1.definicja rzeczywistosci
realnie istniejący czasowo i przestrzennie usytułowany układ idei, obiektów, ludzi, a także relacji miedzy nimi, dostępny i możliwy do ogarnięcia przez ludki rozum będący jej wytworem
2.def. Pseudowychowania
Definicja wg Tchorzewskiego
to zjawiska które uzurpują sobie prawo do bycia wychowaniem a które w swojej istocie są jemu przeciwne
rodzaje pseudowychowania (Filek) : wych. nieadekwatne, fikcyjne, wyobcowane, zawładające
3.def. Antypedagogiki
wg Górniewicz
Antypedagogika sytuuje siebie po przeciwnej stronie wychowania. Opiera się na ustaleniach psychologii humanistycznej i osobę ludzką traktuje jako wartość niepowtarzalną, najwyższą, nieredukowalna do niczego, pedagogikę krytykuje za socjocentryzm w spojrzeniu na dziecko. WSPIERAĆ ZAMIAST WYCHOWYWAĆ
4.nurty w antypedagogice
rewolucyjno-konstentacyjny
radykalnie - emancypacyjny
romantyczno - idealistyczny
5.strategiie nauczycieli
socjalizacja
dominacja
negocjacje
fraternizacja
nieobecność i wycofanie
rytuał i rutyna
terapia zajęciowa
moralizowanie
6.strategie uczniów
*Dobrego wojaka Szwejka
-poszukiwanie specjalnych względów
-„starać się nie podpaść”
-wycofanie
*wyspecjalizowane strategie udzielania odpowiedzi na pytania nauczyciela
-zgadywanie
-unikanie odpowiedzi
-odpowiadanie cicho i niewyraźnie
*strategia adaptacji do sytuacji szkolnej - głównie przez negocjacje
7.osobliwości zawodowe nauczyciela
-niejasność
wewnętrzna niespójność
psychologiczna trudność
niezgodność z innymi rolami
9. dewiacje pozytywne (dewiacje nieszkodliwe) RODZAJE
-oryginalność
-inność celów
niezwykłość dążeń wychowawczych
- odstępstwa od obranych kierunków wychowania od rozpowszechnionych środków wychowania
- wybujała podmiotowość wychowanka ( ciągłe zaznaczanie swojej indywalności…)
10. dewiacje szkodliwe (patologiczne) Rodzaje
-alienacja wychowania
-totalizm wychowawczy
-schizoidalność wychowawcza
-wychowanie przestępcze
11. dewiacje patologiczne w/g materne
takie odstępstwa od prawidłowego wychowania, któremozna określić jako jego wynaturzenie, całkowite zaprzeczenie naturze wychowania
12. def teorii wychowania
wg Sośnickiego
zbiór przesłanek teoretycznych funkcjonowania rzeczywistych systemów wychowawczych. Przesłanki te przybierały postać zdań uzasadniających przyjęty model praktyki wychowawczej lub też zdań które stanowią opis tego modelu
13. funkcje teorii
Funkcja eksplanacyjna
Polega na opisie i wyjaśnianiu rzeczywistości, która jest przedmiotem badań każdej teorii. Sprowadza się do porządkowania, systematyzowania, do łączenia twierdzeń w spójną, koherentną całość.
Funkcja heurystyczna
Polega na tym, że w obszarze każdej konkretnej teorii zachodzą warunki do formułowania nowych hipotez, nowych problemów, których źródłem są ustalenia wynikające ze spełniania przez nią funkcji eksplanacyjnej.
14. teoria zorientowana humanistycznie
Co to jest humanizm?
To prąd umysłowy epoki odrodzenia albo postawy intelektualnej i moralnej nawiązującej do dziedzictwa odrodzenia, wyrażający się troską o potrzeby, o szczęście, o godność, o swobodny rozwój człowieka.
Współcześnie uważa się, że teoria wychowania zorientowana humanistycznie jest jedną z podstawowych dyscyplin pedagogicznych.
15. metateoria, metadyskurs
Wg B. Śliwerskiego METETEORIA-w znaczeniu szerokim-interdyscyplinarne badanie teorii w ogóle
W znaczeniu wąskim badanie określonej teorii w określonym podejściu
Wg Witkowski METADYSKURS-to otwieranie się na wielość teorii na zdecentrowany świat kultury, nie odrzucanie żadnej teorii i nie ferowanie ocen co do ostatecznej wartościtych teorii
16. etapy rozwoju teorii wychowania
wg Śliwerskiego
-do 1945 -intensywny rozwój pedagogiki ogólnej
-1946-1989 -rozwój i różnicowanie nauk pedagogicznych, powstanie i dominacja teorii
-90-95 rewitalizacja pedagogiki ogólnej i zanik teorii wychowania
po1995 równoważny rozwój pedagogiki ogólne i teorii wychowania
17. taksonomia celu (def)
hierarchiczny układ celów, cele wyższe mieszczą w sobie cele niższe, osiągnięcie celu wyższego gwarantuje że cele niższe również zostały osiągnięte
18. źródła celów
Współczesne źródła celów wychowania
antropologiczne - na podstawie odpowiedzi na pytania o istotę i godność człowieka
normatywne - na podstawie norm i wartości uznawanych w społeczeństwie za niezbędne do współżycia:
pragmatyczne - uwzględniające współczesne oraz przyszłościowe problemy i zadania jakie należy podejmować dla przetrwania społeczeństwa i jego kultury.
