Zagadnienia ogólne
System, jego cechy i ich charakterystyka
System - (gr. σύστημα systema - rzecz złożona) - jakikolwiek obiekt fizyczny lub abstrakcyjny, w którym można wyróżnić jakieś wzajemnie powiązane dla obserwatora elementy. W tym sensie podział czegoś na systemy jest względny i zależy od tego kto, przy pomocy czego i do czego poklasyfikował jakiś zbiór na systemy. Dlatego też elementy jednego systemu mogą stanowić składniki innych systemów.
Ogólna teoria systemów. Jest to hipotetyczna najbardziej ogólna "teoria wszystkiego", która zakłada, że własności struktur systemowych są uniwersalne. Została zapoczątkowana w biologii przez Ludwiga von Bertalanffyego, rozwijana i uzupełniana przez cybernetyków oraz cybernetyków społecznych, adoptowana w inżynierii jako inżynieria systemów, i obecnie poszerzana na nauki socjo-ekonomiczne i kognitywne, np. inżynieria socjo-kognitywna.
Ogólna teoria systemów dotyczy wszystkich obiektów, które można uważać za inteligentne, np. ludzkie organizacje i systemy złożone, takie jak ludzie-technologia, człowiek-społeczeństwo-środowisko. W ostatnich latach jest też lansowana nowa nazwa nauki o uniwersalnych własnościach systemów - ang. systemics, co można tłumaczyć jako systemika (?) - w Polsce do tej pory nie używana (pojawia się jednak termin "systemologia").
Istnieje wiele kryteriów hierarchicznej klasyfikacji/taksonomii systemów.
Najbardziej ogólne, interdyscyplinarne podziały podstawowe to:
* systemy abstrakcyjne i fizyczne:
o abstrakcyjne: np. systemy pojęć, reguł, modeli, działań,
o fizyczne: zbudowane z materii lub/i energii.
* systemy statyczne i dynamiczne:
o system statyczny jest niezmienny w czasie, może być abstrakcyjny lub fizyczny,
o system dynamiczny to taki, w którym zmiana w jednej części wpływa na pozostałe; największy dynamiczny system fizyczny to Wszechświat.
* systemy otwarte, zamknięte i autonomiczne - ten podział w zastosowaniu do systemów fizycznych jest subiektywny i przybliżony, choć często używany:
* systemy zamknięte są przeważnie abstrakcyjne, zaś
* systemem otwartym i autonomicznym jest np. każdy organizm żywy.
Podstawową różnicą między systemami biologicznymi a psychicznymi i społecznymi, jest to, że biologiczne przetwarzają i reprodukują zdarzenia, zaś psychologiczne są określane przez komunikację, świadomość i sens (rzeczowy, czasowy i społeczny).
W ostatnich czasach koncepcja systemu została także rozszerzona na tzw. systemy inteligentne i dotyczy najczęściej oprogramowania zdolnego do realizowania zadań sztucznej inteligencji.
Specyficzne cechy systemów fizycznych
* granice, * entropia - miara nieuporządkowania, * eksport i import materii i energii (wymiana informacji z otoczeniem), * morfostaza - tendencja do zachowania struktury, * morfogeneza - tendencja do zmiany, * homeostaza - tendencja do utrzymania równowagi funkcjonalnej, * ekwifinalność, * ekwipotencjalność,
* procesy regulacyjne (sprzężenie zwrotne dodatnie i ujemne).
