SPRAWOZDANIE NR 4
NIWELACJA GEOMETRYCZNA
CIĄG NIWELACYJNY
Opracowali:
Mateusz Mikołajczyk
Monika Mikołajczyk
Wojciech Mikołajczyk
Anita Czekańska
Rok. 3 DK
Niwelacja geometryczna (rys teoretyczny):
Pomiar wysokości punktów metodą niwelacji trygonometrycznej wykonuje się za pomocą niwelatora. Różnice wysokości punktów określa się na podstawie odczytów poziomej osi celowej niwelatora na łatach geodezyjnych.
gdzie:
wysokość punktów A i B w przyjętym układzie odniesienia
różnica wysokości punktów A i B
odczyt kreski poziomej siatki celowniczej na łatach ustawionych na punkcie A (odczyt
wstecz) i punkcie B (odczyt w przód)
Przyjmując kierunek pomiaru od punktu A do punktu B, odczyt łaty na punkcie A określa się jako odczyt wstecz, a odczyt na łacie w punkcie B jako odczyt w przód. Właściwy znak przyrostu wysokości uzyskuje się odejmując zawsze od odczytu wstecz odczyt w przód.
Jeżeli wysokość punktu A (wstecz) jest znana, to na podstawie geometrycznie wyznaczonej różnicy wysokości
można obliczyć wysokość punktu B (w przód).
Pomiar różnicy wysokości punktów z jednego stanowiska niwelatora nazywany jest pomiarem przęsła niwelacyjnego. Szereg związanych ze sobą przęseł tworzy ciąg niwelacyjny.
Niwelacja geometryczna ze środka:
Długość celowej podczas niwelacji geometrycznej nie powinna być większa od 50m, powyżej tej odległości pomiary mogą być błędne. Niwelacja geometryczna ze środka polega na ustawieniu niwelatora nad punktem S (rys.), stanowiącym środek odległości ,d, wyznaczonej przez stanowiska łat A, B. Zakładając że kierunek pomiary biegnie od punktu A do punktu B, odczyt na łacie A jest odczytem wstecz- t, zaś odczyt na łacie B odczytem w przód- p.
Zalety:
-wyższa dokładność pomiaru
-eliminowanie wpływów błędów niepoziomego ustawienia osi celowej
- eliminowanie wpływów reflaksji i krzywizny Ziemi
Wyniki pomiarów wykonanych na zajęciach zapisanych w dzienniku niwelacji przekrojów:
Nr stanowiska |
Oznaczenie punktów |
wstecz |
pośredni |
wprzód |
Różnica wysokości |
Wysokość osi celowej |
Wysokość punktów |
1 |
Rp WIEiK |
0806 |
|
|
|
|
|
|
1 |
|
|
1710 |
|
|
|
2 |
1 |
1591 |
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
1631 |
|
|
|
3 |
2 |
1718 |
|
|
|
|
|
|
Rp WIL |
|
|
1139 |
|
|
|
4 |
Rp WIL |
1160 |
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
1732 |
|
|
|
5 |
3 |
2011 |
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
2072 |
|
|
|
6 |
4 |
1738 |
|
|
|
|
|
|
Rp WIEiK |
|
|
0739 |
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Σ Ow |
9014
|
Σ Op |
9023
|
|
|
|
|
|
|
|
Δh |
-0,004 [m] |
|
|
|
|
|
Σ Ow - Σ Op |
-0,004 [m] |
|
|
Wnioski: Błąd pomiaru mieści się w zakresie dopuszczalnym, wyniki są poprawne.
wysokość repera na WIEiKu
Ciąg niwelacyjny z WIEiKu na WIL:
Wysokość repera na WILu wynosi:
Ciąg niwelacyjny z WILu na WIEiK:
Wysokość repera na WIEiKu wynosi:
Suma pomiarów wstecz:
Suma pomiarów w przód:
Błąd pomiaru wynosi -0,004m.
2