19. klasyfikacja celów
-cele ostateczne
-cele pośrednie
-zadania edukacyjne
20. funkcje celów
Wg A. Guryckiej:
wyodrębniająca - pozwala wyodrębnić poszczególne procesy wychowania spośród innych,
strukturalizująca (modelująca) - określa charakter interakcji między wychowawcą, a wychowankiem,
kontrolna - wyznaczają jakość niezbędną do nabycia doświadczeń i wpływów.
21. def. procesu wychowania
ciąg działań w pewnym stopniu upożądkowanych i wynikające jedne z drugich
WŁAŚCIWOŚCI -ukierunkowanie na cel i osobę
dynamiczność
długotrwałość
ciągłość
Definicja podana w tym pytaniu jest definicją PROCESU !
PROCES WYCH patrz pyt. Nr 54
w notatkach z wykładów jest jeszcze podana Definicja babci Bezwy (wyróżniła 3 znaczenia: szerokie, wąskie i najwęższe) i na gruncie teorii wychowania są podane jeszcze dwa podejścia: subiektywistyczne Sośnickiego i obiektywistyczne Wroczyńskiego, które właśnie jest napisane w pyt 54
22. def. podmiotowości w aspekcie pedagogiki
Rozpatruje się z punktu widzenia teoretycznego, ale wymiar praktyczny jest bardziej interesujący.
Antoniny Gureckiej
Wychowanie podmiotowości to takie wychowanie, które sytuację wychowawczą wyznaczoną układem ludzi, rzeczy i zadań traktuje jako sytuację dwupodmiotową (wychowawca i wychowanek funkcjonują jako podmioty wychowania).
Nie jestem pewna ale raczej ta odpowiedź nie jest dobra, a jest nią:
Def. Podmiotowości w aspekcie pedagogiki wg Walczak-Czerepaniak
Podmiotowość:
- to cel nadrzędny
- kojarzona z warunkami i czynnikami rozwoju
- łączy się z postacią stosunków społecznych w interakcjach pedagogicznych
23. def. wychowania ku podmiotowosci
Ku podmiotowość to relacja zachodząca między ludźmi, którzy obdarzają się nawzajem szacunkiem i zaufaniem, otwierają się na siebie, pobudzając do aktywności będącej podstawą uzyskiwania podmiotowości.
Inaczej rzecz biorąc wychowanie ku podmiotowości to uwalnianie przez wychowawcę w wychowanku, a także w sobie samym na miarę potrzeb, możliwości i zdolności względnie trwałego nastawienia do spełniania warunków do bycia podmiotem. (jest to pewna oferta rozwojowa ku podmiotowości)
24.def rzeczywistosci społ
część rzeczywistości dostępna człowiekowi, nabyte cechy w trakcie wzajemnych oddziaływań jednostek i grup społecznych
25 def. poznania
Poznanie - termin filozoficzny, znaczący mniej więcej tyle, co odkrywanie (przedmiotu czy zagadnienia).
Poznanie, proces zmysłowo-psychiczny, intelektualny i doświadczalny, właściwy człowiekowi, mający na celu:
-zdobywanie wiedzy o świecie i o samym sobie.
-określenie stosunku do innych bytów, zjawisk i usytuowanie siebie wśród nich
-podjęcie działalności praktycznej i twórczej. ŹLE!
POZNANIE - proces zdobywania szeroko rozumianej wiedzy o jakimś wyodrębnionym obiekcie wraz z postaciami systemów, określonych twierdzeń, hipotez.
26. def. Pluralizmu
Pluralizm to teoria w myśl, której rzeczywistość składa się z bytów różnorakich, niesprowadzalnych do jednej realności.
Pluralizm zakłada, że w obrębie jakiegoś fragmentu rzeczywistości występuje wielość zróżnicowanych a jednocześnie zachowujących względem siebie pewną autonomiczność zjawisk, czynników, zdarzeń. Pluralizm odnosi się również do rzeczywistości społecznej, wychowawczej.
27. ZADANIA TEORII WYCHOWANIA WG TCHORZEWSKIE(t. wych zorientowana humanistycznie)
określenie przedmiotu poznania poprzez ukazanie jego aspektywnego charakteru
ustalenie podstawowych założeń o charakterze ontologicznym, epistemologicznym, metodologicznym
definiowanie, klasyfikowanie, typologizowanie
formułowanie problemów badawczych
ustalenie i przyjęcie określonej strategii oraz instrumentarium badawczego
28. DEFINICJA METADYSKURSU WG WITKOWSKIEGO
oznacza otwarcie się na wielość teorii, na zdecentrowany świat kultury, nie odrzucanie żadnej z teorii, nie wydawanie ocen co do ich ostatecznej wartości.
