Wykład II 22.11.2001
1) c. biogenne
2) c. psychogenne
3) c.socjogenne
A) role społeczne
B) kulturowy ideał osobowości
C) jaźń
kulturowy ideał osobowości w każdej kulturze jest jakieś wyobrażenie człowieka
Amerykanin - pogodny, na luzie, spontaniczny, indywidualista, pracowity, przedsiębiorczy
Chińczyk - pracowity, zdyscyplinowany, ma współpracować, podporządkować się
jaźń - jakie wyobrażenie o nas samych mamy na podstawie kontaktów z innymi ludźmi
socjalizacja - procesy wpływu życia społecznego i kultury na osobowość jednostki
węższe rozumienie - w dzieciństwie - socjalizacja pierwotna - czyli taka która powstaje pod wpływem kontaktów, relacji z opiekunami, rodzicami i innymi kręgami osób w okresie wczesnego dzieciństwa (dziecko naśladuje i przyswaja sobie wzory zachowań).
szersze - wszystko to co nam się przydarzy w życiu dorosłym - socjalizacja wtórna - dotyczy osób dorosłych uczących się ról społecznych (rodzinnych, zawodowych itd.) pełnionych w grupach społecznych.
osobowość autorytarna - osobowość charakteryzująca się bezkrytycznym podporządkowaniem się autorytetom, skłonnością do przyjmowania postaw antydemokratycznych, konserwatyzmem poglądów i obyczajów, nietolerancją, sztywnością rozumowania, kultem siły, a także tendencją do podziału świata na �swoich� i obcych. Uwarunkowania osobowości autorytarnej tkwią najczęściej w środowisku wychowawczym, w którym dominuje surowa dyscyplina i tłumienie uczuć.
Po raz pierwszy pojęcia osobowość autorytarna użył E. Fromm ('ucieczka od wolności') do określenia osób podatnych na ideologię faszystowską.
osobowość wewnątrzsterowna - dość wcześnie w życiu stawiają sobie cele do których będą dążyć (Riesman 'samotny tłum')
osobowość zewnątrzsterowna - cele wyznacza im otoczenie
grupa społeczna
zbiór osób które to osoby są cechowane przez pewne
wartości grupowe
więź społeczną
organizacja wewnętrzna
zbiór ludzi w otoczeniu, o pewnych wartościach grupowych związanych więzią społeczną który wytworzył organizację wewnętrzną.
Liczebność grupy ma różne konsekwencje
zwiększanie liczby członków powoduje ze staje się ona :
bardziej efektywna
wzrost liczebności powoduje wzrost różnicy poglądów
zmniejszenie aktywnego uczestnictwa w działaniach grupy
mniejsza komunikacja
zmniejszanie członków:
im mniejsza grupa tym lepsza komunikacja
wzrost lojalności w małej grupie
wartości grupowe, funkcje grupy
Grupy formalne posiadają wykształconą więź i zasadę odrębności określającą granice grupy, rozwinęły formalny system kontroli i organizacji.
Grupy nieformalne - oparte są na więzi wewnątrz organizacji, instytucji i kontroli nieformalnej.
Na pozór nie mające żadnego celu np. grupy młodzieżowe.
Obiektywne zadania jakie grupa spełnia niezależnie od tego czy poszczególni członkowie zdają sobie sprawę z tego czy nie.
więź społeczna - poczucie łączności
aspekt subiektywny - identyfikacja z grupą
obiektywny
organizacja wewnętrzna pozycje i role w grupie
szef -- księgowa
szef --kierowca
rektor > dziekan > wykładowca >student
typologie grup społecznych - pierwotne -wtórne
pierwotne - więź natury nieformalnej - ludzie tworzą je nie po to aby prowadzić jakiś interes albo osiągnąć jakiś cel ale z powodów emocjonalnych (rodzina, przyjaciele, poczucie bezpieczeństwa)
wtórne - więź ma charakter formalny powołujemy je po to aby osiągnąć jakiś cel np. związek zawodowy, partie, szkoła
grupy
formalne nieformalne
formalne - gdy funkcjonowanie grupy jest unormowane jakimiś przepisami.