System produkcyjny, system produkcyjny jest to zbiór elementów wzajemnie ze sobą powiązanych (informacyjnie, czynnościowo, rzeczowo) i od siebie uzależnionych. Ten zbiór elementów jest względnie wyodrębniony z jakiejś większej całości, która może na niego wpływać lub on może wpływać na nią. Przedsiębiorstwo jest systemem. System produkcyjny jest to zespół działań (czynności) wykonywanych w celu przetwarzania materiału w wyroby gotowe (usług).Produkcja składa się z tych procesów. Procesy odbywają się na stanowiskach roboczych. System produkcyjny musi być odpowiednio zarządzany, a więc w przedsiębiorstwie musi być system, który będzie zajmował się zarządzaniem. Podsystem instytucjonalny przedsiębiorstwa (schemat ideowy) I POZIOM dyrekcja,/dyrektor i jego zastępcy/ II POZIOM działy zarządzania,/ekonomiczne, techniczne, marketingowy/ III POZIOM sekcje - podporządkowane działom. Ruch I POZIOM wydziały produkcyjne, II POZIOM oddziały /w strukturze wydziałów/, III POZIOM gniazda robocze, stanowiska robocze. Funkcje zarządzania: planowanie, organizowanie, zatrudnianie, motywowanie, kontrola. stanowisko robocze /ludzie, narzędzia, maszyny/. stanowisko robocze jest to zespół składający się z jednego lub kilku robotników wyposażony w odpowiednie narzędzia działających na określonym terytorium pod kierunkiem mistrza lub brygadzisty i mający za zadanie produkowanie wyrobów lub usług.
Kategorie systemów produkcyjnych, zależność pomiędzy kategoriami
System produkcyjny - zorganizowany, celowo zaprojektowany i wykonany układ materialny, energetyczny i informacyjny eksploatowany przez człowieka służący do produkcji dóbr materialnych, niematerialnych i usług w celu zaspokojenia różnych potrzeb ludzkich.
Kategorie:
Wzrost - kategoria ilościowa
Rozwój - kategoria jakościowa
Elastyczność - zdolność do dostosowywania się do nowej sytuacji
Struktury organizacyjne, restrukturyzacja, reenginering
Struktura organizacyjna - układ stanowisk i składających się z nich komórek organizacyjnych wewnątrz organizacji. Jest ona zazwyczaj w większych organizacjach ujmowana w schemat organizacyjny i wyznaczana jest przez szereg czynników, do których należą: * formalizacja * departamentalizacja * centralizacja - decentralizacja * rozpiętość kierowania * podział pracy * linia podporządkowania
Typy struktur organizacyjnych
* struktura liniowa (prosta)
* struktura sztabowa
* struktura sztabowo-liniowa
* struktura funkcjonalna
* struktura macierzowa
* struktura organizacji wirtualnej
* struktura dywizjonalna
Struktury organizacyjne ze względu na rozpietość kierowania mogą dzielić się na struktury płaskie, gdy rozpiętość kierowania jest duża i smukłe, gdy rozpietość kierowania jest mała. W zależności od przyjętego typu, można wyróżnić struktury mechanistyczne, charakteryzujące się małą elastycznością oraz elastyczne struktury organiczne, które łatwo ulegają transformacji pod wpływem zmieniającego się otoczenia organizacji.
Ta definicja struktury organizacyjnej nie ujmuje więzi organizacyjnych, którą łączą komórki i zatem są drugim podstawowym elementem struktury.
Po drugie: schemat organizacyjny ujmuje tylko część struktury: podstawa to statut i regulamin organizacyjny.
Restrukturyzacja - są to gwałtowne zmiany w aktywach, pasywach lub organizacji firmy. Celem restrukturyzacji jest stworzenie przesłanek do wzrostu wartości przedsiębiorstwa. Restrukturyzacja jest równoważna z transformacją.
Typy restrukturyzacji
Wyróżniamy 4 typy restrukturyzacji:
1. Restrukturyzacja kreatywna: polega ona na tym, że kreuje się pewne zmiany w czasie, tzn. wprowadza się jakieś określone zmiany w przedsiębiorstwie i efekty tego wprowadzenia widać dopiero po jakimś czasie. Jeśli firma chce wprowadzić jakiś nowy produkt na rynek, wtedy go kreuje.
2. Restrukturyzacja antycypacyjna: przewidywania, predykcja. Oparta jest na benchmarkingu. Przedsiębiorstwa często dokonują porównania się z innymi firmami tego samego typu aby natychmiast zająć rynek i być najlepszym. Restrukturyzacja ta dotyczy organizacji pracy, zatrudnienia, wyników finansowych, wskazań marketingowych.