29. RÓŻNICA MIĘDZY STRATEGIAMI WYCHOWAWCZYMI
dotyczy nasilenia oddziaływań wychowawczych na wychowanka, to nasilenie jest najwyższe w strategii kształtującej
dotyczy częstotliwości występowania sytuacji i bodźców awersyjnych dla wychowanka i wychowawcy i nie ma tego w strategii poszukującej
dotyczy wagi przykładanej do ideałów wychowawczych do wzorów osobowych , celów wychowania
Może można to krócej:
„autorytet z urzędu”- w strategii kształtującej
„autorytet negocjowany”- w strategii otwartej
„dialog bez arbitra”- w strategii poszukującej
30. GENEZA TEORII WYCHOWANIA
GENEZA
Teoria wych. wyodrębniła się na skutek
- intensywnego rozwoju nauk społecznych,
- poszukiwania coraz doskonalszych metod badania rzeczywistości
- różnorodności perspektyw postrzegania rzeczywistości
Są 2 perspektywy w genezie wg A. de Tchorzewskiego
1. Herbart dokonał wewnętrznego podziału pedagogiki na:
pedagogikę ogólną- ogólna teoria wychowania
dydaktykę- teoria nauczania
zręby historii wychowania
Tak rozumiana teoria wychowania miała opierać się na etyce i psychologii
2. obejmuje rozwój teorii wychowania w okresie powojennym
teoria wych była wtedy określana subdyscypliną zorientowaną światopoglądowo i ideologicznie
1945-47-utożsamiana z pedagogiką
od 1948- teoria wych. zorientowana socjalistycznie
od czerwca 1898- teoria wych zorientowana humanistycznie
31. RODZAJE PSEUDO WYCHOWANIA
(Filek)
p. nieadekwatne
p. fikcyjne
p. wyobcowane
p. zawładające
32. STRUKTURA WIEDZY NAUKOWEJ
prawa nauki- należycie uzasadnione i dostatecznie sprawdzone twierdzenia
prawidłowości- obiektywne stale powtarzające się związki lub relacje cech i zdarzeń zachodzących w rzeczywistości
teorie naukowe- suma praw naukowych, ogólnych hipotez, prawidłowości i innych twierdzeń o pewnym wyodrębnionym obszarze rzeczywistości
34. WŁAŚCIWOŚCI WYCHOWANIA JAKO BYTU SPOŁECZNEGO
polega na tym, że działanie podmiotu wychowującego wywołuje współdoznawanie podmiotu wychowywanego a ten z racji swojej aktywności odwzajemnia się działaniem na podmiot wychowujący. Istotą wychowania jako bytu społ. jest wychowanie- współdziałanie i doznawanie współ podmiotu wychowującego i wychowywanego.
35. CECHY TEORII WYCHOWANIA ZORIENTOWANEJ HUMANISTYCZNIE
odideologizowanie teorii wychowania
umacnianie wiarygodności teorii wychowania
otwarcie teorii wychowania na dorobek innych nauk
konieczność otwarcia się teorii wychowania na wartości, ustosunkowanie się teorii wychowania do wartości
36. WYMIARY PODMIOTOWOŚCI
(Kubiak- Szymborska)
ontologiczny
opisowy
kreatywno- teleologiczny
ewolucyjny
ideologiczny
metodologiczno- badawczy
37. DEFINICJA ANTYPEDAGOGIKI
„WSPIERAĆ A NIE WYCHOWYWAĆ”- naczelne hasło antypedagogiki
Antypedagogika to rozwijający się w RFN od początku lat siedemdziesiątych XX wieku ruch protestu przeciwko „pedagogicznemu totalitaryzmowi społeczeństwa wychowującego”.
Przedstawiciele tego nurtu sprzeciwiają się wychowaniu typu manipulacyjnego domagając się wychowania w atmosferze życzliwości i przyjaźni z dzieckiem.
(W. Okoń)
38. DEFINICJA ORIENTACJI NATURALISTYCZNEJ
Jest jedną z 5 alternatywnych orientacji wobec klasycznych ujęć wychowania
daje początek pedagogice humanistycznej- czyli opowiada się po stronie niezbywalnych praw dziecka do nieskrępowanego rozwoju)
człowiek wyposażony jest w naturalne siły wewnętrzne i one w procesie wych. powinny być co najwyżej wspomagane a nie kształtowane
każde wychowanie, w którym przejawia się z góry określona intencja dokonania zmiany w wychowaniu jest szkodliwa bo jest ingerencją w prawa natury
39. PROCES WYCHOWANIA I STRUKTURA TEGO PROCESU
Wg Znanieckiego ,<grunt socjologii>
PROCES WYCHOWANIA - odbywa się poprzez włączenie człowieka w coraz liczniejsze grupy społeczne oraz wchodzenie w charakterystyczne dla tych grup role społeczne
STRUKTURA tego procesu:
(1) stosunek wychowawczy
(2) wpływy wychowawcze
(3) przebieg procesu wychowania
40. WYCHOWANIE JAKO ZJAWISKO SPOŁECZNE
zjawiskiem społ., tzn. występuje w zbiorowości ludzkiej
funkcją życia społecznego
bytem społecznym
faktem społecznym (czymś niepowtarzalnym)
procesem współdziałania, współpracy a także rywalizacji, współzawodnictwa
każde wych. rozgrywa się w sferze psychiki człowieka, tym samym rzutuje na społeczeństwo jako całość
zmienia miejsce człowieka w świecie, w strukturze społecznej
zmienia organizację zbiorowości, buduje nowy porządek społ.