grupy nieformalne
grupy towarzyskie
grupy - małe, duże
struktury pośrednie
struktura organizacji tam gdzie grupa może funkcjonować nie wytwarzając struktur � to małe
grupy - ekskluzywne, inkluzywne zamknięte otwarte
przynależności - tam gdzie można wstąpić bez spełniania sformalizowanych kryteriów
grupy odniesienia - ludzie w swoim życiu porównują się do innych aby móc się jakoś samookreślić
grupy odniesienia grupy odniesienia
porównawczego normatywnego
style kierowania grupami:
demokratyczny
autokratyczny
liberalny
Wykład III 29.11.2001
typologia trzech stylów kierowania
Lewin - demokratyczny liberalny autokratyczny
autokratyczny - sam określa cele grupy i czynności, które trzeba wykonać, aby je realizować członkowie grupy nie mają udziału w podejmowaniu decyzji
kierownik sam podejmuje decyzje, nie wyjaśnia swojej decyzji ani tego co go do niej skłoniło.
członkowie grupy znają tylko cząstkowe zadania i wykonując czynności nie są zorientowani czemu służą.
członkowie grupy nie mają wpływu na przydział czynności (kto będzie wykonywał określoną czynność)
rozkazy i polecenia są podstawową formą komunikowania się z podwładnymi
oprócz rozkazów są oceny - w pracy ze swoją grupą kierownik częściej posługuje się karami niż nagrodami, oceny mają charakter arbitralny - nie są uzasadniane.
nie bierze udziału w wykonywaniu pracy.
demokratyczny - zachęca członków grupy do podejmowania decyzji, żeby byli upodmiotowieni, żeby sami określali środki potrzebne do realizacji (dobór środków służących do osiągnięcia celu)
w przypadku trudności nie krytykuje (nie ocenia negatywnie) pracowników tylko proponuje alternatywne metody rozwiązywania problemów
grupa sama decyduje o podziale czynności, o tym którą opcję wybrać
pochwały i nagany - stara się formułować oceny obiektywnie z przytoczeniem uzasadnienia
pracuje razem z grupą - nie wykonuje wielu czynności
współpracuje, jest jedną z osób realizujących działania
liberalny - pozostawia grupie całkowitą swobodę w podejmowaniu decyzji
jego rola ogranicza się do niezbędnego minimum - np. do dostarczenia niezbędnych materiałów
przekaz informacji - informuje tylko wtedy gdy zostanie o to poproszony przez grupę,unika przekazywania
unika komentarzy na temat pracy grupy oraz ocen dotyczących jakości pracy
efekt demokratycznego stylu kierowania -
wysoka jakość produktu i oryginalność wykonywanej pracy
duży poziom motywacji
stosunki wewnątrz grupowe:
przyjaźń i współpraca - przejawia się to we wzajemnych pochwałach, wspólnie organizowanych zabawach, życzliwych uwagach, częstym używaniu zaimka �my� - identyfikacja z grupą
stosunki z kierownikiem -
charakter przyjacielski
efekt autokratycznego stylu kierowania:
wyprodukowano najwięcej produktu
niższa jakość i motywacja
stosunki wewnątrz grupowe:
na plan pierwszy wysunęły się apatia bądź agresja - wobec osób albo przedmiotów
frustracja - osad emocjonalny
stosunki z kierownikiem:
stosunek do kierownika negatywny
efekt liberalnego stylu kierowania:
grupa nie była nastawiona na pracę - wyprodukowano najmniejszą ilość produktu o najniższej jakości
kształtuje się nieformalna struktura - jedna osoba z grupy spontanicznie przyjmuje role kierownika autokratycznego � stosunek grupy do takiego kierownika jest negatywny
styl kierowania demokratyczny jest najlepszy, w autokratycznym powstaje ilościowo więcej produktów.
