VI. UPRAWNIENIA ORGANU KONCESYJNEGO

Organ koncesyjny - organ administracji publicznej upoważniony na podstawie ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji; (art. 5 ust.1 ustawy o swob. Dział. Gosp. Z dnia 02 lipca 2004r)

Art. 46. 1. Uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:

1)   poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych;

2)   wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

3)   wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią;

4)   ochrony osób i mienia;

5)   rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych;

6)   przewozów lotniczych.

Art. 47. 1. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu należy do ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności gospodarczej wymagającej uzyskania koncesji.

2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji.

3. Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 50 lat, chyba że przedsiębiorca wnioskuje o udzielenie koncesji na czas krótszy.

Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać:
1.oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres,
2.numer w rejestrze przedsiębiorców,
3.określenie rodzaju i zakresu wykonywania działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja,
4.informacje określone w przepisach odrębnych ustaw.

We wniosku, należy podać także informacje oraz dołączyć dokumenty określone w przepisach regulujących działalność gospodarczą wymagającą uzyskania koncesji.

Organ koncesyjny może cofnąć koncesję lub zmienić jej zakres ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub innego ważnego interesu publicznego.
Przedsiębiorca, który zamierza podjąć działalność gospodarczą w dziedzinie podlegającej koncesjonowaniu, może ubiegać się o przyrzeczenie wydania koncesji, zwane dalej "promesą". W promesie można uzależnić udzielenie koncesji od spełnienia warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją.

KONCESJA - to decyzja administracyjna:
- Wydawane są przez organy centralne, wydają ministrowie
- Uzyskanie koncesji wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach prawa.
- Jest aktem uznaniowym, decyzja konstytutywna
- Organ, który wydaje koncesję ma możliwość określenia pewnych dodatkowych warunków, na jakich te uprawnienia będą wykonywane.
- Organ koncesyjny dysponuje prawem do kontrolowania podmiotu, który uzyskał koncesję.
- Organ koncesyjny ma prawo cofnąć lub ograniczyć uprawnienia wynikające z koncesji ( przybiera charakter decyzji administracyjnej)

Przepisy prawa ustawy o działalności gospodarczej przewidują uzyskania promesy koncesji.
Uzyskiwanie promesy nie gwarantuje wydania koncesji.

VII. ART. 75 USTAWY O SWOB… (DOT. ZEZWOLEŃ)

W podejmowaniu działalności gospodarczej zagwarantowana jest swoboda, jednak występują pewne ograniczenia wolności np. co do wyboru rodzaju działalności gospodarczej poprzez obowiązek uzyskania koncesji, bądź zezwolenia. Dlatego kiedy już określiliśmy, jaki rodzaj działalności chcemy prowadzić, musimy sprawdzić czy na wykonywanie tego rodzaju działalności istnieje potrzeba posiadania koncesji lub zezwolenia.

Uzyskanie zezwolenia określa ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807), nakładając taki obowiązek w przypadkach działalności związanej z:

 

1.        wyrobami spirytusowymi i tytoniowymi,

2.        obrotem i sprzedażą napojów alkoholowych, wyrobem i rozlewem wyrobów winiarskich,

3.        działalnością ubezpieczeniową,

4.        nasiennictwem,

5.        konfekcjonowaniem i obrotem środkami ochrony roślin,

6.        hurtowym obrotem i wytwarzaniem farmaceutyków i materiałów medycznych, prowadzeniem ogólnodostępnej apteki,

7.        zarządzaniem lotniskiem,

8.        wykorzystywaniem energii atomowej,

9.        wykonywaniem czynności agenta ubezpieczeniowego,

10.        odpadami komunalnymi,

11.        obrotem zwierzyną żywą i tuszami zwierzyny (nie dotyczy sprzedaży przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich),

12.        sprzedażą usług turystycznych obejmujących polowania w kraju dla cudzoziemców i polowania za granicą,