3. Restrukturyzacja dostosowawcza: ma pewien charakter naprawczy. Jest inicjowana gdy przedsiębiorstwo zaczyna osiągać nie zadowalające wyniki, tzn. mają mały zysk, bądź ujemny. Restrukturyzacja tego typu polega na natychmiastowej zmianie działalności, funkcjonowania przedsiębiorstwa po to by ustabilizować przedsiębiorstwo.
4. Restrukturyzacja naprawcza: polega ona na wprowadzaniu zmian, które mają naprawić przedsiębiorstwo w celu ustabilizowania jego funkcjonowania, oraz osiągnięcia dodatniego bilansu. Jest to najtrudniejszy rodzaj restrukturyzacji do przeprowadzenia.
* Do restrukturyzacji naprawczej należy podział zwany strategią naprawczą:
o strategia zawężania - analizujemy produkcje przedsiębiorstwa, stwierdzamy że pewne produkty nie przynoszą zysku i wtedy zaprzestajemy ich produkcji.
o strategia wycofywania się - polega na tym że analizujemy rynki na których działamy, gdy okazuje się że któryś z nich jest nie rentowny wtedy się z niego wycofujemy, rezygnujemy.
o strategia odchudzania - szczegółowo przegląda się aktywa, ze zwróceniem szczególnej uwagi na majątek stały i strategia ta polega na usuwaniu zbędnych przedmiotów z firmy np. drukarek, zapasów. Jest to strategia, którą ciężko jest przeprowadzić, gdyż napotyka liczny i silny opór ze strony pracowników czy też otoczenia.
o strategia okrajania - jedyna realnie spotykana restrukturyzacja i jest ona sumą wszystkich wyżej wymienionych strategii.
Reengineering (pełna nazwa: business process reengineering) - brak polskiego odpowiednika. Czasem tłumaczone jako: reinżynieria, właściwszy odpowiednik to reorganizacja procesów, jednak nie chodzi tu o jakąkolwiek reorganizację, ale o pewną filozofię postępowania. Pojęcie najczęściej używane jest w stosunku do procesów biznesowych.
Reengineering - wprowadzanie radykalnych zmian w procesy biznesowe w celu osiągnięcia maksymalnej efektywności wraz z redukcją kosztów.
Reengineering nie podaje gotowych recept postępowania. Jest to metoda kosztowna, więc zmian należy dokonywać tylko wtedy, gdy wskazuje na to rachunek ekonomiczny.
Kategoria rozwoju i wzrostu, czym się różnią
Kategoria rozwoju to ujęcie jakościowe którego celem jest poprawienie jakości wykonywanych produktów i usług poprzez innowacje. Natomiast kategoria wzrostu polega na zwiększaniu mocy produkcyjnych zakładu poprzez inwestycje w rozbudowę i zwiększenie zatrudnienia. Te kategorie mogą występować jednocześnie np. przy zastosowaniu maszyn i urządzeń usprawniających produkcję jednocześnie poprawiając jakość
Logistyczny łańcuch dostaw i łańcuch wartości, implikacje systemu, ogniwa w łańcuchach
Zarządzanie cyklem życia wyrobu
Różnica między produktem materialnym, niematerialnym i usługami
Produkt materialny - twór gdzie nośnik materialny jest nierozerwalnie związany z funkcjonalnością lego materiału
Produkt niematerialny - materialny nośnik (jeżeli jest) służy tylko do dostarczenia wartości niematerialnych
Usługa - nie posiada materialności, posiada wartość
Innowacje, badania i rozwój
Innowacja biznesowa, jej cechy
Innowacja biznesowa - stanowi nową (dla organizacji, społeczności czy cywilizacji), wprowadzoną przez człowieka wartość bądź jakość dotyczącą jej celów i/lub sposobów ich realizacji.
