Nowotwory -wykład I część 2
Stany przedrakowe - status praecancerosus
Nazywamy zmiany patologiczne, na podłożu których częściej rozwijają się nowotwory niż w tkankach prawidłowych tego samego narządu.
Stany przedrakowe właściwe
są to zmiany patologiczne na podłożu , których raki (nowotwory złośliwe) rozwijają się stosunkowo często;
w pojęciu tym mieści się określenie zmiany przedrakowej - laesio praecancerosa - jest to zmiana morfologiczne, w której istnieje duże prawdopodobieństwo morfogenezy w raka ;
określa się ją jako ilościowe i jakościowe zmiany strukturalne zachodzące w tkankach i narządach mogące prowadzić do nowotworu;
(obrazy morfologiczne mieszczą się na pograniczu między normoplazją a anaplazją)
Przykłady stanów przedrakowych właściwych
leukoplakia
nadżerka szyjki macicy z dysplazją
nadżerka połowiczo zepidermizowana
rogowacenie starcze skóry
róg skórny
skóra pergaminowa
polipowatość rodzinna jelita grubego
rozrost gruczołowy atypowy endometrium
Stany przedrakowe w szerokim ujęciu:
Są to zmiany patologiczne w przebiegu których rozwijają się prawdziwe stany przedrakowe, a dopiero te prowadzą do powstania raka.
Przykłady stanów przedrakowych w szerokim ujęciu:
nadżerka gruczołowa szyjki macicy w okresie epidermizacji
skóra starcza
polipy jelita grubego
kikuty i metaplazja jelitowa żołądka
przewlekły wrzód żołądka
przewlekłe zanikowe zapalenie żołądka
marskość wątroby
Tzw. Stany przedrakowe dziedziczne
są to stany chorobowe, do których skłonność została przekazana dziedzicznie;
zalicza się tutaj:
* skórę żółtą pergaminową - xeroderma pigmentosum
* polipowatość rodzinną jelita grubego
* mnogie nerwioko-włókniaki - choroba Reklinghausena
Rogowacenie starcze przedrakowe - keratosis praecancerosa vel senilis
Zmiana występuje na podłożu starczego zwyrodnienia skóry
Klinicznie: ogniskowe zmiany w postaci szarych, ciemnożółtawych lub brunatnawych szorstkich plam,
*często pokryte łuskami, wielkości do 1 cm;
*czasami nawarstwienia rogowe mogą przybierać postać rogu skórnego;
* lokalizacja: na twarzy, małżowinie usznej, szyja, grzbiety rąk;
* bujanie nowotworowe złośliwe - pojawia się obwódka zapalna oraz rozrost mas z owrzodzeniem
Histopatologicznie - dwa typy:
1. Zmiana o małej aktywności rozrostowej nie stanowiącej bliskiego zagrożenia rakiem - keratosis praecancerosa simplex vel atrophica.
ၴ Charakteryzuje się:
ყ cienkim naskórkiem, w którym atypizacja obejmuje w-wy podstawnej i nie dotyczy zazwyczaj ujść gruczołów potowych;
ყ patologicznym rogowaceniem, polegającym na nawarstwianiu się blaszek parakeratotycznych
ყ częstym wytwarzaniem się akantolitycznych rozwarstwień naskórka ponad komórkami w-wy podstawnej;
2. Zmiana o dużej aktywności rozrostowej, stanowiącej bliskie zagrożenie rakiem - keratosis praecancerosa hypertrophica vel proliferans
Cechuje się:
wyraźnym zgrubieniem naskórka, w którym atypia dotyczy bardziej powierzchownych warstw (zatarcie warstwowości naskórka i biegunowego układu keratocyów)
dużym nawarstwieniem patologicznym keratyny (zbite masy na kształt rogu)
akantotyczne zgrubienie naskórka z proliferacją w głąb
pobudzenie melanocytów i nadmierne przebarwienie melaniną dolnych warstw naskórka
ၴ Podłoże, na którym rozwijają się zmiany, wykazują często oznaki zwyrodnienia i zaburzeń unaczynienia;
ყ do zmian tych należą:
ၵ elastosis i bliznowacenie
ၵ nacieki zapalne z limfocytów, plazmocytów i
histiocytów
ၵ nagromadzenie ziaren melaninowych i melanofagów
Na podłożu keratosis praecancerosa rozwijają się raki płaskonabłonkowe typu epidermoidalnego o przebiegu mniej złośliwym niż inne raki epidermoidalne
Rozrosty rzekomonowotworowe
To guzy będące rozrostami dojrzałych tkanek
prowadzą one do powstania guza.