W różnych okolicznościach sprawdzają się różne style kierowania np. w obliczu kryzysu kiedy potrzebna jest krótkotrwała mobilizacja najlepsze efekty daje styl autokratyczny.
zbiorowości społeczne
pojęcie zbioru - ogół ludzi, zbiór oparty na wspólnej cesze
kategorie społeczne - tworzą jednostki wyróżnione ze względu na cechy ważne dla przebiegu procesów społecznych, względnie stałe
np. kategoria - zamieszkania na wsi
w mieście
w wielkim mieście
kategoria płci - kobieta ,mężczyzna
wykształcenie - wyższe średnie podstawowe
kręgi społeczne - niewielkie zbiorowości opierające się na bezpośrednich stycznościach, nie ma wyraźnej odrębności, płynna przynależność, nie mają stałego składu
mają znaczenie dla kształtowania się opinii publicznych
nieformalny obieg opinii
kręgi stycznościowe, koleżeńskie, przyjacielskie
ludzie w przestrzeni stykają się ze sobą, koncentrują się wokół lidera kształtują się w ten sposób pewne opinie
społeczność
pewna zbiorowość w ramach której członkowie zaspokajają swoje podstawowe potrzeby, dominują styczności bezpośrednie np. małe, średnie osiedla, wsie
ludzie znają większość członków zbiorowości
zbiorowość ludzi mieszkająca na określonym obszarze powiązana więziami społecznymi, wspólnotą warunków życia, tradycjami kult. itp.
Wyróżnia się społeczność:
lokalną - tworzą ją mieszkańcy określonej wsi, dzielnicy miasta, osiedla
regionalną - w jej skład wchodzą zamieszkujący pewien region administracyjny
państwową - obejmującą obywateli jednego państwa
światową - stanowią ją ludzie zamieszkali we wszystkich państwach
społeczeństwo - zbiorowość trwająca przez szereg pokoleń, zespolona wewnętrznie wielorakimi systemami stosunków.
w obrębie społeczeństwa funkcjonują instytucje, wspólny system gospodarczy
wyodrębniona od innych takich zbiorowości trwałą przynależnością członków i stanowiąca w większym lub mniejszym stopniu całość terytorialną (ekologiczną)
społeczeństwo - najczęściej określa się społeczeństwo jako wszelkie formy życia zbiorowego w ramach jednego narodu czy państwa, oparte na zasadzie odrębności, utrzymujące swój byt przez dłuższy okres. Szeroko również upowszechnione są poglądy, które upatrują istotę społeczestwa w fakcie istnienia organizacji społecznej, w związku z czym społeczeństwo definiowane jest jako ogół instytucji i urządzeń zapewniających ludziom wspólne zaspokajanie potrzeb, zorganizowane współżycie i rozwój. Społeczeństwo uważane jest także za system grup społecznych wzajemnie zależnych, podlegających przeobrażeniom.
Na gruncie socjologii wyróżnia się:
społeczeństwo globalne oznaczające dużą zbiorowość, żyjącą na rozległej przestrzeni, w której wytworzyły się i utrzymują więzi społeczne oparte na wspólnym dorobku kulturowym, na funkcjonowaniu instytucji nieformalnych i wzorów zachowania.
społeczeństwo lokalne (społeczność), czyli zbiorowość ludzką mieszkającą na określonym terytorium (np. osiedle mieszkaniowe, dzielnica miasta, wieś), w której więzi społeczne oparte są na wspólnocie warunków życia, sąsiedztwie, wspólnej kulturze, ścisłej kontroli społecznej.
zbiorowości oparte na podobieństwach zachowań
publiczność
tłum
zbiegowisko
ludzie którzy w tym samym lub zbliżonym czasie odbierają w celach rekreacyjnych lub informacyjnych identyczny przekaz, czyli jakąś treść wyrażoną słownie, dźwiękiem albo obrazem.
publiczność jest adresatem pewnego przekazu ideowego lub propagandowego
zbiorowości oparte na podobieństwach zachowań np. manifestacje polityczne
zgromadzenia
publiczność zebrana
i rozproszona - odbiorca pracy, książek, TV
publiczność zebrana -wspólnota zainteresowań, gotowość od podobnych reakcji
zarażenie emocjonalne - dezindywidualizacja cech jednostki na rzecz zbiorowości, jesteśmy skłonni do zachowań nie wynikających z naszej osobowości
tłum - przelotne zgromadzenie kilkudziesięciu najwyżej kilkuset osób na przestrzeni umożliwiającej bezpośredni kontakt, które to osoby spontanicznie i identycznie reagują na te same bodźce.
silna więź emocjonalna
łączność psychiczna powodująca identyfikację jednostki z tłumem
silne bodźce emocjonalne - poczucie krzywdy, gniew, poszkodowanie, chęć zemsty - motywy działania tłumu.