Cechy:
Innowacja jest związana z pojawieniem się nowych jakościowo elementów
Rynek decyduje o nowości rozwiązania
Przedmiotem innowacji może być każda kategoria systemu organizacyjnego
Efekt
Strategie: adaptacyjna, antycypacyjna, twórcza, odtwórcza - scharakteryzować
twórcza - podejmowana w sposób względnie niezależny od aktualnych lub przewidywanych zmian otoczenia w celu m. in. wywarcia wpływu na dokonanie się odpowiednich zmian w otoczeniu,
antycypacyjna - jest następstwem przewidywania przez kierownictwo przedsiębiorstwa istotnych zmian w jego otoczeniu. W przypadku trafnych prognoz umożliwia ona wyprzedzające dostosowanie struktury organizacyjnej, zasad funkcjonowania, programu produkcji do zachodzących zmian w otoczeniu i w efekcie uzyskanie przewagi konkurencyjnej, aż do objęcia pozycji lidera,
adaptacyjna - polega na szybkim i skutecznym wprowadzeniu zmian strukturalnych w reakcji na stwierdzone zmiany w otoczeniu. Przy dobrej identyfikacji powstałych zmian oraz dostatecznej głębokości i kompleksowości wprowadzanych zmian, może skutecznie zapobiegać pogarszaniu się pozycji konkurencyjnej i ekonomicznej przedsiębiorstwa, zapewniając mu trwały byt
odtwórcza - jako szczególna odmiana restrukturyzacji adaptacyjnej, przyjmuje charakter działań stabilizujących, a jej celem jest przywrócenie przedsiębiorstwu utraconej sprawności.
Co decyduje o randze innowacji w systemie produkcyjnym
Innowacje można rozpatrywać z punktu widzenia trzech obszarów:
1. OBSZARU JAKIEGO DOTYCZĄ - ZE WZGLĘDU NA PRZEDMIOT INNOWACJI WYRÓŻNIA SIĘ:
« INNOWACJE ORGANIZACYJNE
« INNOWACJE TECHNICZNE (produktowe i procesowe)
2. SPOSOBU, W JAKI SĄ PROWADZONE:
« SYSTEMOWE - INKREMENTALNE = PRZYROSTOWE LUB
« JEDNOSTKOWE - SPORADYCZNE
3. ZAKRESU ZMIAN JAKIE WYWOŁUJĄ:
« RADYKALNE
« REKOMBINACYJNE
« MODYFIKACYJNE
W jakiej sytuacji innowacja produktowa ma większe znaczenie niż innowacja procesowa i odwrotnie
Na czym polega zbieżność innowacji procesowej i innowacji produktowej
Między innowacjami organizacyjnymi i technicznymi istnieją istotne zależności
Firma wprowadzająca innowację organizacyjną związaną z zastosowaniem systemu informatycznego może radykalnie poprawić i zmienić sposób świadczenia usług czyli wdrożyć innowację techniczną
Często zmiana sposobu wytwarzania wpływa na kształt struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa
Etapy cyklu innowacyjnego
Pomysł
Projekt
Wdrożenie
Stabilizacja
Likwidacja
Czynniki które stymulują powstanie twórczych rozwiązań
1. Wrażliwość na problemy.
Kreatywne myślenie zazwyczaj stosujemy w sytuacji, w której trzeba rozwiązać problem. Toteż żeby ono w ogóle miało miejsce, to wcześniej trzeba zauważyć problem i nazwać go problemem. Np. jeśli konkurencja sprzedaje coraz więcej, a my coraz mniej, to żeby temu zaradzić, to wpierw musimy powiedzieć: „Mamy problem. Sprzedajemy mniej, a konkurencja coraz więcej. Jak to rozwiążemy?”.
2. Płynność myślenia.
To umiejętność generowania wielu nowych pomysłów, rozwiązań w obrębie jednej grupy.
Np. Co kojarzy Ci się z samochodem?
Odpowiadam płynnie generując skojarzenia: kierownica, koło, szyba, klamka, bagażnik, drzwi, lusterko wsteczne, maska, bagażnik, zderzak, poduszka powietrzna itd.
Co wspólnego mają te rzeczy? Wszystkie są elementami samochodu. Czyli płynnie generowałem odpowiedzi w obrębie jednej kategorii, jaką są elementy samochodu.
3. Giętkość myślenia.
To generowanie pomysłów, rozwiązań z różnych kategorii. Przeskakiwanie pomiędzy kategoriami, grupami rozwiązań.