13.        utrzymywaniem chartów rasowych lub ich mieszańców,

14.        wykonywaniem krajowego zarobkowego przewozu osób,

15.        prowadzeniem magazynu lub składu celnego,

16.        organizacją i sprzedażą imprez turystycznych,

17.       usługami detektywistycznymi,

18.        produkcją i dystrybucją tablic rejestracyjnych,

19.        środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi,

20.        uprawą maku i konopii włóknistych,

21.        dietetycznymi środkami spożywczymi i odżywkami,

22.        bezdomnymi zwierzętami,

23.        sieciami telefonicznymi, radiofonicznymi lub telewizyjnymi, używaniem urządzeń radiowych do nadawania i transmisji,

24.        działalnością gospodarczą na terenie specjalnych stref ekonomicznych,

25.        grami losowymi i zakładami wzajemnymi.

 

Wniosek o zezwolenie składamy do Starostwa Powiatowego. Przy składaniu wniosku należy pamiętać, że w niektórych przypadkach przedsiębiorca zobowiązany jest zapewnić, aby określone prace były wykonywane przez osoby posiadające niezbędne kwalifikacje. Wymóg ich posiadania wynika z szeregu szczegółowych ustaw i dotyczy takich zawodów jak: agenci lub brokerzy ubezpieczeniowi, kierownicy aptek oraz hurtowni farmaceutycznych, pielęgniarki, położne, adwokaci i aplikanci adwokaccy, radcowie prawni i aplikanci radcowscy, biegli sądowi i tłumacze przysięgli, rzecznicy patentowi, biegli rewidenci, doradcy podatkowi, maklerzy, aktuariusze, personel lotniczy, lekarze i lekarze stomatolodzy, lekarze weterynarii, nauczyciele, nauczyciele akademiccy, inżynierowie, inżynierowie budownictwa, notariusze.

VIII. DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA REGULOWANA

działalność regulowana - działalność gospodarczą, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa.

Podejmowanie działalności gosp. regulowanej następuje po wpisie do rejestru działalności regulowanej. Rejestry te prowadzą różne typy podmiotów np. MARSZAŁKOWIE, ORG. SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO (STAROSTA) PREZES NBP, ORGANY SAMORZĄDU ZAWODOWEGO (NP. IZBY LEKARSKIE, ADWOKACKIE).

Istnieje prawie 30 tys. działalności gospodarczej regulowanej.

Działalność regulowana, obok koncesji i zezwoleń jest jednym ze sposobów reglamentacji

działalności gospodarczej. Określa ona najmniej uciążliwe dla przedsiębiorców obowiązki

i ograniczenia. O tym, czy dany rodzaj działalności gospodarczej jest działalnością

regulowaną stanowią przepisy regulujące tego rodzaju działalność gospodarczą.

Działalność regulowana polega na zastąpieniu zezwoleń na prowadzenie niektórych

rodzajów działalności gospodarczej wpisem do odpowiedniego rejestru.

Wpis ten następuje po złożeniu przez przedsiębiorcę wniosku oraz dwóch oświadczeń:

1. że znane są przepisy ustawy regulującej daną działalność

2. że w pełni spełnia wymogi określone w ustawie

Oświadczenie to przedsiębiorca składa w organie ewidencyjnym lub prowadzącemu rejestr. W zakresie niektórych rodzajów działalności ustawodawca stanął więc na stanowisku, że to przedsiębiorca jest odpowiedzialny za prowadzenie działalności zgodnie z obowiązującymi normami, toteż wystarcza jego oświadczenie w tym zakresie. Z kolei organowi prowadzącemu rejestr działalności regulowanej przysługują uprawnienia kontrolne.

Do działalności regulowanych należą min.:

1. Wyrób i rozlew wyrobów winiarskich

2. Przechowywanie dokumentacji osobowej

3. Usługi detektywistyczne

4. Prowadzenie: indywidualnej praktyki lekarskiej

5. Prowadzenie: indywidualnej praktyki pielęgniarek, położnych

6. Prowadzenie stacji kontroli pojazdów

7. Działalność kantorowa

IX. KONTROLA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

1. W razie powzięcia wiadomości o wykonywaniu działalności gospodarczej nie-zgodnie z przepisami ustawy, a także w razie stwierdzenia: zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych roz-miarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności, wójt, burmistrz lub prezydent miasta niezwłocznie zawiadamia właściwe organy administracji publicznej.

