MIĘDZYMARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE
WYKŁAD 1 (23.09.2007r.)
Międzynarodowe stosunki gospodarcze - nauka o sposobach i narzędziach, przy pomocy, których społeczeństwa decydują o alokacji dóbr w ujęciu międzynarodowym w celu zaspokojenia potrzeb; nauka społeczna badająca zachowania ludzi w sytuacjach ekonomicznych.
Płaszczyzny współpracy, sposoby alokacji w międzynarodowych stosunkach gospodarczych:
Międzynarodowy przepływ towarów
eksport
import
handel tranzytowy
Międzynarodowy przepływ usług (pierwszoplanowy czynniki determinujący wymianę)
Międzynarodowy przepływ czynników produkcji
kapitał (właściciel kapitału musi być ten sam, do celów gospodarczych)
siła robocza
ziemia
Międzynarodowy przepływ pieniężny (dokonywanie płatności za towary i usługi, zmienia się właściciel kapitału)
Klasyczne formy handlu zagranicznego
Eksport - wywóz za granicę towarów pochodzenia krajowego lub w znacznym stopniu przetworzonych w kraju w celu ich sprzedaży oraz świadczenie usług cudzoziemcom; za eksport możemy uznać tylko sprzedaż za granicę
Eksport bezpośredni:
głównym przedmiotem transakcji są dobra inwestycyjne
bezpośredni kontakt z klientem
dobra znajomość rynku przez producenta
konieczność własnej akwizycji i dbałości o rynek
własny dział eksportu
dłuższa droga zbytu
własny magazyn wysyłkowy
własny serwis i magazyn części zamiennych
długoterminowe kredyty
wzrost zaangażowania kapitału
wysokie ryzyko kredytowe
niezalecana dla małych przedsiębiorstw
Eksport pośredni
sprzedaż towarów przez producenta w kraju
producent nie zawiera transakcji zagranicznych
dystrybucja poprzez przedsiębiorstwo handlu zagranicznego
znajomość poprzez pośrednictwo specyficznych dla poszczególnych krajów sieci sprzedaży
doświadczenie rynkowe pośredników, specjalizacja
ryzyko błędnych informacji o popycie na towary producenta
wymóg przekazania prawa wyłącznej sprzedaży
preferowane przez średnie przedsiębiorstwa
producent unika tworzenia własnej sieci zbytu za granicą
preferowany w przypadku niewielkich lub nieregularnych dostaw towarów oraz przy sprzedaży produktów seryjnych
nie wymaga angażowania kapitału przez producenta na cele składowania i dystrybucji
może zaistnieć sytuacja anonimowości producenta, wtedy pośrednik nadaje markę
preferowana powinna być wśród wytwórców produktów jednorodnych
Import - przywóz zza granicy w celu wykorzystania na rynku wewnętrznym oraz przyjęcie usług od cudzoziemców
Import bezpośredni
głównie surowce i półfabrykaty
dysponowanie przez dłuższy czas dużymi ilościami towarów, nieprzerwany przepływ materiałów
bezpośredni kontakt z klientem
własny oddział zagraniczny, własna orientacja rynku, własna akwizycja
wymaga urządzenia magazynu importowego
ryzyko transportowe importera
większe zaangażowanie kapitału
Import pośredni
dokonywany nieregularnie bądź w małych ilościach, rozproszony w wielu krajach
korzystniejsze ceny poprzez masowe zakupy przez firmę handlu zagranicznego
konieczna dobra znajomość rynku przez firmy handlu zagranicznego
możliwość przystosowania importowanych towarów przez firmę handlu zagranicznego do wymagań odbiorców
brak problemu z poszukiwaniem źródeł zaopatrzenia
stała gotowość dostaw
Pośrednia forma wymiany istnieje tylko wtedy gdy pośrednik jest odpowiednio w kraju importera lub eksportera.
Handel tranzytowy
tylko obrót towarowy; siedziba firmy, która dokonuje transakcji kupna/sprzedaży nie znajduje się ani w kraju eksportera ani w kraju importera
towary o charakterze jednorodnym, masowe np. kawa, herbata, ropa
Dlaczego stosuje się handel tranzytowy?
względy polityczne - miedzy dwoma krajami nie są zawarte stosunki gospodarcze, zakup dokonywany jest za pośrednictwem przedsiębiorstwa (państwa), które utrzymuje stosunki gospodarcze z obydwoma przedsiębiorstwami (państwami)
względy ekonomiczne - trzeci kraj może mieć korzystniejsze warunki dostępu do rynku innego kraju
Re-eksport bezpośredni - towar, który jest przedmiotem transakcji przemieszcza się z kraju importera do kraju eksportera bez przekraczania strefy celnej kraju tranzytowego, który jest pośrednikiem
Re-eksport pośredni - towar podąża drogą zawieranych umów, przy przemieszczaniu towaru wchodzi on w obszar celny kraju tranzytowego
Geneza i ewolucja handlu międzynarodowego.