posiada swojego nosiciela oraz kogoś kogo dotyczy
wych. towarzyszy człowiekowi przez całe życie
WYCHOWANIE JAKO ZJAWISKO SPOŁ. :
- oznacza, że występuje w zbiorowości ludzkiej
- jest jednocześnie funkcja życia społecznego
- przenika codzienne życie społeczne człowieka
- oznacza organizację grupy społecznej
41. WYCHOWANIE ALTERNATYWNE
to rodzaj wychowania odwołującego się do przesłanek, zasad, norm, treści odmiennych od tych, do których odwołuje się wychowanie obyczajowo lub instytucjonalnie uprawomocnione w danym społeczeństwie
42. CO TO JEST RZECZYWISTOŚĆ SPOŁECZNA
(jest częścią rzeczywistości), to część dostępnej człowiekowi rzeczywistości obejmującej swym zakresem znaczenie zjawisk, procesów, idei, sytuacji, przedmiotów, przy czym znaczenia te powstały dzięki nadaniu im cech nabytych w trakcie wzajemnych oddziaływań (obustronnych wpływów jednostek i grup społecznych)
43. POZNANIE RZECZYWISTOŚCI MA CHARAKTER.....aspektywny I SŁUŻY DO.....ujmowania przez podmiot przedmiotu w pewnym aspekcie, pod pewnym kątem.
CHARAKTER POZNANIA |
SŁUŻY DO: |
Asymilacyjny |
Przyswajania przedmiotu przez podmiot |
Intencyjny |
Odnoszenia się do przedmiotu przez podmiot |
Aspektywny |
Ujmowania przedmiotu pod jakimś kątem przez podmiot |
44. TEORIA WYCHOWANIA JEST ROZUMIANA JAKO.....usystematyzowany zbiór wypowiedzi na temat wychowania, który pojawia się w ramach innej dyscypliny nauk społecznych (socjologiczna definicja wg F. Znanieckiego)- możecie wybrać inną definicję, jest tego bardzo dużo
45. JAKIE BYŁY ETAPY ROZWOJU MYSLI NAUKOWEJ O WYCHOWANIU do 1945- intensywny rozwój pedagogiki ogólnej jako pedagogiki teoretycznej
1946-1989- na skutek rozwoju i różnicowania nauk pedagogicznych następuje powstanie i dominacja teorii wychowania
1990-1995- rewitalizacja pedagogiki ogólnej i zanik teorii wychowania
od 1995- równoważny rozwój pedagogiki ogólnej i teorii wychowania
46. WYMIEŃ ORIENTACJE BADAWCZE W TEORII WYCHOWANIA
tradycyjna
fenomelogiczna
scjentystyczna
antymetodologiczna (antypedagogiczna)
(wg. Górniewicz)
jest jeszcze podział wg Śliwerskiego
47. CZYM RÓŻNI SIĘ WYCHOWANIE ALTERNATYWNE OD TRADYCYJNEGO
Wychowanie alternatywne jest wyraźną opozycją wobec wychowania tradycyjnego czyli tego, któremu towarzyszyły dwa przeświadczenia:
iż istotą wych. jest przekazywanie młodemu pokoleniu takich wartości i przekonań, które są społecznie cenione
iż wychowanie jest społecznie oczekiwanym obowiązkiem, którego sens sprowadza się do pogodzenia dobra indywidualnego z interesem społecznym
Wychowanie alternatywne (wg Okonia) to nowe modele wychowawcze, nowe modele szkół, nowe rozwiązania oświatowe o cechach nowoczesności, innowacyjności, postępowości.
48. WŚRÓD STRATEGII WYRÓŻNIAMY... s. kształtującą, s. poszukującą, s. otwartą A DO ALTERNATYWNYCH ZALICZAMY strategię OTWARTĄ
49. NA CZYM POLEGA WYCHOWANIE DO EMANCYPACJI?
(wg. Czerepaniak- Walczak)
Wyraża się w tworzeniu warunków do rozwijania u ludzi takich dyspozycji osobowościowych i jednocześnie takich kompetencji umiejętnościowo- sprawnościowych, które to czynią ich zdolnymi do uwalniania się od zależności, ograniczeń, np. asertywność, otwartość
51. Wymień główne cele wychowania do podmiotowości.
Podmiotowość jako cel wychowania
Orientacja podmiotowa to nastawienie na aktywność sprawczą, obejmująca następujące składniki:
generatywność, czyli skłonność spontanicznej emisji zachowań, tendencją do wypróbowywania nowych schematów myślenia i działania;
optymizm - nastawienie na zdarzenia pozytywne, oczekiwanie powodzenia, sukcesu;
zaufanie do siebie, które manifestuje się w stosunku do własnych preferencji, możliwości, pomysłów, inteligencji czyli wiara we własne siły;
selektywność - wyrażająca się jasnym, zdecydowanym wartościowaniem, ukierunkowywaniu uwagi na pewne aspekty otoczenia, selektywny odbiór i przetwarzania informacji;
poszukiwanie przyczyn nowości - czyli nastawienie na wykrywanie związków przyczynowo - skutkowych między zjawiskami, a szczególnie między własnym zachowaniem, a możliwymi następstwami. ŹLE!