Nie są to rozrosty niepohamowane,ale
zatrzymują się po ustaniu przyczyny lub samoistnie.
Przykłady guzów rozrostowych nienowotwowowych:
Rogowiec kolczystokomórkowy -keratoacanthoma
nadziąślak - epulis
bliznowiec - keloid
mięczak zakaźny - molluscum contagiosum
Hamartoma
Choristoma
Guzowate zapalenie powięzi - fascitis nodularis pseudosarcomatosa
Rogowiec kolczystokomórkowy - keratoacanthoma vel molluscum sebaceum vel acanthoma pseudoinvasivum
Zmiana o charakterze pojedynczego guza,
średnicy od kilku mm do 2-3 cm (śr.1-2cm),
umiejscowiona na:၈ twarzy, ၈ małżowinach usznych, ၈ rzadziej na grzbietach rąk i wyprostnych częściach przedramion i podudzi;
mogą być również mnogie - co obserwuje się zwykle w związku z ၈ zawodowym narażeniem na dziegcie, ၈ działanie promieni słonecznych i u ၈ leczonych immunosupresyjnie
Klinicznie:
zmian rozwija się dość szybko i zwykle osiąga maksymalne rozmiary po 6-8 tygodniach (2-3 miesięcy),
następnie cały guz rogowacieje i ulega samoistnej inwolucji, (odpada) pozostawiając bliznę.
Makroskopowo:
zmiana wyniosła ponad powierzchnię skóry,
twardy, dobrze odgraniczony guzek,
z kraterowatym zagłębieniem w środku, wypełniony masami rogowymi, które mogą wystawać w postaci rogu skórnego,
nabłonek nie zrogowaciały zwisa ze wszystkich stron nad masami rogowymi.
Mikroskopowo:
rozrost nabłonka głównie w obrębie szyjek mieszkowych, (rozrost w głąb nie przekracza poziomu gruczołów potowych).
Nabłonek jest dojrzały, z perłami rogowymi podobny do ca planoepitheliale epidermoidale
naciekanie powoduje destrukcję podłoża, desmoplazję i silne odczyny zapalne
w strefie inwazji nabłonkowej można dostrzec atypię komórkową i figury podziału.
Rozpoznanie ustala się na podstawie:
obecności tzw. daszków naskórkowych nad brzeżnymi częściami guza,
częsta obecność czopów martwiczo- zapalnych w środku ognisk,
wyraźny związek z pochewkami włosowymi,
duża dojrzałość keratocytów w bardziej powierzchownych warstwach guza,
ၴ ၴ szybki rozwój guza, ၴ wymiar guza i ၴ krater rogowy !
Keratoacanthoma. (charakterystyczny „daszek” i masy rogowe zalegające w krypcie).
Tzw. rak samogojący się - self healing carcinoma
choroba rzadka, zbliżona do rogowiaka kolczystokomórkowego,
cechą charakterystyczną jest mnogość wykwitów,
najczęściej na kończynach i tułowiu,
niewielkie wypukłe guzki o śr. do 2 cm,
mechanizm cofania się zmian - prawdopodobnie immunologiczny
przebieg wieloletni - po zagojeniu się jednego guzka pojawiają się nowe.
Choristoma
jest to heterotopia
guz powstały z tkanek nietypowych dla danej okolicy, dojrzałych,
źródłem tych tkanek są zawiązki jednego narządu w innym,
np. utkanie tarczycy w języku, kory nadnerczy w nerce, torbiele oskrzelopochodne śródpiersia
Choristia - jest to dysembrioplazja ograniczona, będąca zbłąkaniem fragmentu zawiązka narządu
Hamartoma
jest to nienowotworowa zmiana guzowata,
powstała z nieprawidłowego zestawienia tkanek typowych dla danej okolicy
o nieprawidłowej proporcji i zdezorganizowanym układzie
np. hamartoma w płucach, niektórzy zaliczają tu znamiona barwnikowe i naczyniowe skóry.
Guz - tumor
jest to miejscowe obrzmienie niezależne od istoty
w pojęciu tym mieszczą się zmiany nienowotworowe takie jak: obrzęk, krwiak, guzy rzekomonowotworowe, zmiany zapalne, torbiele, zmiany wsteczne - skrobiawica itp..
oraz nowotwory łagodne i złośliwe
Polip - polypus
jest to rozrost o wydłużonym kształcie, uszypułowany;
histopatologicznie może to być :ၟ zmiana rozrostowa nienowotworowa, ၟ zapalna, ၟ nowotwór niezłośliwy lub ၟ złośliwy;
4