2. Zawiadomione organy niezwłocznie powiadamiają wójta, burmistrza lub prezy-denta miasta o podjętych czynnościach.

3. W przypadku braku możliwości zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może nakazać, w drodze decyzji, wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej na czas niezbędny, nie dłuższy niż 3 dni.

Art. 79.

1. Organy kontroli zawiadamiają przedsiębiorcę o zamiarze wszczęcia kontroli.

4. Kontrolę wszczyna się nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kon-troli. Jeżeli kontrola nie zostanie wszczęta w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, wszczęcie kontroli wymaga ponownego zawiadomienia.

Art. 79a.

1. Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez pracowników organów kontroli po okazaniu przedsiębiorcy albo osobie przez niego upoważnionej legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania takich czynności oraz po do-ręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, chyba że przepisy szczególne przewidują możliwość podjęcia kontroli po okazaniu legitymacji.

Art. 80b.

Czynności kontrolne powinny być przeprowadzane w sposób sprawny i możliwie niezakłócający funkcjonowania kontrolowanego przedsiębiorcy. W przypadku gdy przedsiębiorca wskaże na piśmie, że przeprowadzane czynności zakłócają w sposób istotny działalność gospodarczą przedsiębiorcy, konieczność podjęcia takich czynności powinna być uzasadniona w protokole kontroli.

Art. 81.

1. Przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić i przechowywać w swojej siedzibie książkę kontroli oraz upoważnienia i protokoły kontroli. Książka kontroli może mieć formę zbioru dokumentów. Książka kontroli służy przedsiębiorcy do dokumentowania liczby i czasu trwania kontroli jego działalności.

Art. 83.

1. Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać:

1) w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców - 12 dni roboczych;

2) w odniesieniu do małych przedsiębiorców - 18 dni roboczych;

3) w odniesieniu do średnich przedsiębiorców - 24 dni roboczych;

4) w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców - 48 dni roboczych.

X. DZIAŁALNOŚĆ PRZEDSIĘBIORCÓ ZAGRANICZNYCH.

Przedsiębiorcą zagranicznym jest osoba zagraniczna wykonująca działalność gospodarczą za granicą. Dla wykonywania działalności na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały lub przedstawicielstwa z siedzibą na terytorium RP.

Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego, a rozpoczęcie działalności w ramach oddziału następuje po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców KRS.

Utworzenie przedstawicielstwa osoby zagranicznej wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, prowadzonego przez ministra właściwego do spraw gospodarki, a przedmiotem jego działalności może być wyłącznie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji samego przedsiębiorcy zagranicznego. Także osoby zagraniczne powołane do promocji gospodarki kraju ich siedziby mogą utworzyć przedstawicielstwo, jeżeli zakres takiego przedstawicielstwa obejmuje wyłącznie promocję i reklamę gospodarki tego kraju.

Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego, a ponadto powinien:

• używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”,

• prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości,

• zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych oraz o rozpoczęciu likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego i jej zakończeniu, a także o utracie przez przedsiębiorcę prawa wykonywania działalności gosp. lub rozporządzania swym majątkiem w terminie 14 dni od dnia wystąpienia tych zdarzeń.

Minister właściwy d/s. gospodarki wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach przedstawicielstwa, gdy:

• rażąco narusza polskie prawo lub nie wykonuje swoich obowiązków wskazanych w ustawie

• nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego

• przedsiębiorca utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej

• działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu i obronności państwa, ochronie tajemnicy państwowej czy innemu ważnemu interesowi publicznemu.

Po likwidacji przedstawicielstwa przedsiębiorcy zagranicznego minister właściwy ds. gospodarki , w drodze decyzji wykreśla przedstawicielstwo z rejestru przedsiębiorców.

6

---