PODMIOTOWOŚĆ JAKO CEL WYCHOWANIA SPROWADZA SIĘ DO:
- kształtowania orientacji podmiotowej
- rozwijania poczucia podmiotowości
- kształtowania tożsamości podmiotowej
52. Dlaczego prawa człowieka są źródłem celów wychowania.
Prawa człowieka są źródłem celów wychowania, bo:
- prawa człowieka formułują postulaty pod adresem władz państwa i ludzi, jakimi powinni być i jaki powinni mieć program działania;
- postulują tworzenie społeczeństw ludzi, którzy mogą i powinni żyć tak, aby rozwinąć swoją osobowość, talent, indywidualność, równocześnie potrafią współdziałać i współżyć z innymi na drodze tolerancji, szacunku, życzliwości;
- stanowią program dla społeczeństw, które pragną żyć godnie, bezpiecznie i być otwarte dla innych społeczności, być im przychylne;
w czasach konfliktów, zagrożeń ich przestrzeganie daje ludziom najlepszą gwarancję bezpieczeństwa.
53. Wymień zasady strategii otwartej.
Zasady postępowania w strategii otwartej
Zasada akceptacji wychowanka - bezwarunkowe pozytywne podejście do osoby wychowanka, co nie jest równoznaczne z akceptacją wszystkich jego zachowań,
Zasada negocjacyjnego traktowania konfliktu - posługiwanie się w rozwiązywaniu konfliktów, który uznawany jest za naturalny składnik procesu wychowania dialogiem negocjacyjnym,
Zasada eliminacji lęku - nie stosowanie w postępowaniu wychowawczym rozwiązań lękotwórczych, stresujących,
Zasada autonomicznego traktowania wychowanka czyli rezygnacja z dominacji, manipulacji, autorytaryzmu, a pójście w kierunku wyzwalania autonomiczności wychowanka,
Zasada czynnego dialogu - odpowiedni dwustronny, empatyczny kontakt werbalny,
Zasada wdrażania wychowanka do świadomej odpowiedzialności za siebie poprzez systematyczną rezygnację z kontroli zewnętrznej, karania na rzecz autokontroli,
Zasada respektującego partnerstwa - wzajemne respektowanie przez wychowawcę
i wychowanka swoich odczuć, oczekiwań, pragnień, potrzeb,
Zasada obustronnego dążenia do eliminacji porażek, która obejmuje gotowość wychowawcy i wychowanka do poszukiwania kompromisów, ustępstw.
54. Jak rozumiemy proces wychowania?
Podejście obiektywistyczne wg Wroczyńskiego - ciąg działań podejmowanych przez wychowawców wobec wychowanka lub wychowanków, działań zaplanowanych, ukierunkowanych, których skuteczność pedagogiczną można ocenić w postaci zmian w zachowaniach wychowanków uznanych przez wychowawców za pożądane.
55.Wymień techniki wychowania (charakter, rodzaje)
Klasyfikacja technik wychowania wg Łobockiego
A. Indywidualne
- udzielanie pomocy indywidualnej
- wzmacnianie pozytywne
- wzmacnianie negatywne
- ignorowanie niepożądanych zachowań uczniów
B. Grupowe
- werbalne (oparte na słowie)
- niewerbalne (bez słów)
C. Dyrektywne (udzielanie wskazówek)
- formy oddziaływań doraźnych w tym niektóre techniki wzmacniania pozytywnego
D. Niedyrektywne (bez udzielania wskazówek)
- formy oddziaływań werbalnych i niewerbalnych oraz niektóre formy oddziaływań doraźnych
56. Taksonomia wychowania to.... i składa się z celów....
Taksonomia wychowania to hierarchiczna klasyfikacja celów i składa się z celów ogólnych i równoważnych im celów operacyjnych.