TŁUM - agresywny uciekający rabujący demonstrujący
(jest nakierowany (motywem (w sytuacjach (wydarzenia polityczne
na jedną osobę) jest panika kryzysu, wielkiego jest zorganizowany
lęk, instynkt niedostatku) w sposób formalny
samozachowawczy) przynajmniej na początku)
rozumowanie tłumu opiera się na kojarzeniu na podstawie analogie i podobieństw
natychmiastowe uogólnienie poszczególnych wypadków
brak krytycyzmu - pewne opinie i sądy niezależnie od tego czy są słuszne tylko zależnie od poziomu ich atrakcyjności.
Wyobraźnia tłumu - obrazy, przedstawia się pewną sytuację w postaci obrazowej
atrakcyjne wizualnie
szczególna rola słów i haseł
ogólność
Wykład IV 06.12.2001
T: Propaganda i reklama
kształtowanie postaw - celem jest zwiększenie sprzedaży
postawa - jest to stosunek jednostki do jakiegoś przedmiotu (przedmiot jest rozumiany bardzo szeroko może to być np. człowiek, pogląd, opinia, wartość, rzecz) stosunek oceniająco - emocjonalny (wartościowanie, stosunek emocjonalny) wyrażający się w kategoriach pozytywnych (np. lubię podoba mi się, wysoko cenię) lub negatywnych (nie lubię, nie podoba mi się, nisko cenię)
Postawa składa się z trzech elementów:
poznawczy - zestaw wiedzy na temat przedmiotu
oceniająco-emocjonalny - wartościowanie, kształtuje się postawa emocjonalna
behavioralny - zachowaniowy
poznawczy i oceniająco-emocjonalny to postawy wewnętrzne, natomiast behavioralna to postawa zewnętrzna � komplementarna
postawa może ale nie musi zawierać komponentu poznawczego i behavioralnego � wtedy jest to postawa niekomplementarna.
stereotyp - to obraz w umyśle ludzkim odnoszący się do jakiegoś faktu lub zjawiska społecznego. Obraz ten jest cząstkowy i schematyczny stanowiący fikcję a nie adekwatne odbicie jakiegoś faktu (zniekształca rzeczywistość).
W sprawach drobnych odgrywają rolę pomocniczą.
mechanizmy kształtowania się stereotypów :
generalizowanie jednostkowych faktów (tendencja człowieka do uogólnień na podstawie jednego zdarzenia rozciągająca się na całe zjawisko)
przyjmowanie utartego poglądu, stereotypu ze środowiska, w którym jednostka się wychowuje
Jeżeli stereotyp jest zakorzeniony to postrzegamy rzeczywistość przez jego pryzmat. Podświadomie szukamy potwierdzenia ugruntowanego stereotypu.
Kształtowanie postaw i stereotypów w celu wyindukowania odpowiedniego zachowania.
definicja propagandy (reklamy) według:
T. Parsons - jest próbą oddziaływania na postawy, a przez ot bezpośrednio lub pośrednio na działania ludzi.
J.Ellul - jest techniką, która interweniuje w społeczeństwie poprzez silne uproszczenia.
A. McLung Lee - propaganda to działalność polegająca na operowaniu słowami, symbolami, wydarzeniami,osobistościami z intencją poparcia lub zaatakowania jakiegoś zainteresowania, projektu, instytucji, osoby, dobra lub usługi w oczach lub umysłach publiczności.
typologia propagandy
w zależności do jakiego komponentu jest rysowana -
propaganda informacyjna - jeżeli jej głównym celem jest dotarcie do wiedzy
propaganda emocjonalna - do uczuć
propaganda sterująca - ma na celu bezpośrednio wpłynąć na sposób zachowania, pokazuje przykłady, wzory zachowań.