Np. Co kojarzy Ci się z samochodem?
Kierownica, autostrada, parking, kierowca, policjant, prędkość, wyścig, Robert Kubica.
Wymieniłem wiele rzeczy, ale każda z innej kategorii.
O giętkości myślenia musimy pamiętać, bo możemy się zapętlić w jednej kategorii rozwiązań, np. elementy samochodu, wymienić wszystkie i oznajmić, że już nic się nam nie kojarzy.
A weźmy kategorię parking - ileż rzeczy jest na parkingu?
Ileż rzeczy, umiejętności, cech charakteru musi mieć kierowca?
Co Ci się kojarzy z policjantem? Pościg, mandat, kontrola, blokada drogi itd.
Z czym się kojarzy wyścig samochodów? Start, meta, tor, pilot, mapa itd.
Z czym oprócz samochodu kojarzy Ci się kategoria: Robet Kubica? F1, BMW-Sauber, bolid, pole position itd.
4. Oryginalność myślenia.
To generowanie niecodziennych, nowych pomysłów. Odkrywanie nowych dróg postępowania. Myślenie nowi szlakami.
5. Elaboracja (staranność, dopracowanie).
To inaczej staranność, dopracowanie pomysłu. Zwrócenie uwagi na wszystkie szczegóły.
Różnica pomiędzy pomysłem a projektem
Pomysł - etap twórczego myślenia, oznacza znalezienie sposobu na dalsze działanie, np. napisanie tekstu, wykonanie skoku, rozwiązanie problemu. Podobne pojęcia: natchnienie, impuls.
Projekt - zorganizowane ciągi działań ludzkich, zmierzające do osiągnięcia założonego wyniku, zawarte w skończonym przedziale czasu z wyróżnionym początkiem i końcem, realizowane najczęściej zespołowo, z wykorzystaniem skończonej ilości zasobów.
Co to jest prognozowanie, projektowanie, programowanie - różnice i zalezności
Prognozowanie (predykcja) jest naukowym sposobem przewidywania, w jaki sposób będą kształtowały się w przyszłości procesy lub zdarzenia. W trakcie procesu prognozowania formułuje się sąd na temat przyszłych stanów zjawisk i zdarzeń nazywany prognozą. Na kształtowanie się procesów lub zjawisk mają wpływ różne czynniki, które można podzielić na:
* czynniki zewnętrzne (inaczej egzogeniczne), na które nie ma się wpływu, a które należy uwzględnić w trakcie prognozowania jako pewne zewnętrzne ograniczenia przebiegu zjawisk i procesów gospodarczych,
* czynniki wewnętrzne (inaczej endogeniczne), które mogą być kształtowane przez decydentów.
Prognozowanie wykorzystuje informację dotyczącą tych czynników i ich wpływu na badane zjawisko. W prognozowaniu bada się relacje między tymi czynnikami a badanym zjawiskiem oraz kształtowanie się ich w przeszłości do wnioskowania o przyszłości. Do prognozowania stosuje się nauki statystyczne i matematyczne.
projektowanie jest procesem, który prowadzi działalność ludzką od stanu początkowego (problem do rozwiązania - potrzeba do zaspokojenia) do stanu końcowego którym jest pożądany wynik (system = wyrób, obiekt, organizacja, proces, program komputerowy).
Programowanie to proces projektowania, tworzenia, testowania i utrzymywania kodu źródłowego programów komputerowych lub urządzeń mikroprocesorowych (mikrokontrolery). Kod źródłowy jest napisany w języku programowania, z użyciem określonych reguł, może on być modyfikacją istniejącego programu lub czymś zupełnie nowym. Programowanie wymaga dużej wiedzy i doświadczenia w wielu różnych dziedzinach, jak projektowanie aplikacji, algorytmika, struktury danych, znajomość języków programowania i narzędzi programistycznych, wiedza nt. kompilatorów, czy sposób działania podzespołów komputera. W inżynierii oprogramowania, programowanie (implementacja) jest tylko jednym z etapów powstawania programu.