Wiek XX to ,,wybuch'' handlu międzynarodowego.
We wcześniejszych okresach handel międzynarodowy obejmował tylko dobra luksusowe.
Handel zagraniczny miał charakter sporadyczny, nie masowy czy trwały. Na sporadyczność wymiany wpływał brak komunikacji wśród środowisk wytwórczych. Produkcja nie była dopasowywana do potrzeb. Oferta kupców zmieniała się wraz z ich przemieszczaniem się. Wymiana nie była celem samym w sobie.
Z czasem zwiększał się obszar wymiany towarów. Pojawił się pieniądz, początkowo towarowy, później kruszcowy. W XIV, XV wieku zaczęto dążyć do gospodarki towarowej. W wieku XVI można już było zauważyć wyraźna cechę masowości w handlu. Przedmiotem wymiany masowej były dobra strategiczne (sól, drzewo, smoła, płótno, zboże).
Przełom w przemianach w handlu stanowiły Wielkie Odkrycia Geograficzne. Pojawiły się nowe dobra (kruszce, minerały). Zwiększył się znacząco zakres geograficzny wymiany, ale zabrakło rewolucji w rodzaju i sposobie wymiany. W dalszym ciągu brakowało odpowiedniej komunikacji w handlu. Istniała bariera transportowa, której skutkiem był bardzo długi czas transportu.
Kolejny przełom w handlu zagranicznym stanowiła I rewolucja przemysłowa (XVIII-XIX). Pojawiły się nowe środki transportu takie jak kolej czy statki parowe. Zwiększyła się wydajność produkcji (gospodarstwa towarowe, towarowo-pieniężne). Zaczęto produkować po to żeby sprzedać. Poszczególne kraje zaczęły się specjalizować w produkcji konkretnych dóbr. Powstało wiele zakładów przemysłowych. Zaczęto również zgłaszać zapotrzebowanie na rośliny wykorzystywane w przemyśle, rudy oraz węgiel. Motorem napędowym handlu zagranicznego był postęp techniczny i wynikająca z tego większa wydajność czynników produkcji.
II i III rewolucja przemysłowa zaowocowały pojawieniem się takich środków transportu jak np. samoloty. Zwiększyła się również w dużym, stopniu dostępność informacji.
Efektem I rewolucji przemysłowej było powstanie gospodarki światowej, która pozostała bez większych zmian do wybuch I Wojny Światowej. Gospodarka światowa jest to system stale istniejących powiązań gospodarczych obejmujących swym zasięgiem cały świat.
Cechy gospodarki światowej
Główne centrum handlu zagranicznego - Europa Zachodnia, mocarstwa kolonialne
Kraje te eksportowały głównie dobra przemysłowe co było skutkiem rewolucji przemysłowej. Eksportowano do Reszty Świata, swoich kolonii (bo nie było barier, sprzedawano drogo). Niewielki eksport odbywał się na rynek Stanów Zjednoczonych i Kanady. Był to rynek chroniony, działał na innych warunkach gdzie obowiązywały ceny rynkowe. Eksportowi podlegały w większości dobra luksusowe. Import dotyczył głównie surowców mineralnych i żywności (produkty rolne). Obserwowano wysoki wolumen importu ze Stanów Zjednoczonych i Kanady (surowce).
Stany Zjednoczone i Kanada
Kraje te korzystały z osiągnięć rewolucji przemysłowych. Uprzemysławiały się w bardzo szybkim tempie wprowadzając nowe technologie. Był to bardzo chłonny rynek wewnętrzny. Eksportowali na małą skalę bo nie było gdzie sprzedawać. Eksport prowadzili głównie do niepodległych państw Reszty Świata, do Europy surowce. Większa część importu pochodziła z Reszty Świata (surowce, produkty rolno-spożywcze, przyprawy, kawa). Z Europy importowano wyroby luksusowe.
Reszta Świata
Importowano towary przemysłowe, ale głównie z Europy. Eksport obejmował surowce oraz produkty rolno-spożywcze, które trafiały do Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych.
W ujęci dwustronnym gospodarka światowa nie bilansowała się. Jedna gdy spojrzymy z perspektywy trzech podmiotów była zbilansowana.
Europa Zachodnia
nadwyżka z Resztą Świata
deficyt ze Stanami Zjednoczonymi i Kanadą
Stany Zjednoczone i Kanada
nadwyżka z Europą Zachodnią
deficyt z Resztą Świata
Reszta Świata
nadwyżka ze Stanami Zjednoczonymi
deficyt z Europą Zachodnią
1