typologia reklam
|
ROZUM |
EMOCJE |
silne zaangażowanie |
racjonalna |
emocjonalna |
słabe zaangażowanie |
tworząca nawyk |
dająca satysfakcję |
racjonalna - dotycząca takich rzeczy jak np. dom, samochód, sprzęt
emocjonalna - dotyczy produktów, w których zakup angażujemy się ale przemawiają emocje a nie rozum
'tworząca nawyk' - produkt nabywamy przekonani rozumem np. jakiś typ margaryny, oleju, masła, proszku, kierując się względami praktycznymi
'dające satysfakcję' - produkty takie jak np. słodycze, alkohol, lody, papierosy � kierujemy się atmosferą, nastrojem, okolicznościami
technika irradiacji - polega na oddziaływaniu poprzez kontekst, następuje przepromieniowanie emocji i wartości z osób i przedmiotów stanowiących tło (kontekst) na osoby lub treści, które zgodnie z intencją miały być lub powinny być wyeksponowane.
technika identyfikacji -polega na utożsamianiu się nadawcy z odbiorcą - celem jest zmniejszenie dystansu między odbiorcą a nadawcą.
technika symplifikacji - polega na operowaniu skrótami - dąży się tutaj do sformułowań zwięzłych i jednoznacznych. Istotą jest redukowanie doktryn do programów, programów do sloganów, sloganów do obrazów.
Celem jest jasne precyzyjne hasło pokazujące istotę rzeczy.
technika dwustronnej argumentacji - pokazujemy wady i zalety, sprawiając wrażenie obiektywnej i pozbawionej uprzedzeń oceny rzeczywistości.
technika globalnego ataku - gdy chcemy jakąś grupę wybić z letargu, marazmu - stosuje się tutaj argumenty o ekstremalnej sile.
technika małych kroków - opartych o mechanizm sokratejski - człowiek odrzuca informację sprzeczne z jego dotychczasowym systemem przekonań, a przyjąć może tylko tą, która nawiązuje do niego.
technika podkreślenia wiarygodności - poprzez podkreślenie kompetencji - komunikat jest wiarygodny gdy opinia wypowiadana jest przez eksperta
zachowanie zgodności (pomiędzy obrazem i treścią) - występuje gdy obraz jest kompatybilny z tekstem
technika wzbudzenia zainteresowania - komunikat który zostanie zapamiętany (np. czarno-biała reklama w kolorowej telewizji, obraz do góry nogami, inny format, kolorystyka - wszystkie elementy wyróżniające)
Wykład V 13.12.2001
kultura - jako pojęcie służące do pokazania zróżnicowania obyczajów
potrzeby fizyczne
typologia
na kulturę składają się trzy sfery zjawisk
kultura społeczna
kultura materialna
kultura duchowa
materialna - umiejętności (praktyczna wiedza) wytwarzania pewnych przedmiotów użytkowych lub pozyskiwanie żywności
duchowa - wiąże się z i obejmuje pewne wytwory ludzkie nie mające praktycznego zastosowania, użytkowego charakteru np. sztuka, muzyka, religia, filozofia
społeczna - normy i wzory postępowania, pewne prawa i zwyczaje, różne inne zasady regulujące stosunki międzyludzkie
kultura społeczna jest czym relatywnym (względnym)
kultury wyższe, niższe- stara typologia, teraz się nie wartościuje - kultury odmienne - niewartościujące rozumienie pojęcia kultury
cultura (łac.) - uprawa roli
aktywność człowieka, wytwarzanie dzięki jego pracy i refleksji, a nie przyrody.
natura kultura
nauki nauki humanistyczne
przyrodnicze obejmują to czego twórcą jest człowiek
E. Taylor - kultura to złożona całość obejmująca:
wiedzę
wierzenia
sztukę
prawo
moralność
obyczaje
i wszystkie inne zdolności i nauki nabyte przez człowieka jako członka społeczeństwa
(J. Szczepański) kultura - ogół wytworów działalności ludzkiej, materialnych i niematerialnych wartości i uznawanych sposobów postępowania przyjętych w danej zbiorowości, przekazywanych
innym zbiorowościom i następnym pokoleniom
łączy się z pewnym przekazem informacji
przekaz treści kultury dokonuje się w trojaki sposób
trzy układy kultury
(trzy odmienne sposoby przekazywania wartości kulturowych)
pierwotny instytucjonalny trzeci układ kultury
pierwotny -związany z grupami pierwotnymi - rodzina, sąsiedzi, koledzy, w warunkach pewnej fizycznej i emocjonalnej bliskości nadawcy i odbiorcy.