Co to są badania podstawowe i stosowane
Badania podstawowe - są to badania wykonywane bez żadnego pomysłu na ich późniejsze zastosowanie praktyczne, są próbą rozszerzenia posiadanej wiedzy lub zaspokojenia ciekawości, mają na celu lepsze zrozumienie praw fizycznych, ekonomicznych, otoczenia.
Badania stosowane - wynikają z rezultatów badań podstawowych, są ukierunkowane na rozwiązanie szczególnego problemu, ich zadaniem jest realizacja celów w praktyce.
Techniczne przygotowanie produkcji i etapy
Techniczne przygotowanie produkcji jest to działalność związana technicznym przygotowaniem produkcji wyrobu i jego wytworzeniem.
Można wyróżnić 3 etapy:
Faza konstrukcyjna - czyli poszukiwanie odpowiedzi na pytanie co ma realizować system? Powstaje w niej projekt produktu
Faza technologiczna - jak ma wyglądać realizacja? - Projekt Technologii wykonania
Faza organizacyjna - w jakich warunkach ma przebiegać realizacja - Projekt organizacji i wszelkie powiązania między komórkami
Proces technologiczny i struktura produktu
Proces technologiczny - ściśle określony szereg czynności w których człowiek oddziałuje na przedmioty pracy za pomocą środków pracy przetwarzając je na wyroby gotowe.
Struktura produktu
Najniższy poziom to rdzeń produktu, to znaczy podstawowa usługa lub korzyść, którą nabywca w rzeczywistości kupuje. Sens rdzenia produktu można łatwo wyjaśnić odpowiadając na pytanie : „co nabywca rzeczywiście kupuje?”. Ponieważ przesłanką zakupu jest zawsze chęć zaspokojenia pewnych potrzeb, zadaniem rdzenia produktu więc jest zapewnienie nabywcy rdzenia korzyści.
Na drugim poziomie sprzedawca przygotowuje produkt rzeczywisty, jest to zbiór cech i warunków, jakich oczekują nabywcy, decydujący się kupić dany produkt.
Na trzecim poziomie oferenci przygotowują produkt poszerzony, to jest taki, który oferuje dodatkowe usługi lub korzyści, wyróżniające go od oferty konkurencji. Dzisiejsza konkurencja ma miejsce zasadniczo na poziomie produktu ulepszonego. Ulepszanie produktu powoduje, że ludzie marketingu muszą spojrzeć na cały system konsumpcyjny nabywcy, tj. całokształt działań i zachowań nabywcy pragnącego osiągnąć określony cel poprzez użycie danego produktu.
Jaki jest związek struktury produktu z systemem logistycznym przedsiębiorstwa
Organizacja produkcji
Etapy i metody projektowania organiz acji procesu produkcji
ORGANIZACJA PRODUKCJI - ma na celu najskuteczniejsze kojarzenie pracy ludzkiej z materialnymi czynnikami procesu produkcyjnego, najefektywniejsze rozmieszczenie środków produkcji i łączenie ich z procesami pracy, w przestrzeni i czasie dla zapewnienia maksymalnej wydajności i optymalnych wyników ekonomicznych.