57. Wymień typy relacji między podmiotami.
Typy relacji między podmiotami
- r.altruistyczna - spostrzeganie drugiego człowieka, działanie na jego rzecz, liczenie się z jego potrzebami
- r.instrumentalna - spostrzeganie drugiego człowieka jako użyteczny instrument do realizacji własnych interesów
- r.kooperacyjna - spostrzeganie drugiego człowieka jako partnera w realizacji wspólnego dobra
58. zalety metody 6 kroków Gordona
- nie stresuje dziecka
- powoduje twórcze myślenie
- może być stosowana w całym okresie życia
- może być stosowana w innych sytuacjach
- wzmacnia więzi międzyludzkie
- nie powoduje urazów
- uczniowie uczestniczący w rozwiązywaniu problemów i podejmowaniu decyzji chętniej wprowadzają je w życie
- eliminuje ryzyko posługiwania się władzą oraz konieczność uruchamiania mechanizmów obronnych
- ujawnia rzeczywiste problemy
- uczniowie stają się bardziej dojrzali i odpowiedzialni
- wzmacnia interakcje nauczyciel-uczeń
59. Metody wychowania i rozwój Teorii Wychowania.
wg J. Garniewicza
1. Metoda indywidualna-bezpośrednia (metoda wpływu bezpośredniego)
- nagradzanie
- karanie
- modelowanie
- kształtowanie zachowań wg wzoru
- stawianie zadań do wykonania
- perswadowanie
2. Metoda grupowa-pośrednia (metoda wpływu pośredniego)
- podporządkowania-narzucania
- informacyjno-perswazyjne
- modelowania-wzorowania
- prowokująco-motywujące
60. Metody indywidualne.
Józef Górniewicz wśród metod wychowania wyróżnia m.in.:
metodę indywidualną-bezpośrednią (metoda wpływu bezpośredniego)
- nagradzanie
- karanie
- modelowanie
- kształtowanie zachowań wg wzoru
- stawianie zadań do wykonania
- perswadowanie
61. Co to jest rzeczywistość wychowawcza.
Landman i Gous mówią, że w całej rzeczywistości istnieje ta jej część która odnosi się do wychowania. Jest ona jedną z wielu form wyrażania się człowieka. Oznacza stan (fakt) naszego życia indywidualnego, społecznego który umieszczony jest w konkretnej perspektywie czasowej i kulturowej.
72. 3 książki z zakresu Teorii wychowania
A. Tchorzewski Wychowanie w kontekście teoretycznym;
M. Łobocki - ABC dobrego wychowania;
J. Górniewicz Teoria wychowania;
Konarzewski, Kruszewski - Sztuka nauczania;
A. Tchorzewski - Współczesne konteksty wychowania.
73. Co to jest taksonomia i z czego się składa?
TAKSONOMIA - hierarchiczna klasyfikacja celów.
Taksonomia celów w naukach pedagogicznych, to ich hierarchiczna klasyfikacja, co oznacza, że cele wyższe mieszczą w sobie niższe, a osiągnięcie celu wyższego oznacza, że cele niższe również zostały osiągnięte. (Niemierko)
Zdaniem B. Niemierko zawiera:
Nazwy wyodrębnionych kategorii
Objaśnienie kategorii poprzez opis czynności wchodzących w ich skład
Przykłady formułowania celów i zadań tekstowych mierzących ich realizację
74. Orientacje podmiotowości.
Nie wiem czy to jest dobrze ale ja bym pisała tak:
Orientacja podmiotowa (Kofta Mirosław) - nastawienie na aktywność sprawczą obejmująca składniki: *generatywność *optymizm *zaufanie do siebie *selektywność *poszukiwanie przyczynowości
75. Podstawowe funkcje celów wychowania.
Funkcje celów wychowania:
Wg S. Rollera:
cele stanowią punkt odniesienia ,,do którego wszystko ma być przymierzone i według którego wszystko ma podlegać ocenie i osądowi”,
mają znaczenie regulacyjne, stanowią gwarancję przeciw nadmiernemu rozbudowywaniu środków,
,,organizują” struktury szkolne, programy, metody kształcenie nauczycieli oraz badania naukowe,
wzmacniają to co wyraźne, demaskują to co ukryte, ,,ujawniają zło, oskarżają”,
nadają ludzki sens przekazywanej wiedzy i motywują tego, kto podejmuje próbę jej zgłębienia,
decydują o roli nauk współdziałających z pedagogiką,
koordynują, integrują i mobilizują działania wychowawcze,
inspirują do działania dziś, twórczo przenoszą w przyszłość taką jak pragniemy,
zapewniają trwanie wartości i wzmacniają ich istnienie.
Roller uważa, że bez celów edukacja jest skazana na klęskę prowadzącą do ruiny człowieka.
Wg A. Guryckiej (odmienne zdanie do Rollera):
wyodrębniająca - pozwala wyodrębnić poszczególne procesy wychowania spośród innych,
strukturalizująca (modelująca) - określa charakter interakcji między wychowawcą, a wychowankiem,
kontrolna - wyznaczają jakość niezbędną do nabycia doświadczeń i wpływów.