drugi - pewne treści otrzymujemy od nadawców nie będących rodziną, ale wyspecjalizowany nadawca występuje wobec odbiorcy w sformalizowanej roli i reprezentuje pewna instytucję
odbiorca i nadawca nie pozostają ze sobą w bliskich stosunkach emocjonalnych, ale występuje bliskość fizyczna.
trzeci układ kultury -kontakt pomiędzy nadawcą a odbiorcą jest taki że odbiorcy tworzą anonimową publiczność pozostającą w rozproszeniu � nazywamy go układem kultury masowej
kultura masowa - telewizja, koncert, reklama, część przekazu znajdująca się w masowym obiegu docierająca za pomocą mediów, nie ma kontaktu bezpośredniego
funkcje telewizji:
rozrywkowa
informacyjna
edukacyjna
MacDonald - poddawał krytyce ze względów estetycznych, dominuje treść i przekaz służący rozrywce (prosta nieskomplikowana rozrywka skierowania do widza o niewygórowanych wymaganiach)
jest to możliwe w społeczeństwach nowoczesnych gdzie ludzie mają dużo wolnego czasu
pięć wątków kultury masowej:
humorystyczny
dramatyczny (konflikt)
seksualno-romansowy
sentymentalny
personalny (np. plotki)
z treści eliminuje się problemy kontrowersyjne
polityka
religia
narodowość
problemy rasowe
to co służy zrozumieniu świata
homogenizacja kultury masowej
dostarczanie treści łatwej w odbiorze, przekazy o różnej wartości są prezentowane w identyczny sposób
Wykład VI 20.12.2001
etapy procesu badawczego
metody badań socjologicznych
proces badawczy - ciąg różnych działań w danej dyscyplinie od postawienia pytania do udzielenia odpowiedzi
I sformułowanie problemu badawczego
proces przystosowanie nowego pracownika do funkcjonowania w firmie np. przyczyny konfliktów w firmie X, lub przebieg procesu socjalizacji nowego pracownika w firmie Y
lub konsekwencje kierowania autokratycznego dla wydajności pracy w przedsiębiorstwie Z
II sformułowanie hipotez 'wybór i uzasadnienie'
stawiamy przypuszczenia co do tego jakie będą wyniki
III operacjonalizacja problematyki
czynniki zadowolenia z pracy w firmie A
definiujemy, określamy sytuację jako spełniającą pewien warunek
przełożenie pojęć teoretycznych na empiryczne
IV określenie populacji, wybór badanej zbiorowości
V wybór metod badawczych
metody obserwacyjne
metody nieobserwacyjne - ankietowe
surveyowe
np. 'zainteresowanie studentów wykładem'
obserwacja:
studenci notują
studenci grają w karty
studenci zadają wykładowcy pytania
studenci drzemią
na wykładzie jest cisza
studenci całują się
metody ankietowe
wywiad, ankieta � informacje o opiniach, poglądach, koncentrują się na obszarze rzeczywistości społecznej jak opinie, postawy, służą do badania sfery mentalnej czyli świadomości człowieka.
