Mutacja lub utrata allelu w melanoblaście - ekspresja fenotypu recesywnego
Ilość łat/plam w odniesieniu do kontroli - mutagenność związku
Pojedyncze iniekcje w 8-10 dniu ciąży
Analiza zmian ubarwienia - 4 tydz. po porodzie
Testowanie nowych czynników genotoksycznych
Testy bakteryjne(np. Amesa)
+
Testy In vitro(np. MLA, test mikrojąderkowy)
+
Test In vivo
+
Właściwości mutagenne
Długoterminowe badania kancerogenności
Zwierzęta pod obserwacją przez większość ich życia
Wykorzystuje się głównie gryzonie(myszy, szczury, chomiki)
Endogeniczne linie nie powinny być używane
Zwierzęta obydwu płcy
50 zwierząt dla każdej grupy
Wykorzystanie gryzoni wiąże się z:
Niską liczbą nowotworów spontanicznych
Dobrze poznaną fizjologią i patologią
Swoistą wrażliwością gatunkową - zalecane 2 gatunki zwierząt:
Chomiki - nowotwory pęcherza, piersi, układu oddechowego
Myszy - nowotwory wątroby
Szczury - …
Zasada zastosowania:
Jak najwięcej informacji przy jak najmniejszej liczbie testów
Jak najmniej zwierząt
Przy dostępności niemutagennego związku - nie prowadzi się badań
Związek mutagenny może być stosowany jeżeli jego działanie daje więcej korzyści niż zagrożeń
Analiza adduktów DNA
Pozwala poznać mechanizm działania czynników genotoksycznych:
Jakie addukty?
Które addukty są odpowiedzialne za efekty biologiczne?
Czy są substratem naprawy DNA?
Czy powstają „secondary lesion”?
Stabilne addukty DNA są bardziej przydatne dla celów biomonitoringu
Poziom adduktów DNA jest dużo mniejszy niż w warunkach laboratoryjnych
Biomonitoring (…)
Metody analizy uszkodzeń DNA
Pojedyncze i podwójne pęknięcia DNA:
Histon γH2AX
Elektroforeza pulsacyjna
Zasada: zmiana kierunku pola elektrycznego(o 90 lub 180⁰) zmusza DNA do migracji w żelu agarozowym(duże molekuły migrują wolniej) oddziela fragmenty o różnej długości
Hodowla kom. czynnik stresowy liczenie kom. 106kom/100µl agarozy PFGE
Metoda kometowa
Zasada: Elektroforetyczny rozdział DNA w żelu agarozowym, możliwość oszacowania fragmentacji w pojedynczej komórce.
Ale fragmentacja DNA ≠ uszkodzenie DNA
Hodowla kom. Czynnik stresowy zawieszenie szkiełko mikroskopowe/ w agarozie liza elektroforeza warunki alkaliczne warunki neutralne pojedyncze pęknięcia podwójne pęknięcia
Po elektroforezie - analiza na szkiełku( mierzy się długość głowy i ogona - kształt komety)
Długość ogona - ocena fragmentacji
pH- bardzo ważne! (pojedyncze pęknięcia zawsze w środowisku alkalicznym, a podwójne pęknięcia w neutralnym)
Pomiar komórek uszkodzonych - wykorzystanie enzymów, które rozpoznają i naprawiają uszkodzenia
Inny wariant:
Myszy poddane hodowla komórkowa liza elektroforeza analiza
Czynnikowi stresowemu z tkanek myszy (alkaliczna/neutralna)
Zastosowanie:
Badanie genotoksyczności czynników
Analiza systemów naprawy DNA
Analiza chorób z uszkodzonymi systemami naprawy DNA
Diagnoza prenatalna
Terapia nowotworowa
Elucja alkaliczna DNA przez filtry
Medium ze ekspozycja na Elucja przez filtry
Znakowaną tymidyną na czynnik węglowe; pH=12
Obecność naprawy DNA- dany czynnik wprowadza mutacje
HPLC
Detektory:
Elektrochemiczne(uszkodzenia oksydacyjne, alkilowe pochodne)
Fluorescencyjne(pochodne aflatoksyny B)
Spektroskopia masowa - wszystkie uszkodzenia!
Metody wykorzystujące przeciwciała
Metoda kometowa
γH2AX
ELISA
Niezaplanowana synteza DNA
H3 tymidyna po traktowaniu utrwalanie preparaty mikroskopowe pomiar emisji
Czynnikiem
Podczas naprawy wbudowana radioaktywna tymidyna(ocena poziomu syntezy DNA)
Odmiana - Replikacyjna naprawa DNA
Przed-znakowanie C14 lub P32(znakowanie jednej nici)
Ekspozycja na dany czynnik
Inkubacja w medium z innymi znakowanymi pierwiastkami np. 5-bromodeoksyurydyną(radioaktywność nowo syntetyzowanej nici)
Kolekcjonowanie
Lizowanie
Trawienie proteazami
Pomiar aktywności