Wg A. Janke:
funkcja informacyjna (uczeń i nauczyciel uświadamiają do czego dążą)
funkcja etyczno - regulacyjna (mówi o tym, że postulowana zmiana ma wymiar etyczny)
funkcja antycypacyjna (wskazuje na wartościowy efekt procesu wychowawczego)
76. Metody wychowania...
Klasyfikacja metod wychowania według Konarzewskiego:
Metody indywidualne:
-nagradzania
-karania
-modelowanie
-perswazji
-zadaniowa
Metody grupowe:
-kształtowanie nacisku grupowego
-kształtowanie odniesienia porównawczego
-kształtowanie norm i ról społecznych
-kształtowanie kulturowego wzoru życia
klasyfikacja metod według Konarzewskiego:
metody strukturalne
metody sytuacyjne
78. Różnice w wychowaniu podmiotowym, a ku podmiotowości.
Wychowanie podmiotowe (ku podmiotowości), metateoria, metadyskurs, powinnościowo- wartościujące aksjodeontologiczne aspekty wychowania, antropologia wychowania, teleologiczny i prakseologiczny wymiar wychowania, dewiacyjność wychowania, rozumiejący wgląd w wychowanie
To najprawdopodobniej też jest źle, prawidłowej odp nie jestem pewna, przed egzaminem z dziewczynami wymyśliłyśmy coś takiego:
WYCHOWANIE PODMIOTOWE |
Wychowanie ku podmiotowości |
Wg Guryckiej |
Patrz pyt 23 |
Tutaj wychowawca i wychowanek są już podmiotami <to takie wychowanie które sytuację wychowawczą traktuje jako sytuację dwupodmiotową> |
Tutaj podmiotowość nie jest człowiekowi dana tylko zadana! |
79. Cechy wychowania wartościowego
W wychowaniu rozumianym jako wprowadzenie w życie wartościowe wyraźnie zarysowują się 4 jego charakterystyczne cechy:
przyzwalanie wychowankowi na stawanie się człowiekiem
bezwarunkowa akceptacja wychowanka (nie jego zachowań)
rezygnacja z oddziaływań
bycie z wychowankiem w jego problemach i wysiłkach
80. Teorie wychowania ze względu na zasięg. !w odp są podane teorie a nie teorie wych.!
Trzy rodzaje teorii ze względu na ich zasięg:
1. Teorie ogólne, to teorie orientacji
2. Teorie średniego zasięgu, czyli modele
3. Teorie empiryczne, to teorie szczegółowe
81. Cechy strategii poszukującej
pewność, absolutna władza, wiedza, nieomylność wychowawcy zastępuje się niepewnością, zwątpieniem, poszukiwaniem sensu, dochodzeniem do rozumienia;
nadawane komunikaty nie mają charakteru kształtującego, ale cenotwórcze;
nie istnieją żadne dyrektywy, wychowawca nie określa wychowankowi jak ma postąpić aby uzyskać określone stany rzeczy, nie stosuje się żadnego przymusu, nacisku, wychowawca przedstawia wychowankom rzeczywistość sposób wielowariantowy (informacje - propozycje).
organizowanie ciszy (jest to istotny element) umożliwia koncentrację, skupienie się, dokonywanie przemyśleń.
82. Cechy pełnomocniczości ideału wychowawczego.
Cechy charakterystyczne pomocy świadczonej
Zmiana istoty stosunku wychowawczego polega na tym, że relację władzy zastępuje się relacją opieki , a w miejsce obowiązku wychowanka wprowadza się ofertę pomocy ze strony wychowawcy.
Wychowawca staje się przewodnikiem, wychowawca towarzyszy wychowankowi w drodze ku społeczeństwu
Racjonalną zasadą jest danie wychowankowi tyle swobody i tyle przymusu ile potrzebuje on do swojego rozwoju
Formy i metody wychowania powinny być tylko takie, które są niezbędne dla optymalnego rozwoju wychowanka
Stopniowe i systematyczne przechodzenie od zewnętrznego kierowania rozwojem jednostki do wyzwalania mechanizmów autokreacji (przechodzenie od heteronomii do autonomii)
83. Antynomie wychowania.
Antynomia - przeciwieństwo
Antynomia wychowania oznacza przeciwieństwo wychowania dotyczące intencji, działań
i wytworów
działania wychowawcze mogą tylko z nazwy być działaniami wychowawczymi, a tak naprawdę mają charakter pseudowychowawczy.
intencje tylko z pozoru mogą być dobre dla wychowanka, społeczeństwa, a często intencje są wyrazem egoistycznych nastawień, egoistycznych ambicji, egoistycznych aspiracji, dążenia do dominacji
wytwory tylko z pozoru mogą być pozytywne i ujawniają się tylko w sytuacjach sprawowania nadzoru przez podmiot dominujący lub też w okolicznościach w których istnieje możliwość uzyskania korzyści przez podmiot wychowywania.
84. Techniki wg Łobockiego
Klasyfikacje technik wychowania: wg Łobockiego
A. Indywidualne (doraźne):
B. Grupowe:
a) werbalne (oparte na słowie):
b) niewerbalne (bez słowne):
C. Dyrektywne (udzialanie wskazówek):
D. Niedyrektywne (bez udzielania wskazówek):
85. Cele wychowania wg Guryckiej
Grupy celów wychowania wyróżnione przez A. Gurycką (z psychologii):
Cele kreatywne: „wywołać..., ukształtować...” według wzoru „O” - „+” (nowe zainteresowania, nowe przekonania)
Cele optymalizujące: „zwiększyć”, „wzmóc”, „poszerzyć” według wzoru „+” - „+++” (wrażliwość, zaangażowanie)
Cele minimalizujące: „osłabić...”, „ograniczyć...” według wzoru
„++” - „+”(O) (agresję, nadmierną wrażliwość)
Cele korekcyjne: „przekształcić...”, „zmienić...” według wzoru „-” - „+” lub „+” - „-” (postawy, przekonania)
celem wychowania nazywamy cel świadomy, który może być zwerbalizowany
i który wyznacza kierunek działania. (Gurycka)
86. Metoda wychowania bez porażek
Metoda III to proces synergetyczny, czyli oparty na współdziałaniu.