ZASADY organizacji procesu produkcyjnego -
1.Z. proporcjonalności - projektowanie tak, aby proces był racjonalny, równomierny podział pracy do czasu
2.Z. liniowości - brak skrzyżowań, nawrotów, powrotów
3.Z. ciągłości przebiegu - eliminowanie przerw
4.Z. specjalizacji - pracownicy są wyspecjalizowani
5.Z. równoległości przebiegu procesów cząstkowych (koncentracja obróbki w czasie) - szybki i sprawny proces
6. Z. zróżnicowania procesu i stopnia koncentracji obróbki (obróbka wielu powierzchni w ramach jednej operacji, stosowanie narzędzi o wielu ostrzach)
7.Z. rytmiczności - produkcja powinna spływać w równych ilościach określonym czasie
Etapy
1.Projektowanie struktury produkcyjnej (obliczanie parametrów dla poszczególnych detali i detalooperacji) - przydział detalooperacji do stanowisk, ustalenie danych wyjściowych dla nst etapów okres powtarzalności, przepływ ładunku partii produkcyjnej
W wyniku tych działań obliczeń ustala się min: stopień wykorzystania maszyn, wielkość strat ponoszonych w skutek przestojów, zakres kooperacji i specjalizacji, możliwości stosowania tzw obsługi wielowarsztatowej
2.Projektowanie rozmieszczenia stanowisk roboczych. Na etapie tym rozstrzyga się wielkość zadań transportowych, koszty i warunki transportu, możliwość obsługi wielowarsztatowej
3.Projektowanie harmonogramów (ustalenie okresu powtarzalności-rytm produkcji, ustalenie normatywnych cykli produkcyjnych, opracowanie harmonogramów produkcji dla maszyn, ustalenie hormongr pracy pracowników uzupełniających-terminy remontów, dostawa narzędzi, kontroli technicznej; określenie rezerw komórki produkcyjnej). Etap ten pozwala min określić wielkość partii produkt, długość cykli prod wlk zapasów robót w toku, przestoje maszyn i pracowników
4.Projekty uzupełniające dotyczą najczęściej organizacji systemu produkcji, niezbędnych zapasów i rezerw kompensatorem zakłóceń
Proszę wymienić i scharakteryzować 6 parametrów systemu produkcji
Środki techniczne produkcji:
Teren zakładu przemysłowego i powierzchnia produkcyjna
Wyposażenie technologiczne
Budynki i budowle
Instalacje
Przedmioty pracy - materiały, półwyroby przeznaczone do dalszej produkcji lub montażu
Czynniki energetyczne - woda, gaz, energia elektryczna, paliwa
Czynnik ludzki:
Personel inżynieryjno techniczny
Personel wykonawczy
Zarząd i administracja
Podstawowe relacje i i warunki podejmowania decyzji
Warunki pracy i płynność załogi
Informacje:
Prognozy i informacje rynkowe
Informacje o konstrukcji wyrobu i funkcjach użytkowych
O jakości i kosztach
Doświadczenie załogi
Kapitał
Kapitał zamrożony w środkach technicznych
Kapitał zamrożony w wyrobach i materiałach
Kapitał finansowy w kasie, banku, u klientów
Na czym polega projektowanie struktury produkcyjnej
Przy projektowaniu struktury produkcyjnej najważniejszym zagadnieniem jest określenie wielkości komórek technologicznych, przedmiotowych lub według gniazd technologicznych. Wielkości lub rozmiar komórek produkcyjnych są określone według co najmniej trzech z niżej wymienionych czynników produkcji:
wielkość zatrudnienia pracowników produkcyjnych,
wielkość niezbędnych powierzchni,
liczby maszyn, urządzeń, aparatury,
ilość niezbędnych materiałów i zasad ich przepływu,
ilość niezbędnych informacji i zasad ich przetwarzania oraz przepływu.
Na czym polega projektowanie rozmieszczenia maszyn i urządzeń
Stanowiska gniazd lub linii produkcyjnych powinny być tak rozmieszczone, aby można było zapewnić wysoką efektywność procesu produkcyjnego. W tym celu należy:
- stworzyć warunki bezpiecznej i wydajnej pracy robotnika zatrudnionym na stanowiskach;
- zapewnić względną równomierność i ciągłość produkcji oraz możliwie pełne wykorzystanie pracy maszyn i urządzeń;
- zapewnić jak najlepsze wykorzystanie powierzchni produkcyjnej;
- zapewnić wygodę eksploatacji maszyn oraz właściwe warunki bhp.
Optymalne jest takie rozmieszczenie maszyn i urządzeń, stanowisk i gniazd, przy którym można uzyskać najlepsze wykorzystanie pracowników i maszyn, najlepszą ich współpracę w procesie produkcji, oraz najkrótsze drogi przemieszczania przedmiotów pracy. Rozstawienie to powinno być zgodne z kolejnością realizacji podstawowych operacji, zabezpieczać wystarczającą pojemność magazynów międzyoperacyjnych, a także zapewnić mozliwość przystosowania linii lub oddziału do nowych warunków przy zmianie rodzaju produkcji.