obserwacja � opis zachowań, warunków życia, pracy ludzi
socjometria - służy badaniu spontanicznie kształtujących się relacji między ludźmi\i w małych grupach, relacje nieformalne
eksperyment - metoda badawcza, która służy określaniu zależności przyczynowych w zjawiskach społecznych, najczęściej dotyczących motywów, uwarunkowania działań ludzi
przedstawienie teatralne to forma:
a) pierwotnego układu kultury
b) drugiego układu kultury
c) trzeciego
VI przygotowanie narzędzia badawczego- inne formy służące zapisowi informacji określające zagadnienia związane z zaangażowaniem pracowników
arkusz obserwacji
robotnicy robotnicy robotnicy robotnicy
pracują jedzą palą piją
śniadanie papierosy wino
arkusz obserwacji
student student student
notuje śpi rozmawia
VII pilotaż badań - pewna forma sprawdzenia procedur badawczych które zostały przygotowane
VIII dobór próby
badania całościowe - poddane pomiarowi, badania reprezentacyjne
badania społeczne
całościowe reprezentacyjne
dobór próby
dobór losowy kwotowy
IX realizacja badań
X opracowanie wyników � akcentuje się wymiary statystyczne wybranego problemu
Wykład VII 01.03.2002
techniki, metody badawcze
obserwacja wywiad/ankieta socjometria eksperyment
(metody surveyowe)
test socjometryczny - służy do badania wąsko określonej tematyki � stosunków społecznych kształtujących się w małych grupach. Relacje miedzy osobami na tym samym poziomie organizacji formalnej
informacje o pozycji jednostki w grupie
pozwala uzyskać informacje o podziałach na podgrupy i zależnościach między podgrupami.
Jedno pytanie w ramach ankiety - np. 'kogo najbardziej w swojej grupie lubisz?'
pierwszy warunek poprawnego testu socjometrycznego - grupa powinna być jasno zdefiniowana tak aby wybory dokonywane przez członków grupy mogły się ograniczać do tej grupy
drugi warunek - badacz nie powinien ograniczać liczby osób które można wybrać lub odrzucić
trzeci warunek - kryterium dokonania wyboru powinno być jasno określone przez badacza
wyniki badań powinno się wykorzystać dla dokonania zmian w grupie zgodnie z preferencjami członków badanej grupy
(testy należy wykorzystać zgodnie z życzeniem członków badanej grupy)
badanym powinno się zapewnić tajność podczas rozwiązywania testu i dyskrecję co do rezultatów badania
pytania formułować tak aby były jasne i jednoznacznie rozumiane przez wszystkich członków grupy
socjogram nieuporządkowany
'kogo w grupie lubisz najbardziej?'
D - idol socjometryczny
gwiazda - wszyscy członkowie wybierają jedną osobę
kto powinien być liderem grupy?'
'szara eminencja' - ma pozytywny kontakt z idolem grupy
wybory negatywne - 'kto nie powinien być liderem', 'kogo nie lubisz'
'klika' - podgrupa która się izoluje i jest izolowana od innych
cele badań socjometrycznych
identyfikacja osób wymagających specjalistycznych, szczególnych oddziaływań
identyfikacja osób izolowanych (nie uzyskują wyborów pozytywnych)
diagnoza wewnętrznej struktury grupy
|
A |
B |
C |
D |
E |
A |
|
+ |
� |
+ |
+ |
B |
|
|
� |
|
|
C |
+ |
+ |
|
|
� |
D |
|
+ |
� |
|
|
E |
|
+ |
� |
|
|
a) pilotaż
b)dobór próby
c)sformułowanie hipotez
obserwacja
obserwować zachowania ludzi nieskrępowane i autentyczne, obserwator powinien być niewidoczny
sytuacje badawcze
obserwacja jawna obserwacja ukryta
poinformowani o tym że nie wiedzą że są przedmiotem
są przedmiotem badania badania
obserwator jest członkiem grupy obserwowanej obserwator jest kimś z zewnątrz
osoby podejmujące rolę członka grupy za bardzo mogą się emocjonalnie związać z grupą co zaburzy ich obiektywność.
obserwacja kontrolowana obserwacja niekontrolowana
jesteśmy w stanie skategoryzować zjawiska nie wiemy co będzie w czasie obserwacji
i wiemy w jakich zachowaniach najważniejsze, najlepiej nie oceniać zachowań
przejawia się dana cecha tylko je spisywać
co najczęściej jest przedmiotem badania:
znaki zewnętrzne ludzi (ubiór, przedmioty)
ruchy ekspresywne (gesty, mimika, sposób poruszania się)
usytuowanie przestrzenne (skupianie się osób w czasie spotkań, odległość dzielącą rozmówców)
język (słownictwo, ton, intonacja, treść rozmów, wyrażenia językowe)
czas (poświęcanie zajęciom określonej liczby czasu)