Istota.
Metoda III polega na takim podejściu do konfliktu dotyczącego zaspokojenia potrzeb, w który obie strony łączą się w poszukiwaniu możliwego dla nich do przyjęcia rozwiązania. Jest to metoda, w której nikt nie musi przegrywać.
Metoda III jest pewnym procesem. Od samego początku aż do końca niezbędne jest współdziałanie obu stron. W konflikcie uczeń - nauczyciel obie strony wspólnie możliwych i realnych rozwiązań, a następnie postanawiają, które najlepiej zaspokoiłyby potrzeby zarówno nauczyciela, jak i ucznia.
Główne hasła: dzieci są ludźmi
słuchać dzieci
nie przesłuchiwać
87. Taksonomia i operacjonalizacja
taksonomia- hierarchiczny układ celów, cele wyższe mieszczą w sobie cele niższe, osiągnięcie celu wyższego gwarantuje że cele niższe również zostały osiągnięte
operacjonalizacja zamiana celu operacyjnego na ogólny ogólnego na szczegółowe, w drodze
sprecyzowania, uszczegółowienia, konkretyzacji, otarcie z otoczki emocjonalnej
88. Czy strategia wychowania jest nauką?
Nie, to proces wychowania
-strategia kształtująca
-strategia poszukująca
-strategia otwarta
89. Proces wychowania i sytuacja wychow. ?? nie mam pojęcia o co tu chodzi??
Proces wychowania - sytuacje wychowawcze - interakcje wychowawcze
-płaszczyzny analizy procesu wychowania
-analizy procesu wychowania
-istota procesu
-istota sytuacji wychowawczej
-obiektywny i subiektywny wymiar sytuacji
-typy interakcji wychowawczych
Co do procesu wychowania (def) patrz pytanie nr 54
a SYTUACJE WYCHOWAWCZE wg Wejnarowicz to:
- celowo i planowo organizowane sytuacje społeczne
- każda sytuacja wychowawcza będzie społeczną, ale nie każda syt społ będzie sytuacją wychowawczą
90. Perspektywy odkrywania podmiotowości.
E. Kubiak - Szymborska wyróżnia cztery komplementarne względem siebie perspektywy odczytywania podmiotowości w kontekście wychowania:
zwraca uwagę na podmiotowy charakter wychowania, a ściśle rzecz biorąc na relacje zachodzące między podmiotami wychowania;
podmiotowość wyrażana jest w kategoriach teleologicznych czyli jako specyficzny cel wychowania;
podmiotowość jako kategoria wartościująca, jako pewna wartość;
podmiotowość ujmowana w perspektywie edukacyjnej, w której to perspektywie podmiotowość postrzegana jest jako wytwór człowieka, który wymaga poszukiwania warunków jego kształtowania, jego aktualizowania.
91. Klasyczne źródła uzasadniania celów wychowania.
Do źródeł klasycznych zalicza się te, które mają charakter antropologiczny (kim jest człowiek, jaki jest sens życia człowieka?).
Tchorzewski wskazuje na trzy nurty antropologiczne:
teistyczny,
naturalistyczny (samorealizacja)
humanistyczny.
92. funkcje celów wychowania
Wg A. Guryckiej:
wyodrębniająca - pozwala wyodrębnić poszczególne procesy wychowania spośród innych,
strukturalizująca (modelująca) - określa charakter interakcji między wychowawcą, a wychowankiem,
kontrolna - wyznaczają jakość niezbędną do nabycia doświadczeń i wpływów.
93. Orientacja badawcza Teorii wychowania.
Wg Józefa Górniewicza
1. Orientacje - stanowisko tradycyjne
2. Orientacja fenomenologiczna
3. Orientacja scjentystyczna
4. Orientacja antymetodologiczna
Wg B. Śliwerski
1. Orientacja socjologiczna
2. ORIENTACJA NORMATYWNA
a) Orientacja normatywno-ideologiczna
b) Orientacja normatywno - filozoficzna
3. Orientacja psychologiczna
4. Orientacja eklektyczna
49. NA CZYM POLEGA WYCHOWANIE DO EMANCYPACJI?
(wg. Czerepaniak- Walczak)
Wyraża się w tworzeniu warunków do rozwijania u ludzi takich dyspozycji osobowościowych i jednocześnie takich kompetencji umiejętnościowo- sprawnościowych, które to czynią ich zdolnymi do uwalniania się od zależności, ograniczeń, np. asertywność, otwartość
4