Harmonogramowanie - co to jest i na czym polega
Harmonogram produkcji - Wykres obrazujący kolejność i czas trwania poszczególnych czynności w ogólnym planie pracy. Określa dla każdego wydziału zakres prac do zakończenia w danym okresie planistycznym.
Uwzględnia:
harmonogramy zadań odpowiednich zleceń,
daty ukończenia zleceń,
zdolności produkcyjne i wydajności sekcji czy oddziałów,
planowane urlopy,
remonty
i odnośne zobowiązania.
Co to jest: gniazdo technologiczne, gniazdo przedmiotowe, linia potokowa, linia produkcyjna
W gniazdach technologicznych wykonywane się procesy produkcyjne jednorodne pod względem technologicznym, np. w danym gnieździe się wierci albo toczy albo frezuje itd. Zgrupowane są tam maszyny i urządzenia jednorodne technologicznie, np. wiertarki, tokarki, frezarki. Wykonywane są w nich wszystkie operacje danego typu na wszystkich produkowanych w przeds. wyrobach. Są typowe przy organizacji niskich typów produkcji(jednostkowej i małoseryjnej).
Gniazda przedmiotowe wydziela się do obróbki grup części technologicznie podobnych, np. kół zębatych, wałków. Z zasady grupuje się w nich wszystkie różnorodne maszyny i urządzenia niezbędne do wykonania całego cyklu produkcyjnego danej części (grup części). Gniazda przedmiotowe dzieli się na: zamknięte - wszystkie operacje związane z produkcja danego wyrobu wykonuje się w danym gnieździe, nie zawsze jest to możliwe lub opłacalne, otwarte - część operacji wykonuje się poza gniazdem. Gniazda przedmiotowe z organizacyjnego punktu widzenia są niezwykle złożonymi obiektami planowania i procedur optymalizacyjnych.
Linia potokowa, jedna z form organizacji procesu produkcji w przedsiębiorstwie charakteryzująca się, oprócz liniowego rozmieszczenia stanowisk roboczych, powtarzaniem w ściśle określonych odstępach czasu jednakowych operacji.
Ścisłe przydzielenie określonych zadań do odpowiednich stanowisk roboczych oraz ustabilizowanie powiązań tych stanowisk powodują, że realizowana jest w ten sposób produkcja potokowa. Stosuje się linie potokowe stałe, przeznaczone do realizacji jednorodnej produkcji, oraz linie potokowe zmienne stosowane w produkcji seryjnej.
Linia produkcyjna albo linia montażowa - zespół stanowisk roboczych (maszynowych, ręcznych lub mieszanych) ugrupowanych według kolejności operacji procesu technologicznego. Na linii produkcyjnej części są łączone w główny produkt o wiele szybciej niż w przypadku produkcji rzemieślniczej. Linie produkcyjne to podstawa produkcji masowej.
Na czym polega masowy, seryjny i jednostkowy typ produkcji
Czynnikiem mającym największy wpływ na dobór procesu technologicznego jest ilość wytwarzanych wyrobów tzw. wielkość produkcji.
Wielkość produkcji- jest to ilość wyrobu danego asortymentu w zależności od wielkości produkcji.
Wyróżniamy typy:
• jednostkowa - jest to typ produkcji, charakteryzujący się niepowtarzalnością wykonywanych jednorazowo wyrobów.
• seryjna - jest to typ produkcji charakteryzujący się wytwarzaniem wyrobów seriami produkcyjnymi. Seria produkcyjna jest to liczba wyrobów jednego asortymentu w określonym czasie.
• Produkcyjna masowa - jest to typ produkcji charakteryzujący się wytwarzaniem dużej ilości wyrobów o podobnych cechach produkcyjnych w ciągu dłuższego czasu np. łożyskach
Wielkość produkcji ma duży wpływ na dobór procesu technologicznego.
Wielkość produkcji ma bezpośredni wpływ na koszt jednostkowy wyrobu. Dlatego cena produkowanych masowo wyrobów jest zdecydowanie niższa od wyrobów produkowanych seryjnie lub jednostkowo.
Wyszukiwarka